Morgunblaðið - 04.09.1968, Page 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. SEPT. 1968
því sjálfur. En maðurinn hennar
hefur sennilega haft grun um, að
eitthvað væri milli okkar.
Það er hræðilegt að hugsa til
þess. Jafn hræðilegt fyrir Phyll-
is og mig. Ég þarf ekki að taka
það frarr við þig, að við vorum
saklaus aí þessu - en kannski
höfum við samt hagað okkur
bjánaleg.í stundum. En þú skilur
að úr því að ég var á vissaia hátt
valdur að dauða mannsins henn-
ar. finnst mér ég þurfa að
standa við hlið hennar. Annars
verður hún alveg að ræfli. Hún
sver, að hún skuli drepa sig, og
það held ég hún mu.ndi gera.
Þá hefði ég tvö mannslíf á
samvezkunni. Það er þessvegna,
sem ég get ekki yfirgefið hana.
Það varð þögn. Pam fann. að
öll von um að fá hann ofan af
þessu ti’tæki sínu var rokin út
í veður og vind. Jeff mundi gift
ast Phyliis. úr því . hann hafði
lofað því Hann var þunnig gerð
Hún gerði síðustu örvænting-
arfullu tilraunina.
•— Ertu viss um það Jeff, að
þessi grunur mannsins um sam-
band ykkar Phyllis hafi verið
raunverulega ástæðan til þess, að
um, að hún hafi ekki bara fund
ið það upp sjálf? Eða, jafnvel
þótt ha:m hefði skrifað þetta
bréf, þá sé hún ekki bara að
nota sér það. Ég veit, að ég ætti
ekki að vera að segja en ég get
bara ekki annað.
Hann leit á hana kuldalega.
— Svona getsakir sæma þér
ekki, Pam
Hún beit á vörina og þagði.
Hvað var hægt að gera þegar
við annan eins kvenmann var
að eiga og Phyllis Bevan?
Þau sögðu varla orð, hvort
við annað. á leiðinni heim aftur,
og þegar heim var komið, af-
sakaði Jeff sig og fór næstum
strax út aftur.
Þegar hann var farinn fór
Pam að gráta.Ákafur og örvænt
ingarfullur grátur. Hún gat
ekki stillt sig um það. Svo virt-
ist sem úti væri um allt hjá
henni. Hún varð þess ekki einu
sinni vör, að Kay var komin inn
í herbergið, fyrr en hún ávarp
aði hana Hún stóð og horfði á
Pam, og augun voru full með-
aumkunar.
— Veslings barn! sagði hún —
Svo að þetta hefur þá ekki bor
ið neinn árangur?
Hún gekk lengra inn í her-
bergið og, snerti við öxl Pam.
— Mér þykir afskaplega fyrir
þessu, sagði hún, og hennar eig
in rödd var grunsamlega hás. —
45
i
Frá Mýrarhúsaskóla
Innritun í 6 ára deildir skó'ans fer fram í skólanum
firnmtudaginn 5. september kl. 10—12 fyrir hádegi.
Símar 20980, 17585.
SKÓLASTJÓRI.
SÖNGMENN
Karlakórinn Fnstbræður
óskar eftir fáeinum nýjum söngmönnum
á þessu hausti.
Aðeins verulega góðar raddir koma til greina.
Upplýsingar veitir Þorsteinn Helgason,
símar 2-44-50 og 1-61-14 (heima).
Ég hefði ekki viljað . . . láta
þig auðmýkja sjálfa þig, fyrir
nokkurn mun. Enda þótt ég fái
ekki séð að það sé nein auð-
mýking fyrir stúlku að segja
karlmanni, að hún elski hann.
Ó! sagði hún og röddin varð
hvell, — karlmenn eru svo vit-
lausir! Jeff er ágætis maður, en
hann er nú engu að síður„bjáni.
Þó að hann hafi sýnt Phyllis
einhverja nærgætni undanfarið,
þarf hann ekki sóma síns vegna
að fara að eiga hana! Hann ætl-
ar að iáta hana eyðileggja bæði
sitt líf og þitt! Ef eitthvað hefði
verið milli þeirra, væri öðru máli
að gegna, en það var það bara
alis ekki!
— Ég veít það, sagði Pam.
Hún reis nú upp og þerraði aug
un. — Ég ætti heldur að fara
héðan, Kay. Ég ætla að fara
heim með fyrsta skipi. Eins og
ástart er get ég ekki verði hérna
lengur.
— ÓPam! sagði Kay. Nú
voru hennar augu líka orðin tár
vot. Ég get ekki til þess hugsað,
að þú farir. Ég get alls ekki
lýst því. hvað mér væri illa við
það. Mér hefur þótt svo gaman
að hafa big hérna.
Pam brosti vandræðalega. —
Mér væri líka illa við að fara.
Meir en ég get með orðum lýst.
Eg gæti ekki með neinu móti
lýst því fyrir þér, en. . . .ég
gæti ekki hugsað mér að vera
áfram. Héðan af gæti ég ekki
þolað að sjá Jeff daglega. Þú
skilur það?
Kay kinkaði kolli dræmt. —
Já, víst skil ég það . . . en
ennþá get ég ekki hugsað til
þess að hann fari að giftast þess
um kvenmanni. Og mun aldrei
geta. Ég finn á mér, að eitthvað
verður til bragðs að taka, en
hvað getum við gert?.
Við þessu átti Pam ekkert
svar. Þær horfðu hvor á aðra,
þegjandi. En þá stóð Pamsnögg
lega upp.
Sjáðu vinur minn, hvað mér tókst að fá fyrir nokkra gamla
högglaða seðla sem ég fann i gömlu fötunum þínum.
— Jæja þá, sagði hún. — Eg
verð að fara að þvo mér í fram-
an. Ég hiýt að líta hræðilega út.
17. KAFLI
Næsta dag fóru þær Pam og
Kay til Rio til þess að panta
far fyrir Pam heim til Englands.
Þetta var engin skemmtiferð.
— Æ góða mín sagði Kay oft
ar en einu sinni á leiðinni. — Ég
get ekki til þess hugsað, að þú
sért að fara.
Pam hló ofurlítið. — Ég er
nú heldur ekkert hrifin af því
sjálf En annað er ekki hægt að
gera.
Þær fengu að vita það á af-
greiðslunni, að engin skipsferð
yrði fyrr en eftir tíu daga.
—Tíu dagar er þó alltaf nokk
uð, sagði Kay vonglöð. — Ó,
Pam ýmislegt gæti nú skeð á
tíu dögum. Eitthvað, _sem hindr-
aði brottför þína. Ég vil enn
ekki gefast upp, og ofurselja
hann Jeff og hamingju hans þess
um kvenmanni. Það sver ég!
Þær fengu sér að borða í ein-
hverju stærsta gistihúsinu, fóru
svo í búðir og seinna síðdegis
óku þær heim aftur. Jeff sat úti
fyrir dyrum og var að lesa, er
þær komu heim. <
— Halló! sagði hann með upp
gerðarkæti. — hvað hafið þið
verið að hafast að í Ríó?
— Við fórum í búðir, sagði
Kay. Svo leit hún fast á hann —
Og svo vorum við að ganga frá
farinu htnnar Pam til Englands
— Farinu hennar? át hann eft
ir. Það gætti bæði tortryggni og
kvíða í rómnum.
— Vitanlega, svaraði Kay
snöggt. — Eftir það, sem gerzt
hefur. . Hún þagnaði snöggt og
beit á vörina. — Nú jæja, mér
kemur bað nú annars ekkkert
við sagði hún og sneri inn í
húsið.
Pam og Jeff urðu eftir ein á
svölunum. Það varð vandræða-
| leg þögn
— Þér er ekki alvara, að þú
! ætlir að fara að fara heim til
Englands svona fljótt? sagði han
i loksina. Orðin komu hikanöi. Og
það lá einhver einkennileg ör*-
vænting að baki orðunum.
— Já, skipið mitt fer eftir
tíu daga sagði Pam. En hún leit
ekki á hann um leið og hún tal-
aði. Hún gat það ekki.
Hann sagði, og enn með þess-
ari einkennilegu röddu:
— Ég... við munum sakna
þín. Guð minn góður, andvarpaði
hann, — þarftu endilega að fara?
— Það virðist heldur tilgangs
lítið, að ég verði hér áfram,
sagði hún hóglega og reyndi að
halda röddinni eðlilegri.
— Nei, líklega er það ekki,
sagði hann loksins.
Án þess að segja fleira gekk
hann niður af avölunum og nið-
IJTSAL A
Okkar órlego haustútsola stendur ylír
STÓRLÆKKAÐ VERÐ A LÍFSTYKKJAVÖRUM
OG UNDIRFATNAÐI.
LÍTILSHATTAR GAIiLAÐAR LÍFSTYKKJAVÖRUR
FYLGIZT MEÐ FJÖLDANUM.
GERIÐ GÓÐ KAUP.
LAUGAVEGI 26.
4. SEPTEMBER.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Láttu ekki misnota þig. Skipuleggðu vel starf þitt, og víktu
ekki frá því, sem þú hefur ákveðið.
Nautið, 20. april — 20. maí.
Byrjaðu snemma á verki þínu, og leggðu mátulega hart að þér.
Gefðu gaum að því, er þú hefur vanrækt.
Tvíburarnir 21. maí — 20. júní.
Haltu áfram sömu braut og þú ert laggður út á. Þér gefst tæki-
færi til að láta ljós þitt skína — heima.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Haltu þig við efnið, og víktu ekki spönn. Þú skalt njóta kvölds-
ins af elju-og atorku.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Ef þú lendir í deilum, skaltu allavega leyfa öðrum að segja eitt-
hvað lika. Varaztu rógburð.
Meyja n32,. ágúst — 22. sept.
Það getur hugsazt, að það taki nokkurn tíma fyrir áform þín að
bera arð. Reyndu smá breytingar.
Vogin 23. sept. — 22. okt.
Leggðu þig allan fram til að skilja til hlítar það, sem skeður,
Reyndu að vinna jafnt og þétt í dag, en njóta kvöldsins vel.
Sporðdrekinn 23. okt .— 21. nóv.
Loforð eru ekki jafn tímafrek og efndir þeirra. Geturðu ekki
breytt um starfsháttu.
Bogmaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Ef með þarf, er betra að gera hlutina sjálfur. Reyndu það.
Skemmtu þér síðan vel í kvöld.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Taktu fólki og fjarskyldum hugmyndum vel. Þér berst vitn-
eskja um bankainnstæðu, eða þér verður eitthvað til fjár. Seztu
niður og hugsaðu ráð þitt vandlega.
Vatnsberinn, 20. jan. — 18. febr.
Reyndu að Ijúka einhverjum viðskiptum, sem dregizt hafa og
athugaðu, hvort ekki er hægt að gera þetta með hagnaði. Bjóddu
fáeinum góðkunningjum heim í kvöld.
Fiskarnir, 19. febr. — 20. marz.
Erött getur reynzt þér að horfa i augu við staðreyndimar.
Reyndu að fá aðstoð annarra til að þú getir betur áttað þig á
hlutunum.