Morgunblaðið - 23.11.1968, Side 18

Morgunblaðið - 23.11.1968, Side 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. NÓVEMBER 19«8 Karl Sigþór Björnsson, Völlum — Kveðjuorð „Fótmál dauðans fljótt er slegið,“ þannig byrjar einn sálmur í Sálmabókinni. Þau nannast nú æði oft þessi orð, og frá okkar sjónarmiði er hverjum sem þann ig kveður í einu vettvangi hlíft vi'ð miklum þrautum og erfi-ð leikum oft bæði til líkama og sálar. Þannig féll frá Karl Bjömsson, Snorrabraut 83, Rvík. Hann fer glaður og hress frá heimili sínu til vinnu að morgni 14. þ.m. á jeppanum sínum að vanda. Um dagmálabil er hann látinn, þegar hann meðal vinnufélaga sinna standa upp frá morgunhressingu. Svona geta stundum umskiptin orðið snögg og alvarleg. Karl Sigþór hét hann fullu nafni. Hann var fæddur á Grund í Jökuldal 8. jan. 1902. Foreldrar hans hjónin Ingibjörg Sveinsdótt ir og Bjöm Sigurðsson. Ingibjörg ættuð frá Hákonarstöðum í Jökul dal, en Bjöm þingeyinigur frá Ytra-Núpi, Reykjadal. Þau Björn og Ingibjörg bjuggu nokkur ár á Gnind í Jökuldal, en lengst bjuggu þau á Hrappssitöð- um í Vopnafirði, og þaðan töldu þau sig. Árið 1929 flutti þessi fjölskylda sig að Völlum á Kjalamesi. Enn dóttir hjónanna, Sigurveig giftist bóndanum þar, Magnúsi Jónas- syni nokkru áður. Heimilfð á Völlum hafði frá allri tíð verið fyrirmyndar snyrti heimili um alla umgengni og reglu. Átti það vel við hið austfirska fólk. t Konam mín og móðir okkar, Kristín Jónsdóttir, Kirkjuvegi 14, V estmannaey jum andaðist í sjúkralhúsi Vest- mannaeyj a 21. nóv. Jón Waagfjörð og börn. t Eiginmaður minn, Carl Hemming Sveins andiaðisit fimim'tudaginn 21. þessa mánaðar. Vilborg Sveins. Bjöm var talinn góður bóndi, og hafði átt fallegan fénað. Það sýndi sig sá litli vísir sem þeir feðgar, Bjöm og Karl komu með að austan, sem voru nokkrir fallegir og góðir reiðhestar, enda var þáð yndi Karls og munaður meðan hann va r ísveit að eiga góðan reiðhest einn eða fleiri. Ég sem þessar línur skrifa kynntist nokkuð þessum full- orðnu hæglátu hjónum, einkum Bimi sem var alvörumaður, af- skiptalítill, hógvær og fáorður, en hlýr og tryggur þeim sem hon um féll og kynnfist í alvöru. Það er mikil breyting í lífi manns að fara úr sínu ættarhéraði þar sem lifað var og starfað öll mann dómsár en í annan landsf jórðung og þekkja enga mannssál, en sam búðin vfð tengdasonimn var eins góð og bezt var á kosið. Var það allt mjög samrýmt Magmúsi, bæði tengdaforeldrar hans og Karl sem var alltaf eins og bezti bróðir hans, enda lögðu þau öll fram krafta sína eftir beztu getu til heilla og hags heimilinu. Gömlu hjónin Ingibjörg og Bjöm dóu bæði á Völlum, Ingi- björg 1947 og Bjöm 1950. Karl dvaldist á Völlum hjá systur sinni og mági öll árin serh þau bjuggu þar, og var þeim ómetan leg hjálp og stoð á heimilinu, einkum eftir að Magnús mágur hans missti heilsuna, og var mjög heilsutæpur í mörg ár. Stóð þá heimilið að mestu leyti utan- bæjar á Karli og dóttur hjón- anna, átti hún gott samstarf með móðurbróður sínum. Ekki er hægt áð geta svo um Karl látinn að ekki sé minnst á hans mikla mótlæti sem hann varð að bera allt líf sitt. Þegar hann var smá bam, varð hann fyrir stórslysi af völdum byltu á bakið, móðir hans lá sjúk, enginn læknir fáanlegur. Upp frá þessu var bak hans krept. Má nærri geta hvað ungur maður líður við að bera slík líkamslýti alla ævi, auk þess að líklegt er að hann hafi ekki fengið fulla orku í bakið. Ekki er óhugsandi að hon- um hafi fundist stundum áð líf sitt hefði orðið annað ef hann hefði ekki fengið þetta mein. En öll framkoma hans og sambúð við aðra sýndi að hann lærði að bera þetta með mikilli prýði. Hann gat miðlað samferðamönn- um sínum bæði á heimili og utan þess, af sinni Ijúfu og glöðu lund og lettnis tilsvörum. Lítið stúlkubam var tekið að Völlum, Dómhildur að nafni, ólst hún þar upp. Henni leið vei á Völlum eins og öllum öðrum þar, en uppáhald Karls á henni var eins og hjá góðum föður, og sagði hún telpan það blátt áfram, „að hún vildi helzt eiga Kalla fyrir alvörupabba“. Þessi unga stúlka er nú gift kona, og búin að koma upp nafni Karls, og gerði Karl sér ferð í sumar til Siglufjarðar að sjá þemnan litla nafna sinn. Þegar Magnús og þau hjón brugðu búskap á Völlum vorið 1959 og fluttu til Reykjavíkur fylgdust þau öll að, Kari og dótt- ir hjónanna Rannveig og settu saman nýtt heimili á Snorra- braut 83, sem áður segir og hafa búið þar öll síðan, þar til dóttir- in giftist. Litlu eftir að Karl kom til Rvík fékk hann atvinnu hjá Timburverzluninni Árni Jónsson og vann þar síðan öll árin til sfðustu stundar. Þó ég þekki ekki húsbændur hans þar, né vinnu- félaga Karls sáluga veit ég að þar sem annarsstaðar hefir hann verið vinsæll og vel metinn fyrir trúmennsku sína og síglöðu og prúðu framkomu. Karl andaðist ókvæntur og bamlaus. En auk þess sem hann ávann sér hylli allra sem kynnt- ust homum, varð hann stoð og hjálp á heimili systur sinnar þegar það þurfti mest á að halda. Hann skildi aldrei við foreldra sína á meðan þau lifðu, og systir hans og hann voru alltaf saman. Hann var því aldrei einstæðing- ur. Ég veit fyTÍr víst að hans verður saknáð og þakkað af þeim öllum. Er það ekki bezti ávimnimgur sem lífið getur gefið hverjum og einum. Vinir og vandamenn kveðja Karl í dag frá Lágafellskirkju þar sem hann verður jarðsettur við hlið foreldra sinna. Jónas Magnússon. 2Húvt5vmT)!aíiÍÍ> RITSTJÓRIM • PRENTSMIÐJA AFGREIÐSLA'SKRIFSTOFA SÍMI 1O»1O0 t J'arðarför fósturmóður minn- ar, Helgu Sigurðardóttur Kirkjuveg 72, V estmannaey jum fer fram frá Lamdafcirkju laugardaiginn 23. nóvember kl. 2 e.h. Dagný Ingimundardóttir. t Þökfcum innilega aiuðsýnda samiúð og vinarhug við andliát og útför móður ökfcar, systur og tengdamóður, Guðrúnar Þorsteinsdóttur Elías Ámason, Svava Ámason, Marteinn Árnason, Elin Ólafsdóttir, Þórey Þorsteinsdóttir. t Þökkum auðsýnda sairnúð við andlLát og jiarðarföc, Guðlaugar Katrínar Gísladóttur. Ása Stefánsdóttir, Vigdís Stefánsdóttir, Skafti Stefánsson tengdaböm og bama- böm. t Útför móður okkar, Guðrúnar Pálsdóttur frá Hallormsstað, verður gerS frá Fossvogs- kirkju fcl. 10.30 f.h. mánudag- iinin 25. móvember. Blóm og kransar afþökkuð, en þeir sem vildu mimnast henmar láti liiknarstofnainir njóta þess. Böm hinnar látnu. Innilegar þaikkir færum við þeim sem sýndu okfcur samúð og vinarhuig við amdlát og út- för, Kristbjöms Hafliðasonar Birnustöðum. Böm, tengdaböm og bamaböm. Innilegar þatakir tdd állra sem sýndu okkur samúð og vkn- áttu við audlát og jarðarför föður okkar, Aðalgeirs Flóventssonar, Grindavik. Bömin. Þóra Jónsdóttir Þjórsár- holti — Kveðja Fædd 25. april, 1914. — Dáin 16. ágúst, 1968. Það brestur orð að kveðja kæran vin. Við komum öll svo snauð á vegamótim, er leiðir skiljast, lífsins dofnar skin, svo ljúfsár minning verður raunabótin. Því okkur fannst svo gott að fylgja þér, svo fylgjum við þér enn í hjartans inni og geymum, ser.i gulli dýrra hið glaða vor, sem fylgdi æ. ijnini. Hve cft var gott á æskudögum þeim, L elfarbökkum þumgra jökulstrauma, og enm ei’ bezt að leiða hugamn heim og hugsa gott um vorsins æskudrauma. Þú lagðir upp í lífsims glÖðu ferð, svo Ijúf og sterk, með von í ungu hjarta, svo starfafús og góð að allri gerð þú gerðir aila daga sólskinsbjarta. Og síðast, er við sáum þína kvöl á sjúkrabeði, reyndi á styrkan huga. Með sálarró þú barst við þunga böl, unz lxirti j-fir. Þitt var æ að duga. Vjö göngum okkar lifsins lejmda stig við ljúfan hreim frá minninganna niði. En blessun alls hins gó'ða geymi þig og gæðd hug þinr. ást og ljúfum friði. Vinur. Helga Ólafsdóttir — Minningarorð Fædd 7. september 1899. Dáin 10. nóvember 1968. „Hún, sem kunni að hugga sorg og tár, hún er dáin, svona fer það allt.“ Þessi orð þjóðskáldsins flugu mér í hug, er ég heyrði lát Helgu ur og áistríku konu, sem átti svo mikið af kærleik og hlýju, að hún yljaði £ kringum sig, hvar, sem hún fór. í návist hemnar leið öllum vel. Helga var jmgst sex bama þeirra hjónanna, Ólafe Sigur'ðs- sonar og Geirfríðar Þorgeirsdótt- ur er bjuggu á Hamri í Borgar- hreppi. Ung að árum giftist hún Þor- keli Sveinssyni á Stokkseyri og þar áttu þau heima fyrstu bú- skaparár sín, en fluttust síðan til Sandgerðis. Þau eignuðust fjögur böm, en eitt þeirra, Ólafur, lézt í æsku. Helga varð fyrir þeirri miklu sorg að missa mann sirnn á bezta aldri, banamein hans var lungna- bólga, sem lagði svo marga að velli á þeim árum. Helga sitóð nú ein uppi með bömin sín ung, þá sýndi sig bezt hvað í henni bjó, henni kom aldrei til hugar að gefast upp. Nokfcru síðar lágu leiðir Helgu til Hafnarfjarðar og þar áttu spor hemnar eftir að liggja á ókomnum árum. Helga giftist Grími Andréssyni 1928 og bjuggu þau á Vesturbraut 1 allan sinn búsfcap, þar kynntist ég Helgu fyrst, þar var alltaf gott að koma, glaðværð og hlýleiki fylgdi heimili hennar. Þau Helga og Grimur eign- uðust einm son, Þorleif, sem ávallt hefur dvalið með móður sinni og hélt með henni heimili eftir lát föður síns, sem lézt 1950. Þau Grímur og Helga ólu upp, auk bama hennar af fyrra hjóna- bandi, tvö dætraböm Helgu. Þau Grím Öm Haraldsson, sem býr í Grundarfirði og Geirfríði Helgu, sem er búsett í Bandaríkjunum. Þessum ömmubömum rejmdist Helga eins og bezta móðir, ednnig voru um nokkurra ára skeið, á hennar vegum tvær litlar dóttur- dætur hennar, sem síðan fluttust til Bandaríkjanna til móður sinn- ar, en oft var hugur þeirra heima á íslandi hjá örnmu, þa’ð var mér vel kunnugt um. Helga tók til sín aldraða for- eldra sína og annaðist þau' af þeim gæðum og alúð, sem hennl var svo eiginleg. Móðir hennar andaðist hjá hennd í hárri elli og var búin að vera rúmliggj- andi um árabil. Föður sinn hafði Helga hjá sér blindan og örvasa meðan kraftar hennar leifðu, en varð þó að láta hann á Sólvang síðustu mánuðima sem hann lifði, hann andáðist þar rúmlega níræður að aldri. Ég man það vel hversu nærri hún tók sér að geta ekki haft hann heima, unz yfir lauk. Helga var mikill fegurð'arunn- andi bæði í hljómum og mjmd- um, hún var einnig mifcill dýra- _

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.