Morgunblaðið - 10.04.1968, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. APRlL, 1968
Óskar Hallmannsson
sjómaður — Minning
ÓSKAR Hallmannsson, sjómað-
ur, Hátúni 6 i Keflavík lézt 1.
apríl sL á sjúkrahúsi Hvíta-
bandsins í Reykjavík, eftir stutta
en erfiða sjúkdómslegu. Enn hef-
ur voðalegur sjúkdómur lagt
hraustan mann á bezta aldri að
vellL I>að er erfitt að þurfa að
saetta sig við slikar staðreyndir.
Óskar var fæddur að Lamb-
húsum, Garði, hinn 12. febrúar
1920 og því aðeins 48 ára, þegar
hann lézt. Hann var sonur hjón-
anna Agústu Sumarliðadóttur og
Hallmanns Sigurðssonar i GarðL
Móðir hans, Ágústa, er látin, en
Hallmann faðir hans dvelur nú á
sjúkrahúsinu í Keflavík, farinn
að kröftum og heilsu ,en andlega
hress og skýr.
Óskar ólst upp í föðurhúsum,
þar til hann kvæntist eftirlifandi
konu sinm, Laufeyju Finnsdótt-
ur frá ÓlafsfirðL Þau eignuðust
fjögur mannvænleg böm, Finn
Eiginmaður minn og faðir,
Tryggvi Hallgrímsson,
fyrrv. skipstjóri,
Hríseyjargötu 6, Akureyri,
andaðist I Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri þriðjudag-
inn 9. apríl.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Pálína Tryggvadóttir,
Hallgrímur Tryggvason.
Þökkum auðsýnda hluttekn-
ingu við fráfall föður okkar,
Helga Helgasonar,
frá Vestmannaeyjum.
Jóhanna Helgadóttir,
Guðrún Helgadóttir,
Astvaldur Helgason.
Okkar innilegasta þakklæti
til ykkar allra, sem sýnduð
okkur samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför dóttur
minnar og systur okkar,
Maríu Pétursdóttur,
Gleráreyrum 2, Akureyri.
Sigurbjörg Pétnrsdóttir
og systkin hinnar látnu.
Hugheilar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát og
jarðarför eiginkonu minnar,
Pálínu Þorleifsdóttur,
Bakka, Hofsós.
Gunnar Gunnarsson
og vandamenn.
Þakka innilega auðsýnda sam-
úð við fráfall og útför hjart-
kærs eiginmanns míns,
Sigurjóns Jónssonar,
frá Þorgeirsstöðum.
Ólöf Vemharðsdóttir.
20 ára, Þorbjörgu 18 ára, Erlu
13 ára og Ingibjörgu 8 ára.
Eins og títt er um unglinga í
sjávarplássum hneigðist hugur
Óskars snemma að sjónum. Svo
til alla ævi sína stundaði hann
sjómennsku og var lengst af
stýrimaður. Hann var vel látinn
af félögum sínum og vinum,
enda þurfti ekki löng kynni til
að hjá hvers konar mannkosta-
maður þar var á ferð. Hann var
allra manna rólyndastur, reglu-
samur og traustur, en á vina-
fundum glaður og glettinn.
Heill og hagur heimilisins var
Óskari ávallt efst í huga. ÖUum
sínum f'rístimdum, öllum sínum
kröftum, beitti hann til að búa
sem bezt í haginn fyrir fjöl-
skyldu sína og til þess naut hann
góðs stuðnings sinanr ágætu og
duglegu eiginkonu. Heimili sitt
reistu þau í Keflavík — í fyrstu
smátt — en ekki leið á löngu þar
til hylla tök undir stærra og veg-
legra hús. Óskar byggði húsið að
Hátúni að mestu eða nær ein-
göngu í frítímum sínum af mikl-
um dugnaði.
Þessi grein var aldrei hugsuð
sem upptalning á æviatriðum
Óskars, a'ðeins hinzta kveðja til
góðs vinar. Á þessari kveðju-
stund er margs að minnast af
löngum kynnum við góðan
dreng, sem þakka ber fyrir að
leiðarlokum. Fjölskylda hans
hefur misst mikið, en minningin
um góðan dreng lifir, og viljum
við að endingu flytja eiginkonu
hans, föður og börnum, okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Vinir.
Valgeir Jón Jónsson
Minning
F. 1.8. 1942 D 8.2. 1968
í DAG er til moldar borinn Val-
geir Jón Jónsson, stýrimaður.
Það var h. 8. marz að hringt
var til mín upp í Stýrimanna-
skóla og mér færð sú sorgar-
fregn að vinur minn Valgeir
hefði horfið af togaranum Vík-
ing í höfn í Þýzkalandi.
Valgeir var fæddur í Reykja-
vxk, h. L ágúst 1942, sonur hjón-
anna Þórunnar Vilmundardóttur
og Jóns Þóris Jónssonar, og
var hann elztur af átta systk-
inuim. Við eigum því erfitt með
að trúa þeirri ákvörðun æðri
máttarvalda að kalla hann frá
okkur aðeins 25 ára að aldri,
þegar draumar framtíðarinnar
blasa við.
Það mun hafa verið árið 1955
að fjörlegur ungur drengur kom
að máli við mig og bað um stöðu
sem hjálpardrengur i eldhúsi á
hvalveiðibátL Mér le zt straac vel
á piltinn og ákvað að láta hann
reyna sig. Stóð hann hið bezta
í stöðu sinni, en auðsætt var að
hugurinn var fremur úti á dekki
við veiðarnar. Hjálpardrengur
var Valgeir með mér í tvö ár en
síðan háseti til haustsins 1962 að
hann innritaðist í Stýrimanna-
skólann í Reykjavík og tók próf
upp í 2. bekk fiskimannadeildar
og lauk svo hinu meira fiski-
mannaprófi um vorið 1963 með
góðri útkomu. Frá þeim tima
Hjartans þakkir færum við
öllum þeim sem veittu okkur
ómetanlega aðstoð og sýndu
samúð og vinarhug við and-
lát og útför sonar míns og
dóttursonar,
Ólafs Freys Hjaltasonar.
Guð blessi ykkur öll.
Júlíana Sigurðardóttir,
Ólöf Halldórsdóttir,
Sigurður Hallvarðsson.
Okkar innilegasta þakklæti
til allra, sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför hjartkærrar
dóttur okkar og systur,
Ólafar Ástu Geirsdóttur,
Dunhaga 13.
Guðrún Pétursdóttir,
Geir Einarsson,
Gylfi Geirsson,
Pétur Geirsson.
hafði Valgeir jafnan verið stýri
máður á bátum og leyst af sem
skipstjórL
Valgeir var dagfarsgóður og
léttur í lund og vildi öllum gott
eitt og viðbragðsfljótur til að
gera öðrum greiða ef hann gat-
Valgeir kom oft á heimili mitt,
þó einkum þau ár, sem við vor-
um skipsfélagar, og þvi minnist
nú fjölskylda mín hans með sökn
uði og mun geyma minningar-
nar um tápmikinn og góðan
dreng um ókomin ár.
Ég og fjölskylda mín vottum
foreldrum hans, systkinum, unn-
ustu og ástvinum öllum innilega
samúð og biðjum Guð að gefa
þeim kraft til að yfirvinna sorg-
ina, við minningarnar um ást-
ríkan og góðan dreng.
Að lokum bið ég þess vinur,
sem lagt hefur upp í þína hinztu
siglingu yfir znóðuna miklu, að
þú fáir óskabyr og fararheill.
Héðan fylgja þér, Valgeir minn,
góðar óskir og alúðarkveðjur og
um leið þakka ég þér fyrir marg
ar ógleymanlegar samverustund-
ir.
Ingólfur Þórðarson
Kveðja frá unnustu, foreldrum
og svstkinum.
Hver stund þíns lífs var líkt og
geisli bjartur,
sem ljóman ber af heimsins miklu
sóL
í armi og hug bjó æska vilji og
kraftur
sem öllum þínum veitti gleði og
skjóL
þér var svo létt að láta drauma
rætast
með lyndi glöðu sorgum hrinda
frá
Með þér var gott að ganga dvelja
og kætast
Drengskap traustan finna kynn-
ing frá.
Ungan hreif þig hafsins þungi
niður
Þess hörpu er tryllta stormur
æstu sló.
Guðmundur Helga-
son — Minningarorð
Fæddur 15/12. 1893.
Dáinn 2/4. 1968.
í DAG er til moldar borinn einn
frænda minna Guðmundur
Helgason til heimilis á Bárugötu
33 hér í borg.
Guðmundur heitinn var fædd-
ur 15/12. 1893 í Hjörsey á Mýr-
um. Foreldrar hans Jóhanna
Jónatansdóttir og Helgi Guð-
mundsson, ábúendur þar, á
nokkrum hluta eyjarinnar. Heim
ilið var frekar efnalítið enda
fjölskyldan stór. 7 systkini, sem
upp komust og ei'tt, sem dó í
æsku.
Á þeim árum sem Guðmundur
heitinn var að alast upp var enn
mannmargt í sveitum landsins
og þá einnig í Hjörsey. Þríbýli
! var á eyjunni, og á sumum
i þeirra rekinn allgóður búskapuT
og umfangsmikill á ýmsum svið-
um, enda nokkuð gott til fangar,
bæði til sjós og lands. En upp
úr aldamótum kemur breiting
á atvinnuhætti manna, og fólk
fer að fiytjast úr sveitunum til
kaupstaða og sjávarþorpa, og
einnig fór þá þverrandi fiskur
á grunnmiðum fyrir Mýrum.
Um tvítugsaldur Guðmundar,
brá faðir hans búi í Hjörsey og
flutti ti! Reykjavíkur, ásamt
! bömum sinum, sem þá voru sem
óðast að komast upp og varð því
þeirra hlutskipti að fara í ýmsar
] áttir til vinnu til að bjarga sér
og sínum.
En Guðmundur heitinn, eins og
allt hans fólk, bar alla tíð, mikla
tryggð til aeskuslóðaima í Hjörs-
ey eins og allir sem þar hafa
alizt upp ,enda stóð hans ættbogi
þar djúpum rótum.
Hann fékkst við búskap í sveit
á kreppuárunum um 1930 og
nokkur ár þar á eftir, en afleið-
ing árferðis varð til þess að hann
gafst upp á því fyrÍTtæki. Þé
sneri hann sér algjörlega að
þeirri atvinnu sem völ var á hér
í Reykjavík, og stundaði siðan
þitt auga gladdist er þar vakti
friður.
og út um sundin lognsins hvildi
ró.
I þar fannstu verksvið vax:ð huga
djörfum.
og naskur sóttir gull í bláan
unn.
með æðruleysi í ö'lum sjómanns
störfum-
eru fslands beztu sona merkin
kunn.
i Nú ert þú horfinn, Kristur kall-
að hefur
| á kveðjustund er sorgin þung
sem blý
Drottinn tekur, Drottinn líka
gefur.
í gegnum harminn ljómar mlnn-
ing hlý
um unnustann og elsku soninn
góða
yndælan bróður meðan dvaldist
hér.
sá Guð, sem hjartans heyrir bæn
ir hljóðar
Hann þig leiði I dýrð og náð hjá
sér.
Sigurunn Konráðsdóttir.
í dag verður jarðsettur Val-
geir Jón Jónsson stýrimaður
Hann var fæddur í Reykjavík
1.8. 42 og dáinn 8.2. 68.
Foreldrar hans eru hjónin Þör
unn Vilmundardóttir og Jón Þór-
ir Jónsson sem bæði eru S lífi
og eru búsett hér í borg.
Valgeir heitinn ólst upp í stór-
um systkinahóp og var elztur af
8 systkinum. Hann var þeim og
foreldrum sínum stoð og Stytta.
Hann var trúlofaður Dagnýju
Kristjánsdóttur sem unni honum
heitt Sælt hefði verið að fá að
fylgjast roeð honum lengur, en
Guð sem öllu ræður hefur kallað
hann til sín. Nú er hann lagður
af stað í ferðlna löngu þar sem
ljósins faðir mun leiða hann um
ókomna stigu og á fund ástvina
hans sem á undan eru farnir.
Framhald á bls. 24
sjómennsku á togurum, oftast
sem bræðslumaður, og svo siðar
verkamannavinnu, fyrst í Áburð
arverksmiðjunni í Guffunesi og
’svo hjá Eimskipafélagi íslands
þar sem hann vann til dauða-
dags.
Guðmundur heitinn var þjóð-
legur í hugsun, og hreinskilinn,
hvort það kom sér betur eða ver,
hann var stéttvis og gerði sér
skýra grein fyrir þjóðmálum og
hélt því ákveðið fram, sem hann
taldi sig vita sannast og réttast
í hverju máli, og barðist alltaf
fyrir málstað þeirra stétta, sem
honum fundust eiga eríiðast upp
dráttar i þjóðfélaginu. Þó að það
yrði hlutskipti hans í lifinu að
vera annarra þjónn, þá var það
eðli hans að vera stjálfetæður í
skoðun og ekki öðrum háður.
Guðmundur heitinn lifði alla ævi
ókvæntur og átti enga afkomend
ur en hélt heimili með systrum
sínum og sáu þau fyrir föður
sínum, með sérstakri prýði á
meðan hann lifði
Af 7 systkinum Guðmundar
sem upp komust voru 4 dáin á
undan honum öll á góðum aldrL
Guðmundur heitinn var góður
verkmaður að hverju sem hann
gekk, starfslöngun og starísgleði
var honum í brjóst borin og iðju
laus naut hann sín ekkL
Ég vil svo frændi mlnn, þakka
þér, samfylgdina í lífinu og
margar sameiginlegar ónœgju-
stundir á heimili þínu, þar sem
þú tókst alltaf svo glaður og
hress á móti gestum þínum, þó
við vænrm ekki alltaf sammála.
Og að lokufn þakka ég þér fyrir
þá miklu hjálp sem þú veittir
mér og mínu heimilL af óeigin-
girni og drengskap, þegar mér lé
mest á.
Systrunum votta ég innileg-
ustu samúð mína.
Jóhann Jónatansson,
frá Hjörsey.
Innilega þakka ég ættingj-
um og vinum nær og fjær
fyrir gjafir og kveðjur á 70
ára afmæli mínu.
Guð blessi ykkur ölL
Lára Kolbeins.
Innilega þakka ég öllum
sem sýnduð mér vinarhug á
70 ára afmæli mínu, 30. marz,
með heimsóknum, gjöfum og
skeytum.
Jón Guðnason
Höll, Þverárhlíð.