Morgunblaðið - 11.04.1967, Blaðsíða 24
24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. APRÍL 1967.
Skrifstofustúlka
óskast til símavörzlun og vélritunar, hálfan eða
allan daginn, frá 1. maí n.k. Umsóknir sendist til
blaðsins fyrir 17. þ.m. merktar: „Rösk.“
Röskur sendisveiiin
óskast nú þegar. Þarf að hafa skellninöðru til um-
ráða. Gott kaup. Uppl. í síma 17100 í dag.
Framtíðarvinna
Handlaginn maður, 25—40 ára, óskast nú
þegar við afgreiðslustörf í Glerslípun og
speglagerð h.f. Uppl. í skrifstofu Ludwig
♦
Storr, Laugavegi 15.
Ódýru leðurjakkarnir
komnir aftur í unglingastærðum.
Lækkað verð
Vegna nýrra framleiðsluaðferða getum við nú boð-
ið viðskiptamönnum okkar
SLÁTUR í PLASTUMBÚÐUM á lækkuðu verði.
Blóðmör, smásöluverð kr. 45.00 pr. kg.
Lifrapysla, smásöluverð kr. 60.00 pr. kg.
Sláturfélag Suðurlands
Frá bvggingarsamviimufélagi
atvinnubifreiðastjóra
Áformað er að stofna 4. byggingarflokk félagsins
um byggingu fjölbýlishúsa í Breiðholtshverfi. Þeir
félagsmenn sem óska að komast í þennan bygg-
ingaflokk leggi umsóknir sínar inn á skrifstofu
byggingarfélagsins, Fellsmúla 14—22 fyrir kl. 18
þriðjudaginn 18. apríl n.k.
Ungur maður
sem talar ensku, þýzku og dönsku og hef-
ur 12 ára reynslu í verzlunarstörfum ósk-
ar eftir vinnu helzt hálfan daginn. Tilboð
merkt: ,.2232“ sendist Morgunblaðinu fyr-
ir 20. þ.m.
Mímir
Vornámskeið hefst á föstudag.
Sérstök athygli skal vakin á hinum nýju HJÁLP-
ARDEILDUM FYRIR GAGNFRÆÐASKÓLA og
deild fyrir unglinga sem ætla til Englands.
IMálaskólinn IVIímir
Brautarholt 4, sími 1 000 4 kl. 1—7 e.h.
- MINNING
Framhald af bls. 22.
því okkur gafstu allt þitt líf og
sál
og allt hið bezta, er fegrar
mannlegt hjarta.
Þú réttir okkur lífsins birtu
bjarta.
Þín bæn var heilagt kristið
trúarmál.
Þín fórnarlund var fús að rétta
hönd
og flétta ást og kærleika í
sveiga.
Þú knýttir jafnan öll hin beztu
bönd,
sem bresta ei þeim, er minning
þína eiga.
Og hvert þitt spor var
stjörnugeislum stráð.
Við stöndum hljóð og tregum
brottför þína,
en mynd þín ætíð skærast mun
þó skína
er sköpin þungu verða ei burtu
máð.
En fyrir handan lífsins
landa-spönn
mun Ijósið Drottins vaka og
fagna þér,
því honum varst þú sönn í orði
og önn,
sem aldre: brást, Þín trú ei
leyndi sér.
Hvað skynjum við í veröld bak
við tjald?
Þú varsi þó allt. þitt hjarta
stórt til dáða,
þinn hugur jafnan fús til
heillaráða
í hljóðri bæn, en aldrei stolt né
vald.
BRÆÐURNIR KAMPAKÁTU X— — TEIKNARI: JÖRGEN MOGENSEN
• Ánhdtt
Aphroclisia
ÞAÐ hefur oft átt sér stað að
borg hafi grafizt og fallið í
gleymsku, en siðan ' verið
fundin á ný. Átti þetta sér
nýlega stað, þegar tyrkneska
þorpið Geyre, við rætur fjalls
ins Baba Dag, var fundið. —
Einu sinni hét þetta þorp
Afrodisias og var þá borg,
sem Grikkir höfðu látið
byggja fyrir ástargyðjuna
Afrodite. Allt frá upphafi
borgarinnar á 3. öld fyrir
Krist og síðar, var húa helzta
heimild um forna höggmynda
list. Við háskóla borgarinnar
var kennd læknisfræði, saga
og heimspeki. í árlegum veizlu
höldum var mikið spilað og
sungið. Mikið af kirkjum og
öðrmu merkilegum bygging-
um voru byggðar í borginni.
Á 18. öld var þessi fyrrum
svo þekkta og merkilega borg
ekki annað en litla þorpið
Geyre.
Á kveðjustund, x þúsundfaldri
þökk,
er þögnin okkar vitni um
sorgardjúpin,
en harmur sár og kærleikslundin
klökk
mun krjúpa hjá þér, bak við
dulda hjúpinn.
Þótt síðar verði, sjáiumst aftur
við.
Hve sælt er þá að eiga fundi
vísa
og sjá þá aftur bros þitt milda
lýsa.
Þín sál ihjá Guði eignast helgan
frið.
t
Fædd 14. jan. 1922
Dáin 4. april 1967
í DAG fer fram frá Fossvogs-
kirkju útför Þuríðar Jónasdótt-
ur, Laugarnesvegi 74, en hún
lézt að sjúkrahúsinu Sólheimum
þriðjudaginn 4. apríl siðastlið-
inn eftir langa og stranga sjúk-
dómslegu
Oft stöndum við, mannanna
börn, undrandi yfir þeirri ráð-
stöfun máttarvaldanna, að ung-
menni og fólk á bezta aldri skull
vera burtu kallað frá hinu jarð-
neska lífi svo fljótt, sem stað-
reyndir sanna, en lífið er fall-
valt, og enginn ræður sínum
næturstað.
Ég mun ekki með þessum fá-
tæklegu skrifum mínum rekja
hér æviíeril Þuríðar, nema að
litlu leyti — Hún var fædd að
Lokinhömrum í Arnarfirði 14.
janúar árið 1922 Foreldrar henn
ar voru hjónin Sigríður Andrés-
dóttir frá Bessastöðum í Dýra-
firði og Jónas Sigurðsson bóndl
í Lokinhömrum, látinn fyrir
nokkrum árum. Þuríður ólst upp
í foreldrahúsum fram að full-
orðinsárum og vandist þar öllum
venjulegum sveitastörfum, eins
og títt var um ungmenni á þeim
tímum.
Þegar hún var fullorðin, flutt-
ist hún tii Reykjavíkur og hefir
átt þar heima síðan. Árið 1947
giftist hún eftirlifandi eigin-
manni sínum, Gísla Jónssyni,
verkstjóra, frá Þingeyri í Dýra-
firði, hinum ágætasta manni, og
var sambúð þeirra hin ástríkasta.
Ég kynntist Þuru. en svo var
hún kölluð af þeim, sem þekktu
hana, lítið. meðan hún var í föð-
garði, en þó minnist ég þess, að
ég sá hana hlaupa þar um létta
í spori með æskufjöri og blíðu
brosi á vör. En eftir að við hjón-
in fluttumet til Reykjavíkur, fyr
ir 14 árum, hófust kynni okkar,
og eftir því sem ég kynntist Þur
íði betur. fann ég, hversu gott
var að hafa kynnzt henni. Hún
bjó yfir slíkum aðlögunarmætti,
að í návist hennar hlaut ‘hverj-
um manni að líða vel. Hún var
prýðilega greind kona, glöð í við
móti og myndarleg húsmóðir.
Hún var trúuð kona, enda mun
trúin hafa reynzt henni sem öðr-
um, bezta stoðin þegar heilsa
hennar bilaði og lÆfsvonin
slokknaði Margar ánægjustund-
ir höfum við hjónin átt á heim-
ili þeirra Þuríðar og Gísla. Fyrir
það viljum við nú þakka al
hjarta.
„Þeir sem guðirnir elska deyja
ungir“. Þungur harmur er kveð-
inn að eiginmanninum og dótt-
urinni, aldraðri móður og öðrum
ástvinum hinnar látnu. Slíkt er
eigi undarlegt, missirinn er
stór, sárt að sjá á eftir ástríkri
eiginkor.u, göfugri móður og
dóttur. En minnumst þess:
„Að líf er vaka, gimsteinn gæða,
Guði vígt en eig) mold.
Aldrei sagði sjóli hæða
sálin verði duft sem hold“.
Við hjónin sendum ykkur öll-
um, ástvinum hir.nar látnu, o(kk-
ar dýpstu samúð í ykkar miklu
sorg. Megi minningin um hina
göfugu konu vera ykkur huggun
harmi gegn.
Þura mín. Við hjónin færum
þér okkar innilegustu þakkir
fyrir allar ánægjustundirnar,
sem þú veittir okkur með návist
þinni. Við vitum, að þú átt góða
heimkomu í hinum nýju heim-
kynnum þínum.
H. P.