Morgunblaðið - 16.06.1964, Blaðsíða 15

Þriðjudagur 16. júni 1964
MORGUKBLADIQ
15
SPARIÐ VINNUAFL
- AUKIÐ AFKÖSTIN
notið

CAFFALLYFTIVACNA
Okkar sérfræðilega tækniþjónusta, mun með
ánægju gera athugun á því hvernig vandamál
yðar verða hagkvæmast leyst.
YALE'
NAFNIÐ SEM ALLUR HEIMURINN
ÞEK’KIR OG TREYSXIR.
Einkaumboðsmenn:
G. Þorsteinsson & Johnson hf.
Grjotagötu 7 Reykjavík — Simi 2-4250.
VONDUÐ
FALLEG
ÖDVR
fporjousson &co
Jíafiuvstnvti /f
Fer&afólk
Sumargistihúsið í Kvennaskólanum á Blönduósi
hefur tekið til starfa og starfar með sama hætti og
undanfarin sumur. Morgunverður (kalt borð) frá
kl. 8—10,30. Heitur matur frá kl. 11,30—23
á kvöldin. Einnig aðrar veitingar til kl. 23,30.
Tekið á móti pöntunum í sima 3 á Blönduósi.
Steinunn HafstaS.
IMatsveinn óskast
karl eða kona í ca. mánaðatima til afieysinga á
v/s Árvakur. — Upplýsingar í sima 35671 eða
23730 eítir kl. 3 í dag.
Sölufólk óskast
til að selja merki Þjóðhátiðardagsins 17. júní.
Há sölulaun eru greidd. Merkin eru afgreidd hjá
Innkaupastofnun Reykjavikurborgar, Vonarstræti 8,
í dag og á morgun.
ÞJÓHHÁTÍÐARNEFND.
Niatráðskona
óskast strax til að taka að sér mötuneyti á Vopna-
firði. Mjög góð vinnuskilyrði í nýjum húsakynnum.
Einnig vantar nokkrar siidarstúlkur á sama stað.
Uppiýsingar sími 19955.
KRISTJÁN GÍSLASON.
Borghildur Magnúsdóttir
VÆNA konu, hver hlýtur hana?
hún er mikils meira virði en
perlur. Hjarta manns hennar
tieystir henni. Þessi orð hins
alaaforna ljóðs eru rik í vitund
þeirra, sem bezt þekktu Borg-
hiidi Magnúsdóttur, veitinga-
konu frá ísafirði. Og þó mun
enginn, sem skilur betur, hve vel
þau lýsa henni enn eiginmaður
hennar, sem ornar sér við arin
minninganna um yndislega sam-
fylgd um áratugi:
Traust, dugmikil, dáðrík og
fögur var hún prýði sins heim-
ilis og stéttar að allra dómi, sem
áttu samleig með henni.
Og mætti vitna til lýsingar á
henni i sama helgiljóðið:
Hún fór á fætur fyrir dag og
skammtar heimilisfólki sínu og
segir fyrir verkum. Hún breiðir
út lófann móti hinum bágstadda
og réttir út hendurnar móti hin-
um snauða. Kraftur og tign eru
klæðnaður hennar, og hún hlær
móti komandi degi.
Ævistarf hennar var ekki
einungis starf móður og hús-
freyju, heldur umfangsmikið
starf veitingakonu, þar sem gest-
risni, góðvild og höfðingslund
hélzt í hendur við forsjá, skör-
ur.gsskap og vinnuþrek, svo að
frábært þótti.
Borghildur Magnúsdóttir var
fædd að Staðarfelli í Dalasýslu,
hinu forna hefðarsetri, þar sem
nú er kvenna- eða húsmæðra-
skóli Vesturlands. Hún fæddist
17. júní 1894, og má því segja að
bæði staður og stund hafi breitt
Ijóma frá vængjum vordisanna
um vöggu hennar.
Foreldrar hennar voru sæmd-
hjón, Kristin Jónsdóttir og Magn
ús Hannesson, bóndi, en þau
bjuggu lengi að Svínaskógi í
In memoriam
Dalasýslu. Þar ólst Borghildur
upp í stórum systkynahópi við
fremur þröng kjör. En fjölskyld-
an lét þau kjör aldrei smækka
sig heldur þvert á móti efldu
átökin til þi'oska og skilnings á
annara raunum. Var Borghildur
snemma hin glæsilegasta stúlka,
tápmikil og lífsglöð. Hún fór
ung að heiman eða strax um
fermingu og sá um sig sjálf upp
frá því. Hún réðist vestur að
Djúpi, ag átti þar heima megin-
h.uta starfsævi sinnar. En aldrei
gleymdi hún Breiðafirði né
æskustöðvum sínum, og ekkert
jafhaðist að hennar skoðun á
við þær að fegurg og tign. Og
ailtaf talaði hún um Brfeiðafjörð-
inn sinn fagra með sérstökum
raddblæ lotningar, aðdáunar og
trega í senn.
Fyrst réðist hún sem starfs-
stúlka í Hnífsdal, en um tvítugs
aldur eignaðist hún heimili á
isafirði. Giftist hún þar dönsk-
um manni, sem hét Jens Peder
Clausen. Hann gerðist síðar vél-
stjóri við verksmiðjuna að Sól-
bakka í Önundarfirði og voru
þau þar um skeið. En 25. októ-
ber 1920 andaðist Jens P. Ciau-
sen, þaú höfðu eignast dreng
sem dó skömmu eftir fæðinguna
cg nú stóð Borghildur ein uppi
með dóttur þeirra Edith Olgu
kornunga.
Fluttist hún þá til ísafjarðar
aftur og gerðist þar veitinga-
kona, en þá atvinnu stundaði
hún í 30 ár með miklum vin-
sældum og glæsibrag. Varð hún
þannig ein þekktasta kona á ísa-
firði og umtöluð fyrir aðlaðandi
íramkomu, hjartahlýju, örlæti
og höfðingslund og hvergi þótti
fæði betra en hjá henni. Sást
hún lítt fyrir, hvag kostnaðinn
■snerti við matfangakaupin, en
allt fór samt vel, þótt ekki
safnaði hún auði. Þetta var á
erfiðustu kreppuárunum og viða
þröngt um hendur, og fór því
margur glaður af í matsölum
Borghildar. Mátti segja, að hún
liefði byggt skála sinn um þjóð-
braut þvera við Vestfirði að
margra dómi. Ekki fór hún þó
varhluta af reynslu og hörmum,
en allt slíkt varð henni til auk-
ms þroska, en hún var alltaf
heilsuhraust og trúartraust.
Nokkrum árum eftir að hún
fluttist aftur til ísafjarðar trú-
lofaðist hún Guðmundi Bene-
diktssyni skipstjóra á m/s Rasfc,
en hann drukknaði í september
1924. En með honum eignaðist
hún tvö börn, Benedikt og Guð-
mundu Sigríði, sem fæddist
skömmu eftir að faðir hennar
Óviöjafnanlegur rakstur með rakblaði, sem endist og endist
SILVER 6ILLETTE: hin ótrúlnga baitta og mjúka Gilletta agg é
rakblaói úr ryðfrlu stéii, aam engin rakstursaðfarð jafnast á við.
e i lv E R
Gille**®
a mýksti. bsztJ og þssgMogssti
rskstor. ssm itöl sr i
a ryDfritt stsl. ssm gstur yiur
flssts rskstrs s blsð
a gssðin slltsf söm vit sig—öil
blöðin /afnsst s við þaB siðssts
/****%, p j? ti. jr a—— F-
liaN| | I \ iiiia^
• 5- já,- S'. . ,J4 £ tjk,
Gillette
RYÐFRÍÁ5 STÁLBLAÐIÐ
íjí ' Stsioisss "sr fribssr ryðhi stóhegund. ssm tryggir yður ventlsga ssdingargstt rskblst