Morgunblaðið - 12.01.1964, Blaðsíða 20

*» ema ú £ « íáiJíu
Símnudagur 11. jan. 1964
Z» u
Dregið verður á miðvikud 15. ianúar
1.400 VINNINGAR AÐ FJÁRHÆÐ 3.400.000 KRÓNUR.
Tveir vinningar á húlfa milliún
1. flokkur
2 á 500.000 kr. .. 1.000.000 kr„
2 - 100.000 — . . 200.000
32 - 10.000 — .. 320.000 —
120 - 5.000 — .. 600.000 —
1.240 - 1.000 — .. 1.240.000 —
Auk a vi nningar:
4 á 10.000 kr. .. 40.000 kr<
1.400 3.400.000 kr.
3 DAGAR SKYNDISALA 3 DAGAR
MÁNUDAG — ÞRIÐJUDAG
MIÐ VIKUDAG
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
FÖT FRÁ KR. 1000.00.
STAKAR BUXUR KR. 400.00.
FRAKKAR FRÁ KR. 500.00.
SKYRTUR FRÁ KR. 150.00.
PEYSUR — HÁLFVIRÐI.
SOKKAR — GJAFVERÐ
MARGT FLEIRA.
Allt að 50% alsláBtur
HERRADEILD
LAUGAVEGI 95
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
David Severn;
Við hurfum inn
í framtíðina
En gleði mín varð
skarmmvin,n. Skýndilega
stövaðist lyftan svo að ég
kastaðist niður á palKnn.
Og á sama andartaki
slokknuðu Ijósin og ég
var staddur í svarta
myrkri.
Fimmtándi kafli.
NÝK DAGUK RÍS
Ég skreiddist á fætur,
nuddaði mína aumu limi
og hlustaði. Vafalaust var
ég hátt uppi í lyftugöng-
unum og óg heyrði ekk-
ert. Hvað hafði laomið
fyrir? Annað hvort höfðu
sfcólasveinarnir t e k i ð
straiuminn af lyftunni til
að stöðva mig —, og það
fannst mér líklegast —,
eða að Vaitýr hafði þegar
náð því takmarki sínu að
sfcöðva vélarnar. Hvort
heldur sem var, átti ég
mér ekkí góðs von, lofc-
aður inni í ljrftimni og án
þess að geta með nokkru
móti náð sambandi við
neinn, sem gæti hjálpað
mér Dagar mundu líða,
áður en hægt væri að
gera við vélarnar —, ef
sú væri ástæðan —, og
líklagast var, að á meðan
yrði ég hunguirmorða.
Smátt og smátt vöndust
augu mín myrkrinu.
Ofurlítil birta kom ofan-
frá niður í lyftugatið. Ég
leit upp og sá móta þaf
fyrir fölum, gráleitum
krossi. Þá vissi ég, að
gólfið í herberginU ofan
lyftuganganna hafi ver-
ið farið að opnast áður
en rafmagnið fór af. Það
virtist ekki vera nema
svo sem tólf feta hæð
upp. Eftir alla þá örvænt
ingu, sem hafði gripið
mig, var ég næstum
magnlaus af gleði,- þegar
ég gerði þessa ánægju-
legu uppgötvun.
Ég mældi opið með aoxg
unum og taldi að það
væri nógu vitt til þess,
að ég gæti komizt í gegn.
En hvernig átti ég að
komast upp, án þess að
hafa reipi eða handfestu?
Líklega yrði ég að hrópa
á hjálp og vekja þannig
athygli á mér. En það
mundi ég samt ekki gera
strax. Ég yrði að bíða,
þar til menn Haraldar
Dubloons hefðu tekið
stjórnina í sínar hendur.
Ef ég fyndist of fljótt,
mundi ég falla í hendur
óvina minna.
Eftir að ég hafði kom-
izt að þessari niðurstöðu,
lagðist ég niður á pall-
inn og reyndi að láta
fara eins vel um mig og
hægt var.
Meðan ég lá þarna var
ég að velta því fyrir mér,
hvort Valtý hefði tekizt
að komast undan. Ef
heppnin hefði verið með
honum gæti hann hafa
komizt burt og náð til
liðsveita Haraldar Duto-
loons. Mér varð hugsað
til allrar þeirrar reiði og
ringulreiðar, sem nú
hlaut að ríkja í þessum
neðanjarðarstöðum, þegar
vélarnar höfðu stöðvast
og alls staðar ríkti myrk-
ur. Og ég fór að hugsa
um Dick, hvar hann væri

' r ■€ . 'A ■'.' ■■ ,1' ' 'v A
SNJÓKARI-lNN
Auður Hugrún Jónsdóttir, 4 ára, teiknaði þessa
mynd sendi okkur. —
nú niðuT kominn og hvort
við mundum nokkru
sinni sjást framar.
Hugsanir mínar voru
rofnar af mannamáli. Ég
leit upp. Hönd, sem hélt
á logandi kerti, var teigð
niður í opið. Ég sá krúnu
rökuðu höfði bregða fyrir
í ljóskímunni. Svo hvarf
allt í svip, en stuttu síð-
ar heyrði ég aftur raddir
og eitthvað féll ofan á
herðarnar á mér. Ég
greip um það og fann
að þetta var kaðalstigi.
f flýti reis ég á fætur,
hélt stiganum í báðum
höndum og leit upp. Tvö
krúnurökuð höfuð gat ég
greint uppi á loftskörinnL
Raddir þeirra bergmáluðu
í göngunum, þegar þeir
kölluðu niður til mín og
hvöttu mig til að klifra
upp.
Hvað átti ég nú að
gera? Það * lagðist í mig
að bezt væri fyrir mig að
vera þar sem ég nú var
kominn. Hinsvega myndu
svartkuflungamir uppi
halda að ég væri særður,
ef ég gerði enga tilrauh
til að komast upp. Annar
þeirra mundi vafalaust
síga niður til að sækja
mig. Og auk þess var
ekki óhugsandi, að þegar
ég væri aftur ofan jarðar
• tækist mér að leika á
þá og sleppa í burtu. Um
það leyti hlaut Haraldur
Dubloom áð; hafa borg-
ina á valdi sínu og þá
gæti flótti minn heppn-
ast og ég " aftur komizt
meðal vina,
Hikandi klifraði ég upp
stigann, fet fyrir fet.
Á sama andartaki og
ég kom á móts við gólfið,
lutu verðirnir niður og
gripu undir handleggina
á mér. Þeir drógu mig
upp, reistu mig á fætur
og tóku að spyrja mig
spjörunum úr. Fyrst og
fremst vildu þeir fá að
vita, hvað væri að ské
í neðanjarðarstöðvunum
og hvers vegna orkuverið
hefði stöðvast. Þeir höfðu
enga ástæðu til að gruna
mig og strax og ég sá
kvíðann í svip þeirra varð
mér hugarhægra. En það
hefði vexið að bjóða hætt-
1 unni heim að svara þeim.
Svo að ég greip til þess
ráðs að ranghvolfa í mér
augunum og hristá höf-
uðið og reyna að gefa
þeim þannig til kynna,
að ég væri mállaus. Von-
aði ég að þeir tryðu því,
að ég hafi orðið fjrrir
meiðslum af höfuðhöggi,
þegar lyftan bilaði og
þess vegna misst málið
um tíma. Grá dagskím-
an sást gegn um gluggana
að baki þeim. Það minnti
mig á, að gegn um þessa
sömu glugga, hafði ég
þegar einu sinni áður séð
bjarma af degi.
Þeir litu hver á annan
og síðan á_mig,. sýnilega
óvissir um, hvað gera
skyldi. Þetta voru stórir
grófgerðir menn, og af
svip þeirra mátti ráða,
að þeir væru heimskir
og fákunnandi. Hegðun
mín hafði sett þá í vanda,
sem þeir.vissu ekki enn
þá, hvernig þeir ættu að
leysa.
Kjarkur minn óx, og ég
fór nú að hlægja eins og
fábjáni. Ég var í raun
og veru farinn að hafa
gaman af þessu og ég
hló og hló og ætlaði
Þeir hristu mig. Svo
aldrei að geta hætt.
gripu þeir um handlegg-
ína á mér og ýttu mér
út úr herberginu. Ég fór
fúslega með þeim í von
um að fá tækifæri til að
komast undan.
Framhald næst.
Gáta
Hvað heita þessir fimm
frægu uppfinningamenn?
1. Eftirnafn hans byrj-
ar á B,— og í því eru
fjórir stafir. Hann fann
upp símann, var Amerí-
kani en fæddur í Skot.
landi. Lifði frá 1847—
1922.
2. Hann var kallaður
„Galdramaðurinn í Menlo
Park“. Hann gaf okkur
rafmagnsljósið, fann upp
hljóðritann og endurbætti
ritsímann og talsímann.
Alis tók hann einkaleyfj
á 1033 uppfinningum,
Nafnið hans byrjar á E
og I því eru sex stafir,
Var uppi frá 1847—1931,
3. Franskur efnafræð-
ingur, fann upp geril-
sneyðingn . á. .mjólk og
bóluefni við hundaæðL
Fæddist 1822, dó 1895. f
nafni hans eru sjö stafir,
sá fyrsti er P.
4. Sjö stafir eru í nafnl
hans, sá fyrsti M. Lifði
frá 1874—1937, ítalskur.
Fann upp útvárpið og
fékk Nótoelsverðláunin
1909.
5. Enskur verkfræðing-
ur, — fann upp gufuvél-
ina. var uppi frá 1736—
1819. Nafnið byrjar á W
og í því eru íjórir gtafir.