Morgunblaðið - 19.07.1966, Síða 3

Þriðjudagur 19. júií 1966
MORGU N BLAÐIÐ
3

Á HEST AMA NN AMÓTINU
á Hólum var mikið talað um
„konurnar f:mm“, þ.e. hus-
freyjurnar at Suðurlandi, sem
riðu einar norður fjöll með
23 hesta Þær fóru síðastar af
stað, á þriðiudagsmorgun, og
komu þó a mótið á föstu-
dagskveld.
Daginn eftir hittum við El-
ínu Kristjánsdóttur frá Hvít-
árholti á mótin'u. Hún var að
Elín í Hvítárholti með tveimur börnum sínum á hestamannamótinu.
Hræddastar við stóðhestana á Kúluheiði
Sunnlenzka húsíreyiurnnr riðu norður ú 4 dögum
Guðrún frá Varmalæk og 3 íhanna frá Hrafnkelsstöðum.
fylgjast með kappreiðahryssu
að heimai\. sem , dóttir henn-
ar sat í 300 m sprettinum.
Sagði hún að ferðin hefði
gengið vel. Farið var um
Kjalhraun og Þjófadali, og
gist í húsum í Fremsta Veri
undir Bláfelli, á Hveravöll-
um og í B.ustaðahlíð Fjórir
hestar voru undir trússum og
sagði Elín að nokkuð oft
hefði þurft að laga á þeim.
Annars biátað’ ekkert á. —
Við vorum bara hræddastar
við að lenda í stóðhestunum á
Kúluhoiði, því við vorum
með hryssur, sagði Elín.
Hún sagði, að bóndi sinn
væri einn heima, „auming-
inn“. Og við sannfærðum
hana um að hann mundi á-
reiðanlega bara kunna betur
að meta verkm hennar á eft-
ir. Elín kvaðst mundu búa að
þessu ferðalagi lengi. Hana
hefði alltaf langað í göngur,
en aðems einu sinni farið í
langferð, 5 daga ferð um
Borgarfjörð. — Það er ann-
ars einkennilegt Maður hætt-
ir að hugsa um allt heima, um
leið og maður er kominn á
svona ferð. sagði Elín. Og
svo finnur maður svo vel
hvað býr i hrossunum.
Aðrar í ferðinni voru Eygló
Jóhannesdóttir í Ásakoti,
Margréí Guðmundsdóttir frá
Iðu, dóttir hennar Guðrún
Sveinsdóttir frá Varmalæk og
mágkona Guðrúnar, Jóhanna
Bríet I.ogólfsdóttir frá Hrafn
kelsstöðum. Við hittum þær
mágkonurnar Guðrúnu og Jó
hönnu, þar sem þær voru að
horfa á sýningarnar ásamt
eiginmonnum sínum, sem
hafa líklega verið farnir að
sakna þeirra, því þeir komu
norður á motið á bíl.
Þær sögðust vera ákveðnar
í að riða til baka suður, en
mennirnir mega ekki vera að
því að vera svo lengi að heim
an. Konurnar ætla að vera
4 daga suður, eins og þær
voru noiður. Þó það séu held
ur langar dagleiðir, sú lengsta
90 km. frá Hveravöllum í
Húnaver. En bæði er að þær
gista í húsum og svo komust
þær ekki að heiman fyrr en
svo seint vegna fjárrekstr-
anna. Þrátt fyrir það að dót-
ið þeirra væri þessa stundina
allt rennblnutt í óveðrinu um
miðjan dag á sunnudag, ætl-
uðu þær ekkert að láta það á
sig fá.
Á leiðinni norður kváðust
þær hafa fylgt slóðum, því
engin þeirra rataði. En þegar
kom ncrður í byggð, þekkti
Margrét frá Iðu sig, þvi hún
er úr Viðvíkursveit í Skaga-
firði. Kannski var það þess-
vegna sem sú hugmynd fædd-
ist að ríða norður. Annars
hafði þær allar langað. Og kon
urnar Jétu vel af því að þær
væru í þjálfun til sílks ferða-
lags. Guðrún sagöist vera ný
komin úr fjárrekstrum og Jó
hanna hefur tamningastöð
með manni sinurr, á Hrafn-
kelssötðum.

IJtför Eggerts
Guðmundssonar
í DAG verður gerð frá Foss-
vogskirkju útför Eggerts Guð-
mundssonar. Ásvallagötu 53, hér
í borg, en hann lézt 12. júlí sl.
Grein um hinn ,átna verður birl
her í blaðinu á morgun
Varðberg 5 ára
Alls starfandi 8 félög á landinu
UM ÞESS4R mundir eru rétt
5 ár liðin, siðan VARÐBERG —
félag ungra áhugamanna um vest
ræna sauivinnu var stofnað í
Reykjavílt. Stofndagur félagsins
var hinn 18. júií 1961. Að stofn-
un VARÐBERGS stóðu ungir
mcnn úr röðum lýðræðisflokk-
anna þriggja, Alþýðuflokksins,
Framsóknaiflokksins og Sjálf-
stæðisflokksins.
Markmið VARÐBERGS er og
hefur verið: a) að efla skilnirtg
meðal ungs fólks á íslandi á gildi
iýðræðislegra stjórnhátta, b) að
skapa aukinn skilning á mikil-
vægi samstarfs lýðræðisþjóð-
anna til verndar friðnum, c) að
vinna gegn jfgastefnum og öfga-
öflum, d) eð mennta og þjálfa
unga áhugamenn í stjórnmála-
starfsemi með þv'í að afla glöggra
upplýsinga um samstarf og menn
ingu vestrænna þjóða; um mark
mið og störf Atíantshafsbanda-
iagsins, og aðstoða í þessum exn
um samt'ik og stiórnmálafélög
ungs fólks er starfa á grund-
velli iýðræðis'iégJna.
Þegar eftir s’ofnun félagsins,
efndi það ti umræðufunda víðs-
vegar um hnd, þar sem fjallað
var um þátttöku íslands í sam-
starfi binna vestrænu lýðræðis-
ríkja, m.a. á sviði varnarmála,
stjórnmála og menningarmála.
Öllum var heirr.ill aðgangur að
fundum þessuin — og voru þeir
mjög fjölsóttir. Þær víðtæku um
ræður, sem þar áttu sér stað,
urðu til þess að varpa nýju ljósi
á mikilvægi san.starfs lýðræðis-
þjóðanna til verndar friði í heim
inum — og áttu verulegan þátt
í að kveða niður þær raddir, sem
þá um tíma höfðu andmælt þátt
STAKSTIINAR
töku íslands í þessu samstarfi.
Síðan liefur fólagið beitt sér
fyrir margvíslegri kynningar- og
útgáfustarfsemi fræðslustarf-
semi á þessu sviði, fyrirlestrum,
kvikmyndasýningum, kynnis-
ferðum og ráðstefnum, svo sem
kunnugt er.
Sá mikli áhuei, sem þegar í
upphafi ríkti um slarfsemi fé-
lagsins, leiddi brátt til stofnunar
fleiri VARÐBERGS-félaga —’og
var fyrsta félagið utan Reykja-
vikur sto.fnað á Akureyri, en síð
an í Ves'.mar.naeyjum, Akra-
nesi, Siglufirði, Skagafirði, Húsa
vík og Snæfellsnesi Alls eru pví
starfandi á landinu 8 VARÐ-
BERGS-féiög. Á landsráðstefnu
VARÐBERGS s Akureyri hinn
7. nóvember 1964 var gerð sér-
stök samþykkt um samstarf fé
laganna í hinum ýmsu lands-
hlutum. Samkvæmt henni fer
samstarfsnefnd skipuð formönn-
um allra félaganna ásamt vara-
formönnum félagsins í Reykjavik
með forystu í sameiginlegum
málefnum félaganna, en milli
Framhald á bls. 5.
„Samdiátiur" í iðnaði
Á s.l. vetri lögðu Framóknar-
menn fram tillögu til þingsálykt-
unar um athugun á „samdrætti
í iðnaði“. En tillaga sama efnis
hafði einnig verið flutt af þeim
árið áður. Á þessu tímaibli hafa
málgögn Framsóknarflokksins
einnig haldið uppi miklum
áróðri um „samdrátt" i iðnaði.
í áliti meirihluta allsherjarnefnd
ar kemur fram að Félag íslenzkra
iðnrekenda hefur talið þessa til-
lögu óþarfa, en í nefndaráliti
segir m.a.:
„Tillaga þessi var einnig lögð
fram á síðasta Alþingi og var
þá send sömu aðilum til um-
sagnar. Að þessu sinni bárust
aðeins umsagnir frá Sambandi
íslenzkra samvinnufélaga, sem
mælir með tillögunni, ©g
Félagi ísl. iðnrekenda, sem mælti
með tillögunni í fyrra, vegna
samdráttar, sem það taldi, að
hefði orðið í veiðarfæra- ©g fata-
iðnaði, en telur tillöguna nú
óþarfa. Bendir félagið á, að fram
hafi farið sérstök athugun á
veiðarfæraiðnaðinum og fataiðn
aðurinn sé nú í athugun hjá lðn-
aðarmálastofnun íslands. Flutn-
ingsmenn tillögunnar leggja til
að athugun verði látin fara fram
í samráði við Félag ísl. iðnrek-
enda og fulltrúa iðnverkafólks.
Á það skal bent, að fulltrúar
þessara aðila eiga sæti í stjóm
Iðnaðarmálastofnunarinnar. Verð
ur þvi ekki séð annað en að
þegar sé unnið að þessari at-
hugun og með þeim hætti, sem
flutningsmenn töldu æskilega.
F ramleiðsluaukning
í iðnaði
Síðan segir:
„Iðnaðurinn hefur um langt
árabil búið við óæskileg vaxtar-
skilyrði. Innflutningshöft og toll
ar hafa að vissu leyti valdið hon
um erfiðleikum og torveldað hon
um eðliiega uppbyggingu og
tækniþróun, en að öðru leyti orð-
ið þess vaidandi, að ekki hefur
til fulls reynt á samkeppnishæfni
hans og getu til aukinnar hag-
sældar fyrir þjóðina. Stefna rikis
stjórnarinnar um innflutnings-
frelsi og nokkur tollalækkun er til
hagsbóta fyrir neytendur, en
gerir kröfur til iðnaðarins um
tækniþróun og aukna framleiðni.
Ríkisstjórnin hefur því haft tii
athugunar og að nokkru fram-
kvæmt margvíslegar aðgerðir til
þess að aðlaga þessa atvinnu-
grein nýjum viðhorfum og er
þess að vænta að þessi stefna
leiði til nýsköpunar og eflingar
iðnaðarins, og há að öðru jöfnu
fyrst og fremst þeirra starfs-
greina, sem mesta þjóðhagsiega
þýðingu hafa og skapað geta
þjóðinni bezt lífskjör. Þess er
einnig rétt að geta að í nokkrum
greinum iðnaðarins hefur þegar
orðið framleiðsluaukning"
Skilningur á nýjuir
vi3horíum
Eoks seg'ir:
„Skylt er að geta þess, að
forystumenn iðnaðarins hafa tek
ið þessum nýju viðhorfum með
miklum skilningi. Þeir hafa ekki
lagzt gegn innflutningsfreisi eða
stefnu ríkisstjórnarinnar almennt
| í þessu efni. Þeir hafa lagt á-
j herzlu á aðlögunaraðgerðirnar og
j haft um það málefnalegt og gott
{ samstarf við ríkisstjórnina, og
þess vegna hefur svo vel orðið
ágengt í þessu eíni sem raun ber
I vitni.“