Morgunblaðið - 30.06.1961, Síða 17

Föstudagur 30. júní 1961
MORCVTSBLAÐIÐ
17

'r‘r'r 'W» «* h ‘n»- 't'nn.' «»*•» -"v^'
■
★
Á SUNNUDAGINN varð ó-
hugnanlegur atburður í Syðri
Straumfirði á Grænlandi. Is-
bjarg hrundi úr skriðjökli —
og yfir hóp Bandaríkjamanna,
sem þar voru á ferð. Létust
4 þeirra, en 9 slösuðust hættu-
lega. Áður hefur verið greint
frá þessu í fréttum, en það
var ekki fyrr en í gær, að
Mbl. fregnaði, að þrír íslend-
ingar hefðu verið staddir ör-
skammt frá slysstaðnum.
Þetta voru Flugfélagsmenn,
úr áhöfn Skymastervélar, sem
Yfirlögregluþjónninn
í Keflavík kærðnr
Við jökulröndina í Straumfirði
SIGTRYGGUR Árnason yfirlög-
regluþjónn í Keflavík hefur ver-
ið kærður fyrir vafasöm við-
þreyttur svo að ég varð langt
á undan. Ég ók svo „í loft-
inu“ eins og nærri má geta.
* * *
---En Bandaríkjamaðurinn
hafði valið fljótfarnari leið og
hann varð á undan. Hann
til Jbess að ná i hjálp eftir slysið
i Straumfirði
félagið hefur leigt til Græn-
lands. Flugvélin kom heim í
gærmorgun og hitti frétta-
maður Mbl. flugstjórann,
Björn Guðmundsson, að máli.
— Það er alltítt, að ferða-
menn og Bandaríkjamenn á
herstöðinni í Syðri Straum-
firði fari inn að skriðjöklin-
um, sem gengur þarna niður
— um 25 km innan við her-
stöðina.
— Við flugum ekkert á
sunnudaginn, veðrið var mjög
gott — svo að þrír okkar á-
kváðum að fá okkur göngu-
ferð og fara inn að skriðjökl-
inum, sem við höfðum svo oft
flogið yfir og hrifizt af.
* * *
— Við vorum saman, Ingi-
mar Sveinbjörnsson, flugmað-
ur, og Ásgeir Ásgrímsson, véla
maður. Við höfðum bíl og ók-
um þriðjung leiðarinnar —
troðninginn á enda, en skild-
um bílinn síðan eftir og héld-
um áfram fótgangandi.
— Skömmu siðar gengum
voð fram á hóp Bandaríkja-
manna, sem var í sömu er-
indum og við. Þeir fóru hægt,
því glaða sólskin var og hitinn
steikjandj um 20 stig. Við vor
um hálfnaktir, nutum þess
vel, því up við jökulinn losn-
ar maður við mývarginn, sem
allt lifandi ætlar að drepa
niðri í firðinum.
* * *
— Við röbbuðum við menn-
ina um fegurð náttúrunnar,
eins og gengur, en síðan hröð-
uðum við þremenningarnir
för okkar og fórum fram úr
hópnum. — Við komum að
jökulröndinni þar sem á renn
ur fram undan jöklinum. Nátt
úran var þarna stórbrotin.
Við fórum alveg að jöklinum,
ætluðum að klífa upp. En
þarna næst ánni var mikill
hellir inn í ísinn — og við
vorum einmitt að tala um, að
lítið yrði úr okkur, ef jöklin-
um dytti nú allt í einu í hug
að drita einhverju úr sér
þarna.
— Þarna vorum við góða
stund, fórum svo meðfram
röndinni um 100 metra og þar
upp í jökulinn, mjög stutt.
Við héldum heimleiðis í þann
mund er Bandaríkjamennirn-
ir komu á staðinn. í nokkur
hundruð metra fjarlægð nám-
um við staðar, á smáhæð. Jök-
ullinn var að skríða fram hin-
um megin við ána. Það var
stórbrotið. Við sáum, þegar
um 100 metra löng glufa opn
aðist, hvernig ísbjörgin ultu
fram — út í ána.
— Svo héldum við förinni
áfram. Ekki höfðum við geng-
ið lengur en 10 mínútur, þeg-
ar við heyrðum óskaplegan
hávaða. Nú hafði hann brotið
af sér — og það ekkert smá-
ræði. Við námum staðar og
litum við. Isbjörgin féllu út í
ána og vatnsstrókurinn stóð
hátt í loft upp. Andartaki síð-
ar heyrðist aftur skruðning-
ur, engu minni en áður. Við
skeyttum þessu engu, því við
höfðum einmitt verið að horfa
á þetta rétt áður. Ekki sáum
við heldur til Bandaríkjamann
anna, því smáhæð bar í milli.
* * *
— En við höfðum ekki farið
mjög langt, þegar við sáum
að maður kom hlaupandi á
eftir okkur. Hann var móður
og másandi. Þetta var eini
Daninn úr hópnum. Sagði
hann, að stórslys hefði orðið,
ísbjarg hefði hrunið yfir á hóp
inn og a. m. k. tveir látizt.
Sagði hann, að Bandaríkja-
maður hefði líka hlaupið eftir
hjálp, en farið aðra leið.
— Ég sagði manninum hvar
billinn okkar var, lykillinn
væri á sínum stað — og sá
okkar, sem yrði á undan, tæki
bílinn og æki til flugstöðvar-
innar. Svo hlupum við báðir.
Daninn var þegar orðinn
hafði hlaupið yfir sandana,
sem maður fer ekki út á í
skemmtigöngu, eins og okkar.
En, þegar Daninn hljóp á okk-
ur vorum við það fjarri sönd-
unum að úr því sem komið
var borgaði sig ekki að
krækja út á þá.
— Þegar ég ók inn á flug-
stöðina var þyrilvængja áð
fara á loft — og skömmu síð-
ar fór önnur þyrilvængja, frá
ísbrjóti, sem var á firðinum.
Þær fóru margar ferðir á milli
fluttu líkin og alia slasaða og
skrámaða. Hinir komu land-
veginn. Það var ekki um ann-
að rætt á flugstöðinni, eins
og nærri má geta, og voru
menn slegnir miklum óhug.
Það hefur verið ein helzta upp
lyfting manna þarna á sumrin
að fara inn að skriðjöklinum
og þangað er líka farið með
ferðamenn, eins og ég sagði
áður — og aldrei hefur neitt
komið fyrir — fyrr en nú.
* * *
— Daginn eftir flugum við
þarna . yfir og þá var allt
breytt.Jökulinn hafði brotið af
sér óskapleg „björg“. Klapp-
irnar, sem við höfðum flat-
magað á og sólað okkur dag-
inn áður — við jökulröndina,
voru nú einhvers staðar und-
ir þessum ruðningi. Það hefði
ekki verið girnilegt að eiga
náttstað þar, sagði Björn að
lokum. Til Straumfjarðar flýg
ur hann í kvöld.

Síöustu átökin við Sindra
SVO sem kunnugt er, hefur
nokkrum sinnum komið til tals-
verðra átaka milli verkfallsvarða
Dagsbrúnar og starfsmanna
Sindra meðan á verkfallinu hefur
staðið. f gær kom enn til nokk-
urra átaka við geymslusvæði
Sindra í Borgartúni, þegar flytja
átti vörubifreið með steypujárni
til á geymslusvæðinu, en til þess
Lengst til vinstrl sér á „lyftarann“.
þurfti hún að aka þvert yfir
Borgartún.
Höfðu verkfallsverðir lagt tveim
stórum vörubifreiðum og lítilli
fólksbifreið fyrir innkeyrsluna
nOrðan Borgartúns tii þess að
hindra, að steypujárnsbifreiðinni
væri ekið yfir á svæðið sunnan
megin götunnar. Fólksbifreiðin
var næst hliðinu, og skemmdist
hún því allmikið, er aka átti
Sindrabifreiðinni út. Þegar hliðið
hafði verið opnað og fólksbif-
reiðin fjarlægð, sendu Sindra-
menn út „lyftara“, sem lyfti und-
ir pall annarrar vörubifreiðar-
innar, er fyrir stóð. Voru þær
báðar fluttar burt eftir nokkurt
þjark um rétt þeirra til þess að
standa fyrir innkeyrslunni.
Ætluðu Sindramenn nú að
koma bifreið sinni á milli svæð-
anna og kom til nokkurra átaka
við verkfallsveiði við þær til-
raunir. Lögreglumenn höfðu ver-
ið kvaddir á vettvang og reyndu
þeir að stilla til friðar. Reyndist
það miður vel séð af sumum
Handalögmál við hliðið.
verkfallsvarðanna, sem kölluðu
lögreglumennina „leppa atvinnu-
rekendaklíkunnar“, „auðvalds-
agenta* og fleiri illyrðum í sama
dúr.
Var nú komið að kaffihléi
hjá Sindramönnum. Lokuðu þeir
þá sjálfir hliðinu og slógu á
frest tilraunum sínum til þess
að koma bifreiðinni út. Þegar
kaffihléi lauk hafði mestu öldurn
ar lægt, enda flestir verkfalls-
varðanna farnir. Var steypujárns
bifreiðin nú flutt milli svæðanna
án þess að til frekari átaka kæmi.
skipti, sem hann hefur rekið með
varning af Keflavíkurf lugvel li,
keyptan af sölunefnd varnarliðs
eigna.
Kæran sem fram er komin er
vegna einna af síðustu viðskipt-
um hans, er hann kaupir gamlan
bragga af sölunefndinni á kr.
2.500.00 og selur hann aftur til
Guðlaugs S. Eyjólfssonar fyrir
kr. 12.500.00.
Guðlaugur kærir yfirlögreglu-
þjóninn ekki fyrir þennan gífur-
lega söluhagnað á braggagarm-
inum, heldur fyrir að neita að
gefa kaupanda kvittun eða afsal,
þar sem verð sé tilgreint.
Sigtryggur var einnig búin að
hirða úr bragganum hreinlætis-
tæki, sem áttu að fylgja honum,
en varð að skila þeim aftur áður
en til kærunnar kom.
Guðlaugur er grandvar maður
og vildi fá kvittun fyrir þeim pen
ingum, sem hann greiddi, með-
fram vegna þess að hann tók þá
úr sparisjóðsbók sinni við Spari
sjóð Keflavíkur, en Sigtryggur
yfirlögregluþjónn var ófáanleg-
ur til að skjalfesta þennan lið við
skipta sinna, enda þótt hann
væri í einkennisbúningi lögregl-
unnar þegar þessi viðskipti fóru.
fram.
Fyrir rétti neitaði yfirlögreglu
þjónninn að svara flestum spurn
ingum sem fyrir hann voru lagð
ar, en viðurkenndi þó að þessi við
skipti hefðu farið fram.
Rannsókn þessa máls er að
mestu lokið og hefur málið verið
sent dómsmálaráðuneytinu til
fyrirsagnar.
Helgi S. Jónsson
Báðir á batavegl
MORGUNBLAÐIÐ spurðist í gær
fyrir líðan litla drengsins á Eski
firði, sem fékk öngul í augað um
síðustu helgi, en hann liggur nú
í sjúkrahúsi í Reykjavík. Blað
inu var sagt, að honum liði furðu
vel og væri á batavegi, en of
snemmt væri að segja nokkuð
ákveðið um það, hvort hann
héldi óskertri sjón á auganu.
Sá, sem meiddist á höfði í
bifreiðarslysinu fyrir ofan Hofs
ós á laugardaginn hefur legið
síðan í sjúkrahúsinu á Sauðár-
króki. Hlaut hann slæman heila
hristing. Blaðið fékk þær upplýs
ingar í gær, að honum liði nú vel
og væri á góðum batavegi.
Nýttiðnfyrirtæki
á ísafirði
ísafirði, 26. júní <
í MAÍMÁNUÐI sl. tók til starfti
hér á ísafirði nýtt iðnfyrirtæki,
Fjöliðjan h.f.
Aðaleigandi er Marselíus
Bernharðsson, skipasmíðameist-
ari, en að undirbúningi við stofn
unina vann einkum Ingvar Ing-
varsson.
Fjöliðjan framleiðir þrjár teg-
undir af tvöföldu einangrunar-
gleri — „secure-gleri“ svonefndu
Glerið er fengið frá Vestur-
Þýzkalandi. Ingvar Ingvarsson
stjórnar daglegri starfsemi, og
fimm manns vinna þar að stað-
aldri, en síðar verður starfsfólk-
ið allt að tíu talsins. Fjöliðjan
fær á næstunni vélar til gler-
siípunar og speglagerðar. Þá mun
hún og framleiða öryggisgler í
bifreiðar og skip. — G.K.
Ingi Ingimundarson
héraðsdómslögmaður
málflutningur — lögfræðistörf
Tjarnargötu 30. — Sími 24753.
LÚÐVÍK GIZURARSON
héraðsdómslögmaður
Tjarnargötu 4. — Sími 14855.