Morgunblaðið - 17.04.1970, Blaðsíða 22

F7
22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. APRÍL Ii970
Gunnar Hall - Minning
31. ágúst 1909. — 12. apríl 1970.
GUNNAR Hall fæddist í Reykja-
vík, hinn 31. ágúst 1909. For-
eldrar hans voru Kristján Hall
bakaraimeisitari oig kona hiaos
Jósefínia Hall. Voru böm þeirra
sex að tölu oig var Gunnar elzt-
uir þeirra. Foreldrar Gunmars dóu
bæði úr sipönsiku veikinini 1918,
og e-innig tvaar systur hans.
Göm-ul kona, sem lenigi bafði
verið á heimiili þedrra Hallhjóna
og s'é'ð um bömin og þau kölluðu
fóstru andaði-st líka úr spönsku
vei'kinnd. Má nærri geta hversu
ólýsanleg sorg hinis niu ára
giaml-a dren.gs og himmia li-tlu systk
ina ha-ns var eftir slíkt áfa.11, og
hversu djúp spor þetta hefur
skilið eftir í huig þeirra ævilamigt.
Bömiumum var sumdrað. En þau
lentu öll til góðs fólks, er lét
sér annt um þau einis og þau
væru þeirra eigin böm. Hannes
Blöndial, skáld og bankaritari,
oig koma hans Soffía tóku Gunm-
ar, ólu hanm upp og kosituðu hann
til náms. Hann var góður námis-
maðuir, og einkum var homum
létt að nema tungumál.
Hamn var innan við tvítugt er
hanm lauik prófi frá Verzlunar-
skólanu-m.
Frá 1928—1943 var Gusrnar
bókihaldari hjá Eiimskipafélagi ís-
lands og sá þar um öll útlemd
bréfaviðskipti. Sam-a árið og
ha-nm fór frá Eimiskip varð hanm
veirzlunarsijóri verzlumar Ra-gn-
ars Blöndals, sem hann rak með
stórhuig og dugnaíði, þar til verzl-
unin hætti vegna fjárhagsörðug-
leik.a árið 1955.
Hinm 29. október 1933 kvæntist
Gunear Steinummi Sigurðardótt-
ur, skipstjóra, Ottdissanar. Með
kvonfamigi sínu steig Gunnar
mesta gæfuspor lífs síns. Betri
kon-u hefði har.n va-rt getað valið
sér. Hún er g'æsileg kona, greind
og með afbrigðum dugleg.
Böm þeirra hjóna eru sjö:
Hammes, fulltrúi hjá Skreiðasölu-
t
Eiginmaður minm, faðir og
tengdafaðir
Jónas Benónýsson,
Dunhaga 17,
andaðist 15. þ.m.
Salbjörg Magnúsdóttir
Gunnar M. Jónasson
Sigríður S. Rögn valdsdóttir.
t
Lúðvík Sigurjónsson,
fyrrv. kaupfélagsstjóri á
Bakkafirði,
andaðist 15. apríl.
Sigríður Hjörleifsdóttir
Hjörleifur Ólafsson
Kristinn Ólafsson
Birgitta Lúðvíksdóttir
Vestarr Lúðvíksson.
t
Jarðarför
Sigríðar Ágústu
Einarsdóttur
saumakonu,
er andaðist á Elliheimilinu
Gru-n-d 14. þ.m., fer fram frá
Dómkirkjuirjmi mánudagimm
20. apríl kl. 10.30 árdegis.
Blóm afþökkuð. Þeim er vildu
mimnast henmar er bent á
líknarstofnamir.
Kristensa og
Vilhelm Steinsen.
■
samlaiginu, kvæmtur Herdí'si
Ólafsdótitur, Herdís, -gdft Iiruga Ú.
Magnússynd, gatmiamálastjóra
Reykjavíkur, Siigurðúr, bókhald-
ari hjá verzluininni Fálkianum,
kvæntur Eddu Magnúsdóttur,
Kristján, sikrifstofumaður hjá
Sj óvátrygging af é 1 agi Island-s,
Ragmar, Steindór og Gunnar. Þrír
þe-ir yniglstu e*ru allir í skóla.
Auk þess að airunast fjölmemjnit
heimili hefur frú Steiimunm stjórn
áð nærfataverksmiðjummi Lillu,
sem þau njónin stfcofnufðu árið
1938. Hefur sú verkismiðj-a jafnan
verið refcim me-ð mdfclum duignað-i
og hagsýni.
Enm hefi é-g ekki ruefnt rruerk-
asta æviisitarf Gumnars Hall, em
það er bókasöfniun hans. Hann
hóf ungiur að safna bókum og
blöðum, og safn hans óx með ári
hverju, þar til það var orðið
stærsta einkabófcasafn, sem n-o-kk
ur íslenztour miaður hefur átt, og
hafði alð geyma fjölda ágætra og
fágætra bófca, blaða og sfcjala.
Sérstaklega var þó blaðaisafn
hamis orðið feikmam iikið. Gunmiar
aflaði sér b-óka ekki aðedms úr
Reykj-avík, heldur víða a-ð af
landinu og eimnig frá útlöm-dium.
Harnrn fór oft erlendis og leiitaðd
þá jafnan hjá fombókasölum að
íslenzkum bókum og bófcum um
íslamd. Kom hamn oftaist heim úr
þessum ferðuim sínum m-eð gó'ð-
an fenig bótoa. Þá má geta þeisis að
Guinnar aflaðd sér milkils safns af
úrklippum úr erlendium blöðum
af greimum um íslamd og Islemd-
iniga, einkum þó greinum, þar
sem rætt var um sj-álfstæðisbar-
áttu og sjálfstæð-isrétt þjóðarinn-
ar.
Gu-nnar gekk jafn-an að verki
mieð stórhug og duigniaði. En stór-
h-uiguir hefur að líkindum átt ein-
hvem þátt í því, að h-amm tenti
í fjárhagsörðuigteikum um sömu
miumdir oig v-erzlum Ragnars
Blöondals.
Um saimia leyti og Gu-nnar átti
vi-ð mestu fjárhagsarðuigleifcaina
t
Crtför eigimmiamns míns, föð-
_ir okfcar og tenigdaföður,
Kristjáns Jónssonar
borgardómara,
fer fram frá Dómkirkjumni
Lauigardaiginn 18. apríl kl.
10.30. Blóm og kransar vin-
samlega afþakkað, en þeim,
sem vilja minnast hans, er
bent á líknarstofnianir.
Þórunn Jónsdóttir,
böm og tengdaböm.
t
Hjartkær eiginmaðuir mi-nm og
faðdr okikar,
Hilmar Símonarson
Karlsbraut 21, Dalvík,
verður jarðsunginn frá Akur-
eyrarkirkju þriðjudaginm 21.
þ.m. kl. 13,30.
Guðrún Benediktsdóttir
og böm.
t
Jarðarför
Guðjóns M. Ólafssonar
frá Þórustöðum í Bitm,
Brekkubraut 17, Akranesi,
fer fram frá Akramieskirkju
lau-gardagimn 18. þ.m. kl. 14.
Kveðjuathöfn verðúr að
heimili hins látna kl. 13.
Aðstandendur.
að stríða varð hann fyrir almiikl-
um blaðaáráisuim, en þá vanin hann
það afrek á einu ári að siemja
hinia miklu bókiaskrá sina ag gefa
hana út. Bókaskrá Gumniarrs Hall
er í stóru fjögurra blaða broti 520
bls. Að vísu er hún ekiki galla-
laus, sem eklki er von, þar siem
hún er siamin á einu áxi. En slíka
sikrá myndu flestir þurfa að hafa
fteiri ár til að semja. Og er hún
fulllbomdn beimild um hið mikla
bókiasiafn h-ans. Sama árið og
Gumnar gaf úr bótoaiskrá sína gaf
hann út eftir sig aðra bók, sem
hann ne-fndi Sjáifstæðisbarátta
íslendinga, lokaþáttur 1918-1944.
Er sú bók í sarnia broti og Bóka-
ski'áiin, 247 bls að stær'ð. Þá gaf
hann út þriðju bókiina eftir sig
árið 1-9-58 í sama broti og hinar
202 bls. að stærð. Nefndi hann
han-a Islendingabók. Æviágrip og
brautryðjendasaga merkra íslend
inga.
Blaðaárósum á siig svaraði
hann etoki. En samt hygg ég, að
-þær hafi gert bamm beizkari í
stoapi en hann var áður, og mátti
-sjá það glöggt í blaði hanis Nýja
stormi, er hann gaf út ásiamt,
öðr-uim manni síðustu ár ævi
sinnar. En í vi’ðtali var hamm j-afn
an glaður og reifur mieðan h-ann
hélt sœmilegri 'heilsu.
Það mun hafa verilð árið 1955
eða l'96ó, sem G-unniar áfevað að
selja bæikur síniar, til þess að geta
greitt all-ar skuldir síniar, þar með
á-byrgðarskuldir. Flestir núlif-
cindi bókiasafnarar hér á landi
miueu nú eiiga m-argar bæikur, er
þeir hafa fengið úr safni Gunn-
ars Hall, og er ég eirnn í þeirra
tölu. En-ginn ma-ður hiefur auðgáð
eins miikið bókaaiafn mitt af dýr-
maetum og fágætium bókum sem
Guinnar.
t
Útför konu mimnar, móður
okikar, temgdamóður og ömmu
Jóhönnu Sveinsdóttur
Skipholti 44,
fer fram frá Háteiigiskirkju í
dag föstudaginn 17. apríl kl.
13.30. Þe'im, sean vildu minn-
ast hennar er vimisamlegast
bent á líknarstofmamir.
Guðmunður Gíslason,
böm, tengdaböm og
bamabörn.
Þótt bókas&fn Gumniars Háll
hafi sun-drazt, geymiast bæfcur
hanis í söfmum ammarrta bókasafn-
ara. Bókasöfnun hans vedtti hiom-
um ámæigju oig bætour hans verðia
til ámæigju roörgum öð-rum bófca-
mönnum. Það er mieð bóktais-öfn
og líf allra ein-stakliinigia. Lífið er
hreyfimg. Þar er sundrumig og
samedindmg.
Mestan hluta ævi simnar var
Gummar bedll heilsu, þar til fyrir
fjórum árum. Fyrir þremur ár-
u-m var gerður á honum stór bol-
skurður. Þá niáðd harnn allgóðri
beilisu um sfceið, en síðan hefur
á ýmisu geingfð um he-ilsu hams og
nú er hamn allur.
Með Gu-nn-ari Hall er fallimn í
valinn fjölíhæfur og stórbrotinn
miaður. Hanm var góður heimilis-
faðir og góður vimuim siniuim. En
hainm var oft harðsnúimm andstæð
inigum sínum svo jiafnvel vinum
hans þótti nóg um.
Fyrir ur . 30 árum kynntist ég
fyrst Gunmari Hall. Mér þykir
gott að h-nfa kynnzt honum og
mér rteymdiist hainn j-afnian g-óð-ur
virnuir og góður drenigur.
Ég vil með þessuim fáu linium
flytjia börnum bans, tengdatoörn-
um og barniabörnium saimúðar-
kveðj-ur. Og ennfremur konunn-i,
sem var hamis stierka stoð frá
'þeirn tím-a er leMir þeirra lágu
saiman, en þó stertouist er mest á
reyrndi. Hún var h-aminigjudís
hans og ljósberi til hinztu
stumidiar.
Þorsteinn M. Jónsson.
í DAG verður til moldar borinn
frá Dómkirkjunni Gunnar Hall
kaupmaður, Yíðimel 64 í Reykja
vík. Hann lézt í Borgarsjúkrahús
inu þann 11. þ.m. eftir langa og
þungbæra legu.
Gunnar var borinn og barn-
fæddur Reykvíkingur og þekkt-
ur borgari hér. Hann var fædd-
ur 31. ágúst 1909 og því réttra
60 ára er Ihann lézt. Níu ára gam-
all missti hann foreldra sína,
bæði sama daginn úr spönsku
veikinni og leystist þá heimili
hans upp, en hann var tekinn í
fóstur af Ragnari Blöndal, þar
sem hann síðan ólst upp í góðu
atlæti. Minntist hann fóstur-
foreldra sinna ávallt með hlýhug
og þakklæti.
Gunnar stundaði nám við
Verzlunarsfcóla íslands og lauk
þaðan prófi árið 1928 og hóf þá
störf hjá Eiimskipafélagi íslands,
þar sem hann starfaði næstu 15
árin, þar til hann tók við for-
stöðu verzlunar Ragnars H.
Blöndals h.f.
Þann 29. öktóber 1933 kvæntist
hann eftirlifandi konu sinni,
St-einunni íjigurðárdióttur, sem
einnig er R-eykvíkingur og var
gkólaisystiir ha-ns og jafnaíidra.
Hjón-aband þeirra varð óvenju
farsælt og hefir kona hans staðið
við hlið manns síns með óvenju-
legri atorku og trúmennsku, svo
að athygli hefir vakið.
7 börn eignuðust þau Gunn-
ar og er uppeldi þeirra þannig
háttað, að þau eru hinir nýtustu
þegnar og m-annvænleg svo af
ber. Börn þeirra eru: Hannes,
starfsmaður hjá Skreiðasamlag-
inu, Herdís, gift Inga gatnamála
stjóra, Sigurður, starfsmaður hjá
Fál-kanum h.f., Kristján, starfs-
maður hj'á Sjóvá og Raigniair,
Steindór og Gunnar, allir í
heimahúsum og við nám.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför eiginmanns míns, föður okkar, sonar og bróður
HILMARS AGÚSTSSONAR
Arnarhrauni 22. Hafnarfirði.
Ingibjörg Jónsdóttir,
Hildur Hilmarsdóttir, Gunnar Karlsson,
Lilja Hilmarsdóttir.
Helga Hilmarsdóttir,
Lilja Kristjánsdóttir, Agúst Jóhannesson,
Aðalbjörg Agústsdóttir, Atli Halldórsson,
Sigurlin Agústsdóttir, Guðmundur A. Guðmundsson,
Kristján Agústsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Bjami Agústsson, Sóley Brynjólfsdóttir,
Gunnar var vinsæll maður og
vel látinn og vildi hvers manns
vanda leysa. Hann var mjög bók
hneigður maður og mikill bófca-
safnari. Var bókasafn hans um
tírna eitt hið mesta hér á landi,
en úr því neyddist hann að selja
meginhluta, er óhöpp steðjuðu
að.
Hann var óhemju minnugur
maður og bjó yfir milklum fróð-
1-eiik, vel ritfær og hafði til að
bera ríka kímni-gáfu.
Ýmsir hafa tilihneigingu til að
skipta mönnum í tvo flokka;
annars vegar hina svokölluðu
realista, eða efnishyggjumenn
og humanista eða idealista. Fyrri
flökkurinn er miklu fjölmenn-
ari og fjöbnenni hans er svo
mikið að það bakar mannkyni
ærinn vanda, ef það vill viðhalda
menningu sinni og bæta hana.
Gunnar tilheyrði tvímælalaust
síðari flokknum. Honum leidd-
i-st fjársýsla og 'k-aupaþras, þótt
það yrði hlutskipti hans stóran
hluta ævinnar, enda efcki sýnt
um það. Hann undi sér bezt inn-
an um bæbur sínar og grúsk.
Hann safnaði öllum þeirn fróð-
leik, sem hann gat aflað sér um
menn og málefni og má til dæm
is nefn-a, að hann klippti minn-
inga- og afmælisgreinar úr blöð
um og limdi inn í bækur. Er þar
saman kominn mikill fróðleik-
ur; eins konar þjóðskrá. Ef Gunn
ar einbeitti sér að einhverju
verki, mátti telja víst að undan
léti. Ekki fór þó Gunnar alltaf
með sigur af hóirni í átökum
lifsins og er það þess háttur. En
það v-ar aldrei logn eða mók þar
serm Gunnar fór og glaðlyndi
hans var smitandi og áhyggju-
leysi hans var hressandi, en þeir
sem betur þeikktu, vissu að inni
fyrir voru þung ský áhyggna og
erfiðleika, sem ekki var flífcað,
fremur en kvörtunum í hinum
þungbæru vei'kinduim hans.
Eftir að margháttuð óhöpp
höfðu þjakað svo verzlun Gunn-
ars að hann varð að gefast upp
við hana og fela öðrum forsjá
þeirra mála, hefði m-átt ætla að
hann hefði gefizt upp eftir allt
uppi-standið og veðrið, sem út
af því var gert, en svo var ekki.
Þau hjónin héldu áfram refcstri
einkafyrirtæfcis síns, Nærfata-
gerðarinnar Lillu og hefir það
fyrirtæki ávallt gengið vel, sem
er eklki sízt að þakka hinum frá-
bæra dugnaði konu hans.
Gunnari gafst nú tóm til þess
að siiina hugðarefnum sínuim,
hinum humanisku fræðum.
Hann sneri sér nú að því að taka
saman Skrá yfir bækur þær er
hann átti og hafði átt og varð
sú bók mikil að vöxtum, 520
síður. Að taka saman slílka bók
hlýtur að v-era margföld vinna
á við það að semja bók um
áfcveðið efni.
Gunnar lauk þó þessu mifcla
verfci á einu ári og kom bókin
út árið 1956. Ekki lét hann sér
þó þetta nægja, því að í frí-
stundum frá þessu verfci, gerði
hann aðra bók um Sjálfstæðis-
baráttu íslendinga frá því 1919
til 1944.
Þessar bækur báðar eru taldar
af sérfróðum mönnum merk
heknildarrit, enda var Gunnar
Framhald á bls. 24
Hrærðum huiga þaikfca ég
öllum þeim, er minratust m/ín
og heiðruiðu mig mieð nuarg-
víslegiu móti á sextuigsafmæli
míniu, 9. apríl. Þótt þakltoar-
skiuld mím vi'ð miarga sé mik-
Ll, eru mér eflsit í huiga Sam-
vi n-nutryggiin.-gar og stiarfsfé-
la-gar þar, að ógleymdu Út-
vegsim-a-nnafélagi Reykjarvík-
ur. Þetta varð mér ógleymian-
legur sól-skimisdiagur, sem ég
þalktea Guði og góðum m-ömm-
um. Hjartans kveðjur! Lifið
heil!
Baldvin Þ. Kri.stjánsson.