Morgunblaðið - 04.09.1968, Blaðsíða 16

16
MOBGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. SEPT. 1968
- BÆNDUR
Framhald af bls. 17
Harðindi.
Sl. vetur og vor var gjaffelld-
ur í meira lagi og fóðurkostn-
aður bænda meiri en áður og
mátti teljast kraftaverk að tókst
að koma búfé sæmilega fram á
sumar áfallalaust eða áfallalít-
ið. Þetta kostaði meiri kjarnfóð-
urgjöf en nokkru sinni áður.
Kjarnfóðurkaup á tímabilinu
1. júlí 1967 — 1. júlí 1968 munu
hafa numið 380-400 millj. króna.
Áburðarkaupin í vor námu um
311 millj. kr. Samanlagt verð-
mæti þessara tveggja vöruflokka
er því um 700 millj.
Kal var með mesta móti sl.
vor og leit lengi vel illa út með
sprettu, en þegar kom fram í
júlímánuð komu hlýindi og rætt-
ist þá mjög úr með sprettu. Út-
lit er nú fyrir að viðast á land-
inu verði meðal heyskapur, þó
með nokkrum undantekningum
sé. En í vor var búist við gras-
bresti í mörgum héruðum og fóð
urSkorti víða á landinu. Þetta er
því vonum betri útkoma. Ekki
þarf því að reikna með veru-
legum niðurskurði búfjár vegna
fóðurskorts.
Harðærisnefndinni var í vor
falið að halda áfram störfum og
gera sérstaka rannsókn á fjár-
hagsástæðum bænda og réði hún
Árna Jónasson fyrrv. bústjóra
í Skógum til þess starfs, en það
verk er mjög tímafrekt og því
verður tæpast lokið á þessu ári.
Lokaorð formanns.
Að lokum sagði í skýrslu stjórn
ar Stéttarsambandsins:
Nú eru almennir fjárhagserfið
leikar í þjóðarbúinu, útgerðin
gengur illa, m.a. hefur síldveiði
brugðist að mestu, nraðfrysti-
húsin eru, þrátt fyrir sérstaka
fyrirgreiðslu rí'kisins, að kom-
ast í þrot. Gjaldeyirshallinn á
þessu ári er geigvænlegur. Af
Iþessum sökum ölluni er búist
við sérstökum efnahagsráðstöf-
unum í haust. Hverjar þær verða
veit enginn ennþá, en mjög oft
í umræðum um þetta drepið á
gengisfellingu á nýjan leik eða
hliðstæðar ákvarðanir.
Gengisbreyting eins og nú er
komið högum bænda og aðstöðu
Itlls atvinnureksturs er engin
lækning á fjármálaástandinu.
Þar þarf annað og meira að
koma til.
Gengisbreytingin í fyrrahaust
hefur nú orsakað 10.3% hækk-
un framleiðslukostnaðar bú-
vara, þó ekki sé tekið tillit til
fjármagnsaukans í búinu, sem
af henni leiðir.
Þetta er meiri hækkun á
hverja vörueiningu heldur en
hækkunin á afurðaverði erlend
is nemur. því grunntala þess var
svo lág að 24.6% hækkun þess
er minni en 10.3% hækkun hér
innanlands. Mestur munur til ó-
hagræðis er í viðskiptum við
þau lönd, sem felldu gengi sitt
eins og Bretland gerði.
Hækkun á osti á Bandaríkja-
markaði hefur orðið um 7,20 pr.
kg. en verðhækkun vegna áhrifa
gengisbreytingarinnar innan-
lands rúml. 10 kr. pr. kg. Kjöt
á brezkum markaði hefur hækk
að ca. 7.00 pr. kg., en innan-
lands hækkunin 10-12 kr. pr. kg.
Augljóst er af þessu að séu engar
hliðarráðstafanir gerðar til lækk
unar á tilkostnaði, þá á ég ma.
við niðurgreiðslu áburðarverðs,
lækkun tolla af fjárfestingarvör-
um, niðurgreiðslu vaxta og bætt
lánakjör, þá er gengisbreyting
landbúnaðinum til bölvunar og
eftir því sem hún er stærri, þeim
mun verri er hún.
Og trúlega á þetta sama við
um suma aðra þætti útflutnings
framleiðslunnar, bilið milli fram
leiðslukostnaðar annarsvegar og
sölurveiðs hins vegar, er orðið
svo stórt Hækkun söluskatts til
te'kjuöflunar í því skyni að færa
á milli stétta í þjóðfélaginu mun
líka koma illa við bændur. Það
er ekki tímabært að ræða þetta
frekar nú.
Bændur hafa sýnt mikla þol
inmæði. Þó að þeim hafi þrengt
mjög mikið að undanförnu Þeir
hafa líka sýnt mikla sjálfsbjarg
arviðleitni og má minna á við-
ieitni Þistilfirðinga til að heyja
á Suðurlandi o.fl. þessháttar.
Þetta sýnir kjark og einbeittan
vilja til að láta erfiðleikana ekki
buga sig.
Bændur munu sjálfsagt enn
þurfa á þessum eiginleikum að
halda í ríkum mæli, því sameig-
inlegir erfiðleikar þjóðarbúsins
munu vissulega koma við hjá
þeim ekki síður en öðrum.
En ég, sagði Gunnar Guð-
bjartsson, vil vona að bændur
Ihaldi þolgæði sinu og kjarki,
hvað sem á dynur. Landbúnað-
inn rná ekki drepa niður því án
landbúnaðar og bændastéttar er
þjóðin búin að vera.
- HINGAÐ KOMA
Framhald af bls. S
legt. Verklega námið fer fram á
ýmsum sjúkrahúsum í Noregi,
en það tekur einnig yfir kynnis-
ferðir á stofnanir á hinum Norð-
urlöndunum.
Að lokum.
Ég vil að lokum segja það, að
þó eitthvað hafi verið gert fyrir
geðsjúka á allrasíðustu árum má
þó betur ef duga skal. Þetta er
fólk, sem líður illa, em sem
margt er hægt að gera fyrir, og
þó það kosti peninga að lækna
og endurhæfa þetta fólk, sem nú
er mögulegt í flestum tilfellum,
er enn dýrara að gera það ekki.
Á ég þar bæði við frá manmúð-
legu sjónarmiði og fjárhagslegu
fyrir þjóðfélagið.
S. H.
----->♦<------ »
Endurbætur á
Sundhöll
Hafnarfjarðar
25 ÁR eru liðin síðan Sundhöil
Hafnarfjarðar tók til starfa, en
það var 29. ágúst 1943.
1 sumar hafa verið framkvæmd
ar ýmsar endurbætur á fyrirtæk-
inu m. a. sett upp ný og fullkom
in hreinsitæki, laugarþró máluð
og grasflatir settar á sólbaðs-
skýli. Sundhöllin er opin alla
virka daga kl. 7,30—12 og 13,30—
22, nema laugardaga til kl. 19 og
sunmudaga kl. 10—12.
Fjórir starfsmenn vinnia við
fyrirtækið auk forstöðumanns,
sem er Yngvi Rafn Baldvinsson.
Fréfctatilkynning frá
Sundhöll Hafnarfjarðax.
ÚTSALA í dag
á kvenskóm og telpnaskóm
Auistursrtræti.
Vöruskemman Grettisgötu 2
Verzlið þar sem úrvalið er
mest, ódýrast og bezt ------------
Vöruskemmun Grettisgötu 2
Gengið inn frn Klnppnrstíg
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK 3ARNANNA
3
Mexíkó. Hafði hann ekki
líka séð auglýsinguna
um daginn, þegar hann
kom til þorpsins með föð
ur sínum? Og átti hann
ekki einmitt núna tíu
aura til þess að hann
fengi að aka í hringekj-
unnL
Jói batt asnann sinn
við tré og fór að miðasöl
unni til þess að kaupa
miða. „Herra minn“,
sagði hann. „Ég á tíu
aura og ég ætla að kaupa
mér miða til þess að fá
aka hringekjunni“.
„En góði drengur“,
sagði miðasalinsn vin-
gjamlega. „Miðinn kost-
ar tíu krónur, ekki tíu
aura. Þú hefur ekki næga
peninga. Ef þú átt ekki
tíu krónur gertur þú ekki
fengið að aka í hringekj-
unni“.
Og Jói litli gekk í
burtu, dapur í bragði.
Hann heyrði börnin tala
glaðlega um dýrin, sem
verið var að setja í hring
ekjuna — og hann gat
ekki afborið það. Mikið
áttu þessi böm gott að
eiga tíu krónur. Hvers
vegna vissi hann ekki að
miðinn kostaði tíu krón-
ur í stað tíu aura?
„Ég vildi óska þess, að
ég hefði aldrei komið
hingað“, sagði hann við
sjálfan sig. „Ég vildi, að
það væri alls engin hring
ekja til“.
Litli grái asninn hans
var nú orðinn svangur
og lét ófriðlega — en eng
inn virtist veita því eftir-
tekt.
„Rólegur, Gráni“,
sagði Jói og gekk að
trénu, þar sem Gráni
var bundinn. „Við höf-
um ekkert að gera hérna.
Við skulum bara koma
heim, og þú getur fengið
að bíta gras á leiðinni".
En einmitt þá varð
hræðilegt uppnám. Einn
hestanna í hringekjunni
fannst hvergi. Já, einhver
hafði gleymt, að setja
hann inn í vörubifreið-
ina!
„Hvað á ég að gera“,
sagði eigandinn.
„Hjálparmennimir
hristu höfuðin, daprir í
bragðL „Það er orðið of
seint“, sögðu þeir, „að
fara til baka að sækja
hestinn".
Skyndilega datt eig-
andanum gott ráð í hug.
Hamn leit yfir torgið í
áttina að Jóa, sem var
um það bil að klifra á
bak Grána sínum.
„Jói!“ kallaði hann.
„Jóni, bíddu!“ Einn af
hringekjuhestunum mín-
um er ekki hér. Viltu
lána mér asnann þinn?
Ef hann vill srtanda á
hringekjunni skal ég
borga þér vel“.
„Og fæ ég þá líka að
fara í hringekjuna?"
spurði Jói.
„Eins oft og þú óskar“,
sagði eigandinn. „En þú
verður að leyfa börnun-
Dragið strik milli punk tanna frá 1 til 30 og þá
sjáið þið hvaða dýr þetta er.
um að sitja á asnanum
þínurn".
Jói var svo ánægður,
að hann gat fyrst í stað
varla sagt orð. Loksins
sagði hann: „Fyrst verð-
ur Gráni að fá eitthvað
að borða“.
„Að sjálfsögðu", sagð'
eigandinn. „Hann getur
fengið eins mikið hey og
hann vill“.
Fljótlega var allrt tilbú
ið. Og asninn fékk sinn
stað á hringekjunni, og
þar sem ‘hann var raun-
verulegur, en ekki úr
tré, vildu öll börnin fá
að sitja á honum. Og Jói
litli var að sjálfsögðu
mjög hreykinn af asnan-
um sínum.
Og þannig leið dagur-
inn, þar til sólin hvarf
loksins á bak við hæðina
fyrir ofan þorpið og hring
ekjan var stöðvuð. Eig-
andinn gaf Jóa nokkra
silfurpeninga og Grána
gaf hann korn fyrir hjálp
ina.
Jói kvaddi bömin,
steig á bak asnanum sín-
um og hélt heimleiðis.
Mikið hlakkaði hann til
að segja pabba frá þess-
um stórkosrtlega degi sín
um í þorpinu!
Ráðningar
Hvað hentar hverjum?
(svar úr síðasrta blaði):
A: 3-8-11 — B: 4-6-
13 _ C: 7-10-14 — D: 1-
5-12 — E: 2-9-15.
Finnið landið.
(svar úr síðasta blaði):
ÍTALÍA.
8IUÆLKI
Kennari: „Úr hverju
eru fataefnin búin til,
Jóhann litli?“
Jóhann þegir.
Kennari: „Svona nú,
svaraðu drengur. Þú
veizt þetta vel. Úr hverju
eru fötin þín?“
Jóhann: „Úr gömlu
buxunum hans pabba“.
Kennarinn: „Jón litli.
Þegar einn meter af
flaueli kostar sjö krónur,
þá geta fjórir metrar
ómögulega kostað tutt-
ugu krónur".
Jón: „Jú, ég hugsaði
mér, að það væri á út-
5Ölu“.
Pétur: Ég hefi veðjað
um, að ég skuli ekkert
borða í 14 daga og ekkert
sofa í 14 nætur.
Stjáni: Það var
heimskulegt. Þú getur
það aldrei.
Pétur: Það er auðvelt.
Ég sef á daginn og borða
á nóttunni.
Rakarinn: (við dreng,
sem hann er nýbúinn að
klippa) „Hvað vilt þú
aú litli vinur?“
Drengurinn: „Mamma
sr óánægð með klipping-
una og biður yður að
gera það upp aftur. Hún.
segir, að ég sé of snöggt
klipptur'*.