Morgunblaðið - 27.06.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. JÚNÍ 1909
hefur það ekki verið frímerkj-
anna vegna.
Tucker smeygði sér frá mál-
inu og tókst það sæmilega. Það
leit sannarlega út fyrir, að Pont
hefði farið létt yfir eimhverja al
varlega erfiðleika.
Þegar Tucker hitti Pont,
skömmu seinna, var hanm reiðu-
búirm til að gefa sig að ljós-
hærða tryggingamamninum. Þeir
gengu saman fyrir kvöldverð, eft
ir Kartagó-breiðgötunni og sett-
ust niður í gangstéttar-kaffihús.
Þegar þeir voru setztir undir
skræpóttri sólhlíf, sagði Tucker:
— Ég hef hitt René Robert aft-
ur. Og harnn hló að þessu!
Pont var þegar farimn að tína
upp brauðmola. — Mér þykir
fyrir því að ég skyldi vera að
segja yður frá þessum gruimsemd
um mímum. Ég vona að það komi
ekki að sök.
— Sjáið þér til. Robert er
ekki sá maður, að harnn fari að
lesa grunsemdir út úr hálfyrð-
um. Ég varð að segja honum það.
Og hann rökstuddi það álit sitt,
að þetta væri óhugsandi.
— Það er óþarfi að segja mér
það. Ég þekki þegar þær rök-
semdir. Pont dró upp eintak af
frönsku útgáfunni af Jour, sem
gefið var út í Túnis. Hamn rétti
úr því, braút það síðan aftur
svo að opnan kom út og benti síð
an Tucker á stutta fréttagrein.
— Já, aldeilis? Tueker botnaði
ekkert í þessu.
— Sjáið þér ekki sambandið?
— Þér lesið fjandams mikið út
úr sakteusri smáfrétt. Hér stend
ur ekki amnað en það, að maður
hafi verið keyrður niður og
drepinn, og að harnn hafi umnið
á Orly-flugvelliimum.
— Ég hef það framyfir yður,
Framfarafélag Seláss og Arbœjarhv.
1954 1969
ÚTISKEMMTUN
í t ilefni 15 ára afmælis félagsins, verður
haldin n.k. sunnudag.
Kl. 2 fer skrúðganga frá barnaskólanum að
Árbæ. Lúðrasveit verkalýðsins leikur.
Útiskernmtun með fjölbreyttri dagskrá á
Árbæjartúni frá kl. 3—6 og 8.30—1.
Tónatríó og Jakob leika fyrir dansi.
STJÓRNIN.
'Ý
Éngin er
goð ferð án
fyrirhyíjíju

Því oðeíns njótið þér ferðagleðj að þér skiljið óhyggjurnar eftir
heima. Vanir ferðamenn tryggja sig og farangur sinn óður en ferð
er hafin. Ekki þarf nema nokkur orð í tíma töluð — f síma 17700
— og þér hafið ferða- og farangurstryggingu fró Almennum trygg-
ingum. Trygging er nauðsyn.
ENNAR TRYGGINGAR ”
PÓSTHÚSSTHÆTI 9 SlMI 17700

-ý'
að hafa getað hringt til Parísar.
Og svo "var hringt til mín aftur
fyrir klukkustund. Maðurinm
var vélamaður á flugvellinum og
var á vakt, þegar vélin lagði af
stað. Og vann hjá sarna flugfé-
lagi.
— Svo að hahn var yfirheyrð-
ur? Hér stendur, að þeir hafi
tekið eimhvern mamn fastart.
— Já, það er nú þeirra vimnu-
aðferð.
— Æ, í guðs bænum, Pont!
Hvað langt getið þér teygt úr
ímyndumarafli yðar?
Pont spennti greipar, til þess
að halda fimgrumum í stilli. Fólk
sér nú aldrei leragra en nef þess
mær. Það segir, að svona gerist
ekki, en það gerist bara samt.
Maðuriínin myndi timasetja
þetta rraeð mákværmni. Á afskekkt
um vegi, og kamnski að nætur-
lagi. Hamn mundi aka á véla-
mamnimn, samnfæra sig um,
að hanm væri dauður og ef ekki,
þá ljúka verkinu, og tilkymna svo
fund sinm í næstu lögreglustöð,
eims og hver airanar góður borg-
ari. Ef vélamaðurimn væri ekki
á gamgi á afskekktum vegi, væri
hamn bara tekinm upp í bílinm
og fluttur á afskekktan veg. Ek-
illiran verður sagður þreyttur.
17
Haran fær smávægilegan dóm,
eða bara sekt og ökuskírteimið
haras fær athiugasemd eða verð-
ur tekið af horaum. Og fyrir það
ómak fær hanm tvö eða þrjú þús-
und pund í yðar mynt. Pont
yppti öxlum. — Og það gerir
ekki mikið skarð í sex hundruð
þúsund, eða hvað firamst yður?
— En til .hvers í ósköpuraum
rraundu þeir vilja kála honum?
— Af því að sprengingin mis-
tókst. Þeir ætluðu að láta flug-
vélina hverfa, sporlaust. En nú
verður farið að raramsaka þetta,
og vafi getuir leikið á orsökinmi.
Og þessi rammsókn heldur áfram,
og því vilja þeir losa sig við
veiku hlekkima í keðjunmi.
— Trúið þér virkilega sjálfur
þessu, sem þér eruð að segja?
— Þér vitið það sjálfur. Þér
hafið víða farið. Eina efasemd-
in hjá yður er sú, hvort þetta
hafi geragið fyrir sig eins og ég
segi. Hér er við að eiga alþjóða-
glæpamenm. Ábatavonin er gífur
leg, ef þeir aðeims eru nógu
djarfir, og það hafa þeir alltaf
verið. Þarna er aðeims um eitt
að ræða — og það brást að
nokkru leyti. Það er faugsanlegt,
að þeir séu þegar búnir að koma
sprengingamanninum fyrir katt-
amef, em svo geta þeir orðið
fleiri, sem fara sömiu leiðina.
— Ég á bágt með að skilja
þetta.
— En ég á hægt með það.
Þessa meran munar etekert um eitt
manmslíf til eða fró, því að mamm
dráp eru ekki mema eiran þáttur
í þeirna starfi.
Þeir horfðu þreytulega út á
götuma, á bílana, á fóikið, á alla
þessa hversdagslegu hluti, með-
an þeir hugleiddu hið óvemju-
lega.
SlMI 22600
PÓSTHÓLF 1212
REYKJAVIK
Tucker rétti úr sér. — Þarna
er hann René Robert!
— Hvar?
— Hvergi. Þer sögðuð, að þeir
myndu hreimsa til, og er hanm
ekki eitt af því, sem þeir þurfa
að hreimsa burt?
Pont hugsaði sig um. — Nei,
ekki beinlínis. Hamn var þeim
trygging fyrir því, að allt væri
í lagi með sendimguna. Krafan
myndi líta sakleysislega út, ef
sendimaðurinn hefði farizt með
sendin.gunrai. Hanra mundi ekkert
vita.
— Þá hafið þér breytt afstöðu
yðar til málsins. Þér voruð að
voma, að hann myndi eitthvað,
sem gæti gefið yður bendingu.
Og ef þér haldið það, er hann
þá efcki í hættu?
Pont skildi strax, 'hvað Tuck-
er var að fara, og stóð upp. —
Komdu. Við skulum flýta ok'kur
til baka.
Þeir smeygðu sér gegn um
mamnþröngiraa. Sólin kastaði
löragum skuggum eftir strætinu,
og himimnimn var að breyta lit.
Þegar þeir komu í gistihúsið,
skildu þeir. En stundu síðar hitt
ust þeir aftur í forsalraium.
— Gekk þetta nokkuð? spurði
Tucker
— Ég komst iran í herberigið
hams. Farangurinra haras er far-
iran.
Þeir sneru sér að afgreiðslu-
borðinu. Þar var þeim sagt, að
Reraé Robert hefði farið fyrir
tæpri klulckustund, og efcki skil
ið eftir neitt heimilisfang.
Pont sneri sér að Tucker. —
Sagðist hann nokkuð vera á för-
um?
— Þegar ég talaði við hamn,
efast ég um, að horauim hafi svo
mikið sem verið farið að detta
það í hug.
— Mér líkar þetta ekki.
Tucker svaraði: — Annaðhvort
hefur haran verið gimntur burt,
eða þá hamn hefur lesið frétt-
ima í blaðimu og getað lagt sam-
an tvo og tvo. Eftir viðtalið við
mig og síðan fréttima, hefur
hann vel getað orðið hræddur.
— Eða þá líka ekki alveg eiras
saklaus og haran sýnist.
Hingað til hafði Tucker verið
tortrygginn á kemniragar Ponts
enda þótt horaum fyndust þær
eftirtektarverðar. En svo vakti
þetta hvarf Roberts ýmsar hugs
anir hjá homurn. Það var sanin-
arlega ekki maraniraum líkt að
stimga svona af án þess að segja
eitt orð. Og tilhugsunin um, að
Pont gæti ef til vill haft á réttu
að standa, kom horaum í vont
skap.
(Irúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Notaðu skynsemina til að forðast eilífar deilur og mótsagnir. Þvf
að þegar slikt hefst, er óútreiknanlegt, hvenær þvi linnir.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þú skait ekki byggja á því að þótt þér geðjist að ýmsu fólki, þurfi
því að koma vel saman innbyrðis.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Allir eru óþægir f dag, og það er erfitt að komast hjá því að taka
einhvern þátt í strákskapnum. Farðu i eitthvað bleikt, og taktu eftir
þvf, hvað margir f þessu merki gera slíkt hið sama.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Gættu þin vel, það er rétt að fara varlega. Mundu, hvar þú lætur
hlutina.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Sparaðu peningana, því að ekki er allt gull sem glóir. Leitaðu hugg-
unar f andlegum verðmætum.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Haltu þér lausum, lofaðu engu i dag, þú færð annað tækifæri.
Vogin, 23. september — 22. október.
Það er ekki tU neins að vera með illindi. Annaðhvort skaltu taka
þinn hlut og fara, eða hætta við allt saman.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Gættu þess, sem þú hefur handa á milii. Ef þú ætlar að bæta ein-
hverju þar við, gæti það orðið þér til byrði í framtíðinni.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Ljúktu vel við störf þín, og gerðu þér grein fyrir því, að þér er
gefinn gaumur. Gættu skapsmunanna.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Fyrst skaltu athuga hagnaðarmöguleikana, sfðan leiðirnar, því að
annars gætirðu sett allt á annan endann.
Vatnsberinn, 20 janúar — 18. febrúar.
Þú skalt athuga vel alla reikningana þfna, og muna, að það er betra
að halda í skildinginn, en að reyna að fá endurgreitt seinna.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Það eru alls konar villur að slæðast inn allan morguninn, sem tekur
allan daginn að lagfæra. Það er með þetta eins og veðrabreytingar,
það er ekkert annað en að láta sig hafa það.