Morgunblaðið - 15.06.1968, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. JÚNÍ 19«
Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri: Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjóm og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar: Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
í lausasölu: Kr. 7.00 eintakið.
Áskriftargjald kr. 120.00 á mánuði innanlands.
FLUGVÖLLUR
Á ÁLFTANESI?
TVTokkrar umræður hafa orðið
undanfarið um gerð nýs
flugvallar á Álftanesi og hef-
ur sitt sýnzt hverjum, eins og
alltaf er, þegar ný mál eru á
dagskrá. Morgunblaðið hefur
áður fjallað um Álftanesflug-
völl í forystugreinum sínum
og skulu þau skrif ekki rifj-
uð upp hér. Þess má þó geta,
að blaðið hefur heldur hall-
azt að þeirri skoðun, að nýta
beri Reykjavíkur- og Kefla-
víkurflugyelli eins og unnt
er, því að flugvallargerð er
dýrt fyrirtæki og margt ann
að meira aðkallandi á íslandi
en að hefja gerð nýs flug-
vallar.
Keflavíkurflugvöllur er án
efa einn fullkomnasti flug-
völlur, sem byggður hefur
verið, enda hafa fjárframlög
til hans numið þúsundum
milljóna króna, ef rétt er það
sem sérfræðingar halda fram.
Ættum við auðvitað að kapp-
kosta að nýta hann sem bezt,
enda engin neyð nú þeg-
ar mjög greiðfær vegur hefur
verið lagður milli Reykjavík-
ur og Keflavíkur. Sannast
sagna tekur skemmri tíma að
aka milli þessara tveggja
staða heldur en milli flug-
valla og miðborga í flestum
öðrum löndum.
Reykjavíkurflugvöllur hef-
ur gegnt mikilvægu hlut-
verki. Þegar hann var gerður,
var það gert í trássi við borg-
arstjórn Reykjavíkur, en hern
aðarástand ríkti þá á íslandi
og kom hernámsliðið vilja
sínum fram. Það hefur sýnt
sig að flugvöllurinn hefur
reynzt notadrýgri en ráð var
fyrir gert í upphafi og mjög
hentugur fyrir innanlands-
flug, því að skamman tíma
tekur að aka út á flugvöll-
inn úr miðborg Reykjavíkur.
Vafalaust eru flestir þeirrar
skoðunar að nota beri Reykja
víkurflugvöll eins lengi og
unnt er, enda þótt menn
greini á um óþægindin af
honum. Sumir vilja leggja
höfuðkapp á að losna við
flugvöllinn svo nærri borg-
inni, benda t.d. á óþægindi
sjúkrahúsa af honum, og hafa
þeir menn vafalaust ýmislegt
til síns máls.
Hugmyndin um nýjan flug
völl á Álftanesi er ekki ný af
nálinni. Hún skaut upp koll-
inum fyrir nokkrum árum.
Auðvitað hefur menn greint
á um, hvort nauðsyn beri til
að hefja gerð flugvallar á
Álftanesi, en hann mundi
geta annað innanlandsflugi,
auk utanlandsflugs til Ev-
rópu, þó að stærstu flugvél-
ar á Bandaríkjaleiðinni gætu
ekki notað hann.
Auðvitað ber okkar kyn-
slóð að sjá langt fram í tím-
ann og hugleiða, hvað væn-
legast er til úrbóta, ekki sízt
í flugvallamálum. En margt
er ógert í þessu landi og þarf
ekki annað en líta á vega-
kerfið, sem á næstu árum
mun krefjast þess, að fram-
lög til vegagerðar nemi
hundruð milljónum króna, ef
vel á að vera. Auk þess eru
ýmis önnur brýn óleyst verk-
efni sem blasa við, svo sem
bygging Alþingishúss.
BÆTTUR
AÐBÚNAÐUR
Á ÞINGVÖLLUM
/Áft hefur verið rætt og rit-
að um nauðsyn þess að
bæta aðbúnað ferðamanna á
Þingvöllum. Þingvellir eru
helgasti staður þjóðarinnar
og nauðsynlegt, að þar sé
sæmileg mannvirkjagerð, svo
að ekki sé meira sagt. Und-
anfarin ár hefur oft og tíð-
um verið rætt um að reisa
hótel á Þingvöllum, svo að
reisn staðarins aukist frá því
sem verið hefur. Reynt hefur
verið undanfarin ár að reka
hótel í gömlu Valhöll, en það
mun ekki verða til frambúð-
ar.
Nú hefur Alþingi, ef rétt
er skilið, óskað eftir því við
nefnd þá, sem falið hefur ver-
ið að gera tillögur um hátíða-
höldin á 1100 ára afmæli ís-
landsbyggðar, að hún beiti
sér fyrir því, að komið verði
á fót sæmilegum gististað á
Þingvöllum. Ekki hefur enn
heyrzt frá nefndinni um mál
þetta, en væntanlega munu
línur skýrast, áður en langt
um líður. í umræðum um til-
lögur nefndarinnar á Alþingi
kom skýrt í ljós, að alþingis-
menn ætlast til þess að Þing-
vellir séu húsaðir á þann veg
sem þjóðinni er til sóma. Til-
laga um þjóðarhús á Alþingi
virtist aftur á móti fá lítinn
sem engan byr og er hún því
úr sögunni eins og nú er hátt-
að. En sæmilegur gististaður
á Þingvöllum er aftur á móti
brýnt verkefni, sem þjóðhá-
tíðarnefnd verður að fjalla
um og þá í samræmi við ósk-
ir Alþingis.
„Nú er ég fimmtán barna faðir"
— segir Edward Kennedy, þegar hann
er spurður um framtíðaráœt/anirnar
— Kennedyfjölskyldan sögð vilja að
hann komi hvergi nœrri stjórnmálum
ÞÁ er kosningabaráttan í
Bandaríkjunum hafin að nýju
eftir nokkurra daga hlé
vegna morðsins á Robert
Kennedy, en búast má við, að
skuggi morðsins hvíli yfir
henni það, sem eftir er bar-
áttutímans fram að flokks-
þingunum, þar sem frambjóð
endur flokkanna verða endan-
lega útvaldir..
Stjórnmálafréttaritarar segj
ast hvarvetan, bæði meðal
frambjóðenda og stuðnings-
manna þeirra, verða varir
áhugaleysis og deyfðar,
sem eigi rætur að rekja til
þess áfalls, sem morðið hefur
orðið þeim. Þar við bætist, að
frambjóðendum hefur nú ver
ið fengin öflug lögregluvernd
og minnir það menn stöðugt á
það, sem undan er gengið. Og
það, sem menn nú ræða um,
fyrst og fremst, er klofning-
urinn í bandaríska þjóðfélag-
inu og öryggisleysi um fram-
tíðina.
Fyrst eftir að Robert
Kennedy var skotinn, komu
fram þær raddir, að nú
mundi Edward, bróðir hans,
taka upp merki Kennedyanna
og freista þess að bera hug-
sjónakyndil þeirra fram til
sigurs. Rifjuð voru upp þau
ummæli, að þá einn bræðr-
anna félli frá, tæki hinn næsti
við. Margir töldu sennilegt,
að Edward Kennedy yrði boð
ið að fara fram sem varafor-
setaefni demókrata.
En ekkert bendir enn til þess
að sú verði þróun málanna.
Aðalstöðvar Roberts Kenne-
dys virðast nú í upplausn og
helztu forystumenn í þeim
herbúðum sagðir helzt á því
að hætta alveg afskiptum af
stjórnmálum. Eitt bandarisku
dagblaðanna lét svo ummælt,
að sennilega þætti þeim nú
nóg komið að hafa horft á tvo
Kennedy-bræðranna skotna.
Þeim, sem sáu og heyrðu
Edward Kennedy halda minn
ingarræðuna um bróður sinn
í St. Patrecks kirkjunni sl.
laugardag ,hefur orðið tíðrætt
um þau djúpu áhrif, sem
hann hafði. Orð hans voru í
senn átakanleg og magn-
þrungin og það duldist eng-
um, að þar stóð maður, sem
gæti haft mikið aðdráttarafl
sem stjórnmálamaður og orð-
ið þjóð sinni mikilhæfur for-
ystumaður.
En má Kennedy-fjölskyld-
an við því að sjá á eftir Ed-
ward Kennedy í baráttu
stjórnmálanna? Sagt er, að
Edward hafi svarað því sjálf-
ur, er hann var spurður hvað
hann hyggðist fyrir, að hann
væri nú fimmtán barna faðir.
Og víst er, að fjölskyldan
stæði eftir sem höfuðlaus her,
ef hans missti við. Enda hefur
nákominn vinur fjölskyldunn
ar, Hennan erkibiskup, látið
uppi í viðtali, að innan fjöl-
skyldunnar sé sú skoðun ríkj-
andi, eins og stendur, að Ed-
ward Kennedy eigi ekki að
koma nærri stjórnmálum,
a.m.k. ekki í bráð, svo mjög
þurfi börnin öll, — þrjú börn
hans sjálfs, tvö börn Johns,
forseta, og tíu börn Roberts
eða raunar ellefu, því Ethel
Kennedy gengur með ellefta
barnið — á föðurlegri um-
sjón hans að halda.
Hvert fer fylgið?
Nú eru þeir aðeins tveir
eftir, sem keppa um framboð
fyrir demókrataflokkinn, Hu-
bert Humphrey og Eugene
Mc Carthy, og menn velta
því fyrir sér, hvorn þeirra
stuðningsmenn Roberts
Kennedys muni styðja, er til
kemur. Úrslit skoðanakönn-
unar, sem „New York Times“
lét gera um síðustu helgi,
bentu til þess að Humphrey
mætti teljast viss um sigur;
Robert Kennedy
hann gæti reiknað með- at-
kvæðum 1600 fulltrúa á
flokksþinginu , eða um 300
fleiri en hann þyrfti. Sama
skoðanakönnun benti til þess,
að aðeins 75 fulltrúar ,er stutt
hefðu Kennedy, mundu
styðja McCarthy. Hann sjálf-
ur kveðst ekki trúa á þessa
könnun og ætlar að halda
baráttunni áfram óhikað.
Nákominn vinur Kennedy-
bræðranna, Arthur Schlesing-
er, hefur harðlega gagnrýnt
þá báða, Humphrey og Mc
Carthy, og segir, að tryggum
stuðningsmönnum Roberts
Kennedys sé mikill vandi á
höndum. Tvö helztu baráttu-
mál Roberts Kennedys hafi
verið styrjöldin í Vietnam og
misréttið í þjóðfélaginu, ekki
sízt ástandið meðal blökku-
manna. MeCarthy hafi ágæt-
ar skoðanir, að því er styrj-
öldina varðar, en hann hafi
aldrei sýnt neinn sérstakan
áhuga á því að bæta kjör
blökkumanna. Hubert Hump-
hrey hafi hins vegar áður
fyrr verið ötull talsmaður
aukinna réttinda blökku-
manna og annarra lítilsmeg-
andi í þjóðfélaginu en áfram
haldandi stuðningur hans við
stefnu Johnsons í Vietnam
geri hann lítt eftirsóknarverð
an í augum manna Kennedys.
NÁTTÚRU-
FRÆÐIKENNSLA
í HÁSKÓLANUM
egar Kennaraskólanum var
slitið í 60. sinn í fyrradag,
skýrði menntamálaráðherra
frá því að ríkisstjórnin hefði
ákveðið að næsta haust yrði
hafin í Háskóla íslands
kennsla til B.A.-prófs í nátt-
úrufræðum, þ.e. í líffræði,
landafræði og jarðfræði. Má
fullyrða að hér hafi verið
stigið hið merkasta spor í
menntamálum.
Menntamálaráðherra, Gylfi
Þ. Gíslason, sagði, þegar
Morgunblaðið ræddi mál
þetta við hann í fyrradag, að
skortur á kennurum í fram-
haldsskólum hefði verið mik-
ill, og því talið æskilegt að
Háskóli íslands tæki mennt-
un þeirra að sér. Sagði ráð-
herrann að ríkisstjórnin hefði
nýlega samþykkt að hefja
framkvæmd þessa máls næsta
haust, og er ánægjulegt til
þess að vita að tilkynning um
hina nýju deild við háskól-
ann skyldi hafa verið flutt
fyrsta hópi nýrra stúdenta
frá Kenaraskóla íslands.
Menntamálaráðherra sagði
að lokum í samtali við Morg-
unblaðið: „Nú, þegar ákveð-
ið hefur verið að efna til há-
skólakennslu í náttúrufræð-
um tel ég, að athuga eigi að
nýju hvort ekki sé skynsam-
legt að sameina náttúrufræði
stofnunina háskólanum, enda
er nú komin reynsla á rekst-
ur háskólastofnanna, eins og
Raunvísindastofnunina. En
náttúrufræðikennsla mun
hefjast í háskólanum í haust.“
Morgunblaðið fagnar því
að þetta spor hefur verið stig
ið og ný deild í náttúrufræð-
um stofnuð við Háskóla ís-
lands. Væri betur að svo
föstum tökum væri tekið á
ýmsum öðrum þáttum í
fræðslukerfi okkar.
London. 11. júní AO
f Bretlandi hafa stúdentar og
námsmenn við tíu háskóla og
framhaldsskóla hafið aðgerðir
til áréttingar kröfum sínum um
breytingar á skipan skólanna.
Hafa aðgerðir þessar verið skipu
legar og friðsamlegar til þessa,
— og heldur fámennar sé miðað
við það, sem annars staðar hef-
ur gerzt. f Hull til dæmis voru
það aðeins um 200 stúdentar, sem
tóku sér bólfestu í háskólabygg
ingunni og neituðu að hleypa
inn vararektor skólans. Hafa þeir
verið þarna í fjóra daga. í Brist
boðuðu stúdentalei'ðtogar til
fjöldafundar til að ræða kröfur
stúdenta, en þar mættu aðeins
hundrað af 2000 stúdentum í
skólanum.