Morgunblaðið - 01.03.1961, Blaðsíða 3

MiðviKudagur 1. marz 1961
MORGVNBLAÐIÐ
3
I vatnavöxtunum í fyrri viku varð fádæma mikið flóð í Blöndu, eins og kunnugt er. Björn Bergmann fór fram í Langadal og
tók þessa mynd frá Móbergi á hádegi á fimmtudag. Sér þar framm dalinn.
Tröllaslagur Blöndu gömlu
1 FRÉTTABRÉFI úr Húna-
vatnssýslu segir fréttamaður
blaðsins á Blönduósi, Björn
Bergmann:
Hlaupið í Blöndu að kvöldi
hins 22. þ.m. var með eindæm-
um mikið. Þegar ruðningurinn
braust fram hjá Kleifum, sem
er býli sunnan við Blöndu, tals
vert ofar en brúin, var
Magnús Kristinsson, sem þar
býr, að mjólka kýrnar. Hann
heyrði drunur miklar og vissi
ekki fyrir víst livað um var
að vera, en fór þegar út og
sá þá hamfarirnar. Honum
varð strax ljóst að bráð hætta
vofði yfir hverjum manni, sem
kynni að vera á ferð yfir ána.
Áin rennur gegnum kaup-
túnið og síðan snemma í des-
ember hefur flest gangandi
fólk stytt sér leið yfir hana
með því að ganga ísinn, sem
var sléttur og mjög traustur.
Magnús stökk þegar í stað-upp
í jeppabíl sinn, sem stóð á hlað
inu og ók í skyndi niður í þorp
ið. Þá var maður að leggja út
Neóan viS Auðólfsstaði í Langadal, þar sem þjóðvegurinn liggur norður. FlóSið var talsvert
tekið að lækka. þegar myndin var tekin.
spölkorn upp með ánni. Eins
og flestir aðrir Blönduósingar
var hann inni og vissi ekki um
þennan tröllaslag Blöndu
gömlu, en Magnús hljóp inn
til hans og aðvaraði hann.
Hefði að öðrum kosti verið
hætt við miklu tjóni á fénu,
en sumt var á sundi en annað
stóð í djúpu vatni, þegar að
var komið. Ágúst tókst að
opna hurðina, sem fellur að
störum utan frá, en náði ekki
nema einni kind út, því að í
sama bili lagðist jakaruðning-
urinn svo fast á hana að hún
skelltist aftur og munaði litlu
að Ágúst klemmdist á milli.
Margir komu til hjálpar og
von bráðar tókst að bjarga
fénu út um glugga.
Magnús er sonur hjónanna,
Kristins Magnússonar, útibús-
stjóra Kaupfélags Húnvetn-
inga á Blönduósi og Ingileifar
Sæmundsdóttur, skipstjóra
Sæmundssonar. Mun snarræði
hans lengi í minnum haft hér
um slóðir.
Framh. á bls. 15.
STAKSTEIIVAB
Framsókn r turluð
Þegar fregnir bárust af því í
fyrrakvöld, að Framsóknarflokk
urinn ætlaði að standa að van-
traustsyfirlýsingu með komm-
únistum, brustu vonir manna
um það, að flokkuriim vildi taka
heilbrigða afstöðu til samkomu-
lags þess, sem íslendingar geta
nú náð við Breta. Engan mun
þó hafa órað fyrir því, að jafn
algjör geggjun fengi að ráða
gerðum flokksins í þessu mikla
hagsmunamáli Islendinga, eins
og Tíminn ber með sér í gær.
Má ýkjulaust segja, að mál-
flutningur hins löggilta komm-
únistablaðs, Þjóðviljans, hverfl
í skuggann fyrir stóryrðum
systurblaðsins, sem þó þykist
eiga að vera málgagn lýðræðis-
flokks.
Vildu löggilda
grunnlínurnar
f tröllslegum svartleiðara Tím
ans í gær segir m. a. á þessa
leið.
„Grunnlínubreytingar nú fara
að mestu í hít Breta næstu þrjú
ár en okkur átti að vera í lófa
lagið að friða þessi svæði með
einhliða ákvörðun ám þess að
láta botnsköfur Breta yrja þau
í þrjú ár.“
Við þessa fullyrðingu er
tvennt að athuga. í fyrsta lagi
eru enn í gildi grunnlínur frá
árinu 1952 og vinstri stjórnin
ireysti sér ekki til að færa þær
út, þegar hún stækkaði fisk-
veiðilandhelgina í 12 mílur. Með
því sagði hún í rauninni að hún
teldi ekki öruggt, að slík breyt-
ing fengi staðizt fyrir alþjóða-
dómi. f öðru lagi er svo það að
athuga, að stjórnarandstæðiug-
ar hafa flutt á Alþingi frum-
varp til laga um það, að lög-
binda gömlu grunmlínurnar,
sem upphaflega voru settar með
reglugerð. Og meira að segja nú
fyrir hálfum mánuði, er þeir
Iögðu fram nefndarálit með
þessu frumvarpi sínu, þá leggja
þeir enn til að lögfesta grunn-
línurnar frá 1952. Jafnmikill
„frelsishetju“-blær og nú er á
skrifum þeirra, þá skyldi mað-
ur ætla, að þeir legðu ekki ofur-
kapp á að lögfesta gamlar grunn
línur, sem mjög auðvelt væri að
færa út. Má því með sanni segja
að í þessu efni stangist hvað á
annars horn.
fsTand ekki réttarríki
Blaðið heldur áfram og segir:
„Geigvænlegasta atriði þess-
ara smánarsamninga er þó það,
að íslendingar heita að tilkynna
ríkisstjórn Bretlarrds hyggi þeir
á nýja útfærslu með 6 mánaða
fyrirvara og rísi ágreiningur
um hana skal honum skotið til
alþjóðadómsstóls, ef annar hvor
aðili óskar þess. Með þessu af-
sala íslendingar sér raunveru-
Iega sjálfsákvörðunarrétti í þess
um má.lum og geta því ekki
stækkað landhelgi sína einhliða
framvegis og verða að láta sér
lyirda að málinu sé skotið undir
dóm, hvort sem þeim líkar bet-
ur eða verr. Hér er um svo
hættulegt og sviksamlegt athæfi
að ræða, að menn munu eiga
bágt með að trúa því að ríkis-
stjórn í frjálsu og fullvalda ríki
’allist á annað eins.“
í stuttu máli felst í þessum
»rðum málgagns Framsóknar
flokksins á fslandi, að hann
telji, að íslandi beri ekki að
vera réttarríki, sem fylgja vilji
alþjóðalögum. Hér eigi helzt að
ríkja einhverskonar kommúnr-
istískt skrílræði, þar sem lög og
réttur sé einskis metinn. Og auð
vitað afsölum við okkur heldur
ekki neinum rétti, þótt Bretum
sé Þ'kyirnt um fyrirhugaða út-
færs.j.