Morgunblaðið - 05.12.1963, Síða 10

10
MOItCUN BLAÐIÚ
Fimmtudagur 3. des. 1963
ÆFINGAR á Hamlet, j&la-
leikiriti Þj óðleikhússins,
standa nú sem foæst. Blaða-
maður Morgunblaðsins kom
fyrir sköommu í heim.sókn til
Benedikts Árnasonar, leik-
stjóra, þar sem verið var að
æfa nokkur atriði Hamlets.
— Shakespeare leikrit eru
miklu seinæfðari en önnur
leikrit, segir Benedikt. Venju
lega fer að greiðast úr at-
burðarásinni, er á líður leik-
rit, en því er ekki svo farið
hjá Shakespeare. Allt er svo
margslungið og óvænt. Segja
miá, að hvert atriði Hamlets sé
eins margbrotið og margt leik
rit eftir aðra höfunda. Enda
segir Mathías í skýringum við
Hamlet, að mörg atriði leiks-
ins séu mjög fræg, og tilnefn-
ir 5 þeirra. Fyrst telur hann
„Vofuatriðið mikla“ (1. atr.
1. þáttar).
— Það er hægt að halda
uppi hvaða samræðum sem
er með setningum úr Hamlet,
heldur Benedikt áfram. Ég
sannreyndi þetta uppi í
Stjórnarráði um daginn. Það
var alveg sama hvað sagt var
við mig, ég svaraði alltaf á
Hamletsmáli, þótti ákaf-
lega gáfaður og skemmtileg-
ur .
Á sviðinu er Hamlet að
segja Rósinkrans og Gullin-
stjarna til syndanna.
— Sumir segja að Rósin-
k>rans og Gullinstjarna séu
gölluð hlutevrk. Osvar Wilde
sagði hins vegar, að þeir
væru fuilkomnustu persónur
í leikbókmenntum heimsins.
Það er heldur engin tilviljun,
að Shakespeare lætur þá tvo
vega upp á móti einum sönn-
um vini, Hórasi .
Nú kemur Polonius inn á
sviðið. Eflist þá sturlun Ham-
lets um allan helming.
— Hann egnist alltaf mest
við Poloníus. Á tímabili leik-
ur Hamet að mestu fyrir
hann, þar sem hann veit að
Pooníuis segir kónginum allt.
Poloníus er svo mikill stjórn-
málamaður, að hann samþykk
ir al'lt sem Hamlet segir.
I ‘handriti Benedikts eru
margar athugasemdir, sem
hann hefur skrifað sér til
minnis og glöggvunar. í 2.
atriði 1. þáttar, þar sem Ham-
let kemur fyrst fram, hefur
hann skrifað: „Hinn falski þri
’hyrningur er skapaður.“
Þ.e.a.s. Drottningin ,kóngur-
inn og Hamlet. Um hinn þrí-
hyrninginn, Poloníus, Laertes
og Ophelíu, skrifar Benedikt:
„Þessi þrjú eru örugg og kát,
meðan þau hrúga góðum ráð-
um h'vert á annað, óvitandi
um þá myrku vél, sem komin
er í gang og á eftir að mala
þau öll.“
— Mórallinn í Hamlet er
flókinn, eins og annað í leik-
ritinu. Þó komust við kannske
næst honum í orðum Hamilets:
„Samvizkan gerir gungur úr
oikkutr öl>lum.“ Þetta á við á
hvaða tíma sem er og í hvaða
þjóðfélagi sem er. Ef við höf-
um samvizku til dæmis, þá
eru skattayfirvöldin búin að
éta okkur, áður en við vitum
af. Af því að Hamlet hefur
samvizku, þá getur hann ekki
framkvæmt neitt. Kóngurinn
hefur hins vegar, að því er
virðist, enga samvizku. Hann
getur komið klækjum sínum í
framkvæmd, en þó stoðar það
ekki meira en svo, að hann
fell'ur á sjálfs síns bragði, á
sama hátt og Hamlet.
— Stopp, hrópar Benedikt
upp á sviðið, en Lárus Páls-
son heldur áfrari að þylja
hlutverk Polon-’usar eins og
ekkert hafi í skorizt. Er
ómögulegt að stoppa þig, Lár
us ?
— Nei, það er ekki hægt,
svarar Lárus. Honum þykir
svo afskaplega gaman að tala
þessum Foloníusi.
Hamlet hefur verið að
segja Poloníusi, Rósinikrans
og Gullinstjarna, að ský
nökkurt á himni Mkist úlfalda.
Hefjast nú samræður um úlf-
Ilorft í úlfaldann. Rósinkrans, Arnar Jonsson, Guliinstjarm, Gisli Alfreðsson, Polonms, L.
árus Pálsson, og Hamlet, Gunnar Eyjólfsson.
alda, meðan augnablikshlé
verður á æfingunni.
— Úlfaldar eru svo merki-
legir með sig, segir Gísli Al-
freðsson.
— Já, það er von að þeir
séu skapillir gréyin, segir
Lárus, að alast upp í þessum
hita og vatnsleysi.
Eftir æfinguna hittir blaða
maður að máli Þórunni
Magneu, skáldkonu og leik-
konu, sem leikur hlutverk
Ophel'íu.
— Hve langt er síðan þú
fórs.t að læra leiklist?
— Þetta er fimmta árið.
Fyrst var ég 3 ár í leikskóla
Ævans Kvaran, og er nú á síð-
ara ári í leikskóla Þjóðleik-
hússins.
— Hvaða hlutverk hefur
þú fengið áður í Þjóðleikhús-
inu.
— Ég lék aukahlutverk í
Andorra og fyrst í Pétri Gaut,
svo tók ég við hlutverki sel-
stúlku. Nú leik ég einfættu
hóruna í Gísl. Mér þykir mjög
væn um það hlutverk. Hún
er svo mikið náttúrubarn.
— Það 'hljóta að vera mikil
viðbrigði frá þeirri einfættu
að leika Ophelíu.
— Jú, en það er að mörgu
leyti gott, hve ólílk hlutverkin
eru, ef leikritin verða sýnd til
skiptist ,eins og allt bendir
til. Það er þá minni hætta á
því, að þau hafi áhrif hvort
á annað.
— Ertu fcvíðin ?
— Já, ég get ekki neitað
því. Það kom mér líka á
óvart, að ég skyldi fá hlut-
verkið. Ég vissi það ekki fyrr
en daginn áður en æfingar
hófust.
— Hvernig gengur þér að
leika OpheMu geggjaða?
—Miklu betur en áður en
hún brjálast.
— Þú gafst út Ijóðabók fyr
ir þremur árum, þegar þú
vanst 16 ára. Yrkir þú enn
þá?
— Já, það er nú líkast til.
Annars fæst ég aðallega við
að skrifa leikrit um þessar
mundir. Það fæst sennilega
enginn ti'l að gefa út aðra
ljóðabók eftir mig. Samt
jókst salan á bókinni talsvert
núna um daginn, eftir að ég
las ljóð eftir mig í útvarpið,
og Velvakandi birti bréf, þar
sem Breiðfirzk kona hneykl-
ast á því, að ég segi að Guð
sé gamall maður, sem gefi
börnum sælgæti úr pressuð-
um pappírspoka. Mig langaði
til ag gera þá athugasemd, að
pappirspokinn var brumpaður
en ekki pressaður. Mér finnst
ekkert athugavert við að Guð
sé gamall maður. Hann hefur
að minnsta fcosti verið það á
ölktrn myndum, sem ég hef
séð af honum.
í anddyrinu á leiðinni út
hittir blaða'maður Lárus Páls
son ,sem lék Hamlet í fyrra
skiptið sem hann var settur
hér á svið.
— Gunnar er heppinn, seg-
ir Lárus. Venjulegustu hlut-
verk eftir aldri, eru Laertes,
síðan Hamlet og á efri árum
Poloníus. Hann lék Laertes,
þegar ég var Hamlet, en
ég sleppti hins vegar fyrsta
skrefinu.
— Ert þú orðinn algjör
Hamlet? spyr blaðamaður
Gunnar Eyjólfsson, sem kem-
ur aðvífandi rétt í þessu.
— Þetta er að smákoma,
svarar hann.
— Er þig farið að dreyma
úr Hamlet?
— Nei, en ég á von á því
bráðlega. Mið dreymir ævin-
lega úr leikritum. Hins vegar
þyl ég speki Hamlets í tírna
og ótíma. Börnin mín kunna
orðið mestallt leikritið utan-
bókar.
Ophelía, þórunn Magnea Magnúsdóttir, með Hamlet, Gunnar
Eyjólfsson, í kjöltu sinni.
Ferðalöc
og viðræður
NTB — AP. — 4. des.
• Berlín: Sendiherra Banda-
ríkjanha í V-Þýzkalandi og
sendiherra Sovéfcríkjanna í A-
Þýzkalandi hittust að máli í V-
Berlín í dag og ræddust við í
hálfa þriðju klukkustund. Um-
ræðuefni voru margvísleg, m.a.
stöðvanir bifreiðalesta her-
manna á síðustu mánuðum.
• Stokkhólmi: Georges Pomp-
idou forsætisráðherra Frakklands
kemur vænfcanlega í opinbera
heimsókn fcil Svíþjóðar næsta
sumar, að því er sæmska ut-
anrikisráðuneytið tilkynnir i
dag.
• Helsingfors: Uhro Kekkonen
forseti Finnlands, kom í morg-
un heim til Finniands úr heim-
sókn til Sovétríkjanma, þar sem
hann var persónulegur gestur
Krúsjeffs, forsætisaáðherra.