Morgunblaðið - 22.09.1966, Blaðsíða 17

Fimmtudagrir tt sept. 1966
MORGUNBLAÐIO
17
UNGT FÓLK
I % Hrafn Guiuilaugsson og Sigurður Pálsson tóku saman.
I DAG OG AD
(Tilbrigði við glaepasögur og
donaskap)
Borgin yðar í m>*nhafi morg
unsins, allir á leið ,'vinnu. Eftir
götunum aka littir karlar í stór-
um bílum, nýríkir sakleysingar,
sem skyndilega auðguðust á engu
fengu umboð og byrjuðu í bíl-
skúr, aka í Mercedes Benz.
Þriðjudagur og allir borða fisk.
Það er undanlegur þungi í
loftinu, æpandi blaðadrengir
segja okkur frá þeim sem voru
skotnir úti í heimi í gær. En það
er enginn undrandi og enginn
hryggur, nema hún Jónína á
Vesturgötunni. Kötturinn hennar
hann Ólafur Eldspýtur Fressson,
er kominn með kveisu, vegna
syndsamlegs lífernis. Jafnvel
seinast í gær sást hann breima
eftir einni læðunni. „Já, segir
Jónína, „það er erfitt að kenna
þessum málleysingjum, kristilegt
hugarfar, það er flótta frá hold-
inu“. En allt lýtur drottins lög-
um „já“ eins og skáldið sagði,
hún Breimlilla, það er læðan í
næsta húsi, er kettlingafull, eða
ólétt eins og borgarbúinn mundi
segja. Og eigandi hefur feðrað
Ólaf Eldspýtu Fressson, andlegt
íðhaid Jónínu á Vesturgötunni
Og Jónína blessunin, hefur þurft
að fara í yfir þrjátíu sauma-
klúbba og óteljandi kaffiboð til
að verja ástarlíf ólafs Eldspýts,
„litla lambsins“, eins og hún
bætir of; við.
Jafnvel Síklifandi og allir
hinir bréfakassarnir í dag- og
vikublöðum, hafa ekkki farið
varhluta af voðanum og eru full
ir af ótrúlegustu skoðunum og
getgátum um þetta mál, eins og
kemur fram í eftirfarandi klausu
úr bréfi Hreinlifar Skírleiks-
dóttur til Afturbatapikufélags
Islands: „Ólafur Eldspýtur Fress
son er alger kynferðislegur
ofstækismaður (eftir klukkutíma
umræður í ABPFÍ, var ákveðið
að gera leiðréttingu á bréfi Hrein
lífar, orðín „ofstækismaður“ var
breytt í „ofstækisköttur“), sem
dregur á tálar og eltir uppi sak
lausar ungpíur, (þesu var líka
breytt í ,,unglæður“) á samband
við þær á almannafæri, (þessu
var þó ekki breytt í „kattarfæri
og brjálar hreinleika þeirra. „Það
hlýtur því að vera skilyrðislaus
krafa okkar lífselskandi ABPFI,
að Ólafur Eldspýtur Fressson
verði tekinn fastur og settur í
strangasta varhald, þar sem hann
getur ekki náð í neinar læður,
til að svala sér “
Svo voru mörg þau orð. En
allt í einu leystist málið að sjálfu
sér kannski er rangt að segja
leystist, það tók þó alla vega á
sig nýja mynd, Ólafur Eldspýtur
fanst látinn á götunni. Einn morg
uninn, þegar Jónína var að fara
út í mjólkurbúð, að kaupa ofan
í Ólaf Eldspýt, var mikil fólks-
mergð fyrir utan húsið hjá henni.
, Amen, og allir höfðu hátt. Og
| Jónína fékk að vita, og Jonína
fékk slag. Það hafði verið ekið
yfiC Ólaf Eldspýt, og hann dáið,
j áður en fréttamenn komust á
staðinn, svo kom sjúkrabíllinn.
j Eftir að Jónína kom af af-
' slappingardeild ríkisspítalanna
I (easy ground eins og fínt fólk
segir) lagðist hún í sorg, þung-
lyndi, þreytu, megrun, rúmið.
En svo gerðist dálítið skrýtið.
Ókunnur maður, illur andi, að
því að Hreinlíf segir, kom til
Jónínu og dvaldi hjá henni í
I nokkrar dularfullar mínútur.
En strax á eftir ákærði Jónína
Hreinlífi fyrir að hafa myrt
Ólaf Eldspýt. Sjónarvottar segja
að grænn Mercedes Benz hafi
verið valdur að slysinu, en þann
ig bíi á einmitt maðurinn hennar
1 Hreinlífar. Og umræddur bíll
j var sagður hafa ekið niður Vest
I urgötuna eftir ódæðið. Það þarf
j því engan að furða að sú hug-
mynd hafi skotið upp kollinum
ins samur. Og konan segir við
sjálfa sig: „Anzi er þessi stytta
skáldleg, stellingarnar og frakk-
inn, svona eiga skáld að vera,
ekki máttlausir aumingjar og
letingjar og atómskáld og fíbjakk
og nebbbakúkur“.
Fyrir aftan manninn í frakk-
anum, mjög svo skáldlega, er
svo harpa eins og bögglað sjón-
varpsloftnet, á hverja vindurinn
leikur öll hin fegurstu kvæði
skáldsins. Hvílík fegurð og. list,
list fyrir alla, Pálínu líka, list
^J/urt cí j-jaíli
Jurt á fjalli
með rætur
sem ná djúpt í jörðu
Jurt á fjaili,
eins og skráargat
á hurð gróandans..
Rætur a milli steina.
1 Jurt á fjalli
mitt í klungrinu.
j Stundum vatn
i fyrir litla plöntu.
Oftast þurrt.
! Og sólin
I gefur bros í afmæl' gjöf.
Jurt á fjalli
og barátta hins veika.
Bráðum haust.
Jurt á fjalli
þú ert lífið.
•Li í f.
Kristinn Einarsson.
'Lindur
Einhver koma hérna
og kastaði steini
út í vatnið
störin á bökkunum
þögðu
og andartak
drúptum við höfði í lotningu
það var þá
Ormur týx.
'-K
hjá Jónínu, að Hreinlíf hafi
myrt Ólaf Eldspýt að ásettu
ráði, því maður Hreinlífar á
Mercedes Benz. Og Jónína var
sökuð um undirbúið og fyrirfram
skipulagt morð. Út af þessu
spruttu svo aftur blaðaskrif.
Þeim lauk ári seinna. Þá var
Hreinlíf komin á Klepp, en Jón-
ína lá enn þá í leirbaði í Hvera-
gerði.
Og svo gleymdist allt, en upp
á Miklatúni er verið að gera úti
garð. Stéttir lagðar, trjám troðið
ofan í moldina engin komma og
rótin alltaf niður, og enginn
komma enn einu sinni, nú
komma. Og einn dag, þegar allt
er komið í röð og reglu, kemur
konan Pálína á fæti niður gang-
stéttina. Og auðvitað hefur hún
hund í bandi, hún hefur kött í
bandi, hún er með bláan hatt,
hún er með tvær hendur og allt
tilheyrandi, hún staðnæmist fyrir
mann, líkneski í þrjúhundruð
punda frakka sem hylur áttatíu-
ogeitt prósent af sjáanlegu
minnismerki um skáldið. Já hér
er um að ræða minnismerki um
skáld, skáld. Hann stendur beinn
það er að segja frakkinn, en .
efst uppi örlar á obboðlitla kúlu, I
egglaga og alltaf er svipur skálds i
J
■r
réttunum
TJm morguninn
var lykt af rigningunni
og grjótinu
eins og einhverjum
hefði blætt
Lífið tekur stefnu
skáhallt, lóðrétt-til himins
sér í tangarð barns eða lambs.
Deyr pislarvætti
innan réttarveggja,
— frelsið
Ernir Snorrason.
en þegar leið á daginn
var hún horfin
eða vjð henni sadauna.
og það , hélt áfram að
rigna
H. G.
á legerum. Og Pálína gengur að
næsta ísbar, kaupir pylsu; matar
lyst.
Og svo er bara sumar. Skóla-
bekkir stynja, slappa af og þústa
en úti á landi ganga nemendurnir
um á guðsgrænum túnum, klóra
í moldina, hoppa í kring um gull
kálfinn, borða silung, sinep á
öllum pylsum. Það kveina engar
kyljur í trjánum, enginn leiðin
legur röflandi vindur, sem ýlfrar
og öskrar svona einstaka sinnum
í gluggum og heimskum ösku-
tunnum. Sumar, og sólin hefur
kastað klæðum.
Enn einu sinni sumar, og ferða
skrifstofur fyllast af fólki, Pálína
fer til Spánar og verður brún
á fellingunum. Fer í sleik við
sólina, sva segja sumir. Þvi þegar
vetra fer getur hún sagt frá
öllum sjarmerunum á Spáni,
(sem aldrei gengu í lið við hana)
Einnig ætla allir litlu kallarnir
að senda stóru syni sína til út-
landa svo elskurnar eigi auð-
veldara í skólanum á komandi
vetri.
Úti á landi eru menn að tæta
gras af túnum og troða í hlöður
Alls staðar traktorar, hvergi kýr
bara múavélar heytætarar lika
jeppar, hrossaflugur, sem suða
líka, líka ,líka, líka.
Á strætisvagnastöðvuarstöð-
um í bænum, bíður fólk aðrir
ganga því hvað hefur ekki gerst
í almenningsvögnum, ha, hafa
menn ekki orðið ástfangnir, já
hvað getur ekki gerzt f almenn
ingsvögnum. Og Pálína gengur
enn Í liðagigtinni.
Svo eru menn alltaf í mála-
ferlum og skáld líka, einkum þó
við önnur skáld, og svo var það
þýzkuséníið, sem sagði: „Du bist
ein thor“, enda var maðurinn
hataður alla ævi, þó aldrei líkti
hann neinum við Kiljan. Og að
I lokum fer manni að detta ýmis-
i legt í hug. Jafnvel sagan af
| manninum sem var rómantízkur
| í umgengni en fútúristi í rúm-
inu.
| Því hinum megin við tjörnina
býr kona með kalklita húð og
hendur eins og lirf-ur Leisiflokk
flugunnar, sem lifir á Iyngtegund
í Japan, sem lifir í tólfhyndruð
metra hæð yfir sjávarmáli, oð
sem, sem, sem, sem. Hún er með
kartöflunef, og það er stífluð
á henni önnur nösin, en það
gerir ekkert til því hún andar í
gegnum munninn. ,
H. G.
VANDIÐ VALID -VELJIÐ VOLVO
Slotaðir Volvo bílar
Höfum til sölu eftirtaldar
notaðar Volvo bifreiðir:
P-544 Favorit, árgerð 1963, ekin 47 þús. km.
Amazon 2 dyra árg. 1964 ekiu 21 þús. km.
Bifreiðirnar eru til sýnis hjá oss.
Suðurlandsbraut 16.