Morgunblaðið - 23.10.1960, Blaðsíða 17

Sunnudagur 23. okt. 1960
Mortcrnvnr. aðið
17
Seyðisfjörður
fyrra aðeins ein. Nú væri aftur
að lifna við söltun á staðnum.
Valtýr Þorsteinsson hefði sett
upp söltunarstöð á miðri vertíð í
sumar og Sveinn Benediktsson
væri að byrja að byggja söltunar
stöð. Einnig hefði Ströndin í huga
að stækka sitt síldarplan veru-
lega. Mætti því gera ráð fyrir
stóraukinni söltun á Seyðisfirði
á næsta sumri ef vel veiddist.
Séð yfir kaupstaðinn i Seyðisfirði. Myndin er tekin sl. sunnudag. — (Ljósm.: Guðm. Gíslason.
SEYÐISFJÖRÐUR er með
fegurstu byggðarlögum þessa
lands. Þegar ekið er niður
Stafina á sóibjörtum haust-
degi, blasir fjörðurinn við
lygn og sléttur, þar sem hann
skerst inn í Austfjarðafjall-
l*,riðrik Guðjónsson, sildar-
matsmaður, kannar síldina.
garðinn, en kauptúnið brosir
við ferðamanni hreinlegt og
snyrtilegt. Húsin við enda
fjarðarins eru flest nokkuð
gömul timburhús en reisuleg
og bera vitni fornri frægð
staðarins. Fjær hefur risið
allmargt nýrra steinhúsa.
Eins og aðrir kaupstaðir á
Austfjörðum byggir Seyðisfjörð-
ur afkomu sína að mestu á sjáv-
arfangi. Þar er rekið fiskiðjuver
og síldarverksmiðja og töluverð
síldarsöltun hefur verið þar síð
ustu árin. Fréttamaður Morgun
blaðsins var á Seyðisfirði fyrir
rúmri viku, kom í þessi iðjuver
og átti tal við forstöðumenn
þeirra.
Við vinnum að þessu
sjálfir
Við komum fyrst í sameignar-
félagið Fiskiðjuna og hittum for
stöðumennina Hauk Guðmunds-
son og Hafstein Sigurjónsson að
máli. Haukur og Hafsteinn eru
ungir Seyðfirðingar, sem tóku
iðjuverið á leigu sl. vor. Við
spyrjum um reksturinn:
— Þetta gengur sæmilega"'
núna, segir Haukur. Þrir stórir
bátar leggja hérna upp og tvær
um iðjuverið. Á efri hæðinni
eru stúlkur önnum kafnar y.fir
fiskborðunum en á neðri hæð
inn er verið að beita línu og í
eínu horninu er lifrarbræðsla,
sem framkvæmdastjórarnir hafa
sett upp.
— Eruð þið ekki bjartsýnir á
framtíðarrekstur Fiskiðjunnar?
— Það er margt í þessum
rekstri, sem er erfitt, segir
Framleiðsla heilmjöls í
undirbúningi
Á leið frá Ströndinni hittum
við Einar Magnússon, fram-
kvæmdastjóra Síldarverksmiðj-
unnar, þar sem hann er að selja
bændum ársgamalt síldarmjöl.
Við tökum Einar tali og spyrj-
um um rekstur verksmiðjunnar
á sl. sumri.
— Þetta gekk heldur vel, segir
Einar, við bræddum 82500 mál,
sem er um 10 þús.'málum meira
en í fyrra. Verksmiðjan var
endurbyggð fyrir fjórUm árum
og bræðir nú 2500—3000 mál á
sólarhring. Þrærnar taka 15000
mál og lýsisgeymarnir 2300 tonn.
— Seljið þið dálítið af mjöli
beint til bænda?
— Það er mjög lítið 25—30
tonn, en mestan hluta mjölsins
seljum við beint út. Allar afurð-
ir verksmiðjunnar frá í sumar
eru þegar seldar, en eins og
kunnugt er hefur verð ekki ver-
ið hagstætt á heimsmarkaði.
— Hafið þið nokkrar fram-
kvæmdir á prjónunum í sam-
Skyggnzt um í athafnalífi hins
forna höfuðstaðar Austurlands
til þrjár trillur. Þeir hafa fiskað
ágætlega að undanförnu, betta
frá 8 og upp í 11 skippund
í róðri. Trillurnar fara nú að
hætta en stóru bátarnir munu
róa fram í miðjan desember.
Hér vinna um 40 manns og núna
höfum við unnið stanzlaust á
annan sólarhring. í haust höfum
við einnig fryst kjöt fyrir
Verzlunarfélag Austurlands og
eykur það starfsemina meðan
sláturtíð stendur, en við höfum
ekki þurft að ^minnka fiskmót-
töku þess vegna. Helztu vand-
ræði okkar eru annars, hve véla
orka frystihússins er lítil, þegar
mikið berst að, og í sumar gát-
um við til dæmis ekki fryst eins
mikla síld og við hefðum viljað.
Þá er aðstaðan við löndun
ekki eins góð og æskilegt væri,
en bryggjan þyrfti að vera fram
an við húsið og mundi það mjög
auðvelda reksturinn.
Haukur gengur nú með okkur
Úr Fiskiðjuverinu á Seyðisfirði.
Framkvæmdastjórar Fiskiðju-
versins, Haukur Guðmundsson
og Hafsteinn Sigurjónsson.
Haukur. einkum vegna þess
að ekki er hægt að halda
starfseminni gangandi yfir
vetrarmánuðina. En það sein
bjargar rekstrinum er að við
vinnunt að þessu sjálfir.
Síldarsöltun að aukast
í surnar voru starfræktar tvær
söltunarstöðvar á Seyðisfirði,
sameignarfélagið Ströndin og
söltunarstöð Valtýs Þorsteinsson-
ar. Saltaði Ströndin um 5000
tunnur en Valtýr milli 2—3000
tunnur.
Söltunarplan Strandarinnar er
staðsett nokkuð utan við kaup-
túnið. Er við komum þar var
vinna í fullum gangi, verið að
flytja til tunnur til útskipunar og
síldarmatsmaður var að leggja
blessun sína yfir vöruna. Fram-
kvæmdastjórinn, Sveinn Guð-
mundsson, sagði okkur að þetta
væri 10. árið, sem þessi söltunar
stöð væri starfrækt. Fyrir nokkr
um árum hefðu verið fimm sölt-
unarstöðvar á Seyðisfirði en í
bandi við verksmiðjureksturinn?
— Nú er verið að koma fyrir
soðþurrkara í verksmiðjunni til
að nýta soðið frá skilvindunum
og framleiða heilmjöl. Með því

Sveinn Guðmundsson skipar
fyrir verkum á söltunarplani
Strandarinnar.
að nýta soðið þannig, verður
mjölið úr hverju máli 7 kg.
meira en áður. Þegar brædd eru
80 þús. mál, verður mjölfram-
leiðslan þannig 560 tonnum
meiri en áður. Heilmjölið er
einnig talið betra fóður en það
mjöl, sem við höfum framleitt
til þeSsa.
☆
Þannig stuðlar verðfaliið á
lýsi og fiskimjöli á heimsmark-
aðinum að því að þessi hráefni
eru betur nýtt í iðnaði okkar og
má um það segja, að fátt er svo
með öllu illt, að ekki boði nokk-
uð gott.
☆
Sól var enn á lofti er við
kvöddum verksmiðjustjórann,
en skins hennar nýtur ekki nema
skamma stund dag hvern milli
þröngra fjalla Seyðisfjarðar.
Þegar við göngum eftir aðalgöt-
unni reikar hugurinn til þess
tíma er Seyðisfjörður var einn
mesti athafnabær landsins og
menningarjíf þar með slíkum
blóma, að þrjú blöð voru gefin
út á staðnum; ritfærir menn
háðu harðar deilur um allt milli
himins og jarðar. Prentsmiðjan
er nú löngu á brott flutt og ekk-
ert blað sér lengur fyrst dagsins
ljós á Seyðisfirði, en athafnalíf
bæjarins er í sýnilegri framför
og dugmiklir ungir menn eru
staðráðnir í að sýna, að Seyðis-
fjörður lifir ekki aðeins á fornri
frægð.
j.h.a.
Myndin er tekin í sumar, þegar siidarverksmiðjan var i fullum
gangi og fjörðurinn krökur af síldarbátum.