Morgunblaðið - 19.07.1966, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
T>ri35udagur 19 júlí 1966
Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jonsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti S. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 105.00 á mánuði innanlands.
1 lausasöiu kr, 5.00 eintakið.
GÓÐ STJÓRN EÐA
OFSTJÓRN
T 6 ár hefur inntak áróðurs
bæði kommúnista og
Framsóknarmanna verið hið
sama. Þeir hafa sagt að við-
reisnin ýmist hefði farið út
um þúfur eða væri að fara út
um þúfur. Þeir hafa marg-
endurtekið þær fullyrðingar,
að á íslandi ríkti stjórnleysi,
sem ekki gæti endað nema á
einn veg, þ.e.a.s. með upp-
lausn.
Þessi áróður er nú orðinn
svo langþvældur, að fáir taka
mark á honum, en engu að
síður skal hér í stuttu máli
rifjað upp hver þróun stjórn-
málanna hefur verið, og
sér sérhver maður þá strax
það sem augljósast er, hina al
mennu velmegun og frjáls-
ræðið í viðskipta- og efna-
hagslífinu, valfrelsi borgar-
anna.
Kommúnistar og Fram-
sóknarmenn skilja það ekki,
að slíkt frjálsræði geti leitt
til almennrar hagsældar.
Kenningar þeirra eru á þann
veg að ríkisvaldið eigi að
hafa forsjá flestra málefna,
borgarararnir eigi ekki að
vera frjálsir gerða sinna, til
þess. séu þeir ekki hæfir,
heldur einungis stjórnmála-
mennirnir. En lýðræðislegur
þroski byggist einmitt á
því að stjórnmálamennirnir
eftirláti margháttuðum sam-
tökum borgaranna og stofnun
um þjóðfélagsins ákveðið á-
kvörðunarvald, en slík skipan
þjóðmála er eitur í beinum
öfgamanna, hvort heldur er
til vinstri eða hægri. Þar
kemur fram tilbeiðsla hins
mikla valds, sem stundum er
að vísu nefnt fallegum nöfn-
um, en hvarvetna hefur leitt
til ófarnaðar, þar sem því
hefur verið beitt.
í fljótu bragði kynnu menn
að halda að sú stjórn, sem
lætur borgurunum eftir mik-
ið vald og valfrelsi væri
veik, en hin, sem hefði í sín-
um höndum alla þræði mála
væri sterk. Reynslan varð þó
sú, sem betur fer, að draumar
ofstjórnarmanna um 30 ára
vinstri stjórn fóru út um þúf-
ur, einmitt vegna þess að
vinstristjórnarmenn kunnu
ekki að takmarka vald sitt.
Borgararnir risu upp gegn
þeim og kröfðust frelsis. Og
spilaborgin, sem hlaðin hafði
verið, nefndafarganið og póli-
tísku yfirráðin á öllum svið-
um, hrundi í rúst. Og sjálfir
lýstu ofstjórnarmennirnir yf-
ir algjörri uppgjöf.
Styrkleiki Viðreisnarstjórn
arinnar hefur aftur á móti
verið fólginn í því, að hún
hefur fært borgurunum það
frelsi sem þeir kröfðust, og
einskorðað vald sitt við það,
sem að réttu lagi heyrði und-
ir stjórnarvöld og stjórnmála-
menn í þessu þjóðfélagi eins
og öðrum lýðræðisþjóðfélög-
um. Einmitt þess vegna er
Viðreisnarstjórnin sterk
stjórn, gagnstætt því sem var
um vinstri stjórnina, sem var
frá fyrstu tíð veik stjórn.
Þar með er þó auðvitað
ekki sagt að allt hafi farið
eins vel hér á landi og bezt
yrði á kosið, og óneitanlega
hafa víxlhækkanir kaup-
gjalds og verðlags orðið meiri
en góðu hófi gegnir. í því
efni yrði ríkisstjórnin þó
aldrei ásökuð fyrir annað en
það, að hafa ekki tekið sér
vald, sem á að vera hjá sam-
tökum launþega og vinnu-
veitenda, svo lengi sem því
er ekki beitt svo vægðarlaust,
að til meiriháttar vandræða
horfi.
Kaupg j aldshækkanirnar
undanfarin ár hefur verið
unnt áð greiða vegna hins
mikla sjávarafla og hækk-
andi verðlags útflutnings-
vara okkar. Þar hefur verð-
bólguþróunin í nágrannalönd
unum komið okkur til hjálp-
ar, því að verðbólgan er ekki
séreinkenni á íslenzku þjóð-
félagi, þótt hún hafi verið ör-
ari hér en víða annars staðar.
Hitt er rétt, að nú er svo
komið að nýjar kaupgjalds-
hækkanir verða ekki byggðar
á stóraukinni verðmætasköp-
un eins og síðustu ár. Þótt
unnt væri að hækka kaupið
þá, er það ekki unnt nú, enda
allir sammála um að atvinnu-
vegirnir beri ekki stóraukin
útgjöld. Þar að auki hefur
vísutöluálag á kaupgjald ver-
ið tekið upp að nýju, svo að
launamenn fá bættar þær
verðhækkanir, sem orðið
hafa, án þess að þúrfa að berj
ast fyrir grunnkaupshækkun-
um.
Undir slíkum kringum-
stæðum er að sjálfsögðu ljóst,
að sú ábyrgð hvílir á laun-
þegasamtökum og vinnuveit-
endum, að íþyngja ekki at-
vinnuvegunum meir en orðið
er, og vissulega hljóta stjórn-
arvöld að beita áhrifum sín-
um til þess að svo fari ekki,
og engum er til þess betur
treystandi en einmitt núver-
andi ríkisstjórn, og þá fyrst
og fremst Bjarna Benedikts-
syni, forsætisráðherra, sem
nýtur meira trausts en nokk-
ur annar, sem nú stendur í
erli stjórnmálanna.
Morgunblaðið getur sagt
lesendum sínum það öllum,
og þar með einnig stjórnar-
Líkan af Hótel Rossya í Moskvu.
Hótel Rossya í Moskvu — eitt
hið stærsta í allri Evrópu
— Tekur nær 6000 gesti
ÞEGAR Sovétríkin voru opn-
uð erlendum ferðamönnum
fyrir nokkrum árum kom
fijótt í ljós, að hótelskortur
var þar svo mikill og þjón-
usta svo slæm, að hætta var
á, að Rússar yrðu af þessari
miklu tekjulind, ef ekki yrði
bætt úr og það skjótt.
Sovézk yfirvöld léíu sér
samstundis segjast og veittu
gífurlegt fé í því skyni að
bæta úr þessum ágöllum og
fleirum, er staðið gætu íerða
mannastraumi fyrir þri'um.
Þjónustufólk, matsveinar og
kokteil'blandarar voru sendir
utan til náms, og skólai fyr-
ir slíkt fólk settir á stofn
heima fyrir; hljómsveitir
voru hvattar til að iðka vest-
ræna dansmúsik; gerðar voru
ráðstafanir til að efla ferða-
skrifstofu ríkisins — Intour-
ist — og loks var veitt stór-
fé til hótelbygginga. Eru nú
í smíðum fjölmörg stór gisti-
hús í a.m.k. þrjátíu stærstu
borgum Sovétríkjanna.
Stærst þeirra er Hótel
Rossya í Moskvu, rétt hjá
Kreml. Blasir það við af
Rauða torginu, að baki Basil-
kirkjunnar. Gistihús þetta
hefur þotið upp á örskömm-
um tíma og er það vel á veg
komið, að væntanlega verða
um þúsund gistirúm tekin í
notkun fyrir næstu áramót.
1 Hotel Rossya, sem er tólf
hæða bygging, verða 3.182
vistarverur, er taka samtals
5.890 manns. Það verður því
eitt stærsta hótel í allri
Evrópu. Þar verða fjórir mat
salir, stórir, og margar minni
veitingastofur og á samtals
að vera hægt að anna þar
afgreiðslu 4000 manna. Kvik-
myndahús verður þar með
1500 sætum og úti fyrir bíla-
stæði fyrir 230 bíla. Til tið-
inda telst, segja gárungar, að
í hótelinu verða 93 lyftur, —
en þar sem Stalín og þó
einkum Krúsjeff höfðu litla
trú á lyftum, eru þær bæði
fáar, litlar og hæggengar í
eldri gistihúsum Sovétríkj-
anna.
Hafa lyftur nú einnig hald
ið innreið sína í íbúðarhús
— enda byggja Rússar nú
sambýlishús allt að 8—10
hæða, í stað 3—4 hæða húsa
áður.
Meðai, stærstu hótela, sem
verið er að reisa í öðrum
sovézkum borgum, eru 20
hæða og 500 herbergja hótel
í Tiflis í Georgíu, 21 hæðar
hótel með 480 herbergjum í
Kiev og 10 hæða hótel í sól-
baðsborginni Soeki við
Svartahaf. í Kiev var annað
nýtt hótel, „Dniepro hotel“,
tekið í notkun á sl. ári, hin
glæsilegasta bygging. Og
nýja hótelið í Tiflis bætir
mjög úr brýnni þörf því að
Georgia er með eftirsóttustu
ferðamannastöðum í Sovét-
ríkjunum. Nefnist nýja hótel-
ip 'dveria" og þaðan verður
útsýni til hæstu tinda Káka-
susfjalla.
hljóta og slík störf, ekki sízt I að auka ást manna á landinu
æskuiýðsins, við uppgræðslu I og skilning á gildi þess.
Hyggjast mynda útlaga
stjórn Indónesíu
núverandi stjórnarvöldum í Indó
nesíu.
andstæðingum, að vonir
þeirra um uppgjöf Viðreisnar
stjórnarinnar eru jafn frá-
leitar nú og áður. Viðreisnar-
stjórnin er enn sterk stjórn
og hún mun gera það, sem
nauðsynlegt er á hverjum
tíma, til að treysta íslenzkt
lýðræði og tryggja áfram-
haldandi velmegun.
AD GRÆÐA
UPP LANDIÐ
Á mestu velmegunartímum
í sögu þjóðarinnar er það
vissulega til vanza að gera
ekki viðhlítandi ráðstafanir
til að fyrirbyggja uppblástur
lands og eyðingu gróðurs.
Það var þess vegna ánægju-
legt að áhugamenn skyldu
hafa forgöngu um það að al-
menningur hæfi störf við
landgræðslu. Með slíkum að-
gerðum er landið ekki ein-
ungis bætt og fegrað, heldur
Djakarta, 18. júlí. — NTB.
• Fyrrverandi sendiherra Indö-
nesíu í Kína og N-Vietnam hafa
ákveðið að mynda útlagasljórn
Indónesíu með aðsetri í Peking,
að því er segir í Djakarta í dag.
Sendiherrum þessum var vikið
frá störfum eftir byltinguna í
haust.
Sendiherrarnir Sukrino, sem
var í Hanoi og Djawoto, sem var
sendiherra í Peking, dveljast þar
nú sem heiðursgestir Peking-
stjórnarinnar og klæðast að kín-
verskum sið. Er þeim séð fyrir
húsnæði, bifreiðum og launum
og að því er hin opinibera frétta-
stofa Antara í Djakarta segir,
reyna þeir að afla sér stuðnings
með því að dreifa áróðri gegin
Þegar Adam Malik, utanríkis-
ráðherra vísaði sendiherrunum
úr starfi á sínum tíma, neituðu
iþeir að koma heim.
Þá segir í fregnum frá Dja-
karta, að Sukarno forseti neiti
enn að samþykkja Bangkok-sam
komulagið um friðsamleg sam-
skipti Indónesíu og Malasíu og
standi þannig í vegi fyrir þeirri
stefnu Maliks, utanríkisráðherra
að binda enda á deilu ríkjanna.
Málið var ræitt á fjöigurra klst.
ráðuneytisfundi í gær, en gekk
hvorki né rak. Þó var ákveðið
að Suharto, hershöfðingi skyldi
áfram halda beinu samibandi við
Malasíustjórn.