Morgunblaðið - 18.11.1964, Page 14

Morgunblaðið - 18.11.1964, Page 14
14 MORGU N BLAÐIÐ Miðvikudagur 18. nóv. 1964 Útgefandi: Framkvæmdast j óri: Ritstjórar: Auglýsingar: Útbreiðslustjóri: Ritstjórn: Auglýsingar og afgreiðsla: Áskriftargjald kr. 90.00 í lausasölu kr. Hf. Árvakur, Reykjavxk. Sigfús Jónsson. Sigurður Bjarnason frá Vigur. Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Árni Garðar Kristinsson. Sverrir Þórðarson. Aðalstræti 6. Aðalstræti 6. Sími 22430. á mánuði innanlands. 5.00 eintakið. LEIFUR HEPPNI OG KONRAD NORDAHL ¥jað vakti athygli á setning- ” arfundi XXIX. þings Al- þýðusambands íslands, að heiðursgestur þingsins, Kon- rad Nordahl, forseti alþýðu- sambandsins norska (LO), lét svo ummælt í ávarpsorðum, að Leifur heppni hefði verið íslendingur. Sagði hann Norð menn ekki mælast til neinna helmingaskipta á Leifi milli íslendinga og Norðmanna, eins og Danir og Norðmenn hefðu samið um „eignarrétt- inn“ á Holberg. Allir, sem les- ið hefðu íslendingasögur, sagði Konrad Nordahl, hlytu að vita, að Leifur heppni hefði verið íslendingur. Það er ekki nýtt í sögunni, að þjóðir metist um „eignar- rétt“ á mikilmennum fortíð- arinnar. Enn bítast ítalir, Spánverjar og Portúgalar um annan mann, sem einnig fann Ameríku, Kristófer Kólum- bus. Nú síðast hafa ísraelsk- ir sagniiræðingar haldið því fram, að Kólumbus hafi verið af gyðingaættum. Slíkar deilur þjóða á með- al eru óneitanlega oftast tals- vert hjákátlegar í augum þeirra, er utan við standa, en ástæðulaust er með öllu að fara rangt með sagnfræðileg- ar staðreyndir, sem enginn vafi getur leikið á um. Þótt endalaust megi e.t.v. deila um „réttinn" á Bertel Thorvald- sen og Niels R. Finsen, er al- veg óþarft að standa í stappi við Norðmenn um Leif Eiríks- son. Norskir fræðimenn vita, að hann var íslendingur. Samt er það svo, að vér höf- um ekki fengið að „eiga“ hann í friði fyrir þessum frændum vorum fyrir austan haf, sem stundum hafa verið býsna áleitnir og jafnvel eign- að sér Snorra Sturluson, en hann hafa þeir átt til að kalla hinu hugðnæma nafni „vor- es Snorre“. Á síðari árum mun hafa dregið úr þeirri tilhneigingu Norðmanna að eigna sér ým- islegt úr fornmenningu vorri. Þó eimir talsvert eftir af þessu enn, eins og tilstandið í kringum Leif heppna og dag hans í Bandaríkjunum sýndi glögglega nú fyrir skömmu. Þá kom í Ijós, að íslendingar þurfa ávallt að vera vel á verði gegn því, að frændur þeirra steli ekki heiðrinum af afreksverkum forfeðranna. Yfirlýsing formanns norska alþýðusambandsins er tíma- bær í bezta lagi og má vera íslendingum fagnaðarefni, því að alþýðusamtökin í Noregi eru* voldug og á rödd forseta þeirra er hlustað þar í landi. ENGINN VERÐUR MEÐ ORÐUM VEGINN Tjað eru fleiri en Norðmenn, sem hafa komið við þjóð- erniskennd íslendinga um þessar mundir. Ummæli fá- .einna danskra manna um ís- land og íslendinga í sam- bandi við handritamálið hafa ekki beinlínis verið kurteis- lega orðuð, enda munu sum þeirra ætluð til þess, að und- an svíði, Ástæðulaust er þó að láta sér sárna gífuryrði, þar sem lítið er gert úr íslenzkri menn ingu með hæðilegum köpur- yrðum. Víst er, að þeir fáu Danir, sem svívirt hafa mál- stað vorn með móðgandi orð- um, gera það vísvitandi í á- kveðnum tilgangi. Þeir finna, að þeir fá lítinn hljómgrunn meðal þjóðar sinnar, því að það er mála sannast, að dönsk yfirvöld og danskur almenn- ingur hafa yfirleitt sýnt mál- stað vorum skilning á síðari árum. Því grípa þeir, sem andvígir eru heimsendingu handritanna, til örþrifaráða í málflutningi sx'num. Þeir vona, að þeim takist að reita íslendinga til reiði, svo að þeir segi ýmislegt á opinber- um vettvangi, sem vekja mundi óánægju í Danmörku. En þeim skal ekki verða kápan úr því klæðinu. Hið gamla og landlæga Danahatur hér verður ekki vakið upp, nema eitthvað sérstakt komi til. Ekkert hefur enn gerzt, sem réttlæti slíkt. Hið gamla, íslenzka Dana- hatur má heita gersamlega útdautt, sem betur fer. Það átti sér að vissu leyti skiljan- legar, sögulegar orsakir, sem nú eru úr sögunni, — von- andi fyrir fulit og allt. Sambúð Dana og íslend- inga hefur verið með ágæt- um hin síðari ár, eftir að þeir fóru að talast við eins og tveir uppréttir menn. Vér íslending ar megum ekkert gera, sem gæti spillt henni, sízt nú, þeg- ar heimsending handritanna er fyrirhuguð. Danska þjóð- þingið hefur éinu sinni sam- þykkt heimsendinguna, og enn er ekki annað fyrirsjáan- legt en þingið geri það öðru sinrd. miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiKiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiimiiiiiimiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiii mmmmmmmmmiiimiiiiimmimmimimmiimmmimmimmmmmiii!miiiiii jr Atti að blessa frumút- gáfu af Shakespeare — en páfi misskildi vnálið, og hélt boklna gjöf ÞRÍR Shakespeare-leikar- ar frá Bretlandi voru í síð- ustu viku viðriðnir spaugi- legt atvik í Páfagarði, er þeir hugðust biðja Pál páfa blessa frumútgáfu af verk- um Shakespeares. Segja leikararnir að páfi hafi mis skilið tilganginn, er þeir réttu honutn bókina og haldið að þeir væru að gefa sér hana. Leikararnir þrír höfðu fyrr um kvöldið far- ið með nokkra kafla úr verkum Shakespeares í Róm. Dorothy Tutin, leikkona, ein hinna þriggja brezku leik- ara, skýrði við heimkomuna til Bretlands frá atviki þessu. Hún kvaðst hafa rétt páfa .bókina til þess að hann bless- S hana, eða öllu heldur að H 1hafi haldið að búið væri = aií sfegja páfa frá því, að leik- H ararnir óskuðu þess að hann = blessaði hana. 2 „En hann (páfinn) hélt að ji bókin ætti að fara í bókasafn = Vatikansins. Ég held að hann S hafi látið orð falla eitthvað á H þá leið, að bókin mundi verða H í hávegum höfð sem dýrmæt E minning um kvöld hans (í S leikhúsinu)“, sagði Dorothy E Tutin. = Hún bætti því síðan við, að því hún væri eign Stratford- leikhússins. „Mér leizt ekki á blikuna, þegar ég gerði mér grein fyr- ir því, að það átti að fara að bera bókina inn í bókasafn £ erkibiskupinn af Westminster, dr. Heenan, sem viðstaddur var atvikið, hafi útskýrt fyrir páfa að með bókina hafi verið komið til að hann gæti bless- að hana. Biskupinn bætti því við, að þrátt fyrir að leikar- arnir vildu gjarnan gefa páfa bókina, væri það ekki hægt, X’áll páfi. — Misskildi tilganginn, = Páfagarðs", segir Tutin. „En 3 mér var sagt á eftir, að í Páfa- = garði hafi menn brosað að at- = viki þessu“. || Er Heenan biskup hafði 3 leiðrétt misskilning páfa, 3 brosti hann, blessaði bókina 3 og afhenti leikurunum hana 3 aftur. = iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiij|||iiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiijr LÍKNARGJAFIR EINSTAKLINGA tTtvö klúbbfélög í Reykjavík hafa nýverið fært Landa- kotsspítala gjafir. Vinahjálp, kvennaklúbbur sendiráða í Reykjavík, gaf sjúkrahúsinu súrefnistjald, og Lionsklúbb- ur Reykjavíkur gaf því tvö tæki, sem notuð eru til þess að lífga menn við úr dauða- dái. Eins og kunnugt er, eru það St. Jósefssystur, sem byggt hafa og starfrækt þetta sjúkrahús. Hið gamla sjúkra- hús systranna hefur nú verið rifið, en eftir standa á Landa kotshæð tvö myndarleg og nýtízkuleg sjúkrahús. Spítal- inn er rekinn til þess að líkna sjúkum, en ekki í hagnaðar- skyni. Því er það vel til fund- ið, þegar félagasamtök, sem vinna að hvers konar hjálp- arstarfsemi, einbeita kröftum sínum að því að" gefa stofn- unum á borð við Landakots- spítala gagnlegar gjafir. Hér á landi er sá ósiður orðinn all-útbreiddur að leita jafnan á náðir ríkisvaldsins um hvaðeina. Þegar nauðsyn- legan hlut vantar til einhverr ar starfsemi, er oftast við- kvæðið, að kría beri út ríkis- styrk eða „opinbert fjárfram- lag“, helzt náttúrulega „óaftur kræft“. Það er því ánægju- legt, þegar einstaklingar taka höndum saman um að safna fé til kaupa á ómissandi tækj- um handa líknarstofnunum, eins og hér hefur verið gert. — Fréttabréf Framhald af bls. 10 hús í smíðum í sveitum, þ.e. eitt í hverri sveit, eru tvö af þeim nýbýli. í kauptúninu eru aðeins tvö hús í smíðum, en hefðu þurft að vera helzt 20 ef vel hefði átt að vera, því hér er mjög mikil húsnæðisekla. Fjórir bátar eru í þann veg- inn að byrja róðra með línu og væntanlega byrja þrír með troll nú næstu daga. Einn bátur, Sig- urfari, fiskaði í sig og fór sölu- ferð til Þýzkalands. Var afli hans 24 tonn og salan 24 þús. mörk. Einn bátur, Ólafur Tryggvason, er ennþá á síldveiðum fyrir Aust- urlandi. Barnaskólinn á Höfn var sett- ur 1. okt. 130 nemendur eru í skólanum, þar af 35 í unglinga- deild. Kennarar eru þrír, auk skólastjóra og fjórir stundakenn- arar. Bekkjardeildir eru 7. Niðurjöfnun útsvara í Hafnar- hreppi er lokið fyrir skömmu. Alls var jafnað niður á 234 gjald- endur og 12 félög, 2 millj. 130 þús. og í aðstöðugj. 460 þús. Nið- urstöðutölur fjárhagsáætlunar eru 3 millj. 755 þús. Helztu gjalda liðir eru: lögboðin gjöld 770 þús., fræðslumál 415 þús., verklegar framkvæmdir 655 þús. og til ýmis konar félagsmála 600 þús. Hæstu útsvör bera Guðmundur Jónsson trésm. 61 þús. og Kjartan Árna- son héraðslæknir 45.700,00. Nýlokið er kennaranámskeiðl á Höfn í Hornafirði. Sóttu það kennarar allt frá Öræfum til Breiðdals. Sigurður Gunnarsson, fyrrv. skólastjóri, stjórnaði nám- skeiðinu, sem þótti takast með ágætum. — Enn skotlb Framhald af bls. 1 fundi öryggisráðs SÞ í gærkvöidl og nýr fundur var ekki boðaður, en U Thant, framkvæmdastjóri samtakanna, skýrði frá því, að Odd Bull, hershöfðingi, yfirmað- ur vopnahlésnefndar SÞ í Pale- stínu, hefði fengið fyrirmæli um að rannsaka atburðina. Boðaður yrði nýr fundur í öryggisráðinu. er skýrsla vopnahlésnefndaripn- ar hefði borizt. Bæði ísraelsmenn og Sýrlend- ingar hafa kært atburðina á landamærunun* o,g sakar hvor annan um að hafa átt upptökin og bera ábyrgð á átökunum.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.