Morgunblaðið - 09.07.1961, Blaðsíða 16

16
M ORGU N BL AÐIÐ
Sunnudagur 9. júlí 1961
Vegna flutnings er
77/ sölu
ýmiskonar húsgögn t. d. sófasett, borðstofuborð og
jafnvel borðstofusett, þvottavél, ísskápur o. fl. —
Einnig nokkrir nýjir sumarkjólar, nýtt vestur-þýzkt
hjálparmótorhjól o. m, fl. — Tækifærisverð.
Stefán A. Pálsson, Flókagötu 45
N auðungaruppboð
sem auglýst var í 44., 47. og 50. tbl. Lögbirtingablaðs
ns 1961 á hluta í húseigninni nr. 18 við Gnoðarvog,
hér í bænum, talin eign Eiðs Thorarensen, fer fram
eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík, Kristjáns Eiríks-
sonar, hdl., Veðdeildar Landsbankans, Gústafs A.
Sveinssonar, hrl., Magnúsar Thorlacius, hrl., og Ein-
ars Viðar, hdl., á eigninni sjálfri miðvikudaginn 12.
júlí 1961, kl. 2V2 síðdegis.
Borgarfógetinn í Reykjavík
AU8TII\I sendibifreiðar
Sendibifreið með 160 cu. ft. flutningshúsi miðstöð
og 6 strl. dekkjum. — Verksmiðjuverð kr. 44,345.—
Pick-up sendibifreið með miðstöð og 6 strl. dekkj-
um, — Verksmiðjuverð 43.090,00
Austin bifreiðar eru þekktar fyrir traustleika og
gangöryggi. Þér getið treyst Austin.
Leitið upplýsinga.
Garðor Gíslason hf.
Reykjavík
HRINGUNUM.
C/ujuh/x^
— Vlsindarriaður
Framh. af bls. 8.
til Moskvu, niðurstöður athug-
ana sinna og rannsókna. Hann
leggur til, að hann sendi fjöl-
skyldu sinni farmiða frá Moskvu
til Lundúna og til baka aftur,
fái hún leyfi til þess að heim-
sækja hann, svö að hún geti far-
ið aftur til Moskvu, ef hún kynni
svo að kjósá. Hann er ákveðinn,
sem góður Rússi, að vinna landi
sínu ekki neitt tjón. Hefur þetta
allt engin áhrif?
Bréf Lenchevskys til Krúsjeffs
hljóðar ávo:
London, j. maí 1961.
Háærúveröugi herra Nikita
Sergejevits!
Undanfarinn mánuö hef ég
búiö í Englandi og notiö til
þess styrks frá Sovétríkjunum
og UNESCO. Hér hef ég haft
tœkifœri til þess aö afla mér
visindalegrar og tœknilegrar
þekkingar á sviði sérgreinar
minnar — saltvatnsrannsókna
— og enn jfemur hef ég kynnzt
persónulega lífi og lifnaöar-
háttum margra í þessu landi.
Margt það, sem ég hef séö,
hefur styrkt skoöanir mínar á
kostum sósíálismans sem þjóö-
félagskerfis, og gert mér enn
Ijóst mikilvœgi byltingar okkar
fyrir framfarir meöál álmenn-
ings.
Aörir hlutir hafa samt sem
áöur neytt mig til þeirrar niö-
urstööu, aö bœöi í innanlands-
stefnu Kommúnistaflokks Sovét
ríkjáhna, undir stjórn yöar, og
utanríkisstefnu hans finnist
mörg óeölileg undirstööuatriöi,
sem ég get alls ekki sœtt mig
við.
Ég get ekki lengur fállizt á
kenninguna um miskunnarlausa
og ósœttanlega stéttábaráttu
og andtrúarbragðabaráttu, sem
halda veröi til streitu, hvaö sem
þaö kosti, en þessi kenning er
hornsteinn kommúnistiskrar
stefnu, bceöi frœöilega og stjórn
málálega.
Ég hef þá sannfœrihgu, aö
hvers konár úmburöarleysi
gegn hverjum sem er, —- jafn-
vel þótt þaö eigi sér staö í
nafni háleitustu hugsjóna —■,
sé hrœöilegt og alrangt á vor-
um tímum. Þessi atóm- og geim
öld hefur komiö skyndilega yf-
ir okkur, en umburöarleysi ber
vott urh tímáskekkju í hugsun
þeirra, sem gera sig seka um
það. Þá tímavillu er einungis
hægt aö skýra meö því, að eitt-
hvert bil sé í tímanum milli
mannlegrar hugsunar og raun-
veruleikans: aö mannshugurinn
fylgist ekki nógu hratt meö á
öllum sviöum.
Ég er einlœglega sannfœrður
um þaö, Nikita Sergejevits, að
eina von mannkynsins um
ojörgun frá állsherjarbræöra,
vígum og siöferöislegri og lík-
amlegri úrkynjun sé: algert um
buröarlyndi gagnvart öllum
einstáklingum, sem hugsa á
annan veg en maöur sjálfur,
jafnvel þeim, sem eru óvin-
veittir. Ég álít, aö um annað
sé ekki aö velja á okkar tím-
um.
Ég hef verið félagi í Komm-
únistaflokki Sovétríkjanna og
varö því aö fara eftir lagáboö-
inu, sem krefst eindregins stuön
ings og fylgis viö pólitíska
stefnu miöstjórnarinnar og siöa
lögmál, án þess aö hika ög án
þess aö gagnrýna. Á hinn bóg-
inn krefst sama lagagreinin
þess, aö sérhver flokksfélagi
skuli vera fullkomlega heiöar-
legur og einlœgur gagnvart
flokknum.
Þar eö mér er ókleift aö
samrýma báöar þessar kröfur,
og vil hálda áfram aö vera heiö
arlegur og einlægur í raun og
sannleika gagnvart flokksfélög-
um mínum og yöur, þá neyöist
ég til þess aö hverfa úr rööum
flokksins.
Vegna þess aö Kommúnista-
flokkurinn og Sovétstjórnin eru
óaöskiljanleg, veldur brottför
mín úr flokknum því, aö ég
neyöist til þess aö yfirgefa
móöurjörö mina og biöja stjórn
Stóra-Bretlands um pólitískt
hœli. Þetta verö ég aö gera,
þótt ég viti, aJÖ meö því stígi
ég mjög álvarlegt skref.
Þessi ákvörðun, sem veldur
mér áköfum sársauka, er engu
aö síöur hin eina, sem ég gat
tekið. Hana hef ég tekiö af
fullri ábyrgöartilfinningu og
eingöngu sem einstáklingúr.
Nikita Sergejevits!
Fjölskylda mín býr enn í
íbúö nr. 81 í 36 Frunsenskaja
Náberezhnaja. Til hennar telj-
ast kona mín, Valenskaja Pet-
róvna og tvær dœtur okkar —
Símartúmer
okkar á Keflavíkurflugvelli
verður framvegis
92-1575
Istenzkir Aðalverktakar sf.
„II jólbarðaviðgerðir44
Opið öll kvöld og um helgar
, ,H j ólbar ða viðger ðin‘ ‘
Bræðraborgarstíg 21 — Sími 13921
Anja, 23 ára, og María, 16 ára.
Allan tímann, sem við bjugg•,
um saman, ól ég báöar dætur,
mínar upp og uppfræddi þœr %
anda skilyröislauss samþykkis
og stuönings viö allt, sem
Kommúnistaflokkur Sovétríkj
anna og Sovétstjórnin geröi.
Ég sárbœni yöur um að
leggja ekki neina refsingu á
þœr; ekki einu sinni þá állra
minnstu, því aö þœr eru álger-
lega saklausar. Aörir œttingjar,
mínir, vinir og kunningjar eru:
einnig álgerlega sáklausir í'
þessu sambandi. þ
Ég sárbæni yöur einnig um
aö leyfa fjölskyldu minni að
fara úr Sovétríkjunum og koma
hingaö til Englands, svo aö ég
og mínir nánustu getum hitzt
og rœtt framtiö okkar á eöli-
legan hátt.
Meöan ég er aö vinna mér,
inn nœgilegt fé til þess aö geta
greitt farmiöa fyrir fjölskyld-
una fram og til báka, biö ég
yöur um aö gefa viökomandi
yfirvöldum % Sovétríkjunum
nauösynleg fyrirmæli um að
hindra ekki bréfaskipti ókkar,
né koma í veg fyrir, aö kona
mín og dætur geti tekiö á móti
bráönauösynlegum greiöslum
frá mér.
Kona mín er sjúklingur eftir,
aö hafa misst annaö nýraö.
María þjáist af hjartagigt, svo
aö hún er ekki fœr um að
stunda nám 'rrieö vinnu, en
Anja, sem er rannsóknarstofu-
stúlka, kemur ekki heim með
meira en j3 rúblur á mánuöi.
Ég er nú aö vinna oð fulln-
aöarathugun og rannsóknum á
því vísindálega efni, sem ég
hef viöaö aö mér í þessu landi,
og þegar ég hef lokiö viö að
vinna úr þvi, mun ég senda
skýrslu um árangurinn og störf
mín heim. Ég mun einnig láta
fylgja ritgerðir og bœkur, fyr-
ir utan þœr, sem ég hef þeg-
ar sent.
1 bréfi, sem ég hefi sent
stjórn UNESCO í París, hef ég
fariö fram á, aö þeir tveir,
þriöju hlutar styrkveitingarinn-
ar til mín, sem enn standa inni
hjá samtökunum, verði veittir,
öörum sovézkum visindamanni,
svo aö hann geti heimsótt vís-
inda- og rannsóknarstofnanir i
Höllandi og Frákklandi án taf-
ar.
Ég óska að táka þaö fram,
Nikita Sergejevits, aö í lífi
mínu og starfi í framtíðinni,
skal ég áldrei gera neitt þaö,
sem er andstœtt hagsmunum
og velferö þjóöar minnar. Ég
ber mjög mikla viröingu fyrir,
yöur, sem manni, . er élskar,
þjóö okkar einlœglega og kepp-
ir á svo ötulan hátt aö því að
ná betri lifskjörum henni — og
öllum öörum þjóöum heims —•
íiZ handa; en, því miöur, með
hugmyndum-, aöferöum og skiln
ingi, sem mér viröist fyrir,
löngu úreltur.
Ég trúi því, Nikita Sergeje-
vits, aö þér muniö veröa sam-
mála mér um margt, þegar tím-
ar líöa!
Fyrirgefiö mér!
O. Lenchevsky.
SÍ-SLÉTT P0PLIN
(N0-IR0N)
MINEKVAoÆ**«te>*
STRAUNING
ÓÞÖRF