Morgunblaðið - 06.11.1960, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 06.11.1960, Blaðsíða 6
6 MORGVNBLAÐIÐ Surmu'dagur 6. nðv. 1960 hún hefur leikið gömlu dansana í Þórscafé undanfarna mánuði við mikla hrifningu . Einnig munu aðrar kunnar hljómsveitir leika á þessum hljómleikum; eins og hljómsveit Árna Elfar úr Köðli, hið skemmti lega Naust-tríó með þeim Carli Billich, Jan Morávek og Pétri Urbancic að ógleymdri hljóm- sveit Svavars Gests, sem kemur nú fram í fyrsta sinn á hljóm- leikum félagsins með sínum nýja söngvara, Ragnari Bjarnasyni. Fleiri hljómsveitir munu leika þarna og verður sagt frá því síð- ar. Falcon-sextettinn er ein hinna tíu hljómsveita, sem leika á hljómieikum F.Í.H. næstkomandi miðvikudagskvöld. Tíu hljómsveitir og tíu söngvarar á hljómleikum eftir helgi HINIR árlegu hljómleikar Félags ísl. hljómlistarmanna verður i Austurbæjarbíói n.k. miðviku- dagskvöld kl .11.15. Tíu hljómsveitir munu koma fram á hljómleikum þessum og þá einnig tíu söngvarar. Hljóm- leikar félagsins hafa verið haldn ir einu sinni á ári undanfarin ár og sett svip sinn á skemmtana- lífið, því þar hefur jafnan gætt mikillar fjölbreytni enda hefur aðsókn verið slík að hljómltik- unum ,að hvert sæti hússins hef- ur verið skipað, því fæstir vilja missa af þessum árlegu hljóm- leikum, þá ekki hvað sízt vegna þess, að þeir eru ekki endur- teknir, aðeins einu sinni á hverju hausti. Á væntanlegum hljómleikum. leika nokkrar nýjustu hljóm- sveitirnar, sem ekki hafa áður leikið á hljómleikum félagsins, svo sem Falcon-sextettinn og Diskó-sextettinn, hin nýja hljóm sveti Karls Lilliendahl í Lídó. Þá mun og gömludansa-hljómsveit Guðmundar Finnbjörnssonar leika á þessum hljómleikum, en Flóðgáttir opnaðai* um liánótt AKRANESI 5. nóv. — Svo bar við nótt eina í vikunni. c.Z alla vatnsleiðslur á Akranesi tæmd- ust. Einhverjir óþokkar hafa opnað allar flóðgáttír í Berja dalsárgljúfrum, en þaðan fá Ak. urnesingar vatn sitt Hæranum hafði verið lyft t'ráá stíflunni og hann er svo þungur að 2--3 menn hefur þurft tji. Vatns- geymar 'Sementsverk ,miðjunnar höfðu nær tæmzt þegar vatnið kom aftur á kerfið. — Gddur. Óperuskóli Demetz í Keflavik KEFLAVÍK, 5. nóv. — f gær- kvöldi hélt óperuskóli Demetz hljómleika í Bíóhöllinni í Kefla- vík og var hvert sæti skipað, komust færri að en vildu. Var söngfólki sérlega vel fagnað og tókust tónleikarnir með ágætum. Voru þetta fjölmennustu hljóm- leikar, sem haldnir hafa verið í Keflavik, því 70 manns voru á sviðinu í einu. — Helgi S. Fræðsla um íslendinga í riti nokkru sem nefnist „Konur um víða veröld“ („Women of the wholeworld" í því eintaki sem ég hef undir höndum) og gefið er út i Aust ur-Berlín á 6 tungumáium, rakst ég á allmerkilega grein um ísland. Greinin er mikið myndskreytt og mér lék for- vitni á að sjá hvað um okkur væri sagt í riti, sem væri ætlað að fara um allan heim. Greinin reyndist vera eftir eina af konum þeim, sem mikið skrifar í Þjóðviljann og önnur kommúnistarit hér heima. M. a. flytur hún kon- um um víða veröld eftirfar- andi frásögn af íslendingum: * Gleyma máli foreldra sinna_________ „íslendingar hafa haft er- lendan her í iandi sínu síðan á stríðsáárunum, her sem rekur sína eigin útvarpsstöð. Áhrifin eru greinileg í lífi þjóðarinnar. Þetta kemar harðast niður á rituðu máli og ástandið hefur mikil á- hrif á skáld og rithöfunda Ein af beinum afleiðingum er sú, að unga fólkið gleymir sið um þeim og tungu, sem for- eldrar þeirra kenndu þeim. Heil kynslóð er að missa tengslin við fortíðina. ís- lendingar sjá fyrir aigeran missi tungu sinnar og þar með missi bókmennta sinna, íslendingasagna og Eddu, þeirra verka sem hafa haldið íslendingum uppi sem þjóð fram á þennan dag ... . “ Hvernig lízt ykkur á? Það er helzt að sjá að blessuð kommúnistakonan sé orðia al gerlega einangruð með sína gömlu íslenzku menningu og góðu íslenzku tungu. Og þá skilja þessir íabbakútar, sem byggja eyjuna okkai’, hana sjálfsagt ekki lengur. Eða get ur það verið að hún sé líka búin að tapa tungunni og haíi varpað frá sér menningunni, til að komast í samband við M F R heíur ávallt líkað vel sagan um froskana tvo annan svarísýnan og hinn bjartsýnan, sem féllu sam- tímis niður í tvær mjólkurkönnur. Svartsýni froskurinn hugsaði: „Hér get ég ekki andað. Eg kemst ekki upp, vegna þess að veggirnir eru svo brattir. Ég dey“. Og hann dó vissulega. Bjartsýni froskurinn gat heldur ekki andað og vissi ekki hvað gera skyldi, en vegna þess að hann var bjartsýnn, þá buslaði hann, reyndi hverskonar von- lausar hreyfingar, svo að hann breytti mjólkinni mjög fljótlega í smjör og sat sjálfur á þéttri smjörkúlu og gat auðveldlega andað. Hver er siðfræði þessarar gömlu sögu? Hún er sú að hvenær sem við erum í, að því er virðist vonlaus- um hringumstæðum, þá eigum við að gera eitthvað hvað sem vera rhai, og jafnvel þótt það virðist hvat- vísleg fjarstæða. !?>egar Fianklin D. Roosevelt varð forseti, hafði lv"-- do sjálfsögðu ráðunauta, sem stungu upp á margví°legum stjórnr aðferðum og þeim öllum var hægt að svara met oAynsamlegum mótbárum. Roose- velt kaus að framkvæma mjög fljótt og þrátt fyrir margar yfirsjónir, þá tóks+ honum vel, að mörgu leyti. Nú má réttilega : að margar framkvæmdir haru' hafi reynzt i fullnæ"l‘',vidi og sumar þeirra bein- líms skaðlegar. E.-\ ... endurlífguðu þær landið. — Hversvegna? Vcöna þess - j hættan var meira andleg en efnahagsleg. E_..^aríkin héldu áfram að vera Bandaríkin, mikil þjóð, með framtakssömum og gáf- uðum íbúum og mikinn auð til umráða. Akrarnir og verksmiðjurnar eru þar enn. „Það eina sem við höf- um að óttast“, sagði forsetinn, „er óttinn sjálfur“. Það er oft satt. Bezta leiðin til að afstýra styrjöld er vissulega ekki sú, að vera hræddur við styrjöld, heidur að framkvæma margt það, sem gerir styrjöld óhugsandí. Að sameina hinar frjálsu þjóðir, gefa þeim hin beztu vopn, til þess að vera við öllu búnar, en láta jafnframt einskis ófréistað, sem stuðlað gæti að samn- ingum og friði. Margar tilraunir kynnu að misheppn- ast, en samt verðum við að halda áfram að busla eins og bjartsýni froskurinn. Ef við framkvæmum, þá höf- um við von um að komast eitthvað, ef við örvæntum, þá deyjum við óumflýjanlega. Amezískur liðsforingi sagði mér, að í síðari heims- styrjöldinni hefði Patton hershöfðingi sagt, áður en har.n sendi nokkra af mönnum sínum í fallhlífum inn í Frakkland: „Þið vitið ekki hvað ykkur mætir, þegar til Frakklands kemur. Það kann að verða eitthvað alveg óvænt. En hvað sem það verður, þá gerir eitt- hvað samstundis. Eitthvað, jafnvel þótt það kunni að virðast mjög heimskulegt. Því fráleitara sem það kar.n að virðast, þeim mun meira kemur það óvinun- um á óvart“. Sá sem lætur vonleysið ná tökum á sér, hefur tapað áður en orustan byrjar. þessa ómenntuðu landa sína? Og til sannindamerkis birt- ir hún meðfylgjandi mynd af ungri íslenzkri stúlku og skrif ar neðan undir: Fallegi is- lenzki kvenbúningurinn sést nú aðeins á fágætum tré- skurðarmyndum. * Fiðrildin og grjótið Svo við snúum okkur að öðru og skemmtilegra efni. Náttúrugripasafnið er að flytja sýningarmuni sína úr salnum í Safnhúsinu við Hverfisgötu. Sigurður Þórar- insson, jarðfræðingur, var um daginn að segja kunningjum sínum frá þessum flutningum eða réttara sagt að afsaka það við þá að hann væri þreyUur. — Það virðist vera örlög Nátt úrugripasafnsins að vera allt. FERDIINiAINin ☆ þegar við flytjum kemurfyrst stærsti maðurinn (dr. Finnar Guðmundsson) og ber fiðrild in, og seinast kemur svo minnsti maðurinn (dr. Sig« urður sjálfur) og ber grjótið.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.