Morgunblaðið - 04.11.1967, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. NÓV. 1967
Jóhannes Þórðarson
Steindór Eiríksson
— Minningarorð
f DAG verðux til grafar borinn
frá Akraneskirkju Jóhannes Kr.
Þórðarsan, háskerL
Hann var fæddur á Akranesi
10. janúar 1941. Foreldrar hans
voru hjónin Þórður Guðmunds-
son, sjómaður, og Jófríður Jó-
hannesdóttir, Skólabraut 35,
Akranesi.
Jóhannes andaðist í Sjúkra-
húsi Akraness 31. október sl. eft
ir langt sjúkdómsstríð, aðeins
26 ára að aldri.
Þrátt fyrir það þó aldurinn
yrði ekki meirL varð hann þekkt
ur fyrir hæfileika sína sem góð-
t
Eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
Einar Pétursson
Þórólfsgötu 1, Hafnarfirði,
andaðist að Landakotsspítala
2. þ. m.
Guðbjörg Júlíusdóttir
og börn hins látna.
t
Pétur Stefánsson
frá Ytri-Reykjum,
Óðinsgötu 6,
andaðist að Reykjalundi 3.
nóvember.
Margrét Stefánsdóttir.
t
Móðir okkar og tengdamó'ðir,
Guðrún Eiríksdóttir
Blönduhlið 11
andaðist að Borgarspítalanum
aðfaranótt 2. nóv. s.L
Börn og tengdabörn.
4 ■
Jnnilegar þakkir sendum við
öllum þeim, sem sýndu okk-
ur samúð og vinarhug vfð
andlát og jarðarför eigin-
manns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
Guðmundar Tómassonar,
Bergsstöðum,
V estmannaey jum
Elín Sigurðardóttir,
börn, tengdabörn
og bamaböm.
t
Elskulegur eiginmaður minn
og faðir, sonur, bróðir og
tengdasonur,
Hannes Thorarensen
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 6. þ.
m. kl. 3 síðdegis.
Inga Bryde Thorarensen,
Henrik Eyþór Thorarensen,
Eyþóra og
Henrik Thorarensen,
Louise Erna og
Hulda Thorarensen,
Karen og Claus Bryde.
ur iþróttamaður. Hann var einn
af þeim sem skipuðu hina
fræknu sveit knattspyrnuimanna
á AkranesL sem nefnt hefur ver
ið Gullaldarliðið. Þegar Akranes
vann síðast titilinn „Bezta
knattspyrnufélag íslands“ árið
1967, var hann einn þar á með-
al. Ennfremur í II. aldursflokki
það sarma ár.
Hann skipaði jafnan stöðu
hægri útherja. Þótti hann skipa
þá vandasömu stöðu veL Hafði
hann góða knattmeðferð og gott
auga fyrir samleik og skoraði
falleg mörk. Síðast en ekki sízt
þótti hann sérlega drengilegur
í leik sínum. Það var það sem
einkenndi lif ihans allt
Við sem þekktum hann minn-
umst hans sem góðs drengs, sem
ávallt var glaður og öllum vel-
viljaður.
Það er bjart yfir minningu
hans í okkar huga.
Blessuð sé minning hans.
G. Ámason.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför
Daníels V. Fjeldsted
læknis.
Fyrir mína hönd, dætra og
annarra vandamanna
Margrét B. Fjeldsted.
t
Minningarathöfn um mó'ður
okkar
Jónínu Þorbjörgu
Erlendsdóttur
frá Kirkjubóli, Stöðvarfirði
fer fram frá Fossvogskirkju í
dag, 4. nóv. kl. 10.30.
F.h. vandamanna,
Ásta Jónsdóttir,
Björn Jónsson.
t
Hjartans þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og hluttekningu,
með blómum, krönsum og
samúðarskeytum vi'ð andlát
og útför sonar okkar, unn-
usta, föður og bróður,
Níls Þorkels
Axelssonar
Kletti við Kleppsveg.
Jónína Hansen,
Axel Þorkelsson,
Guðrún Jóna Ivarsdóttir
og sonur,
Jóhanna M. Axelsdóttir,
Axel Axelsson,
Garðar Axelsson,
Valdimar S. Axelsson,
Tryggvi Axelsson.
bóndi í Ási - Minning
Að tigna hið staðlausa: hispur
og hjóm,
það hjörtun æ gerir svo snauð
og tóm,
en eilífðar hugsjón, sem eygist
í trú
býr andanum huggun, og sæll
verður þú.
Stgr. Thorst.
ÞESSAR látlausu Ijóðlínair góð-
skáldsins komu miér í hug við
andlát frænda míns, merkisbónd
ans og heiðursmannsins Stein-
dórs Eiríkssonar í Ási.
Austur Við Stóru-Laxá, af-
skekkt og fremur einangruð
liggur jörðin Sólheimar í Hruna
mannahreppi. Það hefur lengst
af verið talin ein mesta kosta-
jörð í sveitinni og þótt víðar
væri leitað. Slægjur góðar haga-
sælt á vetrum, landrými mikið
og laxveiði í ánni. Þar fæddist
Steindór hinn 2. júní 1884 og
voru foreldrar hans hjónin, Ei-
ríkur Jónsson, bóndi, og síðari
kona hans Guðrún Sigurðardótt-
ir frá Gelti í Grímsnesi. Að hon-
um stóðu traustar ættir í báða
liði. Faðir hans mun hafa verið
fæddur og uppal'inn á Sólheim-
um og kann ég ekki 'hans ættir
lengra að rekja. Hann var þrí-
giftur og eignaðist 17 börn. Fað-
ir Guðrúnar, móður Steindórs,
var Sigurður Einarsson, bóndi
í Gelti í Grímsnesi. Var hann
rómaður á sinni tíð fyrir dugnað,
höfðingsskap og hjálpsemL Hann
var fæddur í Bryðjuholti í
Hrepp sonur hjónanna Einars
Bjarnasonar og Guðrúnar Kol-
beinsdóttur. Ungur að árum
fluttist hann út í Grímsnes og
breytti niðurníddri jörð í höfuð-
ból þeirra tíma þar sem aldrei
varð þurrð í búi hvorki á heyi
né vLstum og þaðan enginn
hjálparþurfi látinn fara synjandi
frá garði. Guðrún var tvígift,
hét fyrri maður hennar Þor-
kell og bjuggu þau í Hverakoti
í Grímsnesi. Hún eignaðist 18
börn með tveimur mönnum.
Þetta sýnir, að mikill og stór
t
Við þökkum innilega samúð
og vináttu við andlát og útför
frú
Lovísu Halldórsson,
Kópavogsbraut 62
Helgi Halldórsson,
Ekla Helgadóttir.
Kært Þakklæti
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför mannsins
míns og föður okkar,
Ásgeirs J. Sigurgeirssonar,
yfirkennara,
Melabraut 47, Seltjarnarnesi
Margrét Hallsdóttir
og dætur.
ættleggur er frá þeim Sólheima-
hjónum kominn, sem á eftir að
vaxa og margfaldast á komandi
tímum.
Á Sólheimum átti Steindór
sín bernskuspor og ólst þar upp
hjá foreldrum sínum í stórum
systkinahópi fram um ferming-
araldur. Um það leyti missti
hann föður sinn og varð þá Guð-
rúnu móður hans um megn að
framfleyta svo stóru heimili ein
síns liðs. Fluttist hún þá að
Fjalli á Skeiðum til sonar síns
er þar bjó og fylgdi Steindór
henni þangað. En atvikin hög-
uðu því þannig til, að jörðin Sól-
heimar gekk þeim úr greipum
yfir til vandalausra og harmaði
Steindór það síðan alla ævL 16
ára gamall fluttiist svo Stein-
dór til Stefáns bónda í ÁsL og
gerðist þar vinnumaður. Fljót-
lega drógust hugir hans og Guð-
rúnar, einkadóttur hjónanna í
Ási, saman og trúlofuðUst þau.
Árið 1913 tóku þau við jörð-
inni og hófu búskap. Höfðu þau
þá eignast tvö börn. Telja má,
að búskapur hjónanna í Ási hafi
verið löng , farsæl og áfallalaus
búiskaparsaga. Fyrsta árið þeirra
voru harðindi mikil, eitt versta
harðindaár á þessari öld. Þá
hrundi fénaður víða niður um
vorið (1914), en lítið bar á því
í Ási, enda höfðu þar ætíð næg-
ar heýbirgðir verið. Þau Áshjón
eignuðust 12 börn; komuet 10
þeirra til fullorðins ára og enn
eru öll á lífi. Það verður kannski
ekki sagt að þau hjónin hafi
byrjað búskap með tvær hendur
tómar, því að Stefán í Ási var
talinn bjargálna bóndi að þeirr-
ar tíðar mælikrvarða, en þau hafa
ávaxtað pund sitt vel. Að koma
upp svo stórum barnahópi á
fremur lítilli jörð, skulda ekki
og vera bjargálna gegnum alla
krepputíma, má teljast mikið
afrek. í 54 ár bjuggu þa.u hjón
Steindór og Guðrún í ÁsL eða
þar til síðastl'iðið vor, að Eirík-
ur sonur þeirra tók við jörð-
inni og hóf búskap. Dvelur Guð-
rún nú hjá honum og tengdadótt
urinnL sem er pólsk að þjóð-
erni.
'Hinn 5. sept, síðastliðinn, er
sumri hallaði og haustfölvinn
senn færðist yfir jörðina, kvaddi
Steindór Eiríksson þetta jarð-
líf. Lengst af hafði hann ekki
heilsuihrauistur verið, fór á barns
Kært þakklæti
til allrar skipshafnarinnar á
Brúarfossi s.l. júlí. Sérstak-
lega til skipstjórans Margeirs
Sigurðssonar fyrir góða við-
kynningu, einnig til Roy,
fyrsta stýrimanns, Ásgeirs
Sigurjónssonar fyrsta vél-
stjóra, brytans Halldórs Júlí-
ussonar, mareiðslumannsins,
Eriendar Haukssonar. Sömu-
leiðis til allra þjónustustúlkn-
anna.
Með kærri kveðju.
Ari Jónsson,
Árborg, Manitoba,
Canada.
Við þökkum af alhug alla þá samúð, sem okkur var
auðsýnd við andlát og við minningarathöfn um
LÁRUS GUÐMUNDARSON,
flugnema, Álfheimum 52.
Sérstakar þakkir viljum við færa öllum þeim fjölda,
sem leitaði hans, stjórnendum leitarinnar og öðrum
þeim, er veittu aðstoð sína.
Guð blessi ykkur öll.
Regína L. Rist, Guðmundur Jóhannsson,
Óttar Guðmundsson, Gíslunn Jóhannsdóttir,
Kristín G. ísfeld, Haukur ísfeld.
aldri til læknisaðgerðar í a.nnað
hérað , fékk þar nokkra bót,
en komst svo síðar að fullu yfir
þau veikindi. Seinustu árin var
hann farinn að heiLsu og gat
ekki aðstaðið vinnu. Var elju-
semin slík, að hann sá ekki
fyrir þegar ellin færðist yfir,
að vinnulúnar hendur hans gátu
ekki lyft þvL sem þœr áður
gerðu.
Á -unglingsárum mun Steindór
jafnvel hafa hugsað sér annað
lífsstarf en að verða bóndi. Hann
langaði til að læra smíðar. Þarf
vart að efa, að hann hefði kom-
ið sér áfram á þeim vettvangL
því að menn með hans skap-
gerð verða jafnan farsælir í
starfL hvað svo sem þeir taka
sér fyrir hendur. Bóndastaða
Steindórs í Ási varð honum til
sóma. Það varð líka bændastétt-
inni til 'heilla, að hann skyldi
skipa sér í raðir hennar. Hnn
er sem dæmigerður fulltrúi
þeirra manna á fhverri öld fyrir
sig, sem með dugnaði og fyrir-
hyggju bjuggu svo um, að þeir
gátu mætt nærri hvaða óáran
sem var og staðið jafnréttir eftir.
Slíkir menn voru með réttu
nefndir hornsteinar þjóðfélags-
ins. Eitt var það í búskapar-
háttum Steindórs, sem sérstak-
lega af bar, en það var snyrti-
mennskan. Hver sá, sem heim að
Ási kom, tók strax eftir því, að
þar lágu ekki hlutir hingað og
þangað, hvergi ónýtar vélar eða
spýtnarusl í námunda við bæ
eða útihús, öllu var ætlað sinn
ákveðni staður og því engin
óregla eða hirðuleysi liðið.
Mætti það verða mörgum til fyr
irmyndar, eggi sízt þar sem sagt
er, að enn skorti íslenzka bænd-
ur verulega á í umgengnismenn-
ingu miðað við erlenda stéttax-
bræður sina.
En Steindór var meira en góð
ur fulltrúi sinnar stéttar; hann
hafði þá persónu til að toera, sem
ekki gleymdist þeim er þekktu.
Tilsrvör hans voru mörg sér-
stæð og mergjuð. Hirti hann þá
ekki um leið fjöldans, heldur
það, sem honum fannst rétt
vera. Höfðingd var hann heim
að sækja og tryggur vinum sín-
um. En hann hafði heldur ekki
Framhald á bls. 20
Ég þakka hjartanlega öllum
þeim, sem glöddu mig með
heimsóknum, gjöfum og skeyt
um á áttræðisafmæli mínu.
Guð blessi ykkur ölL
Guðni Þorleifsson,
Suðureyri,
Súgandafirði.
Innilegar þakkir færi ég öll-
um þeim, sem heiðruðu mig
á einn eða annan hátt á 75
ára afmæli mínu 23. okL
Steinn Ingvarsson,
Múla, Vestmannaeyjum