Morgunblaðið - 01.08.1965, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 01.08.1965, Blaðsíða 28
MORGUNBLAÐIÐ 9P Surmudagtir I. Sgöst 1965 GEORGETTE HEYER FRIÐSPILLIRINN En nú gat hún, þrátt fyrir allt uppeldið sitt, ekki stillt sig um að segja: — Þú virðist eitthvað afskaplega hrifinn af ungfrú Stantcxn-Lacy. — Ég? æpti hamn, eins og þmmulostimn. — Af henni Soffíu? Nei, hjálpi mér giuð! Ég hélt nú, að afstaða mín til henn- ar væ<ri sæmilega vel þekkt! Ég vildi óska þess, að við værum laus við hana, en þar fyrir þarf ég ekki að vera algjörlega blind- ur á það, sem vel er um hana. Hún blíðkaðist ofurlítið. — Nei, sannarlega, og ég vona, að ég sé það eikki heldur. Það e<r < annars leiðinlegt, að hún skuli [ekki vilja líta við honum Brom- ford lávarði, sem er alltaf að biðja henmar. Hann er ágætis- maður og skilningsgóður, og hef- ur svo góða dómgreind að ég er viss um, að það hefði heillavæn- leg áhirif á hverja konu. Hún sá, , að hann horfði á hana, eins og honum væri skemmt, og bætti við: — Ég hefði nú haldið, að þú mundir heldur ýta undir þetta . bónorð hans en hitt. — Mér má vera alveg sama, hverjum Soffía giftist, sagði hann. — En hún mundi aldrei vilja haim Bromford og hann Stórar myndir — fallegar myndir FÓTÓFIX framkallar myndirnar. Fliót afgreiðsla. — Póstsendum. má þykjast góðu bættur. — Ég er hrædd um, að frú Bromford sé á sömu skoðun og þú, sagði ungfrú Wraxton. — Hún og mamma eru kunningja- konur, skilurðu, og ég hef átt við hana nokkurt viðtal um þetta efni. Hún er ágætis kona! Hún hefur verið að segja mér frá því, hvað Bromford lávarð- ur sé heilsulinur, og hvað hún væri hrædd um hann, og ég gat ekki annað en vorkennt henni. Það er ekki annað hægt en vera henni sammála um, að hún frænka þín yrði aldrei góð kona handa honum. — Nei, hann gæti ekki fengið aðra venri, sagði hann hlægjandi. — Guð sjálfur má vita, hveronig svona náungi eins og hann getur fengið það í kollinn að fara að skjóta sig í manneskju eins og Soffíu! Þú getur rétt hugsað þér, hvemig Cecilia og Hubert stríða henni með þessu. Og hvað snert- ir sögurnar, sem þau búa til um ævintýrki hans í Vestur-Indíum, þá hefur jafnvel mamma gamla farið að skellihlægja að þeim. i Nei, hann er óneitanlega sikrítið mannkerti. —. Þar get ég ekki verið þér sammóla, sagði hún. — Og jafn- vel þótt svo væri, þyldi ég ekki að heyra gys gert að tilfinning- um neins manns. Þessi ávítun fékk hr. Riven- hall til að munna áríðandi stefnu mót í nágrenninu, sem hann þurfti að sækja tafarlaust. Aldrei hafði hann fundið sig minna sam þykkan unnustu sinni. Hinsvegar hafði hann aldrei fundið til jafnmikils velvilja gagnvart frænku sinni, og það góða ástand stóð í næstum viku, og kom honum meira að segja hún hefði skemmt sér. Hún til að láta eftir þeirri ósk henn- ar að sjá Kemble á leiksviði. Án þess að draga nokkra dul á það, að honum fyndist tilgerðin í þess- um mikla leikara óþolándi, þá pantaði hann samt stúku í Cov- ent Garden, og fór með Soffíu þangað, ásamt Ceciliu og hr. Wychbold. Soffía varð dálítið vonsvikin af leikaranum mikla, sem hún hafði heyrt svo mikið látið af, en þetta varð nú samt skemmtilegt kvöld og endaði á skrautlegu hóteli, sem hét Stjam an. Þar sýndi hr. Rivenhall sig vera ágætis gestgjafa, útvegaði þeim einkaborðsal og ágætis kvöldverð. Hann var í svo góðu skapi, að hann stillti sig meira að segja um að setja út á leik 41 Kembles. Wychbold var skraf- hreifinn og skemmtilegur, Ceci- lia hafði aldrei fallegri verið og Soffía var svo fjörug, að hún hleypti lífi í samræðurnar þegar í byrjun. Þegar Cecilia bauð bróður sinum loks góða nótt, sagði hún, að svona vel hefði hún ekki skemmt sér mánuðum sam- í Fotófix Vesturveri an. — Heldur ekki ég, svaraði hann. — Ég skil ekki í því, að við skulum ekki far oftar út sam JAMES BOND ■f é é Eftir 162-3 — Ég var einmitt að mæta einkaritara mannsins þíns. Hún hefur ! > líka fengið pels í jólagjöf, en hann er bara úr minkaskinni. an, Cilly. Heldurðu, að hana frænku mundi langa til að sjá Kean? Ég held, að hann eigi að fara að koma fram í nýju leik- riti í Drury Lane. Cecilia kvaðst ekki efast um þetta, en áður en hr. Rivenhall fékk svigrúm til að gera frekar að þessari hugdettu sinni, var gripið fram í fyrir honum og þessi vaxandi skilningur þeirra Soffíu, hvarf snögglega. Charl- bury lávarður, sem fór nákvæm- lega eftir fyrirmælum ráðgjafa síns, bað frú Ombersley að heiðra sig _með því að koma með dóttur sína og frænku í leikhúsið með sér og dálítlum hóp, sem hann hafði boðið. Hr. Rivenhall tók sér þetta ekkert sérlega nærri, en þegar það vitnaðist síðar, að hr. Fawnhope átti að verða einn í þessum hópi, fór jafnaðargeð hans algjörlega út um þúfur. Og þetta leikhúsboð hafði verið frá- bærlega skemmtilegt. Jafnvel frú Ombersley, sem hafði orðið hverft við að sjá hr. Fawnhope þarna, lét huggast við viðmót gestgjafa síns og Retfords hers- höfðingja, gamals vinar sem hafði beinlínis verið L__mn til að skemmta henni. Leikritið — Bertram — var sagt hafa verið mjög áhrifamikið, leikur Keans var yfir allt lof hafinn, og svo lauk kvöldinu með ágætis kvöld verði í Plaza. Mest af þessu frétti hr. Rivenhall hjá móður sinni, en sumt þó frá Ceciliu, sem lagði mikla áherzlu á að segja honum, hversu guðdómlega sagði, að Soffía hefði verið í ágætisskapi, en sleppti að geta þess, að þessi kæti hennar hefði mestmegnis verið daður við gest gjafa þeirra. Cecilia var auðvitað fegin því, að hinn hryggbrotni biðill heninar hafði þar ekkert að sýta, en næstum jiafnfegin að hafa ekki sjálf neinn smekk fyrir skemmtun, sem frekar lítillækk- aði hina annars svo geðugu frænku hennar. Charlbury lá- varður hafði boðizt til að sýna Soffíu, hvernig hann pabbi hans, sem var mesti draslari, hafði ver- ið vanur að taka í nefið af únliðn um á einni dömunni, og Soffía rétti þá strax fram höndina.... það var þó að minnsta kosti full- IAN FLEMING langt gengið, fannst henni! Hún gladdist við þá hugsun, að aldrei mundi hainn Augustus hennar haga sér þannig. Og hann var heldur ekkert í þann veginn að gera neitt slíkt þetta kvöld. Sorg arleikurinn, sem hann hafði ver- ið að horfa á, hafði æst upp í honum löngunina til að skrifa lýriskan sorgarleik, og enda þótt ekkert yrði að framkomu hans, sem gests, fundið, fann Cecilia vel, að hugur hans var allt ann- ars staðar en þama. En svo slæmt sem þetta k-völd hefði verið, átti þó enn eftir að versna, að því er hr. Rivenhall taldi. Allt þar til Carlbury lá- varður steig af sjúkrabeði, hafði aðalförunautur Soffíu verið Sir Vincent Talgarth. En brátt kom það í Ijós, að Charibury lávarð- ur hafði algjörlega rutt honum úr vegi. Hann hitti hana á morgn ana á hestbaki í Garðinum, og hann sást í vagninum hennar, á þeim tíma, sem flestir voru á ferð þama, hann dansaði við hana tvo dansa í Almackklúbbn- um, tók hana með sér á hersýn- ingu í vagni sínum, og gerðist jafnvel fylgdarmaður hennar til Merton. Hans hágöfgi var ekkert að leyna því, að sú ferð hefði ver ið sér góð skemmtun, og að hin letilega persóna greifafrúarinnar hefði komið sér til að hlæja, svo að lítið bar á. Hann saigði Soffíu, að gjama hefði hann viljað vera helmingi lengur í návist hennar, Hann sagði, að hefðarfrú, sem væri orðin uppgefin af að taka á móti morgungestum, og gæti lokað augunum og farið að sofa, að þeim áhorfandi væri óvenju- legt fyrirbæri, og þess virði að kynnast henni nánar. Hún brosti og samsinnti þessu, en þótti það samt heldur miður. Henni hafði hnykkt við, er hún sá Sir Vin- cent sitja hjá greifafrúnni. Og hann hafði heldur ekki verið eini gesturinn hennar, því að meðan hún dvaldi í Pultenay-gistihús- inu, þótt stutt væri, þá hafði hún haft heimóskn af ýmsum aðals- mönnum, sem höfðu notið gest- risni hennar í Madrid, en hcnn var nú engu að síður þrautseig- asti gesturinn hennar. Quin on majór hafði og verið þarna, t>ns Fraincis Wolvey lávarður, og hr. TOwiGurs tue wiSwt. ive got aw ASSISTAWT, M\SS LVWD, AWI7IP like to hawp ueí? ovee to vou wwew i I START PLAVIWS. AWP VOu /MlGWT /MA?K , 1 lc CwiFPBe'S TlVO GuWMEW-TWEee , JUST MlGWT 3E A — Ég vona að atburðurinn í gær æð. Og í morgun mun ekki verða hér með mér aðstoðarmann, ungfrú Lynd hafi ebki hrakið á brott neirrn þess- eftir snefill að rusli. sem mig langar til að biðja þig fyrir. ara miklu fjárhættuspilara. — Nei, sú saga hefur verið breidd út, að það hafi sprungjð þama aðal- — Það er mér mikil ánægja að starfa með þér í þessu verkefni. — í kvöld er kvöldið mikla. Ég hef Og þú ættir einnig að hafa gát á bóf- um Le Chiffers, þetta gæti orðið nokbuð sbuggalegur staður. Blcðið kssiar 5 krónczr í lousosöln

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.