Morgunblaðið - 03.02.1963, Blaðsíða 20

20
MORGVISBLAÐIÐ
Sunnudagur 3. febrúar 1963
PATRICí A WENTWORTH:
MAUD SILVER
KEMUR I HEIMSÓKN
XXV1.
Ungfrú Silver var þarna fram
yfir klukkan þrjú. begar hún fór
aftur í kápuna sína og setti á
sig loðkragann og hlýju svörtu
hanzkana, hafði hún lokið við
helminginn af ullartreyjunni
handa Jósefínu litlu Burkett, og
fellt af, en að minnsta kosti
tveir þumlungar af hinum helm-
ingnum voru komnir í ljós, sem
blátt kögur. Hvað málið snerti,
þá mátti segja, að nú hefði hún
nokkúmveginn sæmilega heild-
armynd af því, sem gerzt hafði
kvöldinu áður, að svo miklu
leyti, sem Rietta Cray vissi um
það. Hún hafði átt stutt viðtal
vúð Fancy og fengið upplýst
nokkur smáatriði. Fancy var
einmitt mjög fús til að tala við
einhvern, sem var ekki lögregla,
en reyndi hins vegar að hjálpa
Carr og ungfrú Cray. Hún hafði
lært það í uppvextinum, að
hversu heiðvirður sem maður-
inn væri, þá væri það ekki
heppilegt að vera um of hand-
genginn lögreglunni. Þegar fólk
á heima þéttskipað á litlu svæði,
verður líf þess meira sameig-
inlegt en ella, og svo áhugamál-
in, og það sem snertir einn, snert
ir meira og minna alla — og
þetta eykur samheldni. Fancy
hefði aldrei dottið í hug, að
neinn kunningi hennar færi að
vitna gegn henni við lögregl-
una.
Maud Silver hafði því fengið
góða hugmynd um viðbrögð
Carrs þegar hann þekkti myynd-
ina af James Lessitér.
— Hann var vóðalegur á svip-
inn og hvítur eins og nár, sagði
Fancy, og hana hyllti við endur-
minningunni. — Eg er viss um,
að hann hefði getað leikið vofu,
án þess að mála sig nokkuð. Eg
varð alveg dauðhrædd. Ungfrú
Cray kom inn í stofuna og hún
hrópaði: „Carr!“ Hún var líka
hrædd, skiljið þér. Hann var
líka alveg voðalegur á svipinn.
Og hún lagði höndina á
handlegginn á honum, en hann
tók ekkert eftir því, en hélt bara
áfram að benda á myndina. Og
svo sagði hann: „Er þetta James
Lessiter?" og hún sagði já, og
þá sagði hann: „Þetta er maður-
inn, sem ég hef verið að leita
að — það er maðurinn, sem tók
Marjorie frá mér“. Hún var
konan hans, skiljið þér, og gg
held nú, að hann hafi mátt vera
feginn að losna við hana, en
hann sagði bara: „Þetta er mað-
urinn sem tók Marjorie frá niér,
nú hef ég fundið hann!“ og svo
Var hann þotinn út úr húsinu og
skellti hurðum. Eg vissi vel, að
hann var skapmikill, en ég hef
aldrei séð hann neitt þessu lík
an.
Ungfrú Silver hóstaði og
spurði, hvort Fancy hefði sagt
Drake fulltrúa þessar hugmynd-
ir sínar, en Fancy roðnaði bara
af reiði <•
— Nei, ungfrú Silver, það
hefði mér aldrei getað dottið í
hug. Þeir hafa eitthvert lag á
að láta mann segja hitt og þetta,
áður en maður veit, að maður er
að segja það, en ég sagði honum
aldrei hvað Carr sagði .... það
hefði mér aldrei getað dottið í
hug.
Carr Robertson hafði farlð
út strax að máltíðinni lokinni,
svo að ungfrú Silver fékk ekkert
tækifæri til að hafa tal af
honum. Henni fannst líka, að i
bili hefði hún nótg um að hugsa.
Þegar hún gekk yfir grasvöll-
inn, sá hún, að séra Ainger hafði
komið út úr hsi sínu og gekk
eftir stígnum, sem lá fram hjá
tjöminni í þorpinu og kom fram
aftur ekki steinsnar frá hliðinu
að Hvítakofa. Hann gat verið á
leið til einhvers í litlu kofunum,
sem Bessie Crook hafði minnzt
á, eða líka hann gæti verið á
leið í heimsókn til Riettu Cray.
Ef sú væri raunin, vOnaði hún
•bara, að hann hefði vit á að haga
orðum sínum rétt. En það átti
nú sjaldnast við um ástfangna
menn, samkvæmt hennar reynslu
— helzt aldrei. Og klerkur var
sagður vera ástfanginn af ung-
frú Riettu. Ef hún væri líka ást-
(Nú er rétti tfminn að panta
-fyrir vorid
20ára reynsla hérlendis
SIM111400 EGGERT KRISTJANSSON «CO HF
fangin af honum, væru þau auð-
vitað orðin hjón fyrir mörgum
árum. En ef ekki, þá var til-
finningasemis-viðtal það, sem
hún mundi sízt óska eftir, eins
og á stóð. Ungfrú Silver hristi
ofurlítið höfuðið á göngu sinni.
Enda þótt hún virti allar mann-
legar dyggðir, var hún umburða
lynd gagnvart mannlegum breyzk
leika, og henni var orðið það
ljóst fyrir löngu, að á reynslu-
stundum, gat karlmanni verið
hræðilega ofaukið.
Eitthvað svipað datt Riettu
Cray í hug, er hún opnaði dyrnar
fyrir gesti sínum. Hann hafði
gengið einbeittlega til verks, sló
fast dyrahamrinum, og jafnskjótt
sem Rietta kom í Ijós, tók hann
hana undir arminn og dró hana
inn í setustofuna og spurði hávær
og reiður.
— Hvað á öll þessi vitleysa
að þýða? En þá féll birtan á
andlit hennar og hann sá, hversu
föl hún var og áhyggjufull, og
bætti þá við í blíðari tón. —
Góða mín, góða mín .... góða
mín .... þú mátt ekki taka þetta
svöna. Enginn nema einhver
beinasni gæti fundið upp á því
að setja þig í samband við þetta
á nokkurn hátt ....
Hann hafði hækkað röddina
aftur — þetta var góð rödd, sem
hæfði vel predikunarstólnum. —■
Svona nærri, fannst Riettu hún
nokkuð sterk. Hann hélt enn í
hendúrnar á henni. Hún dró þær
að sér með erfiðismunum og
sagði.
— Þakka þér fyrir, Henry.
— Eg hef aldrei heyrt aðra
eins ósvífni. Bara af því að þú
þekktir manninn fyrir aldarfjórð
ungi.
Orðin létu eitthvað óhugnan-
lega í eyrum Riettu. Aldarfjórð-
ungur. Það var eitthvað svo
þurrlegt og dapurlegt. Hún
kreisti út eitthvert bros.
— Mér finnst ég vera Metú-
salem, þegar þú talar svona.
Hann veifaði því fá sér. —
Bara af því að þú þekktir þenn-
an náunga einhverntíma fyrir
löngu.
— Það er nú ekki það eitt,
Henry — ég er hrædd um, að
hér komi fleira til. Þú skilur,
að ég var að tala við hann
skömmu áður en þetta skeði —
eða hlýtur að hafa skeð. Við
.. þú skilur .... við rifumst,
og ég fór þaðan Og skildi eftir
regnkápuna mína. Þegar ég sá
hana næst, var hún hræðilega
blóðug. Og ég var svo vitlaus að
fara að gera tilraun til að
hreinsa hana .... og svo fann
lögreglan hana vota, og hafði
hana á burt með ér. Eg sé ekki
hvernig hún getur annað en haft
mig grunaða. James sálugi arf-
leiddi mig, meðan við vorum trú
lofuð. Hann sýndi mér erfða-
— Húrra, nú verður auðveldara að komast í baðherbergið á
morgnana.
skrána í gærkvöldi og sagði mér,
að hann hefði aldrei samið
neina aðra. Frú Mayhew lá á
hleri við dyyrnar, og heyrði,
hvað hann sagði. Af þessu sérðu,
að þeir geta ekki aniiað en haft
mig grunaða. En það var bara
ekki ég, sem gerði það, Henry.
— Það er óþarfi að segja mér
það. Hann renndi fingrunum
•gegn um þykka, ljósa hárið, svo
að það reis. — Þú verður að
fá beztu aðstoð, sem hægt er
að fá — þú verður að tala við
lögfræðing tafarlaust. Þú segir,
•að kápan þín hafi verið blóðug,
þegar þú sást hana næst. En
hvernig fórstu að því að sjá hana.
Einhver hlýtur að hafa komið
með hana tii þín. Var það Carr?
— Eg get ekki sagt þér neitt
meira um þeta, Henry.
— Þú ert að hlífa einhverjum.
Þú mundir ekki reyna að hlífa
neinum öðrum en Carr ..........
ekki þegar svona stendur á. —
aitltvarpiö
Sunnudagur 3. febrúar.
8.30 Létt morgunlög.
9.20 Morgunhugleiðing um músik:
Sónata og fúga (Árni Kristj-
ánsson).
9.35 Morguntónleikar.
11.00 Messa í Fríkirkjunni (Séra
Þorsteinn Björnsson. Organ-
leikari: Sigurður ísólfsson).
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 Tækni og verkmenning: XiV.
erindi: Tæknimál sveitarfé-
laga (Gunnar B. Guðmunds-
son verkfræðingur).
14.00 Miðdegistónleikar: Verk eftir
nútímatónskáld.
a) Frá tónleikum I Búdapest
í desember 1962:
1. Blásarakvintett borgar
innar leikur „Musica legg
iera“ eftir Rudolf Maros.
— 2. Ungverski útvarps-
kórinn syngur lög eftir
Kodály, Britten, Stravins-
ky, Ravel, Szönyi, David
og Ránki. Sönkstjóri:
Cecilia Vajda.
b) „Nobilissima visione", svíta
fyrir hljómsveit eftir Hind
emith (Hljómsv. Philhar-
monia leikur: höf. stj.).
1530 Kaffitíminn: —
a) Josef Felsmann og félagar
hans leika.
KALLI KUREKI
JSeo anp &mu IBe/ivee tkyto
PUZZLEOur THE ELUSIVE TKAL
OFPeoNco boto, killer eok
HIISE, whohasshota lawmah
FOR WOAPPAZEHTPEASOAI."
—
* -
Teiknari: Fred Harman
Kalli og Litli Bjór reyna að rekja
óljósa slóð Bikkju-Bjarna, leigumorð-
^ngjans, sem að því er virðist að á-
stæðulausu hefur ýkotið á einn af
vörðum laganna
— Stundum er hægt að geta sér
til um hvert einhver maður ætlar eft-
ir þeirri höfuðstefnu sem hann tek-
ur, en þessi er of kænn. Ef ég væri
í hans sporum mundi ég stefna í átt
að gljúfrinu.
— Hérna eru hófför.
— Þetta eru förin eftir hann. Tókst
þú eftir hægri framfætinum?
— Já, það er lítil sprunga í skeif-
unni.
b) Hljómsveit leikur undir
stjórn Georga Vitalis.
16.25 Endurtekið efni: a) Gunnar
Biering læknir talar um resus
bióðflokka (Áður útv. 29. nóv.
sl.). — b) Dr.. Páll ísólfsson
leikur franska barokktónlist á
orgel Dómkirkjunnar (Áður
útvarpað 16. des sl.. — c) Guð
mundur M. Þorláksson talar
um Guðmund biskup góða.
17.30 Barnatíminn (Anna Snorra-
dóttir): a) „Músaböm á geim
flugi“. ný framhaldssaga fyrir
litlu börnin eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur (Höf. les). b) Við
tal við brúðuna Ellen, eftir
Stefahíu Sigurðardóttur. c)Sí
gildar sögur: „Róbinson Crúsó
eftir Daníel Defoe, í.þýðingu
Steingríms Thorsteinsonar,
sögulok.
18.20 Veðurfr. — „Eg vildi að sjór
inn yrði að mjólk": Gömlu
lögin.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir
og íþróttaspjall.
20.00 Umhverfis jörðina: Guðnl
Þórðarson segir frá Hong-
Kong.
20.25 Einsöngur, hljóðritaður 1 Aust
, urbæjarbíói 21. f.m.: Lettnezka
óperusöngkonan Zirmena
Heine-Wagner syngur. Við
píanóið: Vilma Zirule.
21.00 Sunnudagskvöld með Svavari
Gests, spurninga- og skemmti
þáttur.
22.00 Fréttir og veðurfr. — 22,10
Danslög. — 23.30 Dagskrár-
lok.
Mánudagur 4. febrúar
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp.
13.15 Búnaðarþáttur: Guðmundur
Jósafatsson frá Brandsstöðum
ræðir spurninguna „Hvað kost
ar bændur að byggja yfir sitt?
13.35 „Við vínnuna". Tónleikar.
14.40 „Við, sem heima heima sitj-
um“: Jóhanna Norðfjörð lea
úr ævisögu Grétu Garbo (14),
15.00 Síðdegisútvarp.
17.05 Tónlist á atómöld (Þorkell
Sigurbjörnsson).
18.00 Þjóðlegt efni fyrir unga hlust
endur (Ingimar Jóhannesson).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þing-
fréttir. — 1850 Tilkynningar,
19.30 Fréttir.
20.00 Um daginn og veginn (Sig-
valdi Hjálmarsson blaðamað-
ur).
20.20 Organtónleikar: Karel Pauk
ert leikur á orgel Akureyrar-
kirkju.
20.40 Á blaðamannaíundi: Agnar
Kofoed-Hansen flugmálastjóri
svarar spurningum. Spyrjend
ur: Árni Gunnarsson, Gísli
Sigurðsson og Haraldur Ham-
ar. Stjórnandi: Dr. Gunnar
Schram.
21.15 Tónleikar: Atriði úr „Útskúf
un Fausts" eftir Berlioz (Rita
Gorr og Gérard Souzay syngja
með kór og hljómsveit Parísar
óperunnar, André Cluytena
stjórnar).
21.30 Útvarpssagan: „íslenzkur að-
all“ eftir Þórberg Þórðarson,
III. (Höf. les.).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 H1 j ómplötusafnið (Gunnar
Guðmundsson).
23.00 Skákþáttur (Guðmundur Am
laugsson). — 23.35 Dagskrár-
lok.