Morgunblaðið - 04.05.1971, Blaðsíða 19

2TT. apríl sl eftir stutta en erf-
iða sjúkrahúsvist.
1 dag kveðjum við tryggan og
góðan dreng — svo af bar — án
þess að kasta rýrð á nokkurn
samferðamann. Guðni Eggertsson
var fæddur 26. ágúst 1907 að
Stóru-Drageyri í Skorradal. For
eldrar hans voru þau hjónin
Unnur Jónsdóttir og Eggert
Guðnason, sem þar bjuggu. Ung
ur að árum fluttlst hann með
íoreldrum sínum tii Akraness,
var þar nokkur ár eða til 7 ára
aldurs, að þau fhittust að Bráð-
ræði í Innri-Akraneshreppi. Þar
ólst hann upp í systkinahópi —
var hann elztur af 6 systkinum
— þar af leiðandi fyrstur til að
rétta mömmu og pabba hjáipar-
hönd. Ungur að árum stundaði
Guðni margs konar vinnu, bæði
á sjó og landi. — Vorið 1935,
þar jörðin var að klæðast sínu
fegursta skarti, gekk Guðni í
hjónaband með heitmey sinni
Indíönu Bjarnadóttur, sem lifir
mann sinn. Þau eignuðust 2
börn, pilt og stúlku, sem eru
Sigurbirni, kvæntur Huldu
Friðriksdóttur — eiga einn son
Guðna — búsett I Kaupmanna-
höfn, en þau komu heim til að
fylgja pabba síðasta spölinn, og
svo Sigríður Erla, gift Skafta
Einari Guðjónssyni og eiga þau
þrjár dætur.
Indíana Bjarnadóttir hefur
reynzt manni sínum góður föru-
nautur. Hún hefur verið honum
svo mikiM styrkur og stoð i
hans langa og erfiða heilsuleysi.
Indiana er góð kona, ef ég má
orða það þannig. Það var gaman
og gott að koma til þeirra, þau
bæði svo gestrisin og skemmti-
leg. Aldrei heyrðist æðruorð frá
þeim hvorugu allan þann langa
tima, sem Guðni var veikur.
Stundum var þó timinn lengi að
líða hjá honum, sem var oft
einn heima á daginn þegar hún
var að vinna úti.
Vinir hans litu stundum inn
til hans og styttu honum stund-
ir um leið og þeir skemmtu sér
við að tala við hann. Guðni var
vel gefinn maður, og skemmtilegt
að tala við hann. Hann kunni
öll ósköpin af vísum og kvæð-
um og var með afbrigðum ljóð-
elskur. Snjall hagyrðingur var,
hann og var gaman að hlusta á
hann fara með ljóð, hvort sem
Aiúðarþakkir færi ég öllum
þeim, er sýndu mér hlýhug
og vinsemd á 80 ára afmæli
mínu 27. april sl.
Sérstakar þakkir færi ég
fyrrv. samstarfsfólki minu í
fjarskiptastöðinni í Gufunesi.
Sigrún Runólfsdóttir.
S. Helgason hf. STEINIÐJA
tlnholtl 4 Slmar 26677 og 14254
MORGUNBLAÐtÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. MAl 1971
19
var eftir hann sjálfan eða aðra.
Þegar fundum okkar bar saman
fór hann alltaf með vísur og
kvæði fyrir mig, sem var hin
mesta skemmtun af. Þannig var
Guðni alltaf laus við allt dæg-
urþras og góðvildin í annarra
garð var honum svo eðlileg —
alltaf að gera gott úr öllu.
Ég má tU að minnast á atvik,
sem sannar bezt hans innri
mann. Það var nú fyrir stuttu,
að hann orti gullfalleg eftir-
mæli eftir konu, sem við þekkt-
um bæði vel. Ljóð þetta mun
hafa hrifið mann nokkurn svo,
að hann tekur það án leyfis og
birtir það sem eftirmæli eftir
bróður sinn, og það sem verra
var, að það var allt brenglað, sem
gefur auga leið. Þóttist sá mað-
ur hafa gert kvæðið. Það er víta
vert að taka annarra skáldskap
og setja sitt nafn undir. Guðni
sá þetta í blaðinu og þótti mjög
undarlegt. Ut af þessu urðu
nokkur orðaskipti, en þó ekki
af Guðna hálfu. Einhver hafði
orð á því við hann, hvort hann
ætlaði ekki að skipta sér af
þessu. Það vildi hann ekki gera,
ekki að standa í neinum illind-
um, svo málið féll niður. Þarna
var Guðna rétt lýst. Alltaf var
hann viðmótsgóður við alla,
hjartahlýr og göfugur drengur.
Eitt var það sem einkenndi
hann. Það var átthagatryggðin.
Hún var mikil. Á hverju sumri
fór hann heim að sjá sveitina
sina, og nú að leiðarlokum verð-
ur hann fluttur þangað og lagð-
ur til hinztu hvíldar þar í faðmi
hennar. Slik var hans tryggð.
- Nú þegar leiðir skiija vil ég,
Guðni minn, þakka þér alla þína
góðvild, sem við hjónin höfum
orðið aðnjótandi. Hér er flutt
hjartans kveðja frá manni min-
um með þökk fyrir allt gott á
liðnum árum, sem voru of fá, en
hér er það Guð sem ræður. Áður
en ég lýk þessum fátæklegu orð
um mínum, viljum við hjónin
votta ástvinum Guðna dýpstu
samúð. Konu hans og börnum
biðjum við guðs blessunar. Hann
styrki þau í sorginni.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi.
Vinkona þín Hermína.

Benjamín Sigvalda-
son, fræðimaður og
rithöfundur - Minning
VIÐ andlát Benjamíns Sigvalda-
sonar rifjast upp okkar kynni
frá liðnum árum. Það eru nú
rétt 20 ár síðan við sáumst
fyrst. Við vorum báðir staddir
inni hjá Baldri Pálmasyni í
Ríkisútvarpinu, sem þá var til
húsa í Landsímahúsinu við
Austurvöll. Benjamín að bjóða
sagnaþátt til flutnings, en ég
kvæði. Báðir hlutum við já-
kvæða afgreiðslu með það, sem
við höfðum fram að bjóða. Þeg-
ar þetta var, var Benjamín hálf-
sextugur að aldri, farinn örlítið
að reskjast, en kvikur og léttur
í hreyfingum. Það, sem vakti
einna mest athygli mína á mann
inum, var hvað hann var hresa
í máli og víllaus. Ljóð, einkum
vísur, lágu honum á tungu, bæði
eftir hann sjálfan og aðra. Minn-
ið var gott.
Eftir þennan okkar fyrsta
fund hittumst við Benjamín
öðru hverju í fornbókaverzlun
hans neðarlega á Hverfisgötu.
Alltaf fannst mér gaman við
Benjamín að ræða. Stundum
lofaði hann mér að heyra vísur
sem hann hafði nýlega ort, sum-
ar býsna beinskeyttar. Benja-
mín heflaði sjaldan utan af því,
sem hann vildi segja. Hrein-
skilni var honum í brjóst borin.
Eins og alþjóð er kunnugt,
kom fjöldi rita frá hendi Benja
míns, aðallega sagnaþættir og
Þjóðlegur fróðleikur. Mun vafa-
laust einhver annar en ég minn-
ast hans sem rithöfundar og
fræðimanns nú, þegar hann er
allur. Ég minnist hans sem
manns, er á leið minni varð.
Ekki sizt undir ævilok Benja-
míns verður hann mér minnis-
stæður.
til sölu
240 fm að stærð, auk verkstæðispláss í sjávarþorpi, með
mikla framtíðarmögUleika.
Smáiðnaður rekinn í húsinu.
Góðir greiðsluskilmálar.
ERLINGUR BERTELSSON HOL.,
Kirkjutorgi 6.
_____________________________Símar 15545, 34262 (kvöldsími).
Mntsveinn ósknst
til afleysinga í sumarleyfum.
Upplýsingar er greini aldur, menntun og fyrri störf sendist
blaðinu fyrir 10. maí nk. merktar: „Matsveinn — 7274".
BYGGINGAVORUR
Hinar margeftirspurðu
— skrautlegu VEGGFLlSAR postulíns, loksins
komnar.
Vinsamlegast sækið gerðar pantanir.
Þ. ÞORGHIMSSOINí & CO
Verzlunarhúsnœði
Til sölu er fokheit verzlunarhúsnæði í Breiðholti um 100 fm.
Húsnæðið er fyrir bókabúð, gjafavöru, búsáhöld. leikföng
og fleira.
Teikningar til sýnis á skrifstofunni.
HÚSAVAL, Skólavörðustíg 12,
símar 24647 og 25550,
Þorsteinn Júlíusson, hrl.,
Helgi Ólafsson, sölustjóri,
kvöldsími 41230.
Á föstudaginn langa hringdi
síminn heima hjá mér. Var þar
Benjamín Sigvaldason. Hann
sagðist vera rúmliggjandi. Hefði
fengið aðkenningu af slagi í des
ember síðastliðnum. Legið síðan
á sjúkrahúsi í átta vikur og síð-
an jafn lengi heima. Bað Benja-
mín mig að heimsækja sig sem
fyrst — sem ég gerði. Erindið
var að biðja mig að lesa þátt
í útvarpið, úr einni bóka hans.
Við ræddumst alllengi við. Þó að
Benjamín væri máttlaus öðrum
megin, var hann vel málhress.
Símatækið hafði hann á borði
við rúm sitt, og hringdi í kunn-
ingjana, til að stytta sér stund-
irnar. Einnig las hann dagblöðin
og hlustaði á útvarpið. Hann
gat bara ekki skifað neitt. Það
vissi ég, að honum fannst þung-
bært.
Enn hringdi síminn. Benja-
mín sem fyrr. Hann óskaði eftir
því, að ég heimsækti sig. Ég
kom til hans sunnudaginn 18.
apríl. Hafði með mér ljóðasafn
Jóhannesar úr Kötlum, en í
fyrri heimsókn minni til Benja-
míns hafði ég þulið eftir minni
nokkuð úr kvæði Jóhannesar:
Karl faðir minn. Fannst Benja-
mín það afburða gott — sem
það og líka er —- einkum þátt-
urinn, þar sem gamli maðurinn,
faðir Jóhannesar, kveður sonar-
son sinn. Nú las ég kvæðið í
heild fyrir Benjamín. Man ég,
að hann táraðist af hrifningu,
er ég las áminnztan kafla. Mun
ég aldrei gleyma því.
Þetta varð okkar síðasti fund-
ur, en Benjamín hafði þó sam-
band við mig símleiðis þriðju-
daginn næstan á eftir. Ekkl
grunaði mig þá, að við ættum
ekki eftir að sjást. Sunnudaginm
næsta frétti ég, að Benjamín
væri farinn, hefði andazt á Land
spítalanum föstudagskvöldið áð-
ur. Ekki þurfti hann lengur að
stríða við heiminn. Eins og kom
ið var, var þetta kannski það
bezta. En einum vini var ég
orðinn fátækari. Skal hér þakka
okkar kynni.
Eftirlifandi konu Benjamíns,
Guðrúnu Helgadóttur, svo og
dóttur þeirra, Hjördísi, votta ég
einlæga samúð mína. Dóttur-
dóttirin, Thelma litla, var Benja
mín sál. mikið ljós í banaleg-
unni.
Blessuð sé minning Benjamína
Sigvaldasonar.
Auðunn Bragi Sveinsson.
Sveitorfélög — Skólonefndir
Fjórir ungir kennarar (tvenn hjón) með nokkra reynslu, óska
eftir störfum við skóla úti á landi næstkomandi vetur.
Upplýsingar merktar: „Hreinskilin — 7488" sendist afgreiðslu
blaðsins fyrir 1. júní næstkomandi.
M erkjasöludagur
Styrktarsjóðs heyrnardaufra er í dag.
I Reykjavík geta sölubörn fengið merkin afhent kl. 10 til 18 I
dag í Heyrnleysingjaskólanum, Stakkholti 3, Heyrnarhjálp, Ing-
ólfstræti 16, skrifstofu að Hverfisgötu 44, svo og kl. 9—10.30
í verzl. Egill Jacobsen, Austurstræti 9.
Úti á landi verða merkin afgreidd frá skólunum á hverjum stað.
STJÓRN STYRKTARSJÓÐS
HEYRNARDAUFRA.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 78., 79. og 81. tbl. Lögbirtingablaðs 1970
á Heiðarbæ 3, talinni eign Vilhjálms Lárussonar, fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri, fimmtu-
dag 6. ma! 1971, klukkan 11.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 51., 54. og 56. tbl. Lögbirtingablaðs 1970
á hluta í Hólmgarði 23, talinni eign Rósu Vigfúsdóttur, fer fram
eftir kröfu Þorvaldar Þórarinssonar hrl., á eigninni sjálfri,
fimmtudag 6. maí 1971, klukkan 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 72., 73. og 75. tbl. Lögbirtingablaðs 1970
á Hjaltabakka 8, talinni eign Bjarna Þórs Kjartanssonar o. fi.,
fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni
sjálfri, fimmtudag 6. maí 1971, klukkan 13.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.