Morgunblaðið - 11.02.1964, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 11. fetr. 1964
MORGUNBLAÐIÐ
17
— Landbúnaðarmal
Framh. af bls. 15
heldur minna í aðra hönd fyrir
framleiðsluna en henni var lofað,
þannig að bændur hafa víða dreg
izt aftur úr öðrum stéttum í tekj
um.
Ríkisvaldið í mörgum löndum
erlendis hefur ýtt undir bændur
að hætta búskap með því að
greiða fyrir því að jarðir hafi
verið stækkaðar með því að slá
tveimur eða fleiri smábýlum sam
an í eina stóra jörð, sem þolir vél
tækni, en fólkinu á þessum jörð
um hefur oft verið gert kleift að
búa áfram í íbúðarhúsinu á smá-
býlinu sínu, þannig að land hef
ur hvorki farið úr ræktun né
íbúðarhús úr notkun.
Gætum við keypt landbúnað
arframleiðsluna erlendis frá með
hagnaði?
Gætum við hugsað okkur, að
starfandi menn við landbúnað
gætu framleitt útflutningsverð-
mæti fyrir 1500 milljónir króna
árlega með því að koma þeim
fyrir við önnur störf en land-
bú.nað?
Nei! það eru engar líkur á því,
að þeir gætu það!
Þegar jörð fer í eyði hér á
landi, skeður oftast hvorttveggja
að íbúðarhúsið er yfirgefið og
landið fer í órækt.
Þegar saman er lagt verðmæti
jarðarinnar, sem fer að mestu
leyti forgörðum við það, að hún
fer í eyði, og verð þeirrar íbúð-
ar, sem bóndinn verður að afla
sér yfir sig og fjölskylduna, þá
er óhætt að fullyrða, að hver
jörð, sem fer í eyði í landinu,
kostar þjóðfélagið ekki undir
einni milljón króna.
Finnst ykkur nokkuð við það
að athuga, þó við stöldrum að-
eins við, áður en ákveðið verð-
ur að fækka bændum niður í
helming af því, sem nú er eða
ennþá meir?
Samkvæmt því, sem fiskifræð
ingarnir segja okkur, fer nú óð-
um að líða að því, að ekki megi
mytja íslenzka fiskistofna meira
en gert er nú þegar.
Aukin nýting sjávarafla, eftir
að hann er kominn á land, get-
ur enn veitt mörgum atvinnu,
en því hljóta líka að vera tak
mörk sett, hversu mikið er hægt
að vinna úr sjávaraflanum.
Við eigum engar námur til að
státa af og mjög lítið af verð-
mætum jarðefnum, sem hægt er
að nytja, en mikla orku í fall-
vötnum og jarðhita. En okkur
skortir tilfinnanlega fjármagn til
að nýta þá orku.
Atvinnumöguleikarnir í þétt-
býlinu á fslandi eru því ekkert
sérstaklega glæsilegir, ef við eig
um eingöngu að treysta á sjávar
aflann og orkuna, sem atvinnu-
veitendur framtíðarinnar.
Við verðum vafalaust að efla
iðnað á fslandi á næstu árum og
áratugum og verðum að gera ráð
fyrir útflutningi á ið'naðarvarn-
ingi.
Ullin og gærurnar eru hvort-
tveggja sérstæð hráefni, sem
aettu að geta orðið undirstöðu
hráefni fyrir umfangsmikinn út
flutningsiðiiað. Vörur ú.r þessum
hráefnum ættum við að geta selt
án samkeppni við erlend fyrir-
tæki á mjog hagstæðu verði.
Það eru ekki nema tvær leiðir
til að losna -við útflutningsupp-
bætur á dilkakjötinu, sem fylgir
ullinni og gærunum. Önnur leið
in er sú að lækka framleiðslu-
kostnaðinn, en hin að afla kjöt-
inu betri markaða og fá fyrir
það hærra verð en áður.
Báðar þessar leiðir virðast fær
ar.
Það virðist þurfa að lækka
framleiðslukostnaðinn á kjúkl-
ingakjötinu um 30—40 kr. á kg
til þess að það standist sam-
keppni við íslenzkt dilkakjöt.
Framleiðsla á kjúklinga- og
Svínakjöti byggist auk þess að
verulegu leyti á innfluttu fóðri,
sem alltaf verður vandamál, með
an gjaldeyrisstaðan er ekki betri
en hún er.
Þess vegna virðist vera sér-
stök ástæða til að efla þær grein
ar landbúnaðar hér, sem byggja
hvað minnst á innfluttu fóðri, en
þar er sauðfjárræktin fremst í
flokki.
Sauðfjárræktin getur byggzt
svo til eingöngu á grasfram-
leiðslu og grasið er ein hinna
fáu náttúruauðlinda þessa lands
Sauðfjárræktin er sá atvinnu
vegur, sem samgrónastur er land
inu og þjóðinni, landið er harð-
býlt og veðráttan duttlungafull,
og við eigum ekki margra kosta
völ í hráefnafátæku landi.
Þess vegna skulum við athuga
vel þá möguleika, sem hér hafa
verið gerðir að umtalsefni, áður
en við ákveðum að fækka bænd
um, áður en við leggjum sauð-
fjárrækt í landinu niður að
mestu og áður en við ákveðum
að byggja landbúnað okkar á inn
fluttum fóðurvörum og án gras
nytja að mestu leyti í kornlausu
landi“.
Að loknum ræðum frummæl-
enda tóku til máls:
Jónas Jónsson, búnaðarkandi-
dat vitnaði til framleiðslu land
búnaðar á ftalíu og í Frakkiandi
og sýndi fram á að þar væri fram
leiðsla á bónda mun minni en
hér. Gat hann þess að óvíða hefði
verið jafn mikil framleiðsluaukn
ing í landbúnaðinum og hér á
landi. Taldi hann búnaðinn hér
hafa verið á góðum framfaravegi
miðað við hin Norðurlöndin og
mælti gegn tillögum Gunnars
Bjarnasonar.
Gunnar Guðbjartsson formað-
ur Stéttarsambands bænda taldi
þörf á öðru fremur hér en bylt
ingu í búnaði. Hann taldi hins
vegar að minnka þyrfti kostnað
við búskapinn, hér væri of lítil
tækninýting, heyframleiðsla væri
of lítil, bændur skorti lánsfé,
rekstrarvörur væru of dýrar,
vextir of háir og menntun sveit
anna of lítil. Hann taldi nauð-
syn viðhalds byggðarinnar um
allt landið.
Ómar Ragnarsson taldi byggð-
irnar við sjávarsíðuna hafa orð
ið á undan í þróuninni, því hefði
flóttinn komið úr sveitunum.
Taldi hann betra að hafa helm-
ingi færri bændur í landi hér,
sem hefðu góða afkomu og gætu
unað glaðir við sitt, en hafa þá
helmingi fleiri og að þeir væru
óánægðir með kjör sín.
Gísli Kristjánsson ritstjóri kvað
nauðsyn að líta á málin eins
og þau stæðu í dag og erfitt
væri að spá fram í tímann. Hann
taldi búskapinn þurfa að sérhæf
ast meir, en eðlileg þróun yrði
að ráða framgangi mála.
Viggó Oddsson myndmælinga
maður taldi þjóðina ekki tilbúna
að taka á móti tækninni. Hann
kvað verkamenn á móti hagfræð
ingum og bændur á móti búfræð
ingum, hefðu jafnvel hótað þeim
lífláti fyrir kenningar sínar. Síð
an tók hann dæmi um hve land-
búnaðarvörur hér væru dýrari
en ódýrast gerist erlendis. Hann
taldi að sporthokur y.Jjli hér
að hverfa.
Bjöm Pálsson alþingismaður
sagði að þeir menn sem teldu
landbúnaðinn í vanda í dag og
þörf þar gagngerðra breytinga á,
væru menn sem ekki hefðu get
að búið sjálfir. Þetta sífellda væl
um slæma stöðu landbúnaðarins
væri kjaftæði. Hann kvaðst vera
búinn að búa í 30 ár og væri
hann búinn að græða svo mikið
að hann vissi ekki hvað hann
ætti vlð peningana að gera. Hann
kvað ekkert betra til en að búa.
Umræðum þeim og tillögum sem
hér hefðu borið á dagskrá ætti
ekki að svara.
GuSjón bóndi á Marðarnúpi í
Vatnsdal óskaði eftir dómi
manna um það hvernig bændur
hefðu staðið sig að undanförnu.
Hann taldi óhikað að sá dómur
yrði bændum í vil. Hann
kvaðst glaður yfir að hafa feng
ið að lifa upp þetta mikla fram
faraskeið landbúnaðarins. Þó
hefði jafnvel verið gengið á hlut
bænda er stöðva hefði átt dýr-
tíðina. Hann taldi hægfara þró
un það bezta.
Þorsteinn Sigurðsson formað
ur Búnaðarfélags íslands kvað
ánægjulegt að stofnað skyldi til
þessa fundar. Hann taldi nauð-
synlegt að málin væru kynnt og
rædd. Þá sagði hann að tími eft
irgjafa íslenzkra bænda væri lið
inn. Hann kvað þá hafa á skömm
um tíma skapað nýja jörð hér
á landi og framfarir hefðu verið
fniklar og staða landbúnaðarins
væri góð.
Kristján Friðriksson forstjóri
ræddi um iðnvæðingu í landinu
og taldi að byrja hefði átt að
undirbúa hana fyrir 20 árum.
Hlutur landbúnaðarins gæti
aldrei orð'ið stórvægilegur
henni.
Kristján Karisson erindreki
taldi tillögur Gunnars Bjarnason
ar bólu, sem aldrei kæmi til fram
kvæmda.
Frummælendur svöruðu síðan
athugasemdum og annar þeirra
kvað það ámælisyert að margir
fundarmanna hefðu komið með
fyrirfram samdar ræður, sem
ekki hefðu snert mál frummæl
enda og vítti hann þá framkomu.
Mál Ruby fyrir rétt
17. febrúar
Dómarinn vísar frá kröfum verjanda hans
Dallas 10, febr, — NTB
JOE Brown, dómiari, vísaði í
dag frá þeirri beiðni lögfræð-
inga Jack Rubys um að réttar
böldin í máli hans færu fram
í einihverri annarri borg en
Dallas. Ruby er ákærður fyr-
ir drápið á Lee Harvey Os-
vald, manni þeim, sem talinn
er hafa vegið Kennedy for-
seta. Brown dómari vísaði
einnig frá ýmsum öðrum kröf
uim verjenda Ruby‘s, svo sem
þeim að þeir fengju þegar í
hendur allar sannanir gegn
Ruby, að allt sem blöð hafa
skrifað um Ruby yrði lasið
upp í réttinum til þess að
sýnt yrði fram á hve miikil
áhrif þau hefðu á almennings
álitið, og hversu þau gætu
haft áhrif á kviðdómendur.
Blaðamenn skiptust á nokkr
um orðum við Ruby áður en
rétturinn var settur í dag.
Hann virtist oft gráti næst,
en hann sagði að hann hefði
fengið mikinn póst í fangelsið
og að bréfin hefðu styrkt
hann siðferðilega. Brown
dómari staðfesti, að mál
Rubys mundi koma fyrir rétt-
inn 17. febrúar nk., eða að
viku liðinni.

SÆIMSK VARA

11

Gerð MS/UABD
0,25—15 ha.
ASEA GIRMÓTOR — einn gír fvrir hvern rekstui
' — er hin rétta lausn
! á orkuflutnings- __
6 JOHAN RONNING HF.
vanda yðar. Skipholti 15 — Sími 10632
JARDTÆTARAR - „AGROTILLER“
Margra ára reynsla
er af þessum tæturum hér á
landi,
og hafa þeir reynzt:

EINFALDIR — STERKIR — ENDIN G ARGÓÐIR
Þeir eru framleiddir í tveim styrkleikaflokkum: „standard" og „heavy duty“, ______
hinir fyrrnefndu fyrir minni dráttarvélar- (upp í 40—45 hö) og eru ýmist lyftu-
tengdir eða dragtengdir, en hinir síðarnefndu fyrir stærri dráttarvélar og eru
þeir allir sterkbyggðari og dragtengdir.
Snúningshraði tætaranna er breytilegur með því að nota mismunandi tannhjóla-
samstæður í keðjudrifinu á hlið tætarans. — Miðað við 540 mínútusnúninga á
PTO-öxli dráttarvplar getur tætarinn snúizt frá 136 til 232 snúninga.
Áætluð verð án söluskatts:
A. Lyftutengdir af „standard“-gerð:
Vinnslubreidd 40“ aflþörf a.m.k. 25 hö um kr. 24.100,00
— 50” — — 30 — — — 24.800,00
— 60” — — 35 — — — 25.600,00
— 70” — — 45 — — — 28.100,00
B. Dragrtengdir af „standard “-gerð:
Vinnslubreidd 60” afiþörf a.m.k. 30 hö um kr. 31.400,00
— 70” — — 35 — — — 32.200,00
C. Dragtengdir af ,, ,heavy-duty“- gerð
Vinnslubreidd 60” aflþörf a.m.k. 35 hö um kr. 36.100,00
— 70” — — 45 — — — 37.000,00
— 80” ' — — 50 — — — 38.500,00
HAGSTÆÐUSTU VERÐ Á MARKAÐNUM —
— DRAGIÐ EKKI A Ð PANTA —