Morgunblaðið - 20.12.1968, Blaðsíða 4
MORGUNBLAÐIÐ, FQSTUDAGUR 20. DESEMBER 1968
Sími 22-0-22
Rauðarárstíg 31
,,M11-44-44
m/UFlBIR
Hverfiseötu 103.
Siml eftir lokun 31160.
MAOIMUSAR
skipholh21 síma«21190
eftir lokun simi 40381
Þetta er rétta
Frásögn Lúkasar í nýjum,
ísl. búningi. Forvitnileg, ný,
myndskreytt bók. Verð aðeins
kr. 200,00.
Hið íslenzka Biblíufélag
Guðbrandsstofu — sími 17805.
BRflun
VÖNDUÐU RAFMAGNS-
RAKVÉLARNAR
BRAUN fyrlr allan straum,
forhleðslu og rafhlöður.
BRAUN við allar aðstæður:
• heima • á ferðalaginu
• í bílnum • um borð.
ALLAR GERÐIR Jafnan til!
GÓÐ GJÖF— GÓÐ EIGN!
♦ SlWI 144M O MJMIBIIATA AO o
0 Hámarkshraði
á þuli
K.S. skrifan
„Að sjálfsögðu eigum við út-
varpshlustendur að vera þakk-
látir því ágæta fólki, sem les fyr-
ir okkur í útvarpið, frá því í bráða
býti á morgnana og fram á mið
nætti. Þetta sama fólk vinnur
líka á öllum stórhátíðum, þegar
aðrir menn sitja heima og njóta
simnar heimiUsánægju. ÞuUr út-
varpsins eru svo sjónæmir og
leiknir I sínu starfi að undrun
sætir, en þetta gerir það aftur að
verkum, að stundum kunna þeir
sér ekki hóf, og lesa sér í tagi
fréttir, með svo miklum hraða,
að meðalgreint fólk hefur engan
veginn við að skilja og minna
þeir þá meir á rafdrifnar tal-
maskínur en mann af holdi og
blóði. Stjórn Ríkisútvarpsins verð
ur því einfaldlega að setja há-
markshraða á þessa þuU, þann-
ig að ekki leyfist að lesa nema
takmarkaðan orðafjölda, t.d. 150
orð á mínútu. Vandinn er enginn
annar en sá, að telja öðru hverju
orðafjöldann í fréttahandriti og
17 DAGA JÓLA OG
NÝJÁRSFERÐ MS. GULLFOSS
Brottför frá Reykjavík 23. des. kl. 15.00.
Viðkomuhafnir: AMSTERDAM — HAMBORG og
KAUPMANNAHÖFN.
Nokkrir farmiðar á 2. farrými eru ennþá óseldir.
Verð aðeins 8.493.00 krónur (fæði, þjónustugjald
og söluskattur er innifalið).
H.F. EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANDS
Farþegadeild.
taka svo tímann. sem lesturinm mikið um það sem miður fer.
tekur.
Annari breytingu þarf nauðsyn
lega að koma á, að hlustendur
þurfi ekki oft á dag að hlusta á
sömu fréttirnar, í þeirri von að
eitthvað nýtt kunni að slæðast
þar innan um. Fréttunum ætti að
skipta í tvennt, þannig að þulur-
inn tilkynni: ,,Nú verða lesnar
fréttir, fyrst eru nýjar fréttir"
Þegar þeim er lokið tilkynni þul
uriinn: „Hér koma endurteknar
fréttir". Þá er hverjum og einum
óhætt að loka fyrir, sem ekki
óska að hlusta á sama lesturinn
meir en I eitt skipti".
% Jólablað Æskunnar
„Kæri Velvakandi.
Jólablað Æskunnar var að koma
úr póstinum allri fjölskyldurmi
til mikillar ánægju. Æskan er allt
af góður gestur og skemmtilegur
við hjónin höfum ekki síður
ánægju af að fletta henni og lesa
en börnin. Mér skilst að barna-
blaðið Æskan sé nú orðið stærsta
tímarit á íslandi og ég er ekkert
hissa. Velvakandi góður, sendu
ritstjóranum beztu kveðjur okk
ar og þakkir, við vonum að þeir
haldi áfraim að gefa út jafn
myndarlegt og iifandli barnablað
á næsta ári. Ég efast ekki um að
hinir fjölmörgu lesendur blaðsins
bæði ungir og gamlir, fagni þess-
um góða heimilisvini jafn vel og
við.
Það er líka ánægjulegt að sjá
hve þessari útgáfu hefur vaxið
'fiskur um hrygg. Nú sendir hún
frá sér mikinn fjölda góðra bóka
á markaðinn. Þetta er vel valið
efni, fræðandi og skemmtilegar
bækur, sem bætast í hinn stóra
bókaskáp æskunnar. Fólk talar
Kaupið
jólaljósasamstæður
frá
OSRAM
þær endast og endast
vegna gæðanna.
það er líka rétt að láta þess get-
ið, seim vel er gert.
Fað’ir á Akureyri"
0 Goshruniuir í
Keykjavík
„Til Velvakanda
Hvað veldur?
Þessa spurningu hef ég oft lagt
fyrir sjálfan mig, eft aldrei fund-
ið svar. En hvað á ég við? Ég á
við það, hvernig á því muni
standa að Reykjavikurbær hefur
ekki komið sér upp einum gos-
brunni á almannafæri, hvað þá
meira. Fjöldi íslendinga hefur
nú farið út fyrir landsteinana,
margir oft, og hlýtur þeim að
vera ljóst þvílík fegurð ogaugna
yndi vel gerður gosbrunnur er,
svo mjög að sumir leggja jafn-
vel krók á leið sína til að sjá
þá. Fyrir utan það að auka feg-
urð borgar beinlínis hefur slilct
mannvirki bein sálræn áhrif, því
borgararnir finna að með þessu
vill hið opinbera, ásamt fleiru,
veita þeim ánægju, draga dálít-
ið úr gráma hversdagsleikans. Vist
eru borgir skreyttar á margvís-
legan annan hátt, en fátt sem nær
betur tilgangi sínum en gosbrunn
ar. Grátt kaldranalegt og leiðin-
leg torg breytir alveg um svip,
sé þar settur laglegur gosbrunn-
ur. Þessu virðist líka aðrar þjóð-
ir hafa gert sér grein fyrir.
Hjá okkur er annað uppi á ten
ingnum. Hver opinber garðurinn,
hver flötin af annari er skipu-
lögð, en engum dettur í hug að
skreyta hana með snotrum gos-
brunni. Hér eru þó fjölmargir
staðir, þar sem þeir myndu
sóma sér vel. Hefði ekki mátt
koma fyrir gosbrunni á lóðinni
ofan við Höfða, myndi ekki gos-
brunnur fara vel einhversstaðar í
miðbæjarskrúðgarðinum sunnan
tjarnarinnar, á flötinni vestan
gamla kirkjugarðsins, á Lækjar-
torgi í stað hinnar gömluklukku
sem gnæfir þar fáum til gaigns.
Marga fleiri staði, ýmsa garða,
mætti nefna þar sem vel færi á
að hafa gosbrunn. Eða er ekki
nóg vatn til í Reykjavíkurborg?
Éru gosbrunnar dýrir? Vissu-
lega, séu þeir gerðir um viðamlk
il dýr höggmyndaverk. En þess
gerist ekki þörf. Ýmsir fegurstu
gosbrunnar, sem ég hef séð
og eiga það nafn helzt skilið,
eru aðeins skál með pípum upp
úr, stundum upplýstir og þá
hrein fegurðaropinberun. Þeir
kosta auðvitað sitt, en miklu
minna en ýmislegt annað, sem ré
er eytt i, stundum án þess að það
virðist svara kostnaði. Ég tel
ástæðu til að flarið væri í alvöru
að athuga þetta mál strax og
efnahagur leyfir. Eða finnstokk
ur alltaf nóg að geta státað af
gamla Geysi og Grýtu.
Úrsus“