Morgunblaðið - 15.04.1970, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 1970
Magnús Pétursson
frá Selskerjum
HANN andaðist í Reykjavík 6.
þ. mán., 86 ára að aldri, fæddur
að Selskerjum í Múlahreppi í
Austur-Barðastrandarsýslu hinn
6. marz 1884. Foreldrar hans
voru Pétur Þorkelsson bóndl á
Selskerjum o° Sigríður Bjama-
dóttir. Bjuggu þau þar við mikla
fátaekt og rnikla ómiegð, því að
börnin voru 10, fimrn synir og
fimm dætur. Á þeim árum voru
hin mestu harðindi hér í landi,
einkum eftir 1870, og þótt fólk
hafi ef til vill ekki beinlínis
orðið hungurmorða, þé þjakaði
t
Maðurinin minn og faðir okkar
Guðmundur Hallgrímsson
Háaleitisbraut 101,
lézt í Landspítalanum þann
13. þ.m.
Anna Kjartansdóttir
og böm.
t
Eiginmaður minn og faðir
okkar
Hafliði Andrésson,
fulltrúi,
andaðist að heimili sínu Háa-
leitisbraut 22, máreudaginn
13. apríl.
Guðrún Eiríksdóttir
Andrés Hafliðason
Anna Hafliðadóttir.
t
Eiginmaður minn og sonur
Árni Þormóðsson
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 16.
apríl kl. 1,30 siíðdegis. Blóm
afþökkuð.
Hjördís Thorarensen
Nanna Jónsdóttir.
t
Faðir okkar og tengdafaðir
Ólafur Magnússon
sundkennari,
Laxagötu 6, Akureyri.
sem lézt á Fjórðiungssjúkra-
húsinu, Akureyri, 10. apríl sl.
verður jar'ðsumgiren frá Akur-
eyrarkirkju föstudiaigmn 17.
apríl kl. 1,30 e.h.
Sigríður Ólafsdóttir
Magnús Ólafsson
Hrólfur Sturlaugsson.
þjóðiina svo mjög harðindi, verzl-
uiniarkiúigium og fiskleysá, að hún
var að því koreiiin alð gefast upp
á lífsbaráttuinini. Hærra og hærra
kvað þá við, að Island væri
óbyggilegt og æskan ætti hér
enga framtíð fyrir höredum,
heinniar biði ekki anmað en
örvæntingiarfull barátta við fá-
tækt og drepsóttir. Og það var
eiremiítt á þessuim árum að fólk-
ið tiók að flýja í stórhópum til
Ameríku. Varð af því sérstök
mannfækfcun og árið sem Magre-
ús fæddist (1884) voru íslend-
iregar aðeáres 70.513 sálir.
I>egar Magnús var um tvítugt,
andaðist fíaðir hains og um sama
leyti veiktist móðirin og lá síð-
an rúmföst um mörg ár. Ynigstu
systkinin voru þá enn í ómiegð.
Elzti bróðirinn hafði ráðizt í
siglingar, og kom ekki heim
aftur, heldur seittisit að í Kaup-
manreahöfn. Magreús var næst-
elztur og kom það því í hans
hluit að bjarga heimilirau. Og
það gerðd hann af rreiklum dugn-
aði og drenigisikap. Hann fórniaði
sér algjörlega fyrir fjölskylduna,
og hér isannaðist berlega að guö
hjálpar þeim, sem hjálpar sér
sjálfur. Þegar Maignús minntist
þessa tírrea á efri árum, var sem
í málrómi bams kerendi þakk-
lætisklökkva fyrir það hverreig
allt hefði blessazt. Og hann hafði
þó ekki hlíft sér í neimu. Til
þesis að draga siem rreest í bú
hafði hanin staredað sjómiennsku
á skútum fyrst í stað og síðan á
ísleinzkum og enskium togurum.
Árið 1915 staðfesti hiamn ráð
sitt og gekk að eiga heitkonu
sína Björgu Guðmundsdóttur
ljósmóöur. Foreldrar hennar
voru Guðrún Ólafsdóttir og Guð-
muredur Jómssion, sem bjuggu
t
Jarðarför móður okfcar
Brynhildur Rósu
Þórðardóttur,
Nýlendugötu 24,
fer fram frá Foesvogskirkju
fösituidaginn 17. apríl kl. 1.30.
Ingveldur Jónsdóttir
Guðlaug Jónsdóttir.
t
Útför sonar míns og bróður
okkar
Svavars Bergdal
Sigurbjartssonar,
Grýtubakka 24,
fer fram frá Fossvogiskirkju
fimmtudagiren 16. þ.m. kl.
10.30 árdegis. Blóm og kransar
vinsamlega afþakkað, en þeim,
sem viija minniasit hans er
bent á líkrearstofnanir.
Unnur Helgadóttir
og dætur.
t Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför
HÓLMFRÍÐAR JÓNSDÓTTUR
frá Múla.
Valgerður Gestsdóttir Yates, John R. Yates,
Guðrún Gestsdóttir, Arni Finnbjömsson,
Friðrika Gestsdóttir, Broddi Jóhannesson,
Kristin Gestsdóttir, Sigurður Þorkelsson,
Hólmfríður Gestsdóttir, Jón Skaftason,
Auður Stella Þórðardóttir, Daníel Gestsson,
Margrét Pétursdóttir Jónsson og barnabömin.
fyrst að Aratumgu í Steiregríms-
firði .og síðar að Berufirði í
Reyfchólasveit. Þau Björg og
Magnús bjuiggu fyrsit að Sel-
Skerjum fram til ársins 1010, en
fluttust þá að Nauisitabrekku á
Raiuðasaredi og bjuiggu þar um
þrjú ár. Þá fluttust þau að Irenri-
Bakfca í Tálkreafirði og bjuiggu
þar til 1935. Þar stundaði Maign-
ú® úitgerð á árabátum og trillu-
bátum jiafrehliða búskapnum. Þau
eignuðust 8 böm, fyrst 7 syni og
síðast dóttur. Tvedr drengjanna
dióu í æsku, en þessi eru eftiirlif-
andi börn þeirra: Pétur rafvirki,
Guðmuredur deildiarsitjóri, Gunn-
ar sikipstjóri, Krisitján hiúsa-
smíðaimeLstari, Jakob fiskifræð-
imiguir og Sigríður. Öll eru þau
gift og eiga böm.
Árið 1935 fluittiist fjölskyldan
hiiregað til Reykjavíkur, aðallega
vegrea þesis að Björg var þá o-rð-
in heilsutæp og treysitiisit ekki til
þess að haldia áfram búsfcap
lengur. Þau dvöldiust síðan hér
í borginni. Björg andaðist 19-62
og var það mifcið áfall fyrir
Maignú-s að miissa hana. Mátti
segja að hamn harmiaði hana til
ævilofca, enda var Björg afbraigðs
kona og þau höfðu verið mjög
samihemd alla tíð og lifað í ást-
rífcu hjóreabamdi.
Maignús var mikill miaður að
vallarsýn og karlmannl-egur með
an baren var á bezta al-dri, ham-
hleypa til allrar vinmu og ósér-
blífinn svo af bar. Þess vegna
mun hann h-afa slitið kröftum
síreum fyrir aldur fram, e-ires og
m-argir aðrir íslendingiar. Og síð-
an fór ellim um hann ómj-úkium
hönd-um hin seinuisit-u árin, svo
haren va,r lotinn orðinn og kraft-
ar þrotnir. En það er ekki hinn
ytri svipur, sem verður eftir-
minnilegastur eftirlifandi ástvin
um. Gj örfuleiki og starfsorka eru
góðar gjafi-r, en það eirú mann-
kostimir, sem öllu miáli skipta.
Það er hinn inreri maður, siem
mótar skýra mynd og ódauðlega
minninigu í huigum og hjöirtum
vimia oig vandamarenia. Það er mað
uriren sem lifir þótt líkaminn
deyi. Og það er bjart yfir þeirri
mynd Magnúsair Pétursson-ar.
Ámi Óla.
t
Ötför eiigiremamns míns, föður
okfcar, tenigdiaföður og afa
Guðmundar
Guðmundssonar,
Núpi, Fljótshlíð,
fer fram frá Breiðabólstaðar-
kirkj-u lauigardaig 18. apríl kl.
2 e. h.
Katrin Jónasdóttir,
börn, tengdaböm og
barnaböra.
í DAjG, 15. apríl verður til mold
ar borinn M-agnús Pétursson frá
Selskerjum í Múlasveit, Austur-
Barðastrand-arsýslu.
Magnús fæddist 6. marz 1894.
Þegar hann er allur er hann því
86 ára. Þegar ég nú sezt niður
til að pára minningu um slíkan
mætismann sem Magnús var, get
ur slíkt að sjálfsögðu aldrei orð
ið nema kák eitt í stuttri blaða-
grein.
Á Selskerjum kvæntist Magn
ús hinni m-ætustu konu, Björgu
Guðmundsdóttur, ljósmóður þar
í sveit og varð hjónaband þeirra
hið blessunarríkasta. sem síðar
kom í ljós. Frá Selskerjum flutt
ust þau hjón árið 1919 að Nausta-
Brekku í Rauðasandshreppi. En
siðar, árið 1922 fluttust þau að
Innri-Bakka í Tállknafirði. Þá
fyrst urðu kynni mín við þetta
elslkulega, góða og trau-sta fólk,
er síðar urðu að órjúfandi
vináttubönduim. Eftir ekki
löng kynni ofckar við þetta
indæla fólk sáum við
Fellsbræður, sem kallaðir vor-
rm þar vestra í þá tíð, að það
voru komin í nábýli við Fell
hjón, sem strax náðu trausti okk
ar og virðingu. Kostir þessara
indælu hjóna, sem strax við
fyrstu kynni töfruðu okkur, voru
augljósir. Það mundi ég segja
nú að þegar þau hjón komu að
Bakka voru þa-u mjög hamingju-'
söm. Þau voru aldrei rík af svo
köll-uðum heimisins gæðum, þó
alltaf veitendur við samtíðina en
aldrei biggjendur. En þau komu
að Bakka með annan auð sem var
í eðli sínu miklu meira virði en
lausafjárm-unir og lífsbarátta
beirra h.ióna stóð um. Það voru
6 hálfstálpuð, gáfuð og glæsileg
börn.
Um þennan fallega hóp stóð
lífsbarátta þessara hjón-a bæði á
andlegum og ver-aldlegum svið-
um. Þau Björg og Magnús vissu
að við uppalendastarf barna
sinna skal kjörvið í kjöl velja.
Þessu takmarki bar þeim gæfa
til að ná. Börn þeirra hjóna eru:
Pétur, rafvirkjameistari, kvænt
ur Ragnheiði HallgrímiS'dóttur.
Guðmundur, deildarstjóri rík-
isendurskoðunar, kvæntur Elísa-
betu Jónsdóttur.
Gunnar, skipstjóri, kvæntur
Guðrúnu Gunnarsdóttur.
Kristján, húsasmíðameistari.
kvæntur Gyðu Jóhannesdóttur.
Jakob, fiskifræðingur, kvænt
ur Jutta Magnúson.
Sigríður, gift Stefáni Kárasyni
póstmanni.
Allt er þetta fólk mjög afger-
andi hvert í sinni stétt fyrir dugn
að og manndóm. Hér hef ég tal-
ið upp rífcidæmi þessara mætu
hjóna og meti hver sem vill á
móti milljónum. Eftirtekt vakti
í Tálknafirði þegar lífsbaráttan
var sem hörðust t.d. á kreppu-
árunum hvað þeesi mætu Bakka-
hjón gátu gert stórt úr litlum
drætti með dugnaði og framtaki.
Það var eins og fylgdi öllu bjarg
ræði sem á þetta heimili kom
séretök guðsblessun. Aldrei
heyrði ég Magnús segja neitt mis
jafnt um nokkurn mann. Hann
hélt hlut sínu-m ef á hann var
hallað að ósekju, fullkomlega
vei.
Við Magnús og fjölskyldur átt
um á tím-abili mikil Skipti sam-
an. Upp af þeim spratt órofa vin
átta sem aldrei bar nofckurn
skugga á. Hér Skulu færðar inni-
legar þakkir fyrir öll góðu, gömlu
kyrenin til hinna elskule-gu burt
köiluðu hjóna. Ennfremur þakka
ég börnum þeirr-a hvað þau h-afa
verið mér innilega góð og elsku-
leg.
Kæri vinur, ég mun aldrel
gleyma fallega brosinu þínu, þeg
ar við voruim stu-ndum að tala um
daginn og veginn, ennfremur um
gaml-a og nýja tím-ann. Að end-
ingu þetta: E.t.v. verður ekki
langt til end-urfundanna og að
við g-etuim talað um daginn og
veginn og lífið þá u-m leið. Litið
yfir lífsbrautarútkamuna hjá
okkur báðum. Þafcka þér vinur
fyrir órofa tryggð og traust.
Far þú í friði. Góður guð þig
blessi.
Jón Guðmundsson
frá Stóra-Laugardai.
Anna María
Gunnarsdóttir
Fædd 15. júní 1967
Dáin 7. apríl 1970.
KVEÐJA FRA FORELDRUM
Ó, ljúfi Drottinn þöfck sé þér
að þessa dóttur ga-fstu mér.
Hún var mitt yndi, líf og ljós
á lífsins morgni föigur rós.
Hún var sem enigill björt og blíð
og brosti móti vorsiins tíð.
í auigum henrear sumar sá
er sorguim öllum bæigir frá.
En gæfain breytti urn s-vipinn
sinn
og sorta sló á himiiiniinin.
Er lít éig þig sem brostið blóm
á beði dauðiains, líflaust hjóm.
Paibba og möm-mu er songdn sár,
í sökreuðd f-alla af hivörmum tár.
Þá syrtir aö mieð sorg og bíf
er sæluisit von um eilíft líf.
Ég veit þér opnaist veröld ný
þig vermiir sólin björt og hlý.
í ereglafylgd um lj-ósisires lömd
í ljómia Guðs á h-elga strönd.
Miirening þín skial göfug gsymd
greipt í hjartað, aldired gleymd.
Olkikur birtiist ásjóin þín
er ánsól björt á hiimni skín.
Ó, Drottiran lát mig sjá þá sýh
er sorgmædd krýp í bæn til þín.
Hún verði leidd í ljósið inn
í ljúfa dýrðiar f-aðminin þimn.
t
Útför konu miirenar, móður
okibar, tengdamóður og ömmu
Jóhönnu Sveinsdóttur
Skipholti 44,
fer fram frá Háteigiskirkju
töstudiagiiinn 17. apríl kl. 13.30.
Þeim, sem vildu mireniaist henn
ar er vins-amlegasit beret á líkn
arstofnanir.
Guðmundur Gíslason,
böm, tengdaböm og
barnaböm.
Hjartanleigiar þa-kkir færi ég
bömum minium, barreabörn-
um, frændfólki og viraum er
heiðnulðu mig mieð heimisókre-
um, blómuim, heillaskeytum
og igóðium gjöfum á 76 ára
afmæli mínu þann 12. apríl.
Guð blieisisi ykkur öll.
Sigurbjörg Oddsdóttir.
Imndlegustu þaikfcir fyrir vin-
semd og tryggð mér sýnda
mieð gj-öfum, blómum og
steeytum á 80 ána afmæli
míreu. Það giefur ikn frá fyrri
áirum og slær birtu á þau
kamamdi.
Með viinisiemd.
Svava Þórhallsdóttir.