Morgunblaðið - 27.11.1966, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 27.11.1966, Blaðsíða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ Sunnudagur 27. nóv. 1966 Perlur og glerbrot AJ.DREI gleymi ég því hvað ég þráði að komast til Reykjavík- ur— þar hlyti að vera fullkom- in farsæld, allt undir smásjá menningar og siðgæðis og þó eitthvað kunni að hallast — myndi það þó aldrei geta verið satt að konur drykkju vín. Árið 1908 var ég svo alflutt hingað — og strax á því sama ári byrjaði höllin mín að hrynja. Eitt kvöld í rökkrinu lá leið mín um Hverfisgötuna, fram hjá nokkuð stóru húsi. Þar heyrði ég ömurlegt væl, og sá kött híma við kjallaraglugga. Ein rúða var brotin og stóðu oddar glersins að frá öllum hliðum, svo kisu leist ekki á þá leið inn. Ég tók köttinn og leitaði dyr- ATHLGIÐ Þegar miðað er við útbreiðslu, er langtum ódýrara að auglýsa i Morgunblaðinu en öðrum blöðum. anna. Komst inn í dimman gang og bankaði á einhverja hurð. Loks kom húsmóðirin fram, en varð að styðja sig við hurðina og gat tæplega talað skiljanlegt orð. Ekki hafði ég þó þá vit á því hvers vegna þetta var svona, hafði aldrei séð ölvaða konu, og spurði bara blátt áfram, hvað er að þér góða mín? Þá sagði hún! Þig varðar ekkert um það. Samt spurði ég hvort þessi köttur ætti heima hérna. Ekki vildi hún segja mér það, en fór að staulast inn. Þá kom drengur svona 8—9 ára gamall og mjög óhraustlegur. Hann sagði: „Já, ég á þessa kisu, fann hana hálfdauða hjá ösku- tunnunni, og þessi aumingi skreið inn í velgjuna undir elda- vélinni — en þar verður líka kalt þegar eldurinn deyr, svo læt ég kisu bara sofa til fóta minna, og gef henni alltaf dá- lítið af mat mínum“. Þá stökk kötturinn á gólfið og nuddaði sér við fætur vinar síns. Þetta var falleg saga og góð stund. Ekki grunaði mig þá að þetta myndi vera hin eina heimilis- ánægja þessa góða barns. Svo sagði hann: „Komdu nú inn og sjáðu hvað þetta litla grey er skynsamt". ójá, hún fann kvöld- matinn sinn á diskbroti hjá rúm- inu, hoppaði svo í hornið sitt og hreiðraði svo vel um sig. Ó hvað mér fannst þetta fátæklega rúm vera fallegt. íbúðin þarna var aðeins eitt stórt herbergi og eldavélin þarna inni til hita og matreiðslu. Heim- ilisfólkið var ein hjón með tvö börn. Maðurinn lá dauðadrukk- inn þversum yfir rúm — en sængin á gólfinu. Konan hafði haUað sér á dívangarm úti í horni og sofnað — með fæturna niður á gólfi. Ég lyfti henni betur upp á dívaninn, tók sæng- ina af gólfinu og breiddi ofan á hana. Það voðalegasta sem ég sá þarna inni, var mjög vansælt barn í vöggu, lyktin þar ein- kennileg og barnið orgaði ein- hvern veginn öðruvísi en börn gefa venjulega hljóð frá sér, þá var ég alvarlega hrædd, og datt í hug einn aldraður drykkju- maður, sem hældi sér af því að hafa gefið börnum sínum brenni- vin í pelann sinn á fyrsta ári, já, svona saman við mjólkina. — Smálaxinn íi-amhald af bls. 19 fræðingar frá Danmörku, Englandi, Skotlandi og að ö41 um líkindum Kanada, koma á miðin við Grænland og fram- kvæma ýmsar rannsóknir. Þeir ætla að merkja eins mik- ið af laxi og unrut er tid að reyna að fylgjast með heim- göngu hans, taka sýnishorn úr aflanum til stærðar- og aldursathugana og rannsaka blóðflokka og sníkjudýr í fisk inum til að ákvarða, ef mögu- legt er, frá hvaða svæði hver einstakur lax er kominn. Þetta starf verður ekki ein- göngu unnið í landi, heidur einnig um borð í rannsókna- skipum, sem danska og enska stjórnin senda til Grænlands. Auk þess munu áUar við- komandi þjóóir auka merk- ingar á unglaxi á göngu til sjávar, tiil þess að fé nánari upplýsingar um, hve mikili hluti af fiskinum leitar tii Grænlands. Þess vegna hefðu þau aldrei fengið kvef eða aðra kvilla. Ekki gat ég tekið barnið upp, það var svo voðalega kalt þarna inni, en reyndi að hagræða því, og breiddi stóra kápu yfir vögguna. Þá vaknaði maðurinn, brölti fram á gólfið, og bölvaði kuld- anum og kra'kkakvikindinu, sem aldrei gæti þagað. Maðurinn var mjög ergilegur, svo mér fannst vissara að standa framan við vögguna. Ég sá að þessu ves- alings manndýri leið mjög illa og fór að tala hlýlega við hann: „Reyndu að vera rólegur, á ég ekki að kveikja upp eldinn, og hita góðan kaffisopa handa þér“. Þá sagði hann: „Það er ekkert til í eldinn, hér er ekkert tU nema flöskur, og því miður allar tómar!“ „Gott að þær eru tóm- ar“ sagði ég. „En hver á allt þetta rusl þarna bak við húsið“. „Það hefur fyrir löngu síðan átt að keyra það á öskuhaugana, allt ónýtt“. „Jæja, þá skal ég nú sýna þér hvor ekki er hægt að fá eitthvað í eldinn“. Tók stór- an kassa í baðstofuhorninu og fann hann fullan af ágætum eldi- við, spýtur og stóran stein til að brjóta þær. Svo fann ég smá- tætlur af bíldekki og kola- mylsnu í pokahorni, kveikti svo upp eldinn og fór síðan út að sækja mjólk, annan mat og þvottaefni. Sauð svo góðan mat og vinir mínir borðuðu. Þá var orðið vel hlýtt inni, svo ég tók barnið upp úr dýki sínu í vöggunni til að baða það og skipta um klæðnað, en þá fann ég enga hreina spör, nema einn kjól undir koddanum. Ég spurði húsmóðurina, en hún vissi ekki neitt. Þá kom góði drengur- inn með eitt sæmilega hreint lak úr rúmi sínu — og það varð að duga, þar til ég væri búinn að þvo og þurrka allt sem óhrednt var af barninu. Ég fann að þessi þunni kjóll myndi of lítið skjól veita þegar eldurinn dæi. En var þó svo heppin að. hafa hlýjan silkitrefil hjá kápunni minni til að vefja um háls og brjósthol barnsins, svo að það kólnaði síð- ur. önnur einkennileg tilviljun var það að ég skyldi hafa pen- inga í veski mínu, og geta fengið svo mikið ai nauðsynjavörum fyrir einar 50 krónur handa fólk- inu. Þess vegna gat ég hrært eggja- rauðu saman við svolítið af skyri og rjóma, handa barninu, þvegið pelann vel, og fyllt hann af hreinni mjólk. Svo lagðist þessi litla mannvera steinþegjandi nið- ur og sofnaði vært. „Hana, þarna gat hún þó þagnað" sagði faðir- inn. Nú var ég búin að sjá eymd barnsins í fullri stærð, og sagði fólkinu það ósköp hægt og gæti- lega. „Já, hún á svo bágt“ sagði drengurinn. En foreldrarnir héldu að hún grenjaði bara af óþægð og frekju. Ég spurði hvort ég mætti taka barnið heim tii mín, eða koma því annars staðar til betri dvalar. Þá urðu þau ösku vond, sögðust ekki þurfa neití bölvað nefndarhyski til að skipta sér af þeirra heimili, þau gætu sjáH reddað því. Samt mótti ég koma þar oft, og það vesalings fólk var mjög gott við mig og barnið sitt. Öll þessi ár síðan hef ég kynnzt mörgum bágstöddum heimilum, að einhverju leyti líku þessu. En efnahagsástæður betri. Því nú er það víst, að kristindómur og siðabót hafa stóraukizt til marg- víslegra bjargráða, þótt enginn mannlegur máttur geti breytt eðli þeirra, sem enn sækja mest í svínaskap áfengis og annarra afglapa, sér og öðrum tU æruc meiðandi tjóns. Og sízt mun svo ganga, að menn geti sjálfir sín musteri hreinsað. Þeir verða að biðja um hjálp frá þeim almáttuga lækni, sem vill reka út Ula anda og segja: „Far þú í friði og syndg- aðu ekki aftur.“ Nú eru fá ár síðan ég sá lög- regluþjón leiða lasburða konu yfir hálku á veginum. Það var vinkona mín — frá vöggunni forðum. Langa leið hafði húa staulazt áfram, bogin og buguð með eitrið í æðum sér. Erfða- hneigðina sem gengur svo gjöra í marga liði. Samt var sú stúlka alltaf góð en æði ógætin í um- ferðarreglum vorra varasömu leiða. Þarna kom þessi stóri sterki maður henni til hjálpar, og dá- samlegt að sjá, hvað hann hjálp- aði þeim vesalingi hlýlega á betri veg og einhvern öruggan stað. Við þökkum ÖU miskunnarverh svo sem Guð skipuleggur þau. Jón Vídalín segir: „Enginn getur neitt til góðs, né gefið annað tm það, sem Guð hefur honum geí- ið“. Það er Guði að þakka hvuð margir menn rétta fram hönd sína og segja: „Hér er ég, sendu mig“. Kristin Sigfúsdóttir frá Syðri-Völlum. Útsýnarkvöld Skemmtikvöld í LÍDÓ sunnudag. 27. nóv. kl. 20,30: Myndasýning úr ÚTSÝNARFERÐUM 1966. Skemmtiatriði. FerðahappdrættL Dans til kl. 1. Fjölmennið með gesti yðar og rifjið upp skemmtilegar ferðaminningar úr rómuð- um ferðum ÚTSÝNAR. Aðgangur ókeypis. Húsið opið matargestum frá kl. 19.00. Fefðnslmislofail ÚTSÝN VERZLANIRNAR í DOMUS MEDICA IVIæðrabúðin Glæsilegt úrval af allskonar barna- fatnaði nýkomið. TREVIRA tækifæriskjólar í úrvali. Mjög fallegur og hentugur tækifæris- undirfatnaður. SNYRTIVÖRUR — GJAFAVÖRUR Alltaf eitthvað nýtt í Mæðrabúðinni. IHæðrabúðin SÍMI 23390. Blómaverzlunin Eden hf. Ný blóm endast bezt. Daglega ný blóm úr Hveragerði. Skóverzlun og orthop skósmíði ásamt innl. eftir máli. Höfum einhæft okkur í vönduðum skóm, skóm með yfirvídd og yfirstærðum. Einnig fæst hjá okkur gott úrval af DR. Scholl’s og Berklemann vörum þ. á. m. sjúkrasokkar. Blómaverzlunin Eden SÍMI 12505. hf. Steinar Waage SÍMI 18519. Rafbúð raftækja- og sjónvarpsverzlun. Seljum eingöngu vörur frá viðurkennd- um firmum. Látið fagmenn aðstoða yður við valið. Rafbúð SÍMI 12614. Höfum ávallt margar tegundir af EKTA hunangi á boðstólum. Notið hunang í stað sykur. Hunangsbúðin SÍMI 18022. ÁVALLT NÆG BÍLASTÆÐ: STRÆTISVAGN: Njálsgata—Gunnarsbraut, stanzar við húsið með 10 mínútna millibili.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.