Morgunblaðið - 15.04.1970, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1:5. APRÍL H970
11
Ályktun stjórnar SUS um húsnæöismálafrumvarpiö;
Leitað verði samninga um samvirkandi
útlánakerfi, er stefni að 80% lánum
á allar nýjar íbúðir —
Megin útlánastefnan verði, að efla byggingar-
iðnaðinn til stórátaka í íbúðaframleiðslu
STJÓRN Sambands ungra Sjálf-
stæðismanna á fundi 9. apríl 1970
mótmælir eindregið því ákvæði
í nýframkomnu frumvarpi til laga
um Húsnæðismálastofnun, að líf-
eyris- og eftirlaunasjóðum verði
með valdboði gert að leggja fram
25% af ráðstöfunarfé sínu. Þetta
jafngildir áformi um þjóðnýt-
ingu lífeyrissjóðanna að vissu
marki, er gagnstætt grundvall-
arstefnu Sjálfstæðisflokksins og
hættuiegt fordæmi, sem ungir
Sjálfstæðismenn geta með engu
móti fellt sig við. Stjómin telur
hins vegar sjálfsagt, að leitað
verði eftir samvinnu við stjórnir
sjóðanna um samvirkandi útlána-
kerfi með húsnæðismálastjóm,
sem a.m.k. stefni að því, að lánuð
verði 80% af kostnaðarverði
allra þeirra íbúða, sem byggðar
þetta í útlánareglum frumvarps-
ins. Leggur stjórnin eindregið
til, að það verði gert.
Stjórnin beinir þeirri áskorun
til ráðherra og þingmanna Sjálf-
stæðisflokksins, að þeir stuðli að
því að þessi atriði umrædds
frumvarps verði þegar í stað
tekin til endurskoðunar, áður en
lengra verður haldið með frum-
varpið á Alþingi.
GREINARGERH
Til frekari áréttingar bendir
stjórnin á eftirfarandi:
1. í fmmvarpinu er gert ráð
fyrir, að á næsta ári verði byggð-
ar 1330 íbúðir, lánshæfar skv.
reglum húsnæðismálastjómar, að
meðalverði 1.200 þús. kr., þar af
allt að 350 verkamannabústaðir.
Til þess að geta boðið 80% af
vinnuuppbyggingu. Þess vegna
og með hliðsjón af afli sjóðanna
telur stjómin sjálfsagt að leitað
verði eftir því við stjórnir um-
ræddra sjóða, að hluta af ráð-
stöfunarfé þeirra verði varið í
samvinnu við húsnæðismála-
stjórn, þannig að komið verði á
samvirkandi útlánakerfi, sem
a.m.k. stefni að þvi, að lánuð
verði 80% af kostnaðarverði þess
íbúðarhúsnæðis, sem byggt verð-
ur og samrýmist settum reglum.
Kaupendur ibúða í verkamanna-
bústöðum myndu eftir sem áður
njóta sérstakrar fyrirgreiðslu
með mun lengri lánstima á hluta
lánanna og miklu lægri vöxtum.
2. Það skiptir höfuðmáli, að
lög og reglur um útlán hús-
næðismálastjómar hvetji beint
til hagkvæmra framkvæmda-
hátta. Til þess að svo megi verða,
er óhjákvæmilegt að binda það
með beinum fyrirmælum, að
byggingafyrirtækjum og bygg-
ingameisturum verði veittur at-
beini með lánsfé til meiriháttar
framkvæmda. Á þann hátt einan
er unnt að gera byggingariðnað-
inum það kleift, að þróast eðli-
lega að skipulagi og tækni, svo
vænta megi lægsta hugsanlega
bvggingakostnaðar og unnt verði
að fullnægja húsnæðiseftirspurn
á hvcrjum tima.
Að sjálfsögðu ber að setja um
þetta grunnreglur og hafa eftir-
lit með því, að þær séu virtar.
Mikið er um byggingaframkvæmdir í Reykjavík og annars
staðar á landinu.
verða og taldar eru samrýmast
skynsamlegum kröfum.
Jafnframt harmar stjómin, að
ekki skuli verða lögð á það
meiri áherzla í frumvarpinu en
raun ber vitni, að fjármagn til
íbúðabygginga verði notað til að
stórefla byggingariðnaðinn, til að
bæta samræmi, auka bygginga-
hraða og nýta fullkomnustu
tækni. Ákvæði um heimild til að
veita byggingafyrirtækjum og
byggingameisturum lán á bygg-
ingatíma, er ófullnægjandi. Slík
lán em forsenda þess, að bygg-
ingariðnaðurinn fái þróazt með
eðlilegum hætti, svo að vænta
megi verulegs árangurs af við-
leitni til að lækka byggingar-
kostnað og fullnægja húsnæðis-
eftirspurn. Því er það fráleitt, að
ekki skuli lögð höfuðáherzla á
s. u. s.
slðan
Umsjón:
Páll Stefánsson
byggingakostnaði allra íbúðanna
að láni þarf 1.277 millj. kr. Þar
af er áætlað, að Byggingasjóður
ríkisins hafi til ráðstöfunar, utan
við fé frá lífeyris- og eftirlauna-
sjóðum, 616 millj. kr., eða þvi
sem næst, og Byggingasjóður
verkamanna 126 millj. kr., eða
þessir tveir sjóðir 742 millj. kr.
Vantar þvi 535 millj. kr. til þess
að ná því marki, að lána 80%
byggingakostnaðar þessara 1330
íbúða. Skv. upplýsingum í at-
hugasemdum við frumvarpið má
gera ráð fyrir, að ráðstöfunarfé
lífeyris- og eftirlaunasjóðanna
nemi á næsta ári um 800 millj.
kr. Það er mat stómar S.U.S.,
að fé þessara sjóða sé þjóðhags-
lega vel varið til útlána vegna
íbúðabygginga og þó enn frekar
ril að stuðla að varanlegri at-
Herbert Guðmundsson, ritstjóri:
I duftið að „kröfu
Alþýðuflokksins?“
Fáein orð um húsnæðismálafrumvarpið
EITT „stiónmlájl'a.n,nia“1 sem kiomið hatfa
fraœn á AJþinigi nú u'ndir þinigilok, er
fnuimivarp tii laga um H úsnæði smáiia-
stofrauin ríkisins, þair sem 'gert er ráð
fyrir raoikkrum skipulagsuimbótum í
h úsnæðismál'uim og nýrri fjáröifl'uin,
eink'um með þjóðnýtingu lífeyris- og
eftinlaiuiraaisjóða iamíd!sm,aimia að í4.
Það er auðvitað autkaatriði, en Al-
þýð'uiblaið'ið hefur befligt sig upp út aif
þessu móli, sem einís konar tímiamóta-
viðbuirði, enda muin það eiga að vera
í og með eitt af sönmiumargagniuinum um
það, að „kiröfur AJlþýðuiflokksins“ nái
fram að garaga. Vissuiliega efast emginn
um, að Aliþýðuifldkkurin n heÆur axlað
ærna ábyrgð í húisraæðsmálum að umd-
araförrau og hefur í framíbaldi atf því
haft forystu um samminigu þeissa nýja
frumvairps. Það hefði mátt ætla, að
hvorki Skorti þekkinigu né neymislu að
baki frumvairpinu. Einihverra hluta
vegraa virðist þó eitthvað hatfa brostið
í þeim efraurn, mema 'helztu gaililar frum-
v'arpsinis heyri till trúairáistæðum, em
hvort sem er, kemuæ það sér jafm il'la
fyrir byigginigariðmaðinm og stairtfsmenm
haras — og viðskipt»yiniraa, sjáltfa borg-
araraa almenmt.
Eiras og fyrr segir, gerir frumvarpið
ráð fyrir niokkrum skipullagsumtoótum.
En þar er þó ekki um grumdvaillar
stefmutoreytinigu að ræða. Það er sem sé
enmiþá gert ráð fyrir því, að meginreglam
við ráðstöfum fjármagmis tiil húsmœðis-
máila verði að láraa hverjum eirastaW-
inigi út af fyrir sig. Þetta þýðir, að húsa-
bygg'iragar esigi áfiram að vera hamdverk
og náraaist heimi'liisiðmiaður.
Fyrir nokkru fékkisit því framgengt
fyrir frumkvæði Sjállf'Stæðismiamrua, að
húsniæðismáiaStjóm lániaiði byiggiruga-
fyrirtaslkjum og meistuirum vegraa íbúða-
byggimiga til endursölu. Þessi sjáltfsagða
stefraa hefur þó lítið verið reynd enmiþá,
en hún er aðeins viðurkemind sem
heimild í nýja frumvarpinu. Hér er þó
um að ræða grunidval'iaraitriði til að
skapa rauiraveruilegan byggingariðnað,
nó'gu öfluigan til að mýta á fuill'niægjandi
hátt skipuilagniragu og tækni, sem er
forsenda þess, að læ'klka megi bygginiga-

kostnað og svara eðl ilegri byggingaiþörtf
rraeð skaiplegu móti. Það hefur verið
játað, aið þessi stetfna sé rétt, m.a. með
fjármögraun framikvæmdaáætlunar í
Breiðholti og ákvæðum í frumvarpinu
um fjármögnun verkamainmabústaða.
Það er því frumraauðsyn og sjáltfsagt, að
fjármagni til húsnæðismála verði veitt
í gegraum byggiragairiðnaðinn skv. til-
heyrandi reghum og etftirliiti. Slik breyt-
imig myndi gera nýja frumivarpið að
t ím' emótaiv i ðburði.
Áformið um þjóðnýtiinigu lífleyris- og
eftirlauraaLsjóða að V\ til að fjármaigraa
húsraæðismiálin ©r aradstætt grumdvallar-
stetfnu Sjállfstæðisfliokksins og fjróleitt í
alila staði. Sú hugmynd, að sjóðirnir
raoti hluta af ráðstáfuraarfé sirau til út-
l'áraa vegraa íbúðabygginiga er hinis vegar
í fuilu samræmi við núveraradi starfsemi
þeirra og eðlil'eg af mörgum ástæðum.
Það er því sjálfsaigt, að leiteð verði til
þeirra um samstarf við fjármögnun hús-
nœðismála'raraa, um samivirkandi útJána-
kerfi. Siltfkt væri raánast haigræðirag að
þvú rraairki, sem hiraar almennu íbúðalána
regl'ur raá til. Og þá, inraam þees rammia,
ætti hiklauist að stefna að því, að iánim
næmu í heild 80% atf bygginigakostraaði
aillra íbúða, eiras og nú er gert ráð fyrir
að gi'di um verkarraaininiaibústalði. Lánis-
kjörin myndu etftir sem áður verða
kau'pendum í verkaman-nabústöðum muin
hagstæðari. Sá Stórvægileigi muinur á að-
stöðu íbúðafcaupenda til llánistfjóiröifl'unar,
sem fruimivarpið -gierir nú náð fyrir næsita
háltfa áraituigiran, ©r í enigu samiræmi við
staðreyindir. Etfraaihaigur og tekjumögu-
leifcar eru emgan vegiran eirasfcorðaðir
við stéttaheiti og llífeyrissjóðiirtndir eru raú
u.iþ.b. að raá til allra landsmanna, en
hafa 'þó til þessa einlkum náð til ammajrra
en þeirra, sem eiga kostf á að kaupa íbúð-
ir í verfcamiannabústöðum, og eiiga að fá
80%. Ef 80% væri ailmieran negla inman
vissra marfca, myndi það ótvírætt hvetja
m'jög til byggiraga hæfilieigra íbúða og
leiða þaininig til verulegs sparraað'ar í
húsraæðismáilium. Ef þessi atriði yrðu
tekin upp, myndi það einraig gena frvm-
vairpið að tímiaimótaviðburðL