Morgunblaðið - 05.03.1971, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. MARZ 1971
BIFREIÐASÖLUMANN
duglegan og reglusaman vantar.
Tilboð sendist á bílasölu Guðmundar Berg-
þórugötu 3 eða Bílahúsið Sigtúni 3.
Gomanleiknrinn Húrra krokki
verður sýndur að Hlégarði laugardaginn
6. marz kl. 21.00.
Leikstjóri: Sævar Helgason.
Ungmennafélagið.
SKIPSTJÓRAR
- ÚTGERÐARMENN
12” Loðnubarki
12” og 8” dæluslanga.
Væntanlegir 6” barkar fyrir blóðvatn
frá skiljara.
unnai (QUzeiiéóon kf
Suðurlandsbrauf 16 - Reykjavik - Simnefni: nVolvar* - Shni 35200
Lúsin er komin
— og hefur hafið tangarsókn
í Danmörku
Sú gamla vinkona okkar lús-
in er aftur komin á kreik.
Fimmtudaginn 11. þ.m. birtí dag
blaðið „Visir“ þá furðufregn, að
lúsin hefði hafið eina alisherj-
ar tangarsókn í hinu fagra og
margrómaða menningarlandi
Danmörku. Hafði Vísir það eft-
ir danska stórblaðinu „Politik-
en“, að 100.000 — eitt hnndrað
þúsund — Danir væru nú lúsug-
ir. Þetta kom mér reyndar
hreint ekki á óvart. Ég hafði
spáð því í einkaviðtölum, að svo
hlyfi að fara alveg á næstunni,:
þegar fólk væri farið að haga
sér verr en skynlausar skepnur.
Fyrir nokkrum árum . sagði
þýzka blaðið „Der Spiegel“, að
Kaupmannahöfn væri orðin höf-
uðborg veraldar í klámi. Hin
fagra borg við Eyrarsund,
Kaupmannahöfn — Portus
mereatorum — hefur lengi verið
kunn fyrir lauslæti. Ég minnist
þess, er ég kom til Kaupmanna-
hafnar í febrúarlok 1922, að ég
var ekki fyrr kominn út úr hót
eldyrunum en skækjurnar fóru
að ávarpa mig og bjóða mér
„hlunnindi" sín gegn sómasam-
legu gjaldi. Þær voru þar auð-
sjáanlega á hverju götuhorni í
„viðskiptakonum" svo að mér
feoma beint frá Noregi, þar sem
ég hafði dvalið í rúmlega háift
annað ár. Þar hafði ég aJdrei
verið ávarpaður á götum úti af
viðskiptakonum“ svo að mér
brá vissulega i brún. Nú er
Kaupmannahöfn ekki aðeins höf
uðborg veraldar í klámi eins og
þýzka blaðið sagði heldur er
hún orðin miðstöð eiturlyfja-
smygls á Norðurlöndum. Og
svo kom blessuð lúsin, sém kór-
óna ofan á allt hitt svínaríið.
Allt þetta mun nú flæða yfir
okfeur á næstu árum, ef við höf
um ekki opin augun og höld-
um vörð um börn okkar og ungl
inga, höldum vöku okkar. En
hverf’um nú frá Kaupmanna-
höfn og lítum í okkar eigin
barm. Hefur lauslæti og hórdóm
ur ekki hafið göngu sina hér?
Eru eiturlyfin, hassið, heroínið
og Önnur fikriilyf ekki að*hefja
göngu sina hér? Eru felámmynd
irnar ekki búnar að festa sig í
sessi. Freymóður Jóhannsson
segir, að börn og unglingar eigi
greiðan aðgang að þeim, af því
að ekkert eftirlit sé með þvi
banni, sem kvikmyndaeftirlitið
setur og yfirvöldin þegja þunnu
hljóði.
Svo er það þá blessuð lúsin.
Það þarf enginn að haida, að
hún sé útdauð með öllu á landi
voru. Við læknamir þekkjum
ved þetta meinleysislega dýr.
Þegar hún hefur sogið sig fulla
af blóði liggur hún hreyfingar-
iaus og bærir ekki á sér. En
þegar hún er orðin svöng og snjó
Sölumaður óskast
Viijum ráða sölumann i Hjólbarðasölu.
Æskileg menntun, Samvinnuskóla- eða Verzlunarskólapróf.
Starfsmannahald S.l.S.
Belti gefins?
ÚT5ALA
Það mætti orða það þannig.
Höfum á útsölunni, níðsterkar drengja- og unglingagallabuxur
með vönduðu leðurbelti.
Stærðir 4—12 AÐEINS
Stærðir 11—18 AÐEINS
Tvöfalt hné á minnstu númerunum.
Kynnið ykkur verð á leðurbettum og þið munuð Sjá,
að við liggur að buxurnar séu gefnar.
TVÍMÆLALAUST KJARAKAUP ARSINS.
Austurstræti 9.
N auðungaruppboð
Eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík, innheimtumanns
Ríkissjóðs í Kópavogi, Sveins H. Valdimarssonar hrl., Otvegs-
banka íslands og ákvörðun skiptaréttar Kópavogs, verður
haldið opinbert uppboð á ýmiss konar lausafé í skrifstofu
minni að Álfhólsvegi 7 föstudaginn 12. marz 1971 kl. 15.
Það sem selt verður er m.a.: Sjónvarpstæki (Grundig,
Nordmende, RCA-Victor, Silvia), ísskápar (Electrolux,
Zanussi), Radíófónn Löwe-Opta.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Bæjarfógetinn f Kópavogi.
GO - GO
BEAT-HLJÓMSVEIT óskar eftir að komast í samband við
stúlkur með nokkra danskunnáttu. — 18 ára aldur áskilinn.
Tilboð sendist til Mbl. strax merkt: „GO — GO — DANS
— 7044".
KVENFÉLAGIÐ HRINGURINN auglýsir
MUNIÐ
HRING-PLATTINN
fæst hjá HALLDÓRI JÓNSSYNI, Skólavörðustíg 2.
— Geymið auglýsinguna. —
Matsvein og háseta
vantar á m/b Svein Sveinsson frá Grindavík til netaveiða.
Upplýsingar um borð í bátnum i Reykjavíkurhöfn og í sima
8173, Grindavík.
Aðalfundur
Verkakvennafélagsins Framsóknar verður n.k. sunnudag
kl. 14,30 í Iðnó.
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
Félagsltonur fjölmennið og sýnið skírteini við innganginn.
STJÓRNIN.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 70., 71. og 72. tbl. Lögbirtingablaðs 1970
á hluta í Gautlandi 15, talinni eign Ágústs I. Sigurðssonar,
fer fram eftir kröfu Veðdeíldar Landsbanka Islands á eign-
inni sjálfri, þriðjudaginn 9. marz 1971, kl. 15.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Iwít er hún ótrúlega snör i snún
ingum og stekkur upp í ermi
manns. Þessu kynntist ég, er
Spánska veikin geikk hér. Lús
in var alls staðar og stökk úpp
í ermina, Fyrsta verk mitt, er ég
kom heim, var að lletta upp
skyrtuermunum. Leitaði vand-
lega miUi nærskyrtu og utanyíir
skyrtu og fann lýsnár alltaf.
Þær komust aldrei inn á húð
mina. Svo var það flóih. Ég
minnist enn andvökunætur í
Spánsku Veikinni. Stjómarráð-
ið hafði beðið mig að fara tii
sjúklings upp í Kjós. Á bænuiri
sem ég kom á, var aðkoman dap
urieg. Ungur bóndi lá þar fyrir
dauðanum. Það sá ég, er ég kom
inn úr dyrunum, að hann áttí
skammt eftir ólifað. Þetta var
myndarheimiii. Þegar íeið að
háttamálum kom feona með tand
urhreint sængurver, lak og
koddaver og bjó um mig i af-
hýsi inn úr stofunni og visaði
mér til sængur þarna inni. Ég
hlakkaði til að hátta í þettá
hreina vel uppbúna rúm. En
viti menn, er ég vár háttaður og
mér farið að hlýna í rúmimi
kom vargurinn - flærnar — æð
andi á mig, beit mig og reif ög
ætlaði alveg að æra mig. Mér
kom ekki dúr á auga alla nótt-
ina og rauk fram úr og klæddi
mig við fyrstu dagskímu. Fyrir
nokkrum áratúgum gerðu kveri
réttindakonur samþykkt á, fundi
einum í Reykjavík um útrým-
ingu á lúsinni í landinu. Skor-
uðu konurnar á heilbrigðis-
yfirvöldin að láta fram fara aUs
herjar „lúsaböðun" í landinu __
samanber kláðaböðun — með al
gerðri útrýmingu lúsarinnar fyr
ir augum. Vilmundur Jónsson þá
verandi landlæknir svaraði kon-
unum, að sjálfsögðu á sinn sér
kennilega hátt eitthvað á þessa
leið: Á vissu árabili fer fraim
allsherjar manntal í landinu, er
mjög til þess vandað og mikrl
vinna lögð í það, að ná í .hvern
einasta mann í landinu til skrá-
setningar, þó fari jafnan svo, að
nokkrir einstaklingar sleppa
undan og komast ekki inn 1
manntalið. Úr því að svo gengur
með ekki minni skepnur en
menn, hvernig mundi þá fara um
lúsina. Ósennilegt að þær kæmu
ailar fram við slíka allsherjar-
lúsaböðun. Einhverjar þeirra
myndu áreiðanlega komastund-
an og fram hjá.
Fólk getur haft það fyrir satt,
að lúsin er til í landi okkar og
að hún getur hafið hér tangar-
sókn, ef nokkuð er slakað á
hreinlætinu. Hættan er á næsta
leiti, þegar það verður tízka að
ganga rifnir og skítugir, með
illa hirt hár og skegg og lifa
sem skepnur.
Af því, sem ég hef upplifað á
langri ævi finnst mér hið stór-
aukna hreinlæti dásamlegast af
öllu. Hreinar íbúðir, hreinn
þvottur, hreint og silfurgljáandi
hár kvenna. Allt á að vera
hreint, líkami og sál. Nú á að
velta yfir okkur skítnum, skítn-
úm á líkama okkar, skítnum á
sál okkar. Islenzkar mæður,
spyrnið við fótum. Verjið yður
fyrir þessari skitugu bylgju,
þessari dýrkun á því Ijóta og
skítuga í mannlífinu. Verndið
börn yðar fyrir lauslætinu,
klámritunum, klámkvikmyndun
um, eiturlyfjunum, sigarettunum.
Hefjið sókn gegn skitnum, ljót-
leikanúm, gegn öllu þessu svína-
ríi, sem ærulausir fjárplógs-
menn beita fyrir börnin ykkar,
óvitana, sem gleypa við agninu,
sem beitt er fyrir þau. Ég skora
á stjórnarvöld landsins, á heil-
brigðisþjónustuna og alla góða
menn og konur að halda vöku
sinni og hefja sókn gegn meng-
uninni í huga og sál barna okk
ar og ungmenna.
Jónas Hallgrimsson bað þröst-
inn að heilsa stúlkunni sinni
heima á Islandi. Hvernig átti nú
þrösturinn að þekkja stúlkuna
hans? Það var nú ekki svo
vandasamt að upplýsa þröstinn
um það. „Heilsaðu einkum, ef að
fyrir ber engil með húfu og
rauðan skúf í peysu. Þröstur
minn góður það er stúlkan min.“
Árni Vilhjálmsson, læknir.