Morgunblaðið - 27.11.1962, Síða 14

14
MORGVWBLAÐIÐ
J>riðjudagur 27. nóvember 1962

Afgreiðslustarf Stúlka vön í vefnaðarvöruverzlun óskast nú þegar. Umsóknir sendist Mbl., merkt: „Vön — 3095“.

Jí Móðir okkar ? ANNA VILHJÁLMSDÓTTIR frá Hnífsdal, andaðist á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grxmd þann 26. nóvember. . Dætur hinnar látnu.
Systir okkar ÓSK JÓSEFSDÓTTIR, Vesturgötu 22, andaðist að St. Jósefsspítala 25. þ. m. Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna. Kristín Jósefsdóttir, Þórffur Jósefsson.
Faðir minn og tengdafaðir KRISTMUNDUR JÓNSSON Njálsgötu 110, andaðist 25. þ. m. Sólveig Kristmundsdóttir, Sigurður Jóhannsson.
Útför konunnar minnar MARÍU WELDING fer fram frá Dómkirkjunni, miðvikudaginn 28. nóv. kl. 10,30 f. h. Magnús Welding og börn.
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og hluttekningu við andlát og jarðarför móður okkar og systur GUÐRÚNAR BRANDSDÓTTUR Tómasarhaga 53. Tómas Brandsson, Hermann Búason, Brandur Búason.
Ég þakka sýnda samúð við fráfall og jarðarför fóst- urmóður minnar GUÐRÚNAR MARGRÉTAR SIGURÐARDÓTTUR, . kaupkonu frá Hjartarstöðum. Rós Pétursdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför mannsins míns og föður okkar INGVARS GUÐMUNDSSONAR. Guðrún Andrésdóttir og börn.
Þökkum innilega samúð við andlát og útför móður okkar PETRÚNELLU ÞÓRÐARDÓTTUR, Sjólyst, Stokkseyri. Ólafur Guðnason, Þórður Guðnason.
Þökkum innilega auðsýnda vináttu og samúð við andlát og útför eiginmanns, föður og bróður ókkar GUNNLAUGS JÓNSSONAR frá Bræðraparti, Akranesi. Elín Einarsdóttir, Ólöf Guðlaug Gunnlaugsdóttir, Jón Einar Gunnlaugsson, Elísabet Jónsdóttir, Ingunn M. Freeberg, Jón Kr. Jónsson, Ólafur Jónsson.
Þökkum innilega samúð og vinarhug við andlát og útför SIGURMUNDAR SIGURÐSSONAR, fyrrv. héraðslæknis. Börn og aðrir vandamenn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda vináttu og samúð við andlát og útför mannsins míns ÞORLÁKS BJÖRNSSONAR. Fyrir mína hönd, barna okkar og annarra vandamanna. Anna Pétursdóttir.

Þórbjörg Steingrímsdóttir
Minningarorð
fædd 8/12 1885 dáin 18/11 1962.
NÝLÁTIN er hér í bænuan frú
Þórbjörg Steingrímsdóttir eftir
stutta legu. Þórbjörg fæddist í
Sandgerði og voru foreldrar
hennar hjónin Guðrúm Svein-
bjarnardóttir, Þórðarsonar, bónda
í Sandgerði og Steingrímur Guð-
mundsson, Ólafssonar bónda á
Brúsastöðum í Vatnsdal. Að Þór-
björgu stóðu styrkir stofnar í
hvorutveggja ættlegg og þótt
ekki verði rakið hér, er föður-
ætt hennar mjög kunn þar norð-
ur frá. Hún var heitin í höfuð
ömmu sinnar Steingrímsdóttur,
gagnmerkrar konu á sinni tið.
er jafnhliða búsýsliu stundaði
Ijósmóðurstörf og var farsæl í
því starfi. Er Þórbjörg yngri var
enn á unga aldri tóku foreldrar
hennar sig upp og héldu til Vest-
urheims eins og margur landinn
á þeim tímum. Sú dvöl varð þó
eigi löng. Steingrímur faðir henn-
ar lézt vestra og hin unga ekkja
hans hélt heim til gamla lands-
ins að nýju ásamt dóttur. Kyn-
legt má það telja að svipuð örlög
valda því, að hin unga dóttir
hennar á eftir að standa í sömu
sporum rúmlega þrjátíu árum i
síðar, að vísu eru leiktjöldin
ekki þau sömu en söm er fram-
vindan. Svona geta örlaganorn-
irnar glotrtast við okkur mann-
anna börn.
Hin unga ebkja ræðst að nýju
í hjónaibandið og giftist Árna
Árnasyni, bónda í KotJhúsum í
Garði. Þar elst Þórbjörg upp,
en heimilisbragurinn mótaður af
þeirra tíma uppeldisskoðunum,
sparsemi ásamt mi'killi vinnu.
Haft hef ég það fyrir satt, að
móðir hennar þá afitur orðin
ekkja, hafi lótið vinnumenn sína
stunda sjóróðra og þeim þótti
hún heldur fastsækin. Hafði skáld
ið kannski hana í huga þegar
hann orti um þá Suðurnesja-
menn. .,Sagt hefur það verið
o.s.frv.“, en hvað um það, sagan
sýnir okkur atorku hennar og
þrek.
f upphafi stríðsins 1914 til 1918
gengur Þórbjörg að eiga Pál Sig-
urðsson, íslei'kssonar þurrabúð-
armanns og konu hans Kristínar
Nikulásdóttur. Páll var fæddur
á Garðhúsum í Leiru, árið 1884
og er hér var kornið sögu út-
skrifaður oand theol. fró Kaup-
mannahafnar háskóla. Páll hafði
verið aðstoðarprestur séra Þor-
valdar á ísafirði, en jafnframt
stundað unglingakennslu í Bol-
ungarvík. Páll var fyrir margra
hluta sakir eftirminnilegur per-
sónuleiki. Hann var mikill fél-
agshyggjumaður, frjálslyndur í
í trúmálum og einlægur jafn-
aðarmaður á þeirra tíma vísu.
Páll gerðist fríkirkjuprestur
þeirra Bolvikinga og var þar
árin 1915 og 16, en þá réðist það
svo. að þau hjónin sigldu vest-
ur um haf og Páll tók við prest-
störfum hjá íslenzkum söfnuði
í. Garðar í Norfih-Dakota. Vestra
dvaldi Þórbjörg til ársins 1923.
Á þeim árurn eða nánar tiltek-
ið 1918 eignuðust þau annan son,
sem heitinn var í höfuð móður-
afa síns Steingríms. Fyrri son-
ur þeirra Jens að nafni, sem
fæddist 1916, varð eftir heima
á Fróni í umsjá ömmu sinnar í
Kofihúsum.
Leiðir þeirra hjóna ökildu og
hélt Þórbjörg heim með ungan
son. Páll var eftir, en kom al-
kominn 1926 og tók við sínu
fyrra starfi í Bolungarvík og
gegndi því til dauðadags 1949.
Það hefur að sjálfsögðu verið
mikil raun konu með ungan son
eftir nokikurra ára útivist
setjast að á ókunnuro stað á því
herrans ári 1923, það hefur þurft
þrek og æðruleysi. Það var eins
gott að stofninn var sterkur.
Næstu ár voru mikil baráttuár
fyrir Þórbjörgu, ' vinnudagurinn
oft æði langur og eftirtekjan
rýr. En allt blessaðist þetta með
góðra manna tilstyrk. Það sýn-
ir með öðru þrek Þórbjargar,
að á miklum krepputímum
ræðst hún í að festa kaup á lít-
illi fbúð í Verkamannabústöðun-
um. þefita reyndist henni hið
mesta happaráð. — Synir henn-
ar tveir sem fyrr eru nefndir
eru báðir starfsmenn pósts og
síma. Jens er stöðvarstjóri á
Reyðarfirði kvæntur Sigurrósu
Oddgeirsdóttir ættaðri frá Hafn-
arfirði og eiga þau bvo sonu.
Steingrímur er umdæmisstjóri að
Brú í Hrútafirði, kvæntur Láru
Helgadóttur frá Odda ísafirði.
Einnig þau eiga tvo sonu. Allt
Prú Þórbjörg verður okkuf
sambýlisfólki hennar minnisstæð
fyrir margra hluta sakir, sér-
staklega má þó nefna hina mildu
ró í allri framkomu, varfærni
í orðum, skilningur og ljúfleiki
tjáður í móðurást til þeirra, sem
angraðir voru og mátti segja að
skildi eftir sérstakan ilm hvar
sem hún fór.
Nú kveðjum við hana með
þakklæti og virðingu, kveðjum
þessa prúðu. hugljúfu konu, sem
reyndist hin sama frá fyrsta
degi til hins siðasta, þann hálfa
þriðja tug ára sem leiðir lágu
saman.
Blessuð sé minning hennax
Guðrún Árnadóttir
frá Oddsstöðum.
er þetta vel gert fólk, sem Þór-
björg hafði mikla ánægju af að
sæikja heim og dvelja hjá. —
Þórbjörg átti tvö systkini, Ingi-
björgu Steingrímsdóttur konu
Bjarna Péturssonar forstjóra,
sem látinn er fyrir nokkrum ár-
um, og Sveinbjörn Árnason, for-
stjóra, í Kothúsum Garði.
Þórþjörg hefur um allmörg
ár ekki gengið heil til skógar.
en lézt eins og fyrr segir eftir
stutta legu og fer jarðarför henn
ar fram næstkomandi mánudag.
Ég sem línur þessar skrifa kynnt
ist Þórbjörgu ekki fyrr en hún
var nær sextugu. Duldist mér
það ekki að þar fór kona, sem
sökum höfðinglegs yfirbragðs en
hlédrægrar hæversku hefði hvar-
vetna vakið almenna athygli. Nú
þegar hún er öll, eigum við sem
eftir stöndum þó minningu um
konu, sem með baráttu sinni og
þreki hefur sýnt okkur að enn
vaxa ófeysknar greinar á íslenzk-
um þjóðarstofni.
H. H.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónmn þér,
hræðstu eigi, Hel er fortjald
tainum megin tairtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi
taimins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, — Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(Sig. Kr. Pétursson).
Það var í maí, árið 1937, að
fullgert var til íbúðar húsið nr.
21 við Hofsvallagötu í Reykja-
ví'k. Þangað fluttu þá fjórar fjöl-
skyldur, hver annari lítið kunn-
ugar og þá sízt til náins sam-
býlis. Síðan eru liðin 25 ár —
og liðlega þó. Á sambúð þessa
fólks bar aldrei skugga. Ein
þessara innflytjenda var frú Þór-
björg Steingrímsdóttir. Þá var
frú Þórbjörg af léttasta skeiði,
sem kallað er, en hélt þó vel
allri reisn og glæsileik svo efit-
irtekt vakti, enda ung í tölu
fegurstu kvenna, og sannarlega
var það aldrei frá henni tekið
samanborið við þær, sem höfðu
jafn mörg ár að baki sér. Ekki
var líf hennar án átaka, fremur
en hinna göfugustu kvenna allra
tíma. Stór átök gefa jafnan eitt
af tvennu: Stóran sigur eða ó-
sigur að sama skapi. Hér segir
frá stórum sigri. Sigur kærleik-
ans, hins fegursta kærleika sem
um getur. Sigri móðurástarinnar,
sem barg sonunum tveim heil-
um í gegnum ýmissa örðugleika,
sem geta orðið í sambandi við
það að vera til, — að lifa. Hún
sá þá vaxa til manndóms og
menningar, svo sem bezt verður
á kosið og naut þó einnig mann-
kosta þeirra í sivakandi ástúð
Og umhyggju.
— Menningarsjóðut
Framhald af bls. 13.
ingu og stuttum köflum úr forn-
ritum.
Ofangreindar þrjár bækur eru
boðnar á sérlega lágu verði.
★ Affrar bækur
Aðrar bækur útgáfunnar sem
núna komu út eru „Stefán frá
Hvítadal" eftir Ivar Orgland
lektor. Er þetta ævisaga skálds-
ins og gerir höfundur í bókinni
grein fyrir þroskaferli og skáld-
skap fram til þess tíma er hann
fór til Noregs tæplega þrítugur
að aldri. Síðari hluti ævisögunnar
er væntanlegur að ári. Er þetta
mikið rit og virðist vel unnið.
Bókin er rituð á norsku en þýdd
af Baldri Jónssyni og Jóhönnu
J óhannsdóttur.
„Ágústínus játningar“ í þýð-
ingu Sigurbjarnar Einarssonar
biskups. Er þetta ein frægasta
ævisaga miðaldabókmenntanná
og fylgir inngangur biskups um
Ágústínus. Biskup tileinkar Guð-
fræðideild Háskólans þessa bók.
. Þá er Ijóðabók Þórodds Guð-
mundssonar frá Sandi sem ber
heitið „Sólmánuður“.
„30 ljóð úr Rig-veta“ er lítil
bók sem flytur ljóð úr hinu fræga
forn indverska helgiriti, sem er
einskonar ljóða-Edda Indverja.
Sören Sörenson þýddi ljóðin úr
sanskrít.
Þá koma tvær bækur í „Smá-
bókaflokki Menningarsjóðs“. Er
þar fyrst „Næturheimsókn“ sem
eru sögur eftir Jökul Jakobsson
og „Maður í hulstri og fleiri sög-
ur“ eftir Anton Tsjekov sem jafn-
an var talinn til ágætustu smá-
sagnahöfunda. Og leikritum hans
hefur verið skipað á bekk með
sígildum meistaraverkum. í bók-
inni eru 10 sögur Tsjekhovs
þýddar úr frummálinu af Geir
Kristjánssyni. Sumar sögurnar
eru heimskunnar.
Ókomnar eru hjá útgáfunni 4
bækur í ár, 2. bindi af „Blaða-
„Tónfræði" eftir Jón Þórarinsson
og 2 barnabækur eftir Ólaf Jó-
hann Sigurðsson og Líneyju Jó-
hannesdóttur, sem báðar verða
myndskreyttar af ísl. listamönn-
um. Fyrr á árinu voru út komnar
„100 ár í Þjóðminjasafni“ Passíu
sálmar Hallgríms Péturssonar og
síðari hluti Kalevala í þýðingu
Karls ísfelds. Auk þess hefur út-
gáfan gefið út 4 árs- eða tímarit
m. a. 3 eintök af Andvara tima-
riti Menningarsjóðs.
— Kvikmyndir
Framhald af bls. 11.
lega gerð. Hún er auk þess frá-
brugðin flestum stríðsmyndum að
því leyti að hún er bráðskemmti-
leg og hefur til að bera kímni f
ríkum mæli þrátt fyrir allar
hörmungar stríðsins.
Aðal persónurnar, þá Giovanni,
Oreste og Constantinu, leika Vitt
oria Gassman, og Alberto Sordi,
sem áður segir og Silvana Mang-
ano. Er leikur þeirra allra með
ágætum, einkum er þó leikur
þeirra Gassman’s og Sordi’s af-
burða skemmtilegur. Fleiri ágæt-
ir leikarar fara þarna með hlut-
verk. — Eg mæli eindregið með
þessari prýðilegu mynd.