Morgunblaðið - 15.06.1968, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. JÚNÍ 1968
sveipaður allt of stóru teppi,
gerði atvikið enn furðulegra en
það hafði áður verið, og mið-
aldra kona fór allt í einu að
skellihlæja. Þetta hvella, ó-
vænta hljóð skar loftið eins og
sög. Þeir, sem í kring um stóðu
litu reiðilega á hana, en þá hló
hún bara enn hvellar, þangað
til hláturinn var orðinn aðöskri.
Hjúkrunarkonurnar flýtfcu sér
að ná í hana og fara með hana
inn í sjúkrastofu. Aðrar konur
voru farnar að gráta, og sem
snöggvast virtist allt ætla að
komast í uppnám. Ekki varð þó
úr því og hópurinn dreifðist
smám saman.
— Hvað haldið þér að verði
um Halmy lækni, herra? spurði
Janos, Nemetz.
— Ekkert alvarlegt, vona ég,
sagði Nemetz lágt.
Hann hafði séð lækninn ganga
gegn um hliðið, með tvo haus-
breiða Rússa sinn til hvorrar
handar, en nú var hann róleg-
ur og næstum eins og sinnulaus.
Ef hann missti lífslöngun sína,
var það honum — Nemetz —að
kenna. Tíu aðrir hefðu getað
drepið Önnu Halmy. Og hún gat
vel hafa orðið fyrir skoti úr
fjarlægð. Og samt hafði hann
elfc lækninn á röndum, rétt eins
og hann væri rannsóknardóm-
ari.
— Einhver verður að segja
ungfrú Mehely þetta, sagði frú
Sehulz.
— Hvar er hún? spurði Ne-
metz. Þótt einkennilegt væri,
hafði hann alveg gleymt að svip
ast um eftir henni.
— Það mætti segja mér, að
hún væri hjá smábörnunum
uppi á lofti svaraði frú Schulz.
— Móðir hans Tordas læknis
varð að fara heim en annars er
það hún, sem gætir þeirra. Og
svo bað hún ungfrú Mehely að
líta eftir þeim, meðan hún væri
í burfcu. Svo að ég er hrædd um
að hún hafi enga hugmynd um
það, sem hér hefur gerzt. Og
einhver verður þó að segja
henni það, sagði hún og leit á
Janos.
Burðarkarlinn rétti úr sér: —
Nei, ekki ég systir, ekki ég.
Sagði hann hás. Það er ekki
mitt verk að tilkynna fólki
svona lagað. Og auk þess, bætti
hann við og hristi höfuðið
hugsi ... — auk þess verð ég
ekki hér mikið lengur.
— Hvað eigið þér við með því.
Hún leit á hann steinhissa. —
Hvert farið þér þá?
Janos stóð enn kyrr og hristi
höfuðið. Hann leit út eins og
krakki, sem er að þykjast vera
standklukka. Svo sneri hann sér
snöggt við og gekk niður stig-
ann, áleiðis að hliðinu, sem fyr-
ir skömmu hafði gleypt Halmy
lækni og nítján sjúklinga hans.
— Hvert ætlið þér? æpti frú
Schulz á eftir honum.
— Vestureftir, svaraði hann
án þess að stanza. Og í hvíta
sloppnum hvarf hann gegn um
hliðið.
Alexa Mehely var að líta eft-
ir minnstu sjúklingunum í her-
berginu, sem áður hafði verið
skrifstofa Halmy læknis. Hún
var fegin þessari átyllu, þó ekki
væri nema stundarkorn til þess
að losna úr rannsóknarstofunni
þar sem hún gat ekki losnað
við að ýta frá sér öllu þessu
flóði mannlegrar eymdar, sem
gekk yfir allt sjúkrahúsið.
Henni þótti vænt um börn,
einkum þó þau minnstu. En ann-
ars var það nú ekkert frí hjá
henni að líta eftir tuttugu og
tveim þeirra samtímis. Það leið
aldrei svo mínúta, að ekki eitt-
hvert þeirra grenjaði fullum
hálsi. Og einmitt þessi grátur
hafði afstýrt því að Alexa
heyrði Rússana koma inn í
sjúkrahúsið. Fyrr um daginn
hafði hún hvað eftir annað
hringt í lögreglustöðina, en þar
hafði Irene sagt henni, að Nem-
etz hefði alls ekki komið í skrif-
stofuna um morguninn. Hún þótt
ist finna það á sér, að hann
væri úti í hennar erindum, eða
öllu heldur Halmys.
Hún ætlaði að fara að skipta
um bleyju á einum sjúklingnum,
þegar Nemetz barði að dyrum.
— Kom inn! sagði hún glað-
lega, en varð samstundis hrædd
og spennt er hún sá sorgarsvip-
inn á honum.
— Hvað er á seyði? spurði
hún. — Að hverju hafa þeir
komizt hjá yfirherstjórninni? Er
Zoltan í einhverjum vandræð-
um?
Hann dró djúpt andann. — Já
ég er hræddur um, að hann sé
í alvarlegum vandræðum, sagði
hann og svo sagði hann henni,
eins stuttort og hann gat, það
sem gerzt hafði. Hann vissi, að
þetta mundi ríða henni að fullu,
en fannst hinsvegar bezt að
ljúka því af öllu í einu.
Hann sá, hvernig allur litur
hvarf úr andliti hennar, og er
hún sem snöggvast lokaði aug-
unum, rétti hann fram hendurn-
ar til að grípa hana, ef hún
skyldi falla í ómegin. En í þess
stað opnaði hún augun aftur og
hélt svo áfram að skipta um
bleyjuna í snatri. Hún tók
barnið varlega upp, kyssti það
og lagði það svo í rúmið aftur.
— Hversvegna senduð þér
ekki eftir mér? spurði hún Ne-
79
metz. — Ég hefði getað ráðið
við Zoltan . . . haldið aftur af
honum.
— Það var ekkert svigrúm til
þess, og auk þess hefði enginn
getað haldið aftur_ af honum,
ekki einusinni þér. Ég vildi bara
óska þess, að ég vissi, hver hef-
ur kært hann. Það gæti ef til
vill orðið okkur að gagni. Stam-
bulov sagði, að það hefði verið
einhver hér í sjúkrahúsinu.
— Já, ég fer víst nærri um
það, sagði hún alvarlega.
Er hann spurði hana, hvern
henni dytti í hug, hristi hún að-
eins höfuðið en svaraði ekki.
Nokkur barnanna tóku að
grenja og hún tók þau upp,
hvert af öðru til þess að vita,
hvað gengi að þeim.
— Hér er ekki gott að vera,
fyrir karlmann, sagði hún um
leið og hún færði krakkana úr.
— Æ þessi litli sóði! Það eru
ekki nema tíu mínútur síðan
hann fékk hreina bleyju. Sjáið
þér hann bara! Svona skítugur
og ósjálfbjarga! Það er dálítið
erfitt að hugsa sér, að hann
verði kannski einhverntíma vís-
indamaður eða læknir eða kenn-
ari ... eða morðingi! Allt í einu
æpti hún: — Fulltrúi! Hvað gera
þeir við hann Zoltan? Þeir
drepa hann vonandi ekki, eða
hvað?
— Vitanlega ekki, sagði hann
og reyndi að halda röddinni eins
rólegri og hann gat. En það
varður eitthvað að gera og það
fljótt. Þér verðið að útvega nöfn
in og númerin og stigin á þess-
um rússnesku hermönnum, sem
voru lagðir hér inn, samtímis
Milyukov ofursta.
— Ég skal útvega þau jafn-
skjótt, sem hún frú Torda kem-
ur og losar mig héðan.
— Reynið þér að tala við þá
og fá að vita, hvað þeim finnst
um Halmy lækni. Segið þeim,
að þeir geti orðið kallaðir til
vitnis hjá yfirherstjórninni. En
þér verðið að vera viss um, að
þeir bregðist okkur ekki. Þeir
verða að standa okkar megin,
annars höfum við ekkert gagn
af þeim.
Allt í einu leit hún upp og
spurði, hvasst: — Hversvegna er
uð þér nú að reyna að bjarga
honum? Er það afþví að þér sé-
uð loksins orðinn viss um, að
hann hafi ekki drepið konuna
sína?
— Það er afþví að hann drap
ekki ofurstann.
— Hvernig vitið þér það?
— Hann sagði það sjálfur.
— Já, en hann sagði líka, að
hann hefði ekki drepið konuna
sína.
Nemetz dokaði við og hugsaði
sig um andartak. — Nei, þegar
ég hugsa mig betur um, þá hefur
hann nú einmitt aldrei sagt það.
— Vitanlega hefur hann sagt
það, sagði Alexa í mótmæla
skyni og var taugaóstyrk. —
Kannski ekki með þeim orðum
— kannski hefur það verið fyr
ir neðan virðingu hans að verja
sig gegn vitleysislegri ákæru.
Því að annað var hún ekki ..
eruð þér mér ekki sammála um
það? Nú, eftir að þér hafið
kynnzt honum betur?
— Jú, ég er á yðar máli þar,
sagði hann og leit undan. Það
var ekki rétta stundin til að
auka á áhyggjur hennar.
Börnin tóku að ókyrrast.
— Það er matartími hjá þeim,
sagði Alexa og andvarpaði. —
Ég vona bara, að við höfum nóg
an mat handa þeim. Það er ann-
ars farið að sneyðast hjá okk-
ur um barnamat. Okkur skortir
allt. Og við landamærin senda
Rússarnir allar lestir með mat
til baka, ef þær koma að vestan.
Skömmu eftir að hann var far
inn, kom frú Schulz með körfu
fulla af barnapelum, og börnin
.JEB2Z-24
1-30280-32262
UTAVER
PLASTINO-KORK
Mjög vandaður parketgólfdúkur.
Verð mjög hagstætt.
STÚDENT ABLÚMIN
SENDUM HEIM
OPIÐ TIL KL. 6

/

Ilótel Sögu — Sími 12013.
Orðsending
frá félagi blómaverzlana
Pantið stúdentablómin sem fyrst.
Opnar í dag til kl. 6 laugardag 15. júní.
Félag blómaverzlana.
15. JÚNÍ.
Hrúturinn 21. marz — 19. apríl.
Reyndu að rugla ekki þvl, sem óunnizt hefur. Þegar þú hefur
lokið daglegum störfum, skaltu reglulega njóta lífsins.
Nautið 20. apríl — 20. maí.
Hugurinn dregur hálfa leið. Reyndu að líta á hlutina í öðru
ljósi. Reyndu að skemmta þér eitfchvað í kvöld.
Tvíburamir 21. maí — 20. júní.
Ferðalög eru ekki ólíkleg í dag. Hafðu mikla þolinmæði, ef þú
mátt og kipptu þínurn málum í lag eftir beztu getu. Kvöldið
verður skemmtilegt.
Krabbinn 21. júní — 22. júlí.
Vertu orðvar í dag, farðu vandlega yfir vinnu þlna. Farðu
meðalveginn,
Ljónið 23, júlí — 22. ágúst.
Allt fer vel, ef þú gengur ekki of langt. Taktu lfka tillit til
náungans, það er mikilvægara en þú heldur. Þú færð góðar fréttir
seinni partinn.
Meyjan 23. ágúst — 22. sept.
Farðu vel með meltinguna í dag. Mundu að taugaspenna er
undirrót vanheilsu. Reyndu að dreifa huganum og fá útrás.
Vogin 23 sept. — 22. okt.
Ys og þys kynnu að raska ró þinni, reyndu að vera einhvers-
staðar í næði. Borðaðu lítið og gættu hófs.
Sporðdrekinn 23. okt. —21.nóv.
Hóf er bezt I hverjum hlut. Njóttu gamalla minninga með kunn
ingjum Reyndu að lenda ekki í kappræðum.
Bogmaðurinn 22. nóv. — 21.des.
Reyndu að fara smáferð með bita. Taktu kunningjana með
Takið upp léttara hjal.
Steingeitin 22. des — 19. jan.
Þess gerist ekki þörf að eyða miklu fé í dag, þótt bvo kunni
að virðast í upphafi. Gættu líka hóts í næringu.
Vatnsberinn 20 jan. — 18. febr.
Þú átt I einhverri óvissu. Þig langar að létta þér upp og það
Skaltu þá gera. Gættu tungu þinnar.
Fiskarnir 19. febr .— 20. marz.
f dag skaltu fara varlega. Veitfcu hluttekningu, en fcalaðu
varlega.