Morgunblaðið - 08.06.1971, Blaðsíða 21

MORGUN8LAÐÍÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚNl 1971
21
Þórir Kr. Kristinsson
forstjóri — Minning
Faeddur 29. júní 1913
Dáiun 31. maí 1971
í DAG fer fram frá Dómkirkj-
uani í Reykjavík útför í»óris
Kristins Kristlnssonar, forstjóra,
en hann andaðist að morgni 2.
hvítasunnudags á 58. aldursári.
Þórir fæddist í Reykjavík 29.
júní 1913, en foreldrar hans
wru hinn þjóðkunni athafna-
maður Kristinn vagnasmiður (f.
30. sept. 1870, d. 14. nóv. 1957),
Jónssonar, bónda að Hrauni í
Ölfusi, Halldórssonar og konu
hans Þuríðar (f. 1. júní 1875, d.
3. nóv. 1914), Guðmundsdóttur,
bónda í Seli í Landeyjum,
Brandssonar. Móðir Þóris andað
ist, er Þórir var á öðru ári, en
hann var yngstur 5 systkina. —
Látin eu Ragnar, forstjóri, Lára,
hárgreiðslukona og Georg, sem
dó barn að aldri. Eftirlifandi er
Kristrún og kjörsystir þeirra,
Helga.
Þórir lauk prófi frá Gagn-
fræðaskóla Reykjavíkinga árið
1931 með hárri einkunn, enda
góður námsmaður og greindur
vel. Stundaði hann siðan nám I
bifreiðasmíði í Danmörku og
lauk prófi frá Fredriksberg Tekn
iske Skole, Kaupmannahöfn árið
1934. Eftir heimkomuna hóf
hann störf við fyrirtæki föður
síns og störfuðu þeir feðgar sam
an, ásamt Ragnari til æviloka
hans.
Þórir kenndi teikningar í bif-
reiðasmíði við Iðnskólann í
Reykjavík frá árinu 1943 til árs
ins 1964 og er mér kunnugt um,
hversu mjög hann lagði sig fram
við kennarastarfið, enda báru
hinir fjölmörgu nemendur, sem
hann útskrifaði, þakklæti og
virðingu í hug til hans. Þórir
skipulagði teikninám í bifreiða-
smíði við Iðnskólann, þegar bif-
reiðasmíði var gerð að iðngrein
1943 og býr skólinn enn þann
dag í dag að brautryðjendastarfi
hans. Hann sat í fyrstu stjórn fé
lags bifreiðasmiða og var félagi
þess til æviloka.
Hamingjusporið var stigið á
friðardaginn 5. maí 1945, er
hann kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Cörlu Hönnu Proppé, dótt
ur Carls Proppé, stórkaupmanns
og Jóhönnu konu hans. Þórir og
Carla byggðu bú sitt um þjóð-
braut þvera og var jafnan gest-
kvæmt hjá þeim, enda bæði af
sterkum stofni og óvenjulega
gestrisnu fólki komin. Þeim
varð fjögurra barna auðið. Elzt
var telpa, sem dó rétt eftir fæð-
ingu, en hin eru Hanna Dóra,
gift Helga Daníelssyni, málara-
meistara, Þorkelssonar. Þau eru
nýkomin heim eftir 2ja ára fram
haldsnám erlendis, Hugó Lárus,
við nám í Háskóla íslands og
Þórir Kristinn við nám.
Á seinni árum átti Þórir við
mikla vanheilsu að stríða og eft
ir að hann dvaldist á sjúkrahús-
um og frá störfum i nær tvö ár,
varð hann að leggja starfsemi
vagna- og bílasmiðjunnar niður
enda farinn að heilsu. Vagna- og
bílasmiðjan, er starfað hafði síð
an árið 1904 var því eitt af elztu
fyrirtækjum landsins. Margir
starfsmanna höfðu starfað ára-
tugum saman við fyrirtæki
þeirra feðga og sumir í fleiri
ættliði, enda valinn maður í
hverju rúmi og fannst mér jafn
an sem hér væri um eina stóra
fjölskyldu að ræða. Ákvörðun
þessi var honum ekki sársauka-
laus, en hann tók því með karl-
mennsku og ró og var búinn að
koma sínum málum vel fyrir, er
hann féll frá.
Þeir feðgar, Kristinn, Ragnar
og Þórir hafa reist sér vegleg-
an bautastein í iðnsögu þessa
lands með því að tengja saman
vagna- og bílaöldina.
Margs er 'að minnast, þegar
upp er rifjuð hálfrar aldar vin-
átta og samfylgd okkar Þóris,
fyrst i barna- og gagnfræðaskóla
og síðan allar götur til æviloka.
Við vorum fjórir vinirnir, sem
vorum óaðskiljanlegir öll
bernskuárin og má ef til vill
þakka það hvað mest Kristni
föður Þóris. Hann bókstaflega
skapaði okkur tómstundaheimili
með því að láta Þóri í té 3tórt
og skemmtilegt herbergi búið
vönduðum húsgögnum. Þangað
voru jafnan bornarfram rausnar
legar veitingar af glæsilegri
konu frú Halldóru Guðmunds-
dóttur, Andersen, en hún tók
fljótlega við stjórn á heimili
Kristins eftir lát konu hans og
var frú Halldóra Þóri sem bezta
móðir alla tíð. Á sumrum bauð
Kristinn okkur félögum Þóris
jafnan í tveggja daga ferðalag
með fjölskyldunni og vinum
þeirra og var þar vel séð fyrir
öllu. Ferðalög þessi voru okkur
ógleymanlegar gleðistundir. Árið
1934 réðumst við vinirnir í það
stórvirki að kaupa litla „dross-
íu“, sem kostaði 420 krónur,
enda dekkja- og rúðulaus. Víð
komum bílnum inn í port hjá
Kristni vagnasmið og brátt voru
komnar rúður í og dekk undir
og ekki er mér grunlaust um að
starfsmenn Kristirns hafi lagt þar
hönd að verki. Bíllinn var mál-
aður rauður og hét „Rauðka“
upp frá því. Á „Rauðku“ var
ferðast um landið þvert og endi
langt. Á vetrum til skíðaiðkana
og á sumrum voru öræfin könn
uð. Svona liðu æskuárin. Við fé-
lagarnir Þórir, Björn Pétursson
og Skúli Jóhannsson stofnuðum
svo okkar eigin heimili og vor-
um svo lánsamir að konur okkar
féllu vel inn i hópinn svo enn
treystust vináttuböndin. Skúli
kom til landsins sl. fimmtudag
eftir 16 ára dvöl í Kanada. Þórir
taldi dagana þar til Skúli kæmi,
en öðruvísi fór með móttökuna
en ætlað var. Smárinn er aðeins
þriggja blaða í dag.
Fyrir fáum dögum hitti ég á
götu gamlan skólafélaga og
spurði hún, hvort enn væri sama
vináttan milli okkar gömlu skóla
félaganna. Staðfesti ég að svo
væri. Henní varð þá að orði:
„Mikið vildi ég að maðurinn
minn ætti svona vini, hann á
bókstaflega engari vin.“
Þórir var sannarlega tryggur
og góður vinur, það fann ég bezt
þegar á bátinn gaf, bæði vegna
veikinda og annars. Oteljandi
stundir hefir fjölskylda mín
dvalið í sumarhúsi þeirra Þóris
og Cörlu og síðast nú á hvíta-
sunnu voru barnaböm mín að
leik við hann þar lengi dags.
Þórir var sérstakur barnavinur
og var ekkert of gott, ef börn
áttu í hlut. Hann var frábær
og elskaður heimilsfaðir, léttur
í lund, sérstakt prúðmenni og
drengur góður. Það er því með
söknuði og trega, sem við kveðj
um þennan góða vin, en sárust
er skilnaðarstundin fyrir konu
hans, börn, systur og aðra ást-
vini og bið ég þeim Guða bless
unar.
Minningargrein þessari vil ég
ljúka með Ijóðlínu listaskáldsins
góða: „Farðu vel, bróðir og vin
ur!“
Oddur Helgason,
í DAG verður jarðsettur frá
Dómkirkjunni Þórir Kr. Kristins
son bifreiðasmíðameistari. Hann
var sonur hins merka manns
Kristins vagnasmiðs, sem var
brautryðjandi í smíði hestvagna
á ísiandi, mikill dugnaðar- og
atorkumaður og á undan sinní
samtíð. Ungur að aldri hóf Þórir
störf á verkstæði föður síns, en
þá var_ einnig farið að byggja
yfir bíla á verkstæði Kristins.
Upp úr 1930, þegar innflutníng-
ur bifreiða til íslands fór að auk
ast, sendi Kristinn Þóri til Dan
merkur til að kynna sér yfir-
byggingar bifreiða og eins að
læra teikningu í bifreiðasmíði.
Eftir að Þórir kom heim frá
námi, hóf hann aftur störf á
verkstæði föður síns og teikn-
aði öll hús, sem smíðuð voru í
fyrirtæki hans, en þau voru æði
mörg. Þegar félag bifreiðasmiða
var stofnað 1938 var Þórir einn
af stofnendum þess og einnig
var hann ritari fyrstu stjórnar
félagsias. Þegar bifreiðasmíði
varð sériðngrein 1942, vantaði
kennara til að kenna teikningu
í iðninni við Iðnskólann. Eini mað
urinn, sem gat tekið það að sér,
var Þórir, og við það starf var
hann í tuttugú og fimm ár, svo
að þeir eru margir bifreiðasmið
irnir, sem hann hefur keimt
teikningu.
Kynni mín af Þóri eru frá því
ég man fyrst eftir mér. Faðir
minn starfaði í fyrirtæki Krist-
ins frá 1922 til dánardags, og
mátti segja, að heimili Kristins
væri mitt annað heimili í æsku
minni. Því voru kynni okkar
Þóris'óvenju mikil og góð. Ótald
ar eru þær ferðir, sem hann tók
mig með sér út úr bænum á
sumrin í bíl sínum,' en á þeim
tíma var ekki bifreið á hverju
heimili sem nú. Þórir var mað-
ur léttur í lund, og varla man
ég eftir, að hann skipti skapi
eða talaði illa um nokkum
mann, og bóngóður var hann
með afbrigðum. Eftir lát föður
síns tók Þórir við stjórn fyrir-
tækisins ásamt Ragnari bróður
sínum, en þegar Ragnar féll frá,
keypti Þórir fyrirtækið og rak
það einn, meðan heilsan leyfði,
eða til ársina 1969. Undanfarin
15 ár hefir Þórir átt við mikil
veikindi að stríða, en þau bar
hann með mikilli karlmennsku
og aldrei heyrðist hann kvarta,
þótt sárþjáður væri, en er hann
féll frá, var hann enn einu sinni
að bíða eftir spítalaplássi. Sína
mestu gæfu taldi hann vera, er
hann kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Cörlu Proppé, og ótelj-
andi eru þau skiptin, sem hann
sagði: „Ekki veit ég, hvernig ég
færi að, ef ég hefði ekki hana
Cörlu mína.“ Fá hjón þeklcti ég
sem voru eins samrýnd og þau
voru. Þau eignuðust fjögur börn;
eitt dó nýfætt, en þrjú eru á
lífi: Hanna Dóra, gift Helga Dan
íelssyni; Hugó Lárus og Þórir
Kristinn, báðir í heimahúsum.
Að loknum þessum fátæklegu
orðum bið ég góðan guð að
styrkja eiginkonu, börn og aðra
ættjngja í sorg þeirra.
Magnús B. Gíslason.
ÞEGAR mér var tjáð lát vinar
míns og gamla skólabróður Þór-
is Kristinssonar, komu í hugann
nrargar fagrar og skemmtilegar
endurminningar frá vetrunum
tveim, sem við vorum saman í
I gamla Miðbæjarskólanum, en
Félagsstarf eldri borgara
í Tónabæ
Á morgun, miðvikudag, verð-
ur „opið hús" frá kl. 1.30—
5.30 e. h. Ðagskrá: Lesið,
tefk, spilað, kaffiveitingar,
upplýsingaþjónusta, bókaút-
lán og skemmtiatriði.
FiladeKía
Atmennur biblíulestur í kvöld
ki. 8.30. Einar Gíslason talar.
Annað kvöld, miðvikudag,
verður systrafundur.
einmitt frá þessum árum á mað
ur oft skýrustu endurminningann.
ar.
■Við vorum þá mikið sama«,
þræðumir Þórir og Skúli Jó-
hannsson (en þeir Þórir vomi
óaðskiljanlegir vinir) en nú eíúr
16 ára fjarveru Skúia af landtrMA
fær hann aðeins að fylgja vu»i
sínum til hinztu hvíldar.
Lífið er stundum séði torskiUS
okkur mannanna börnum.
Vinátta okkar Þóris hefur haM
izt síðan, þó ekki hafi hún veriö
svo náin síðari árin.
Þegar ég byrjaði fyrst sjálf-
stæðan rekstur við lítil efni : í
næsta nágrenni við Þóri, þá var
hann einn af fyrstu viðskipta-
vinum sem til mín komu og
sagði mér að vináttan og við-
skiptin skyldu haldast í hendur
hj á okkur.
Þetta var mér mikill síyrkur
þá, því hann hafði mikið umleik
is á þeim tíma.
Þórir var þéttur á velli og
þéttur í lund en hafði sértega
hlj'ja og milda framkomu.
Síðari árin hefur Þórir átt við
mikinn heilsubrest að stríða og
minnkandi viðskiptarekstur;
hafa þá á stundum verið erfiðir
tímar, en þá hefur hans bezta at-
hvarf verið hans góða kona og
fagra og friðsæla heimili,
Þetta eru aðeins fáein kveðjti
orð til farins vinar með ósk um
bjarta heiroferð að leikslokum,
Konu hans og börnum votta
ég mína dýpstu samúð og bið
þeim blessunar Guðs.
Björn GuðmundssOB.
S, Helgason hf. STEiNlÐJA
B’nholti 4 Simar 2ÍS77 og Í42S4
Knattspyrnudeild
Æfingatafla sumarið 1971
Meistara- og 1. flokkur:
Mánud. kl. 20, miðvikud. <1.
20.30, föstud. kl. 20.30.
2. flokkur:
Mánud. kl. 21, þriðjud. kl. 21,
fimmtud. kl. 20.30.
3. ftokkur:
Mánud. kl. 20. þrtðjud. ki. 20.
fimmtud. kl. 19.30.
4. ftokkur:
Þriðjud. kl. 19, miðvikud. kl.
19.30, föstud. kl. 19:30.
5. flokkur:
HvETTA Á NÆSTA LEITI • eftir John Saunders og Alden McWilliani
Farðu aftur á skrifstofuna þína, hers-
höfðingi. og vinn fyrir bessuni risalaun-
um, sem þoir buðu þér fyrir að skipta á
etnkennisbúningi og jakkafötum. Fg verð
að segja, Marty, að framkoma þín veldur
mér áhyggjum. (2. mynd) Þessi var góð-
ur . . . herra. Þú hafðir aldrei áhyggjur
af eimi eða neinu, alla si/.t syni, sem þú
faldir í herskólanum. (3. mynd) . . . cða
eiginkonu, sem gat loks keypt sig út úr
hernum með of stórum skainmti af svefn-
töfluni-
Mánud. kl. 5:30—Ó.30 O,
ki. 6.30—7.30 A, 8, C,
þriðjud. kl. 5.30—6.30 O.
kl. 6.30—730 A. 8. C.
fímmtud. kl. 5.30—6.30 O,
kl. 6 30—7.30 A. B, C.
Fálkarnir (Old boys):
Fimmtud. kl. 21.
HÖ8ÐUR ÖLAFSSON
haostaréttarlogmaðui
skjalaþýðandi — ensku
Ausíurstræti 14
símar 10332 og 35673
RACNAR JÓNSSON
Lögfræðistörf
og eignaumsýsla
Hverfisgata 14. - Slmi 17752,