Morgunblaðið - 12.05.1962, Síða 20

20
MORGVWBL AÐ1Ð
Laugardagtir 12. maí 1962 ,
GEORGE ALBERT CLAY:
Saga samvizkulausrar konu
---------- 54------------
innibaldið varð ekki misskilið.
„Pálmatréð verður að isera
að beygja sig fyrir vindinum,
eins og þér hefur verið sagt,
en það verður að geta svign
að til beggja hliða, og á rétt-
um tíma. Ef það beygir sig
ekki nema fyrir vestanvind-
inum, kemur austanvindurinn
og brýtur það. Og vissulega
kemur hann á austan áður en
langt um líður.“
Skilurðu þenna boðskap,
Gina? Diego talaði haegt og með
áherzlu. Hún vill, að ég geri
það, sem þú varst að biðja mig
um, svaraði Gina, en ég veit
ekki, hvað segja skal. Þetta er
allt í svo lausu lofti, Diego, og
atburðirnir gerast svo hratt.
Hvers vegna varst þú sendur?
Ég er einn af aðstoðarforingj-
um Höfðingjans, svaraðj hann
hreykinn. Þetta var hættuleg
sendiferð, sem engum var trú-
andi fyrir nema þeim, sem hefði
eitthvert vald og þekkti þig jafn
framt.
Það er ekki lengra síðan en í
dag, að Kato aðmíráll bað mig
um að njósna um Don Diego.
Kato hefur hann grunaðan?
Já. Er hann einn af ykkar
hópi?
Þú ert enn ekki búin að svara,
hvort þú sért það, minnti hann
hana á .
Eg þarf að fá umhugsunartíma,
sagði Gina. Geturðu ekki gefið
mér ofurlítinn frest?
Tíminn er dýrmaetur, sagði
ungi Diego, en við viljum nú
samt ekki reka mjög á eftir þér |
sagði Gina. Geturðu ekki gefið
— ekki enn. Ég kem aftur eftir
nokkra daga.
Ekki hingað. Um fram allt
ekki hingað, Diego. Yeiztu ekki,
að iþú mundir verða tekinn í
gildru, ef þeir bara hefðu gnm
um, að þú værir hérna. Það er
enginn vegur héðan nema fjalla-
stígurinn, og það er sími frá
verðinum við hliðið.
Þá hittum við þig annarsstað-
ar, en vertu viss, að við munum
ganga eftir svarinu. Og það svar
skaltu íhuga vel, Gina. Vel og
vandlega. Líf þitt getur oltið á
Hún lokaði svefnherberginu
og stóð nú frammi í ganginum,
ráðvillt, hvað gera skyldi. Diego
hafði sagt henni, að sumir þeirra
vildu drepa hana og hún vissi,
að þeir gátu vel korhizt inn í hús
ið. En ef hún hins vegar léti að
orðum þeirra og Kato kæmist að
því, yrði engin miskunn hjá hon
um. Það voru ekki eignirnar
hennar, sem hann mundi taka,
'heldur lif hennar — en það
mundu skæruliðarnir líka gera,
minnti hún sjálfa sig á.
Hún vissi, að hún varð að snúa
aftur til dagstofunnar, og reyndi
að herða upp hugann. Hún rétti
úr öxlunum, kerrti höfuðið og
sneri sér við, móti Kato aðmíráli.
Hún hefði viljað öskra upp en
þá var hægri höndin á honum
komin fyrir munninn á hemni.
Þá lét hann höndina síga, en hélt
henni enn fast. Hún hafði aldrei
séð hann fokreiðan fyrr, og nú
komu í huga hennar allar sög-
umar, sem hún hafði heyrt um
vægðarleysi hans og dýrslega
grimm.
Það er maður þarna innj í
herberginu, sagði hann.
Nei, það er það ekki.
Eg heyrði mannamál. Eg hlust
aði. Það var karlmaður að tala.
Nei, sagði Gina í biðjandi tón,
er hann nálgaðist hurðina. Nei,
Ichiro, nei!
Hver er hann?
Gina reyndi að ákveða hvað
hún skyldi segja. Hvað gæti
dreift huga hans frá þessu?
Hann var vitlaus af afbrýðissemi
og mundi aldrei trúa því, að
Diego væri bara kunningi henn-
ar. Og heldur ekki mundi hann
trúa því, að hún hefði alls ekki
ótt von á honum. Leynilögreglan
hans hélt því enn fram, að hún
væri milliliður, og nú mundi
hann loks trúa því.
Ég ætla að leita í þessu her-
bergi. Hann hristi hana ofsa-
reiður.
Nei, Ivhiro, nei, bað hún, en
henni gat ekkert dottið í hug,
nema það, sem hún var neydd
til að gera. Diego var lentur í
gildrunni og það væri jafnt úti
um hann, hvernig sem hún sner-
ist í málinu, og hana sjálfa með
nema því aðeins hún tæki eina
úrræðið, sem fyrir hendi var. í
dag lofaði ég þér, að ég skyldi
gefa þér ákveðið svar um þjón-
ustuna við ykkur, sagði hún
hægt og með áreynslu. Þarna
irmi er einn skæruliði, sem ég
hef veitt fyrir ykkur.
Hann varð svo hissa, að hann
sleppti henni lausri. Hún gekk
frá honum og eftir langa gang-
inum, vel vitandi, að hún hafði
selt sálu sína, og augun voru full
af tárum og sjónlaus.
XXXI.
Gina lá frammi á klettabrún-
inni, bundin á höndum og fótum,
svo að hún gat sig hvergi hrært.
En svo dróst hún yfir steina og
sand, þegar ungi Diego tók í
kaðalinn sterkum höndum. Hún
gat séð hann greinilega, enda
þótt hann stæði fyrir neðan klett
inn í einu eldhafi. Og svo valt
hún áfram og áfram með
síauknum hraða í áttina að eldin
um, reykurinn ætlaði að kæfa
hana og hún streittist við að ná
andanum og Diego hló og benti
henni að herða enn á sér.
Hún vaknaði og vissi, að hún
hafði verið að æpa án þess að
það heyrðist, henni var illt í
kverkunum og hálsvöðvunum.
Það var enn ekki framorðið og
hún vissi, að hún yrði að geta
sofið. Hún yildi loka sig frá þess
um hryllingi næturinnar, en þá
minntist hún þess, sem hún vildi
sízt muna, þótt hún reyndi að
verjast öllum slíkum hugsunum
Ungi Diego hafði verið ljóslif-
andi í draumnum hennar og
henni varð hugsað til næturinn-
ar, þegar þeir tóku hann til
fanga. Hún reyndi að segja
Sjálfri sér aftur og aftur, að hún
hefði ekkert gert til að afstýra
því. Hann hafði sjálfur lent í
gildrunni, sem hún hafði varað
hann við. En hvað hefði gerzt,
ef hún hefði haldið í aðmírálinn
áfram og æpt? Hefði hann þá
getað læðzt burt eins og skuggi,
alveg eins og hann kom? En hún
ýtti þeim möuleika frá sér og
hakaði sig fasta í hitt, að hann
hefði aldrei getað sloppið hvort
sem var, og það, sem hún hefði
gert, hefði verið eini vegurinn til
að bjarga sjálfri sér.
Skyldi hann hafa verið píndur
eins og maðurinn kvöldinu áður?
Þetta var morð og hún hafði það
á samvizkunni. Nei, þó ekki.
þetta var ófriður og ekki fara
allir bardagamir fram á vigvell
inum. Hann hafði fallið, rétt 'eins
og hver annar hermaður, sem
hafði boðið ofureflinu byrgin.
Hún þyrfti ekki neitt að iðrast,
hún væri saklaus. Kato, eða
mennirnir, sem höfðu hjálpað
honum við þetta, voru sekir —
hún ekki. Kato hafði sagt henni,
að ungi Diego hefði dáið þegj-
andi og hljóðalaust, og ekki látið
hafa út úr sér neinar upplýsing
ar. En Ginu datt í hug, að
kannski væri aðmírállinn bara
að hlífa henni og Diego hefði beð
ið kvalafullan dauða.
Ég er hrædd, Ichiro, sagði hún.
Hrædd við skæruliðana. Hann
var tekinn heima hjá mér.
Já, á þinni landareign, leið-
rétti Kato. Enginn veit neitt um
þinn þátt í því. Þitt nafn skal
hvergi koma fram.
því.
Atvinna
Stúlka, helzt vön skrifstofustörfum óskast nú þegar.
Framtíðaratvinna. Umsóknir með upþlýsingum um
aldur, menntun og fyrri störf sendist Mbl. fyrir mánu-
dagskvöld, merkt: „Skrifstofustörf — 4608“.
— Skrifaðu hundrað sinnum: Ég má ekki kasta bananahýði
á gólfið.
GLER OG LISTAR
Höfum gler 2ja, 3ja, 4ra, 5 og 6 mm. — Hamrað gler,
gluggalista, millilista 6x10 mm, 8x10, 10x10, 11x16,
ytri lista 10x10, 11x16, 14x2ö og 17x27 mm. —• Saum-
ur 1” og 114”. — Undirburður, — Polytex ptost-
málning.
GLER OG LISTAR H.F.
Laugavegi 178 — Sími 36645.
* X- *
GEISLI GEIMFARI
X-
? •— Við skulum bíða í skrifstof-
uimi til morguns, John. í rauninni
yæri ekki svo vitlaust að bíða í
skrifstofu herra Jasons. Þá hittum
við hann strax.
—- Fyrirgefið herrar mínir, en ég
held að þið verðið horfnir þegar
herra Jason kemur!
Einhver kemst að því. SvartV
steinshringurinn minn er horf-
inn.
Þá hefur einhver af hjúunum
tekið hann.
Nei, svaraði Gina. Hann var
sama sem skilaboð. Það veit ég.
Ef þú ferð að leggja smáþjófn
að út sem skilaboð, verðurðu
ekki lengi að ganga af vitinu,
sagði hann, hvasst.
Það geri ég líklega hvort sem
er, Ichiro. Ég er svo áhyggju-
full. Þeir geta komizt hingáð
inn, hvenær sem þeir vilja. Það
gerði ungi Diego, eins og þú
manst. Ég held, að þeir sitji um
líf mitt.
Harði beddinn brakaði undir
henni, þegar hún sneri sér við.
Það var svo snemma morguns
enn og hún varð að geta sofnað.
Það var lítið gagn í að rifja upp
endurminnkigar frá síðustu
tveim mánuðunum. Samt var
ekki hægt að komast hjá þvi —r
svo margt hafði gerzt á þeim
tíma, sem hafði gjörbreytt öllu
lífi hennar. Hún hafði efcki hitt
Kato síðan daginn þegar hann
skýrði henni frá afdrifum unga
Diegos, því að hann hafði verið
fluttur til og fékk rétt aðeins
tóm tíl að hringja til hennar, áður
en hann tók flugvélina til Manila.
Eftiffmaður hans, Naramashita
aðmíráll, veir grimmur maður,
sem mat skylduna framar öllu,
maður sem hafði engin pólítisk
áhrif og skorti alla þá mýkt, sem
menn öðlast við störf í utanríkia
þjónustunni. Hann hafði hlotið
frama sinn í hernaði og ferill
hans í Kína einkenndist af blóði,
morðum, ránum og nauðgunum.
Hann talaði alls ekki ensku og
það var ekkert rúm fyrir Ginu i
fyrirætlunum hans. Hann tók
sér Klettahúsið fyrir embættis-
bústað og Gina varð að leita á
náðir Don Diegos. Það kom alla
ekki til mála, að Vicente fengi
aðgang að húsi föður síns, þvl
að jafnvel þótt faðirinn hefði
gefið það eftir, hefði stolt Vicent
es staðið þar í vegi, en nú var
harm orðinn skrifari í hafnar-
skrifstofunni þarna og einhver
vinur Naramashita aðmliráls
hafði tekið við forstjórastörfun-
um í De Aviles & Cia.
Gina heyrði seinna, að Don
Diego hefðj ekki viljað gefa
henni húsaskjól, en látið undan
bænum konu sinnar að lokum,
Hún hafði bent honum á það,
að Gina væri þó tengdadóttir
þeirra og móðir eina bamabama
ins þeirra og ætti hvergi höfði
sínu að halla, og að fjölskylda
de Aviles bæri fyrst og fremst
ábyrgð á því, að hún væri hing-
að komin.
En hún er föðurlandssvikarit
þrumaði Don Diego.
Maðurinn hennar er það. Þar
í liggur mismunurinn. Hefðir þú
verið það, hefði ég verið það
líka.
ajlltvarpiö
Laugardagur 12. ma(.
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi — 8:15 Tónleikar —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar
— 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar -•
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin (15:00 Fréttir)
15:20 Skákþáttur (Ingi R. Jóhannsson)
16:00 Bridgeþáttur (Hallur Símonar*
son).
16:30 Veðurfregnir Tónlelkar: Mui
idisc-hljómsveitin leikur óperu
lög! Nirenberg stjórnar.
17:00 Fréttir. — t>etta vil ég heyra:
Halldór Halldórsson gleriðnaðar
maður velur sér hljómplötur.
17:40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins,
18:00 Söngvar í léttum tón.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl
inga (Jón Pálsson).
18:55 Tilkynningar — 19:20 Veðurfr,
19:30 Fréttir.
20:00 „Mansöngvar og mánaskin**:
Bob Sharpless og hljómsveit
hans leika.
20:15 íslenzk leikrit; V: „Sálin vakn«
ar“. — Ævar R. Kvaran gerðl
leikhandrit upp úr samnefndri
sögu eftir Einar H. Kvaran, og
stjórnar hann einnig flutningi,
— Leikendur: Steindór Hjörleifg
son, t>orsteinn Ö. Stephensen*
Inga t>órðardóttir, Bryndíá
Schram, Arndís Björnsdóttirf
Rúrik Haraldsson, Jón Aðila,
Brynjólfur Jóhannesson o.fi,
22:00 Fréttir og veðurfregnir. }
22:10 Danslög — 24:00 Dagskrárlok,