Morgunblaðið - 24.11.1968, Blaðsíða 7

Morgunblaðið - 24.11.1968, Blaðsíða 7
MORGUN’B'LAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. NÓVEMBER 1968 7 „HðN AMMA MÍN ÞAD SAGÐI MÉR“ f þetta skiptið ætlum við að gstnga í Tinnuskarð og i Þjófa- gil, og et okkur endist þrek, að gangra það allt á enda, þar til Melaseljadal er náð, en hann öðl aðist frægð sína skyndilega þeg ar reist var þar brugghús á þeim tíma, þegar „bændurnir brugg- uðu í friði, meðan Blöndal var suður með sjó“ eins og sagði í kvæðinu. Við erum fljót yfir bergvatns ána tæru Kiðafellsá uppáKleyf arnar framhjá klettinum, sem hún amma mín sagðist alltaf sjá álfaborgina í, einkanlega þegar kvöldsólin skein á hana. Ég held að hún hafi þar fyrir ut- an bæði séð álfakónginn og álfa- drottninguna, en henni fannst alltaf álfaborgin hafa burstir, eins og íslenzkur sveitabær. Burstirnar voru þrjár, sagði hún. Og hún kenndi okkur kvæðið eftir Guðmund skólaskáld um Kirkjuhvol, og þá varð sýnin hennar um Áflaborgina miklu meiri sannleikur, en í kvæðinu var þetta: „Hún amma mín það sagði mér. „Um sólarlagsbil á sunnudögum gakk þú ei Kirkjuhvols til. Þú mátt ei trufla aftansöng álfanna þar. Þeir eiga kirkju í hvolnum og barn er ég var, í hvolnum kvað við samhljómur klukknanna á kvöldin." En áfram höldum við upp Kleyfarnar, yfir flóa og fífu- sund og einkennilega lagaða hóla sem við fyrstu sýn gætu virzt vera einskonar smágígir, gervigíg ir, en eru vafalaust myndaðir af skriðjökli, sem einhverntíma í fyrndinni hefur skriðið niður dalinn og snúið eilítið upp á sig í dalsmynninu, eins og víða sést um landið. Allt er þetta á fótinn, en Tinnuskarð er ekki hátt, þótt klettabeltið sé tilkomumikið og reglulegt, og brátt náum við upp á sléttuna ofanvert við Tinnuskarð. Enga finnum við samt tinnuna, en hins vegar er hér mikið um jaspís og kvartzmola, sem liggja hér á melnum, út um allt. Ekki er til önnur skýring á nafn- giftinni en sú, að gömlu mönn- unum hafi fundist jaspisinn svo harður, — þeir gátu skorið með honum gler — og kallað skarð- ið eftir því. ★ Og nú sjáum við ofan i þetta einkennilega náttúrufyrirbæri Tinnuskarðið sjálft. Eiginlega er þetta ekki skarð, nema yzt við aðalklettabeltið. Miklu frek ar er þetta lítil dalkvos. Sé mað ur staddur í botni hennar, sér mann enginn. Skarðið er aðeins opið út til vesturs, út til fjarð- arins, og þeir sem um þjóðveg- inn fara fyrir neðan, myndu ekki hafa hugmynd um þótt þús undir manna hefðust við í dal- kvosinni innan við sjálft skarð- ið. Grasivaxnar brekkur eru á allar hinar hliðarnar, og þar eru einskonar sæti allt um kring og er þetta engu líkara en róm versku hringleikahúsi. Colosse um er að vísu gert af steini og Þjófagil er þar, sem lækurinn e r á miðri mynd. Melaflöt er fyr- ir neðan. mannavöldum, en þarna gætu vel farið fram leikar og mann- fundir, og nógir eru áhorfenda- bekkir. Einnig hagar þannig svo til, að innanvert við skarðið, norðanmegin er ræðupallur af náttúrunni gerður hátt í klettum og þar reyndi maður raddþol- ið hér áður. Það var engu lík- ara, en klettarnir vörpuðu hljóð inu inn í þetta hringleikahús og óþarft myndi þar að nota gjall arhorn. Tinnuskarð er sem sagt tilvalið fyrir mannfundi. Minn- ir allmikið á gíginn hjá Hóla- hólum á Snæfellsnesi. ★ Rétt sunnan við komum við svo niður í Þjófagil. Eftir því rennur lítill lækur, skoppar stein af steini og fellur svo meðfram norðurjaðri Melaflatar og niður Melagil til sjávar hjá Niðurkoti, en sá bær er nú í eyði. Á Mela- flöt var það venjan hér áður að hleypa hestunum á leið til kirkju í Saurbæ, og var hún til- valinn skeiðvöllur. Enginn veit ég deili á nafn- gift þessari, Þjófagili. Veit um enga þjófa, sem hafa verið að sniglast í gili þessu. Það er víða grösugt og auðvelt yfirferðar, og endar ekki fyrr en í Mela- seljadal bak við Stampana. Eitt sinn man ég, þegar ég vaktaði kjóahreiður, sem var í mýrar- flákanum neðan við Stampa. Ég ætlaði að merkja ungana fyr ir Náttúrugripasafnið. Ég beið lengi, lengi hreyfingarlaus með kíki fyrir augum og fylgdist með kjóahjónunum. Þau ætluðu víst áreiðanlega ekki að láta mig finna hreiðrið. En svo héldu þau víst, að ég væri far- inn burt, eitthvað upp á dal, og settust hin rólegustu hjá ungun- um. Var ég þá ekki seinn á mér að miða hreiðrið út og gekk rakleitt að því. Þá byrjuðu þau að barma sér til að leiða athygli mina að sér en frá ung- unum, létust vera mikið veik, veltu sér milli þúfnanna, en þeg- ar allt kom fyrir ekki og ég lét ekki blekkjast af látalætunum, en gekk tii unganna til að merkja þá, snérust þau til varn- ar og ætluðu mig lifandi að drepa. En ég stakk niður göngu priki mínu við hreiðrið, svo að þau gátu ekki komizt nærri mér, en þetta var stórkostlegt steypi flug, líkt og hjá steypiflugvél- Tinnuskarð séð frá þjóðveginum. Þúsundir manns gætu verið þar á fundi, án þess að sjást frá veginum. Tinnuskarð er því kjörinn staður til mannfunda. um þýzkaranna í stríðinu, og er þó krían hálfu verri í þessu til- liti, en kjóinn. ★ Og þá er að segja frá Mela- seljadal. Hann er eiginlega ör- lítið dalverpi opið I báða enda, en þar hefur sjálfsagt verið haft í seli frá Melum hér áður, eins og nafnið bendir til. Ekki hef ég séð neinar rústir aðrar en þær af brugghúsinu fræga, sem nú grein ir frá. Þetta var á tímum þeim, eins og áður segir, þegar bændurnir brugguðu 1 friði, meðan Blöndal var suður með sjó en Björn sál- ugi Blöndal var lögreglueftir- litsmaður með landabruggi þá. Það var á allra vitorði, að nokkrir þarna í nánd stunduðu lítilsháttar brugg sér til búdrýg- inda, en allt voru þetta heiðurs- menn, og aldrei fannst brugg- húsið, fyrr en sólheitan sumar- dag einn að maður nokkur skrapp í fjallgöngu á Dýjadals- hnjúk í Esju. Á niðurleið gekk hann þvert yfir Melaseljadal, og sá þá lækjarsprænu koma undan einhverri þúst. Við nánari athug- un kom í ljós hið haganlegasta brugghús með landalögum i mörgum brúsum og tunnum á stokkunum. Lækurinn var leidd- ur í gegnum húsið til hagræð- ingar. Tveir kjóar sátu þar nærri og söng ámátlega í þeim, eins og þeir væru búnir að fá sér heldur mikið neðan í því af frafn leiðslunni. Ekki sagði maðurinn frá þessu, en upp komst um húsið fyrir annarra tilverknað um síð ir, og var þá úti hin hagstæða tíð, og eru þarna núna rústir einar. Einhversstaðar í Þjófa- gili fann ég líka einu sinni eitt- hvað af tunnustöfum, sem vafa- laust hafa ekki átt annað er- indi þar, en til verksmiðjunnar í Melaseljadal. Vafalítið hefur það verið góð heilsubótarganga að ganga til verksmiðjureksturs ins, en þetta varðaði við lands- lög og öllu var hellt niður. Æ, það má ekkert skemmtilegt gera á þessu landi lengur. Nú er orðið kvöldsett, sólin er að síga bak við Akrafjall, og við höldum niður með Þverá til byggða. Alltaf ber eitthvað nýtt fyrir augu, alltaf opnast meir og meir af íslenzkri náttúru fyrir okkur, og við raulum fyrir munni okk ar niður Kleyfarnar hið gullfal- lega erindi Guðmundar skóla- skálds: ,Kvöldblíðan lognværa kyssir hvern reit. Komið er sumar, og hýrt er i sveit. Sól er að kveðja við bláfjallabrún. Brosa við aftanskin fagurgræn tún. Seg mér, hvað indælla auga þitt Ieit íslenzka kvöldinu í fallegri sveit.“ UTI Á VIÐAVANGI I dag verða gefin saman í hjóna band í Neskirkju af séra Frank M. Halldórssyni, ungfrú Ingunn Helga Þóroddsdóttir Hávallagötu 1, Reykjavík og Steingrímur Blöndal frá Siglufirði. Heimili þeirra verð ur að Kaplaskjólsvegi 27, Reykja- vík. í dag verða gefin saman í hjóna- band af séra Braga Friðrikssyni í Garðakirkju, ungfrú Elín Lára Sig- urðardóttir Faxatúni 2, Garða- hreppi og Guðmundur Jónasson, Lýsudal, Staparsveit, Snæfellsnesi. 50 ára er í dag Guðfinna Guð- mundsdóttir, Holtsgötu 4, Hafnar- firði. Hún verður stödd á afmælis- daginn að Austurgötu 26, hjá dótt- Seglasaumavél Smákökur Til sölu vönduð Singer- seglasaumavél. — Uppd. í síma 13884. með stuttum fyrirvara. — Fáið send sýnishorn. Sími 18737. Til sölu íbúð óskast 100 lítra þvöttapottur. — Upplýsingar Garðavegi 3, Keflavík 'ða síma 34936 Reykjavík. Ung hjón óska eftir íbúð í Hlíðunum eða nágrenni. Uppl. í síma 16649 eftir kl. 13.00. Vil selja skuldabréf að upphæð 149.800,00 kr. til 9 ára. Tilb. sendist Mbl. merkt „Skuldabréí 6539“. Meiraprófsbifreiðastjóri óskar eftir atvinnu. Algjör reglumaður. Uppl. í 40228. Juice-vél Höfum til sölu tvöfalda juice-vél (fyrir súkkulaði og orange) á gamla geng- inu. H. óskarsson s.f. um boðs- og heildv. Skeiðarv. 117, s. 33040. Heitur og kaldur matur Smurbrauð og brauðtertur. Leiga á dúkum, glösum, diskum og hnífapörum. Út- vegum stúlkur í eldhús og framr. Veizlustöð Kópav., sími 41616. Hlutabréf Hlutabréf í Sendibílastöð- inni 'h,f. er til sölu ásamt stöðvarplássi. Aðrar uippl. í síma 81114 eftir kl. 7 á kvöldin. Nýslátrað hrossakjöt, trippakjöt og folaldakjöt í heilum og hálfum skrokkum. Uppl. í síma 36865. BEZT að auglýsa í Morgunblaðinu Klæðum og gerum upp svefnbekki, svefnsófa, svefnstóla og fl. Kynnið yður verð og tilboð hjá okkur. Sækjum send- um. Svefnbekkjaiðjan, Laufásveg 4, simi 13492. Kvenshdtofélag Reykjavíkur heldur sinn vinsæla basar sunnudaginn 24. nóv. kl. 2.30 í Iðnskólanuim, niðri, gengið inn fró Vitastíg. Þar verða á boðstólum fallegir, ódýrir munir til jólagjafa. Jóia- sveinar selja börnunum lukkupoka. Einnig verður selt kaffi með heimabökuðum kö'kum ó lógu verði. Basamefndin. Harttííarkufiir INNI LTI BÍLSKÚRS SVAL/V ýhhi- Htikuriir H. Ö. VILHJÁLMSSDN ' RÁNARGÖTU 12. SÍMI 19669 JÓLASKRAUT! JÓLAKORT! Opnum ú morpn, mdnudug, verzlun með jólaskraut og jólakort í INGÓLFSSTRÆTI 3 ALLAR VÖRUR Á GAMLA VERÐINU. HANS PETERSEN H/F.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.