Morgunblaðið - 17.07.1966, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 17.07.1966, Blaðsíða 25
Sunnudagur 17. júlí 1966 MOkCU N BLAÐIÐ 25 Sogulegt flug 38 ÁRA gömul ensk kona, Sheila Scott, setti nýlega met í Ihnattflugi. Lagði hún upp frá London 18. maí s.l. og lenti á sama stað þann 20. júní. Flauig !hún veröldina á enda, eða 31.000 mítur á nákvæmlega 33 dögum og 3 mínútum. Hér gefum vér orðið þessari ungu flugkonu, sem svo duglega hefur skotið karlmönnunum ref fyrir rass. „í>egar ég var að búa mig undir að lenda á Lundúnaflug- velli eftir 31.000 mílna flug, varð mér skyndilega ljóst, að flugvélin mín var mér meira virði en nokkuð annað. Við höf lum lifað saman í blíðu og stríðu í rúmlega mánuð og nú vorum við báðar komnar heim. Á þess- ari löngu ferð var hún mér meira en hlutur, hún var lif- andi vera og félagi minn. Allan tímann var hún eins og sjúkling ur, sem er að berjast við að Ihalda lífinu. Ótalmargt ógnaði henni lífláti og mér líka — en hún tórði og hélt einnig lífinu í mér. Fyrsta áfallið. Rétt eftir lendinguna var skyndilega endir bundinn á gleði mína, þegar mér var til- kynnt að nauðsynlegt yrði að taka vængina af svo að haegt yrði að flytja flugvélina. Þetta var hræðilegt áfall fyrir mig. Ég fékk ekki skilið hvernig nokkrum gat dottið í hug að vilja taka vængina af. f>ví hróp aði ég: Ef þið látið ekki flug- Olían fossaði út úr efri hluta tanksins. Ég kallaði upp flug- turninn í Honolulu og bað hann um leiðbeiningar — en ég fékk engar. Mér var tjáð, að ég gæti ekki lent vélinni þannig á sig koiminni. Annað hvort yrði ég að hringsóla þarna í tíu klst eða fljúga áfram. ég nú sallaróleg, enda þótt mér væri vel ljóst, að flugvélin mín Þótt undarlegt megi virðast var gæti sprungið í loft upp hvenær sem væri eða þá að loftið yrði baneitrað sökum reyks. Ég minnist þess, að ég hugsaði, að ef tími minn væri kominn þá vildi ég deyja svona. Slíkur dauðdagi væri miklu ákjósan- legri en að hrapa niður í frum- skólinn eða sjóinn og verða há- körlunum að bráð. Mér leið illa því að ég mátti ekki reykja, en ég hafði næstum því keðjureykt alla leiðina. — Einnig var ég áhyggjufull út af því að eldsneytið myndi þverra áður en ég kæmist til San Francisco. Þegar ég loksins komst þangað átti ég eftir elds- neyti til einnar klukkustundar. Flug er fyrirtaks íþrótt. Ég held því fram að einka- flug sé tilvalið til að efla flug- íþróttina í Bretlandi og hvar sem er í heiminum. Þykir mér tími til kominn að fólk stundi meir þessa íþrótt, þar sem hún er einkar skemmtileg. Sumir virðast halda að ég hafi tekizt ■ . y' Sheila heima í London. á hendur þetta flug til að sýna, að ég sé enginn eftirbátur karl mannanna. Þetta er alger mis- skilningur, því að mér líkar mjög • rnmti 'jijf'Srsw-»í*st atnm, ss m mfi m mmi mm ' æts >W •SÍSLW ^ áif« ' ■«* í» tí 15 ÍW 11 Vat i$ fel ri •• Tt lk' :'!i ■ Leiðin, sem Sheila flaug vel við karlmennina. Einu sinni var ég gift, og mín æðsta ósk er að giftast aftur. Þrisvar hefur legið við, að ég gengi upp að altarinu að nýju, en í hvert skipti sögðu þeir við mig, að ég yrði að gefa flugið upp á bátinn, en það er mér ómögu- legt. Sá sem ég giftist verður að gera sér að góðu að eiga flugmann að eiginkonu og flug- vél að félaga um hverja helgi. Sumnrleyfisfeið Farfuglu FARFUGIAR efna til 9 daga sumarleyfisferðar um óbyggðir 6.-»-14. ágúst. Verður fyrst ekið um Landmannalaugar, Kýlinga, Jökuldali ug Faxasund að Sveins tindi við Langasjó. Þar verður dvalið í oinn til tvo daga og gengið á Sveinstind og í Fögru- fjöll, en þaðan er mjög fagurt útsýni og sér meðal annars eftir endilöngum Langasjó en hann er rúmlega 22 km. á lengd. Því næst er áformað að aka í Eld- gjá og dvelja þar um kyrrt einn til tvo daga og skoða sig um í gjánni, en síðan verður ekið um Álftaverskrck og Mælifells- sand í Hvanngil. Að endingtt verður Syðri Fjailabaksvegur skoðaður eftir því sem tími vinnst til. Farfuglar efna til tveggja ferða um verzlunarmannahelg- ina. Verður önnur að venju i Þórsmörk, verður farið á föstu- dagskvöld. Hin ferðin er um Fjallabaksveg í Eldgjá. Skrif- stofa Farfugla er að Laufásvegi 41 opin þrjú kvöJd í viku á mið- viku- fimmtu- og föstudags-t kvöldum kl. 8,30 — 10. (Frá Farfugladeild Reykjavíkur). vélina mína f friði sæki ég ykk ur til saka. Mér var innan-. brjósts eins og verið væri að taka barnið mitt frá mér. Ég skildi nefnilega ekki þá að þeir vildu taka , vængina, svo að Ihaegt væri að flytja vélina og setja hana á sýningu. Nóttina eftir að ég kom heim dreymdi mig, að ég væri enn uppi í skýjunum. Þannig leið ínér fyrstu dagana, ég gerði mér alls ekki ljóst að ég hafði land undir fótum. Olíuleki. Þó að margt undursamlegt bæri fyrir mig í þessari ferð, eru mér minnisstæðastir tveir atburðir, sem næstum kostuðu mig lífið. 1 fyrsta skiptið sofn- aði ég við stýrið, í seinna skipt- ið munaði litlu, að kviknaði í yélinni. Ég var yfir Kyrrahafi, á leið til Honululu til San Francisco, þegar ég fann skyndi lega olíulykt. í fyrstu hafði ég engar áhyggjur af þessu en mér varð ekki um sel, þegar ég fékk tórindi í hálsinn, átti erfitt með endardrátt og tárin streymdu íiiður kinnar minar. Þá vissi ég ,«ð einn olíutankanna rétt fyrir aftan mig var byrjaður að leka. Reykurinn var farinn að eitra andrúmsloftið. Altekin ótta leit ég við til að ganga úr skugga um hvor lekinn væri efst eða neðst á tanknum. Ef lekinn væri við botn tanks- ins væri öll von úti. Þá rynni öll olían út í stéhð á véUnni, sem við það missti jafnvægið og steyptist aftur yfir sig til jarðar. JAMES BOND • —>t—• — *•— Eftii IAN FLEMING Ég vaknaði við hræðilegár barsmíðar. „Hræðilegt slys hefúr komið fyrir, Vinur minn og síðasti Rússinn voru báð- Lestin hafði numið staðar. herra. Vinur yðar, Kerim Bey ir látnir. Þeir höfðu barizt ofsalega. y J ÚMB Ö K— —-K— —Teiknari- J. M O R A Júmbó læðist áfram . . . hann er örugg- Nú er um að gera að fara nógu var- En hvað er nú þetta? Júmbó stendur á lega á réttri leið. Raddirnar verða greini- Iega. Hann getur greinilega greint á milli gjárbakka og sér enga lifandi sál en samt legri og greinilegri. þriggja ólíkra radda — kannske þetta séu halda raddirnar áfram að tala og hlæja. nú þorpararnir þrír.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.