Morgunblaðið - 25.07.1968, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. JÚLÍ 1968
Simi 22-0-22
Rauðarárstig 31
MAGNÚSAR
|SKIPHOLTl21 SÍMAR 21190
eftir lokun simi 40381
1-C5>siH' I-44-44
mfiifim
Hverfisgötn 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 11—13.
Hagstætt leigugjald.
Sími 14970
Eftir lokun 14970 eða 81748.
Slgurður Jónsson.
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugavegi 12. Sími 35135.
Efti. lokun 34936 og 36217.
BÍLALEIGAN
AKBRADT
SENDUM
SÍMi 82347
Gúmmístígvél
Stærðir: Verð:
22—26 172.00
27—30 188.00
31—35 200.00
35—42 220.00
ÍC Örvandi viður-
kenningarorð
Dagrún Kristjánsdóttir
skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Sem betur fer eru dálkar
þínir ekki ætíð barmafullir af
aðfinnslum og pexi um einskis
verða hluti, — stundum er
lofsverðri hjálpsemi, snyrti-
mennsku eða öðru gefin verð-
ug hrúsyrði, og er það í sam-
ræmi við það, sem vera ber
og sjálfsagt er. Það getur kom-
ið fyrir, að áhuginn á því að
gera alltaf vel dofni, ef aldrei
sjást þess merki, að nokkur
veiti því athygli. Það er lyfti-
stöng fyrir alla að vita, að þeir
geri ávallt alla hluti, eins og
bezt verður á kosið — en við-
urkenningarorð frá öðrum
margfaldar oft áhugann á því,
sem gera þarf vel, og verður
oft sá drifkraftur, sem eykur
vinnuafköst, ánægju og árang-
ur, svo að undrun getur sætt.
it Hvar eru góðir
veitingastaðir?
Um sumartímann, á með
an flestir eru á ferð og flugi,
gefst oft bezta tækifærið til
þess að fá nokkurt yfirlit yfir
það, hve langt íslendingar eru
komnir á þróunar- og menn-
ingarstigi. Það er ekki annað
en hægt að sjó og taka eftir,
hvar ruslið er skilið eftir, hvar
gengið er vel um hvar af-
greiðsla og þjónusta á veitinga
stöðum er góð, þ.e.a.s. hvar
allt helzt í hendur, fljót af-
greiðsla, kurteis framkoma af-
greiðslufólks, góður matur og
kaffi .sanngjarnt verð, hrein-
legir og vistlegir afgreiðslusal-
ir, og síðast en ekki sízt þrifa-
leg umgengni og hirðing á
salernum.
if Löðrungur
Allt þetta hefur mikil
áhrif á ferðalanginn, sem bú-
inn er að njóta ósegjanlegrar
veðurblíðu og drekka í sig allt
það fegursta úr íslenzkri nátt-
úru — hann er svo barmafull-
ur af gleði yfir unaðsleik, ríki-
dæmi og breytileik islenzkrar
náttúrufegurðar, að það er
syndsamlegt að rétta honum
svo kinnhest, um leið og hann
kemur inn fyrir dyr á veitinga
stað, til þess að sinna þörfum
munns og maga. En það jafn-
ast á við löðrung, ef komið er
úr ferðalagi í dásamlegri sum-
arblíðu frá því að skoða feg-
urstu staði og inn í subbulega
veitingasali, fulla af tóbaks-
reyk, óhreinindum og sóða-
skap, sem sýnilega er ekki að-
eins afleiðing mikilla anna yf-
ir líðandi dag, heldur rótgró-
inn vani og hirðuleysi.
Áhrifin frá velheppnuðu
ferðalagi dvína að mun, og það
má segja, að slík aðkoma á
veitingastöðum „komi manni
niður á jörðina aftur“.
En það er eins og allir vita
ekki of oft, sem við komumst
svo nærri himninum, að við
finnum til þess, þegar við
hröpum niður aftur. Það kann-
ast allir við það, hver áhrif
góð tónlist getur haft á fólk,
og hvernig sú tilfinning er, þeg
ar þessurn ábrifum er feykt út
í veður og vind með óvænt-
um skarkala í einhverri mynd.
En þessu tvennu má likja sam-
an.
Viðbrigðin eru svo hastar-
leg, að okikur fer að líða illa í
stað þess, að okkux leið óendan-
lega vel óður.
ir Leizt vel á sig á
Selfossi
Ástæðan fyrir þessum
línum er sú, að í Morgunblað-
inu í morgun sá ég, að Selfoss-
lögreglan fékk verðugt hrós
fyrir sérstaka hjálpsemi og
greiðvikni. Þetta leiddi hug-
ann að Selfossi sem áninga-
stað fyrir ferðafólk, og að von-
um fór ég að hugsa um síðustu
komu mína til Selfoss og
hvernig mér þótti sú aðkoma
vera og viðurgerningur, sem
ég fékk á öðru hóteli bæjar-
ins, en það var Hótel Selfoss.
Ég þarf ekki að fjölyrða um
það, að mér þótti þar allt vera
eins og vera bar og ég vænti.
Veitingasalur er þar mjög
snyrtilegur ,afgreiðslan góð og
sérstaklega hæverskleg þjón-
usta, bæði kvöldin sem ég
kom þar nú í vikunni (15. og
16. júlí).
Maturinn var afbragðsgóður
og verð sanngjarnt. — Salerni
voru einnig vel um gengin, svo
að óvíða er á betra kosið. Ég
hef að sjálfsögðu víðar komið
á sumrinu, en ég tel Hótel Sel-
foss vera óvenjulega hreinleg-
an og vel rekinn veitingastað,
enda þarf það ekki að vekja
undrun neinna þeirra, sem
þekkja hótelstýruna, frú Stein-
unni Hafstað. Hún er Iöngu
landskunn fyrir dugnað, rausn
og myndarskap í hvívetna, og
er þar hvergi lát á.
Vil ég að síðustu færa þakk-
ir fyrir vel úti látinn mat og
mjög góðan, svo og að til skuli
vera sá veitingastaður úti á
landi, sem ber af og kallar
mann ekki of óvænt og hast-
arlega niður á jörðina, eftir að
hafa nálgast himininn að svo
miklu leyti sem unnt er einn
unaðsfagran sumardag við ís-
lenzka náttúruskoðun.
Beztu þakkir.
Dagrún Kristjánsdóttir,
Hátúni 8, R“.
i^ Geta rottur verið
fjölmennar?
Frá Selfossi er skrifað:
„Velvakandi góður.
í Morgunblaðinu í dag,
(þ.e.a.s. 17. jútí), las ég grein,
sem ber fyrirsögnina „Rottan
— smávaxin ófreskja". Grein
þessi lýsir mjög vel því tjóni,
sem þetta smávaxna dýr hefur
valdið víða í heiminum.
Tilefni þessara lína er ekki
efni greinarinnar, heldur orða-
tiltæki greinarhöfundar, þar
sem segir:
--------Að vísu eru rottur
hér víða, en hvergi nærri eins
fjölmennar og úti í lönd-
um.----------
Nú spyr ég í fávizku minni:
geta rottur verið fjölmennar?
Á öðrum stað í sama tölu-
blaði, (með fullri virðingu fyr-
ir Morgunblaðinu), nánar til-
tekið á forsíðu, er skemmtileg
mynd, sem tekin var á síldar-
miðunum. Undir myndinni
stendur, að verið sé að landa
úr tveimur skipum í þriðja
skiptið úti á rúmsjó. Hvað seg-
ir þú um þetta, Velvakandi
góður? Mér finnst þetta orð,
þ.e. sögnin „að landa“, ekki
eiga við í þessu tilfelli, þar sem
síldin er ekki sett í land, held-
ur komið yfir í annað skip,
sem væntanlega kemur henni
I land. Á þetta orð kannski
ekki tilverurétt í málinu?
Björk Pétursdóttir,
Heiðarvegi 1, Selfossi".
Velvakandi heldur, að rott-
ur geti hvorki verið fjölmenn-
ar né fámennar, heldur marg-
ar eða fáar. Honum finnst ekki
rétt að nota sögnina að landa
í þessu tilfelli; nota hefði mátt
sögnina að skipa (út, út í, um),
hlaða, færa, flytja o.fl. o.fl.
Annars hef ég aldrei verið
hrifinn af þessu sagnorði (að
landa) og veit ekki fremur en
Björk, hvort það á „tilveru-
rétt“ í málinu. E.t.v. getur ein-
hver skorið úr því og skrifað
Velvakanda um það.
it Isfirzkir unglingar
við skógrækt
Hjördís Óskarsdóttir á
fsafirði skrifar:
„Að undanförnu hefur ver-
ið starfræktur hér vinnuskóli
á vegum bæjarstjórnar ísa-
fjarðar og Skógræktarfélags
ísafjarðar. Vildi ég með línum
þessum þakka þeim aðilum,
sem að þessu stóðu, kærlega
fyrir, svo og skógarverðinum
á Vestfjörðum, sem sá um
framkvæmd verkanna.
Það var ánægjulegt að koma
inn í „Tunguskóg" í þessu ynd
islega veðri, sem hér hefur
verið, og ekki sízt var mér það
ánægja að sjá hér fjölda ung-
linga, (og þar af var eitt af
mínum bömum) við alls kon-
ar störf í sambandi við skóg-
rækt og undir góðri stjórn
verkstjóra, sem sýndu mikla
lipurð og lagni við að kenna
rétt handbrögð við plöntun
trjáa, áburðargjöf og grisjun.
Slík vinna sem þessi er mjög
æskileg fyrir unglingana, sem
koma út úr skólunum að loknu
vetrarlöngu námi. Þyrfti því
að sjá svo.um, að unglingarn-
ir ættu kost á einhverri slíkri
vinnu á hverju vori eftirleiðis.
Gæti ekki hinn mikli At-
vinnuleysistrygginarsjóður
styrkt þetta að einhverju Ieyti?
Það er ekki aðalatriðið, að
kaupið sé hátt hjá unglimgun-
um, heldur hitt, að þau læri að
vinna ýms verk.
Þakklát, isfirzk móðir".
Skrifstofa mín
verður lokuð vegna sumarleyfa til 6. ágúst nk.
Ólafitr Þorgrímsson hrl.
Hús til sölu
Innkaupastofnun ríkisins, f. h. ríkissjóðs, leitar tilboða í
húseignina Tómasarhaga 15, Reykjavik, sem er eign
ríkissjóðs.
Eignin er til sýnis væntanlegum kaupendum kl. 5—10
e.h. íimmtudaginn og föstudaginn 25. og 26. júlí, þar
sem allar nánari upplýsingar verða gefnar og þeim af-
hent tilboðseyðublað, sem þess óska. Lágmarkssölu-
verð eignarinnar, skv. 9. grein laga nr. 27 1968, er á-
kveðið af seljanda kr. 2.400.000,00.
Tilboð verða opnuð á skrifstofu vorri mánudaginn 29.
júlí 1968, kl. 2 e.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 10140