Morgunblaðið - 07.12.1965, Blaðsíða 25

Þriðjudagur 7. des. 1965
MORCUNBLAÐIÐ
25
1 — Hvers vegna ætli prests-
frúin sé svona sjaldan í kirkju?
— Ætli það sé ekki vegna þess
að hún þarf þá að sitja heilan
tíma undir rseðu manns síns, án
þess að geta gripið fram í fyrir
honum.
>f :
1 Maður fór með ungan son sinn
í óperuhús til þess að hlusta á
söng mjög frægrar söngkonu. —
Hljómsveitarstjórinn veifaði tón
sprota sínum og óperusöngkonan
hóf söng sinn. Þá sagði strákur-
inn upp úr eins manns hljóði:
— Hvers vegna er kallinn að
berja kellinguna?
— Hann er ekkert að berja
hana, hann er að stjórna!
' — Hvers vegna veinar hún þá
svona, spur'ði strákur aftur.
Hjónin voru að rífast um dótt-
ur sína og ungan mann sem hún
var nýtrúlofuð. Manninum líkaði
ekki við þennan unga mann.
— Ég skil ekkert í henni dótt
ur okkar, sagði hann. — Það ligg
ur ekkert á — hún er svo ung
ennþá. Hún getur vel beðið þang-
eð til sá rétti kemur.
— Hversvegna skyldi hún vera
að bíða eftir þeim eina rétt, svar
•ði móðir hennar, ekki gerði ég
það.
Þar sem Fögnuður var ekki sérlega
vanur venjum hins menntaða heims, á-
kváðu þeir að venja hann smátt og smátt
við lífið á „Sykurtoppi". Þess vegna
byggðu þeir anddyri og komu þar fyrir
mjög ófullkomnu rúmi, þar sem Fögnuður
gat sofið þangað til hann vildi flytja inn
í húsið.
Prófessor Mökkur hóf strax að veita
Fögnuði tilsögn í máli þeirra félaga, því
að það gat alls ekki gengið að hann gæti
hvorki talað mál þeirra né kynni að skrifa
það. — Þetta hérna er „A“, sagði hann.
— Getur þú sagt „A“? — „A“, svaraði
Fögnuður og framburðurinn var hárréttur.
Spori var ekki í alltof góðu skapi yfir
því, að hann skyldi þurfa að sjá um mat-
reiðsluna, meðan sá svarti lét fara vel um
sig á skólabekknum. — Tekur hann ein-
hverjum framförum? spurði hann Júmbó
dag einn. — Iss, já, já, hann er svo dug-
legur, að með sama áframhaldi verður eld-
húsið alltof lítilmótlegur staður fyrir hann,
svaraði Júmbó í strýðnistón.
SANNAR FRÁSAGNIR
Eftir VERUS
1 Ef Bandaríkin liggja a8 norS-
anverðu að Kanada, sunnanverðu
áð Mexicó, austanverðu að At-
lantshafi og vestanverðu að
Kyrrahafi, hve gamall er ég þá?
spurði kennarinn nemendur sína.
Það var lengi þögn í bekknum,
en svo svaraði einn drengurinn:
—- Þú ert 44 ára.
— Kétt, en hvemig í ósköpun-
um fórs-tu að finna það út?
— Ég á bróður, sem er bara
hálfvitlaus, en hann er 22 ára,
svo mér fannst það éðlilegast að
þú værir 44.
Þyrlan kemur að miklum not-
um í iðnaði og fer notkun henn-
ar á því sviði vaxandi. Þegar
skýjakljúfar eru byggðir er
ætíð mesta vandamálið, að
koma hinum gífurlega þungu
járnbitum í mikla hæð, en þar
veitir þyrlan ódýrustu og beztu
lausnina. Rafmagnsstrengir
hafa verið lagðir yfir fjöll á
einum sjötta þess tíma, sem til
þess þurfti áður fyrr. Þyrlan
getur flutt turna miIU staða,
sett þá á réttan stað og gerir
með því lagningu aukavega ó-
þarfa. Þyrlur eru framleiddar í
mörgum stærðum og gerðum og
geta flutt tilbúin hús á fjalls-
toppa, rekið nautahjarðir og
flutt trjáboli úr skógum fyrir
timburiðnaðinn. Olíuiðnaðurinn
um heim allan hagnýtir þyri-
urnar tU flutninga eða tU könn
unarferða. f ræktun eru þyrlur
hagnýttar til dreifingar á fræ-
um, til þess að þar vaxi í fram-
tíðinni skógar. Einnig koma
þyrlur að góðum notum við
— Það er atvinna min að taka ljósmynd-
ir ... Ég er frá dagblaði!
— Þér verðið að ljúga betur en þetta,
ungfrú . . . Hver sendi yður til að taka
myndir af stjóranum?
— FLJÓTAR NÚ!
JÚMBÖ
— Ó!
Hár hvellur, er ljósperan springur £
andliti Quarrels.
— Þú — !
Teiknari: J. M O R A
baráttu við skógarelda. Snemma 1600 km. vegalengd og tók ferð-
ársins 1965 var 2.5 tonna þung in 16 klukkustundir. Þetta er
Apollo eldflaug flutt af þyrlu lengsta ferð sem farið hefur ver
alla leiðina frá Tulsa, Okla- ið með þungaflutning til þessa
homa til Kennedyhöfða eða dags.
HAESTROI
£3Z
1 — Og hann sagðl, að ég spil-
aði Mozart eins og þegar aðrir
yæru að stiila fiðluna sina.
r — Þú ættir að giftast, sagði
giftur máður við álkulegan pip-
arsveinavin sinn.
— Mig langar ekkert til þess
að giftast, sagði piparsveinninn.
— En hjónabandið er alveg dá-
samlegt, svaraði sá gifti, — og
þó sérstaklega forleikurinn að
því. Hugsaðu þér bara, hvað það
er dásamlegt að fara í litlum bát
í tunglsljósinu eftir læknum, sem
rennur gegnum skóginn og syngja
ástarljóð eftir Davíð . . .
— Blessaður vertu, svaraði
piparsveinninn, þetta hef ég allt
saman gert. Ég hef róið litlum
bát í tunglsljósi eftir læknum,
sem rennur gegnum skóginn, og
sungið ástarljóð eftir Davíð. Já,
mér fannst heldur lítið varið í
það.
— Og fannst þér ekkert varið
í að hafa stúlkuna með?
— Ha, stúlku Hefur maður
stúlkur með sér í slíku?
Fólk úr víðri veröld
„Pop“-stjarnan Petula Clark
Bítlarnir frá Liverpool voru
hinir fyrsut til að koma brezkri
pop-músik á framfæri í Banda-
ríkjunum. Fleiri fylgdu á eftir,
og áunnu sér engu minni hylli
og má þar benda á Rolling
Stones, Herman Hermits, Jerry
and the Paoemakers og marga
fleirL
Sá dægurlagasöngvari, sem
hefur unnið einna mesta hylli
í Bandaríkjunum er hin brezka
Petula Clark, sem varð heims-
fræg á svipstundu af laginu
Downtown, sem samið var af
Englendingnum Tony Hatch.
Petula Clark er nú skærasta
stjarnan á hinum bandaríska
dægurlagahimni, þó að vafa-
samt sé að sú frægð haldist
lengi, ef marka má reynslu
annarra dægurlagasöngvara í
Bandaríkjunum. Nægir þar að
benda á Elvis Presley, sem hefur
bókstaflega drukknáð í þeirri
flóðbylgju „popsins", sem brezku
bíltarnir veittu inn 1 Bandaríkin
á sínum tíma. Allt um það nýtur
Petula Clark frægðarinnar í rík-
um mæli, Hún er eftirsóttasta
söngkona í Bandaríkjunum og
eftirlætissöngvari hins fræga
næturkiúbbs Copacabana í
heimsborginni New York.
Nýlega kom Petula fram í eig-
in sjónvarpsþætti, sem sýndur
verður um öll Bandaríkin á jól-
unum, og má eiginlega telja, að
með því hafi hún náð lengst á
öllum sínum glæsilega frægðar-
ferli.
í umræddum sónvarpsþætti
mun Petula Clark verða klædd,
sem eftir tízkunni 1929 og
syngja jólalög me'ð undirleik á
píanó.
Petula Clark er arftaki Cillu
Black, sem náði heimsfrægð með
lagmu „You're my World“. Nú
heyrist lítið til þeirrar ágætu
söngukonu, og má af því marka,
að frægðin er fallvölt í hinum
margslungna og hrikalega heimi
„popsins". ,
Önnum kafin kvikmyndadís
Julie Andrew, heitir hún, og
í fyrra fékk hún Oscar-styttuna
fyrir leik sínn í kvikmyndinni
Mary Poppins. Síðan hefur verið
stöðugt annaríki hjá henni, til-
bo’ðin berast henni í tugatali,
og mun hún nú vera sú stjarna
í Holloywood, er einna skærast
skín. Um þessar mundir er hún
önnum kafin við að leika í hroll
vekju, sem gæsahúðar smiðurinn
Alfred Hitchcock stjórnar. Mynd
in heitir „Torn Curtain-' og mót-
leikari Julie í henni er Paul
Newman. Julie ségir sjálf um
myndina: — Þetta er að sjálf-
sögðu hrollvekja, en mér finnst
hún samt hlægileg, sérstaklega
vegna þess, að Hitch hefur svo
kynlega kímnigáfu“. Það er
ákaflega lærdómsríkt að vinna
undir stjórn hans og þaö ríkir
mikill agi hjá honum. Hann veit
nákvæmlega, hvað hann vill og
myndar aðeins það, sem hann
vill myn'da.
Hitchcock svarar þegar hann
er spurður, hvers vegna hann
hafi valið Julie Andrews í hlut-
verk þetta: „Hún er alþjóðleg
stjarna, og hefur unnið sér fast-
an sess, sem góð leikkona.
Það er um mánúður síðan hún
lauk við myndina „Hawaii“,
sem gerð var eftir samnefndri
metsölubók James Michener, en
tveimur dögum síðar, var hún
byrjuð að leika 1 þessari mynd
Hitchcock. Þegar því er lokið
mun Julie taka sér smá frí
frá störfum en síðan taka til
við kvikmyndina „Private Eye“,
og þar á eftir „Gertrude Larw-
rence Story". — Það er svo mik-
ið að gera, stynur Julie auming-
inn, að maður hefur vart tíma
til þess að anda. Á myndinnr
sést Julie ásamt Paul Newman
og Alfred Hitchcock, sem snýr
í okkur bakL
JAMES BOND
James Bond
BY IAN FliMING
DRAWING BY JOHN MclVSKY
Eftir IAN FLEMING