Morgunblaðið - 17.07.1971, Qupperneq 8
MORGUNRLAÐXB, LAUGARDAGUR 17. JÚLI 1971
„ Þetta er ævintýri líkast...66
Rætt vid veiðimenn við Norðurá og Fáskrúð
Þeir eru ófáir sem þessa
dagana leita á náðir móður
náttúru sér til hvildar frá
amstri hversdagsleikans í
borg og bæjum. Undamfarin
ár hefur veiði i ám og vötn-
um átt sívaxandi vinsældum
að fagna enda að vonum, því
verða fyrir óþægilegum að-
finnslum kunningja.
Siðastliðinn laugardag átti
blaðamaður Mbl. stutta við-
dv'öl við Norðurá. Voru
menn þar í óða ömn að „berja
ána“ I von um að fá’ann, en
eiginkonumar sátu á bökk-
r* í>
m
- »
m
„Putta skratti og þó.“
fátt er betur til þess fallið
að njóta útiveru og kyrrðar.
Norðurá í Rorgarfirði hef-
ur löngum verið vinsæl með-
al veiðiimanna og fátítt er að
menn komi þaðan sneyptir,
enda er þá altént hægt að
koma við hjá Kristjáni i
Ferjukoti og kaupa þar nýj-
an lax til að komast hjá því
að koma tómhentir heim, og
nokkur óprenthæf orð um
munn fara og sagðist lýsa
frati á þessa helv. . . laxa
hér, en hélt siðan ótrauður
áfram við að kasta.
Litlu seinna var arrnar
veiðimaður koiminn með’ann
á, varð hinum heppnari og
náði laxinum á þurrt.
— Þetta er putta skratti,
ekki nema 5 pund eða þar
um bil sagði maðurinn, en
andlitið lýsti samt óblandinni
ánægju yfir fengnum. Gunn-
ar Sv. Jónsson heitir veiði-
maðurinn og fræddi hann
okkur um að banamein lax-
inis væri „Silver Blue“ fluga,
en á þá flugu veiddi hann mik
ið, þótt gömml væri.
—■ Aðalveiðistaðurinn er
hérna upp frá, en hér er
bara skemmtilegra að vera.
— Það er jú sportið sem er
aðalatriðið.
Skammt frá hittum við
Harald V. Haraldsson, arki-
tekt, og tókum hann tali.
Sagðist hann hafa byrjað að
veiða kl. 4 á föstudag og
vera búinn að landa sex löx
um.
— Hér er laxinn fremur
smár, svona i kringum 5
pumd. Þó veiddust i morgun
tveir vænir, 14 og 16 pund.
— Það skemmtilegasta við
þetta er að nær eingöngu
veíðist hér á flugu, nú hafa
t.d. aðeins veiðzt 3 laxar á
maðk Og þá fengu konurnar.
— Hvers vegna ferð þú í
laxveiði?
— Ja, ég fer í lax tii þess
að slappa af og njóta kyrrð-
arinnar. Auðvitað hef ég líka
mikla ánægju af laxveiði,
e.t.v. ekki að fá sem flesta,
þótt auðvitað sé það gaman,
en nauðsynlegt er að fá eitt-
hvað öðru hverju.
Það er alltaf hreinasta æv
intýri að koma hingað, nátt-
úrufegurð er hér stórbrotin
Haraldur V. Haraldsson.
unum þolinmóðar, og nutu
útiverunnar og þeirrar
óblöndnu ánægju að þurfa
ekki að hugsa til matartil-
búnings um kvöldið.
Við tylltum okkur hjá
tveimur þeirra og röbbuðum
við þær noikkra stund.. Sögð-
ust þær heita Elsa og Guð-
rún og aðspurðiar sögðust
þær fara í veiðiferðir til þess
að eiginmennirnir fiskuðu
eitthvað og þeim leiddist
ekki. Auk þess væri mjög
þægilegt að losna um tíma
við húsmóðurstörfin og láta
stjana í kringum sig í veiði-
húsinu.
— Fáið þið ekki að renna
fyrir öðru hverju?
— Jú, það kemur fyrir, en
aðeins ef um maðfcastöng er
að ræða, flugan er hins veg-
ar of erfið enda eyða þeir
miklum tíma í að ná leikni í
að kast'a henni, það má segja
að það sé heilmikid íiþrótt.
Nú hýrnaði yfir mann-
skapnum og menn voru farn-
ir að fylgjast með tilburðum
eins veiðirnannsins, sem sýni-
lega hafði sett í lax og háði
nú baráttuna við að ná hon-
um á land. Var maðurinn ró-
legur, en laxinn hins 'vegar
ekki og reyndi áikaft að
synda í burtu, stökkva og
snúa sér, en allt virtist koma
fyrir ekki, og sigurglampi
færðist yfir andlit veiði-
mannsins er hann hafði dreg
ið laxinn upp undir árbakk-
ann. Laxinn gerði þá síð-
ustu örvæntingarfullu til-
raunina, i þessum ójafna
leik, til að sleppa, stökk í
loft upp, og viti menn, hann
synti í burt og sagði ekki
einu sinni bless við vomsvik-
inn veiðimanninn.
Lét þá veiðimaðurinn sér
„Veiddi veiðarfæri, með laxi á, flotholti og maðki/
Gunnar Þór Jónsson.
og félagsskapurinn skemmti-
legur. Sá hópur eða ,,holi“
sem hér er nú hefur haldið
saman í nokkur ár, og sumt
nema einu sinni á ári, þ.e.
hér við ána, enda er oft glatt
á hjalla og margt gerist hér
skemmtilegt.
,— Hefur þú stundað veiði-
af þessu fólki sér maður ekki
skap lengi?
— Ég byrjaði að veiða hér
1958, en fékk þá ekki neitt,
nema e.t.v. bakteríuna.
Næsta ár fór ég hingað aftur
og náði þá í lax og síðan hef
ég komið hingað svo til á
hverju sumri.
Fyrstu árin var ég ógur-
lega sár þegar ég fékk ekki
lax, en seinni árin hefur mað
ur ekki verlð eins öngulsár,
heldur telur sér bara trú um
að engin veiði sé í ánni í það
skiptið.
I sumar hefur veiðzt vel í
flestum ánum í Dölunu.m, og
sögur um feikna veiði hafa
borlzt ofckur Morgunblaðs-
Fra.mhald á bFis. 20.
* -* ■
.