Morgunblaðið - 18.03.1969, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MARZ 196®
HÚN getur oft verið harla
duttlungafull veðráttan í
Reykjavík. Síðastliðinn sunnu
dagur er ágætt dæmi um
það. Árrisulir menn urðu
vitni að stórrigningu, og vatns
elgur fór um götur, en þeir
voru varla búnir að renna
sunnudagssteikinni niður og
farnir að láta fara vel um
sig í hægindastólnum, en snjó
tók að kingja niður, og borg-
in skipti um ham á auga-
bragði.
Og það er nú svo, að ham-
skipti þessi fara sjaldnast á-
rekstralaust fram. Þvi var
það að lögreglan dkráði 21
bifreiðaárekstur í datgbók
sína á támabilinu frá kl. 2.30

Tvær húsmæður með börn sín í snjó í Ártúnsbrekku.
SNJOR I REYKJAVIK
til 7.30. Ökumennirmr höfðu
verið of seinir að átta sig á
breyttuma aðstæðutm, en undir
kvöldið, þegar þeir höfðu
breytt akstursháttum sínum í
samræmi við aðstæðurnar, fór
aftur að færast ró yfir lög-
reglu var ðstofuina.
„Svona er þetta hvert ein-
asta sinn, sem snjóa tekur
snögglega", sagði einn lög-
regluimannanna á varðsitof-
unni, „annatími um miðjan
dag, tíðindalaust kvöld, öfugt
við aðra daga“.
Það hætti að snjóa með
kvöldinu ag birti til. „Kannski
er hún aldrei fallegri, borgin
okkar, en einmitt á svona

I.illý Oddsdóttir, Sigrður Hauksdóttir og Ástríður Thorarensen
á leið niður brekkuna á snjóþotu.
til með að bölva vatninu.
vetrarkvöldum“, sagði gamall
maður, sem við hittum á Suð-
urgötunnii á ferð oklkar um
bæinn þetta kvöld. „Það er
eins og það birti í borginmi,
þegar borgarljósin lýsa upp
mjöllina“. Hann kunni vel að
meta snjóinn, gamli maður-
inn, þó manni sé elkki grun-
laust um að ein/hverjir hafi
orðið til að bölva hornum fyrr
um daginn.
í gær var svo kamið fallegt
vetrarveður. Bæjarvenkamað-
ur stóð í vatni upp fyrir hnés
bætur ofan í ræsi imni við
Elliðaár. Hann hélt ræsinu
opnu með skóflu sinni svo að
vatnið flæddi ekki yfir veg-
inn. Honum hlaut að mislika
við snjóinn. „Nei, þvert á
móti. Samfara snjónum er
tækifæri til skíðaið'kanna, og
réttlœtir hann. En helv....
vatninu er ég til með að
bölva“, sagði verkamaðurinn
og tók aftur til við að hreinsa
leirinn frá ræsinu.
í Ártúnsbrekkunni var
slæðingur af fólki — full-
orðnir, umglinigar og börn —
ag nutu snjósins rífculega —
á skíðuim, sleðum og snjóþot-
um. Þarna voru til að mynda
tvær húsmæður með urag
börnin sín. Þær kváðust vera
að kynna börnum sínum í
fyrsta srnn þennan mafcalausa
eiginlefcia snjósins — að hægt
sé að renna sér niður brekk-
ur af mikilil ferð, þegar hann
er fyrir hendi. Tveimur eldri
börnu.num fannst þetta óskap-
lega gaman, en hin.u ynigsta
— vart meira en árs gömlu
— var ekkert um allan hama-
ganginn og skældi hástöfum.
Við hittum þama iáka þrjár
unigar stúlkur, sem ren-ndu
sér af milklum móð niður
brekkuna á snjóþotbu. „Við
eigurn engin skíði“, sögðu
þær og var alveg sama. Einn
skiðaigarp sáum við á æfingu
í bre.kkunn-i, unga-n pilt, sem
kvaðst heita Einar Lárusson.
Ha-nn æfði skíða-stökk, en með
misjöfnum árangri, eins og
gengur. Stundum stóð hann
með miklum „bravör“ eftir
lendingu, en oftar sáum við
hann samt skela kylliflatann
í snjóinn.
„Þetta er í annað skipti,
sem ég fer hingað á sfcíði og
í annað skipti, sem ég æfi
stökk“, jáði hann okfcur. —
„Maður er því óöruggur enn-
þá“.
Hann hefur mjög gaman af
skíðaíþróttinni. „Ég nota
hvert tækifæri sem gfest til
skíðaferða, en þau hafa samt
verið fá enn sem komið er“.
Það rætist e. t. v. úr því nú
um páskana.
Sennilega hefur íbúatala
Reykjaiví-kur hækkað talsvert
við snjók-omuna. Ekfci bók-
sta-flega, ‘heldu-r hafa „snjó-
kellingar og snjókallar“ risið
upp í húsagörðum, já, sum-
staðar h-eilar fjölskyldur, og

Snjórinn heillar börn og unglinga um alla borgina.
Einar Lárusson í skiðastökki.
setja óneitanlega svip á bæj-
a-rhverfin. Það er 'því efciki
ann-að að sjá, en Reykvíking-
ar kunni vel við sn-jóinn, þrátt
fyrir að hann geti stundum
reynzt hinn versti skaðvald-
ur, og geri usla í bifreiða-
eign borgarbúa.
Rúnar Hallgrímsson,
stýrimaður.
— Við erum með 8 trossur.
— Er þetta mest þorskur?
— Þetta er nú ufsablandað
núna, annars hefur það veríð
mest þorskur. Við erum núna
með netin vestnorðvestur frá
Skaganum á 50—62 faðma
dýpi.
— Hvemig lízt þér á þetta?
— Ég velti því nú lítið fyr-
ir mér. Það er nóg að hugsa
bara um morgundaginn á
þes-sum veiðum. Annars virð-
ist vera einhver fiskur á ferð-
inni, það aflast vel á línuna
og þetta verður líklega ágætt.
Nœturlöndun í Keflavík:
„Það virðist vera fiskur á feröinni"
með 3000 fiska, mest þorsk.
Garðar sagði að þetta væri
smár þorskur.
Bjarmi er með 6 trossur og
þeir voru einnig með netin
vestnorðvestur af Skaga og
Stafnesin.u, Garðar sagði að
aflinn í vetur væri lítill og
ekki hafði hann lagt saman
hvað hann væri mikill. „Þetta
er eiginilega fyrsti róðurinn,
sem við fáum í matinn“ sagði
Garðar að lokum.
Halldór Brynjólfsson skip-
stjóri á Lóm KE 101, 226
tonna bát, var í brúnni, þegar
við komum um borð. Þeir
voru að landa 30 tonnum, en
alls var þar um að ræða
5200 fiska.
— Það hefur gengið vel hjá
yfckur, HaUdór.
— Ekki segi ég það, við er-
um bú-nir að losa 200 tonn í
netin. Við höfum reyndar
bara verið á netum, en við
byrjuðum seint, 25. febrúar.
— Hvað eruð þið með
margar trossur?
— spjallað við sjómenn á netabátum
Garðar Björgvinsson,
skipstjóri.
un.ni því að það hefði alltaf
verið kolvitilaust veður.
Garðar Björgvinsson skip-
stjóri á Bjarma frá Dalvík
var nýkominn að þegar við
komium um borð, en þeir voru
ÞAÐ var sæmilegur afli hjá
netabátum í Keflavík sl.
sunnudag, en þá hafði reynd-
ar verið landlega daginn áður
og því var um að ræða
tvegjgja nátta fisk. Flestir
bátarnir komu að um miðnótt
á sunnudag og það var líf og
fjör í höfninni. Allir bátar
voru með Ijósum, vélaskrölt,
hróp og köll hljómuðu saman
og háfarnir í bómum skipanna
sveifluðu þorskinum á land.
Við spjölluðum við nokkra
sjómenn um borð í skipum
þeirra.
Halldór Brynjólfsson,
skipstjóri.
Rúnar Hallgrímsson stýri-
maður á Hafborgu GK 99 var
á bílnu-m við löndunina og
losaði snarlega úr hverjum
háfnum á eftir öðrum. Rúnar
sagði að þeir hefðu fengið 16
tonn í þessum róðri, tveggja
nátta, allt þorskur. Þeir á
Hafborgu voru með netin
vestnorðvestu-r af Skaga,
klukkutíma stím út á 40—44
faðma. Þessi róður var sá
þriðji hjá Hafborgu á netun-
um og það hefur gengið sæ-mi
lega hjá þeim en Rúnar sagði
að það hefði gengið illa á lín-