Morgunblaðið - 13.11.1971, Síða 22

22
MORGUNJJLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. NÓVEMBER 1971
Jónatan J. Líndal, óðalsbóndi
á Holtastöðum
F. 36. júní 1879. D. 6. nóv. 1971.
AÐ morgni hins 5. nóvemtoer
barst fregn hingað suður um
að Jónatan J. Líndal, óðalstoóndi
á Holtastöðum í Langadai, hefði
látizt skömmu áður á heimili
sínu á 93. aidursári. Hann hlaut
hœgt andlát.
Jónatan J. Líndal var fœddur
að Gröf í Víðidal i V.-Húna-
vatnssýslu 26. júní 1879. Voru
foreldrar hans hjónin Kristín
Jónsdóttir frá Holtastöðum og
Jósafat Jónatansson, fyrrum al-
þingismaður. Barn að aldri flutt-
ist Jónatan með foreidrum sín-
um að Holtastöðum i Langadal.
Þar ólst hann upp og tók við
búsforráðum, er hann hafði ald-
ur til, og þar lézt hann í hárri
elli.
Sextán ára gamall hóf Jónatan
nám i Möðruvallaskóla. Lauk
hann námi frá skólanum vorið
1897. Nokkrum árum síðar fór
hann til Noregs til frekara
náms. Dvaldist hann í Noregi
um tveggja ára skeið og stund-
aði nám við Búnaðarháskólann
í Ási.
Skömmu eftir námsdvölina i
Noregi tók Jónatan við búi á
Holtastöðum. Jónatan var tví-
kvæntur. Árið 1911 kvæntist
hann fyrri konu sinni, Guðriði
Sigurðardóttur frá Lækjamóti í
Viðidal. Eignuðust þau hjónin
tvö böm, Jósafat, forstjóra
Sparisjóðsins í Kópavogi, sem
kvæntur er Áslaugu Líndal,
fæddri í Færeyjum, og Margréti,
sem gift er Bergi Vigfússyni,
kennara í Hafnarfirði. Þá ólu
þau Jónatan og Guðríður upp
Sigríði Stefánsdóttur frá Smyrla-
bergi, sem nú er húsfreyja að
Glæsibæ í Sléttuhlíð í Skaga-
firði, gift Pétri Jóhannssyni for-
stöðumanni hraðfrystihússins á
Hofsósi.
Guðríður dó árið 1932, en sex
árum siðar eða árið 1938 kvænt-
ist Jónatan Soffíu Pétursdóttur,
hjúkrunarkonu frá Tjörn á
Skagaströnd, sem lifir mann
sinn. Börn Jónatans og Soffíu
eru Hjördis, hjúkrunarkona og
húsfreyja að Hjarðartungu í
Vatnsdal, gift Eggert Lárussyni,
og Holti, sem tók við búi föður
síns á Holtastöðum. Er Holti
kvæntur Kristínu Jónsdóttur.
Jónatan Líndal var sannur
Farðir minn,
Erling Aspelund,
andaðist i sjúkrahúsi Isaf jarð-
ar föstudagimn 12. nóvember.
Krling Aspelund.
Móðir okkar,
Guðrún J. Einarsdóttir,
Laufási, Eskifirði,
andaðist i sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað hinn 12. þ.m.
Valborg O. Árnadóttir,
Anna G. Ámadóttir,
Málmfreður .1. Ámason,
ðón 1». Ámason.
Magnús Böðvarsson,
hreppstjóri, Laugarvatni,
andaðist föstudaginn 12. nóv.
Aðalbjörg Haraldsdóttír
og fjölskylda.
Innilegar þakkir fyrrr auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og útför
Sigurbjörns
Benediktssonar.
Fyrir hönd sonar og annarra
vandamanna,
Hrótfur Henedíktssen.
Kveðjuathöfn fer fram í Fossvogskirkju, mánudaginn 15.
nóvember kl. 10,30 um
GUÐJÓN GUÐMUNDSSON,
hreppstjóra, frá Eyri, ingólfsfirði.
Böm og bamabörn.
Fósturfaðir okkar
AUÐUN JÓHANIMESSON,
frá Krossanesi við Reyðarfjörð,
andaðist að heimili sínu Skipasundi 11 fimmtudaginn 11. nóv-
ember 1971.
Fyrir hönd vandamanna
Páll Guðmundson,
Guðni S. Guðmundsson.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi
VILHJÁLMUR GUÐMUNDSSON,
Viðihvammi 10, Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 15. nóv-
ember kl. 1,30. Blóm og kransar afþakkaðir.
Fyrir hönd barna, tengdabarna og barnabarna
Ásgerður Pétursdóttir.
gæfumaður. Harm hlaut gott
uppeldi á æskuheimili sinu.
Hann var ungur settur til
mennta hér á Islandi og í Nor-
egi. Minntist hann jafnan með
þakklæti dvalar sinnar I skólan
um á Möðruvöllum, kennara og
skólafélaga. MermtEisetrið á
Möðruvöllum naut mlkiHar virð-
ingar og þaðan komu f jölmargir
æskumenn, sem héldu á loft
minningu skólans í bvers konar
menningar- og framfaramálum.
Jönatan vildi verða bóndi, góður
bóndi. Þetta auðnaðist honum.
Haim stórbætti jörðina og gerði
hana að höfuðbóli. Hann kvænt-
ist tveim ágætum konum og
eignaðist góð og manrrvæmleg
börn. Fór ékki hjá því, að hon-
um væru faHn margvísleg trún-
aðarstörf. Hann átti um langan
aldur sæti í sýslunefnd. Var
póstafgreiðslumaður óg hrepp-
stjóri tU dauðadags. Þá lét hann
til sín taka með alkunnum dugn-
aði hvers konar störf á syiði
menningarmála og framfara.
Hann var mjög tengdur Kaup-
félaginu á Blönduósi og hinni
umfangsmiklu starfsemi er fé-
lagið hafði með höndum, en fá
störf voru honum hugleiknari
en skólamál Húnvetninga. Er
þvi við brugðið hversu hollur
hann var Kvennaskólanum á
Blönduósi og átti hann vissu-
lega rikan þátt í þeirri virð-
ingu, er þcssi nauðsynlegi skóli
naut, ekki eingöngu í Húnavatns
sýslu heldur um land aUt.
Jónatan var móðurbróðir konu
minnar og ég kynntist honum
vel og með okkur tókust hin
ágætustu kynni. Geymum við
hjónin ljúfar mmningar um
þennan heilsteypta og sanna
drengskaparmann, sem aldrei
mátti vamm sitt vtta. Við frá-
faH Jónatans Líndals hefur is-
lenzka þjóðin misst ágætan son,
sem kvaddur er með söknuði af
öHum þeim, sem til hans þekktu.
Við bjónin sendum frú Soffíu
samúðarkveðjur okkar, svo og
bömum Jónatans, tengdabomum
og öUum niðjum.
Einar B. Guðmimdsson.
JÓNATAN hreppstjóri varð
bráðkvaddur að heimili sínu
Holtastöðum í Langadal 6. nóv.
sl. Varð honum að ósk sinni,
því það sagSi hann mér að þann-
ig vildi hann hverfa kvalalítið af
hérvistarsvæðinu, hann teldi sig
sæmHega undir burtförlna bú-
inn þegar kallið kæmi, ég efast
heldur ekki um það, svo ein-
lægur trúmaður sem hann var.
Jónatan var fæddur að Gröf
í Viðidal. Hann fluttist 6 ára
gamall með foreldrum sínum að
Holtastöðum í Langadal, þar
sem hettnili hans hefur verið æ
síðan. Ég þykist vita að ein-
hverjir fledri en ég hafi áhuga
á að skrifa um hann látinn
og þá sundurliða IifsferH hans
og þau mörgu og mikilvægu
trúnaðr rstörf sem honum hafa
verið falin á langri ævi og ráun-
«r hefur það verið gert í blöð-
um áður. Ég mun því aðaUega
skrifa endurminningar sem
vakna í huga mínum af persónu
legum kynnum við þennan mæta
og góða mann.
Ég þekkti Jónatan frá því að
ég var barn. Það voru ófáar
ferðimar, sem famar voru frá
Fremsta-GiU að Holtastöðum i
minu ungdæmi. Þangað áttum
við kirkjusókn og þar fermdist
ég. 1 þá tið þótti sjálfsagt að
sækja kirkju hvern messudag ef
veður og heimiHsástæður leyfðu.
Þó að kirkjuferSimar vaeru
uppbyggilegar og sjálfsagðar, þá
voru þó aðrar ferðir að Holta-
stöðum enn meira spennandi,
eða svo fannst okkur unglingun-
um í Langadalnum. Það var
nefnilega stofnað þar ungmenna-
félag. Jónatan dáði mjög þenn-
an félagsskap og var þar löng-
um forystumaður, enda mun
hann hafa verið elztur af stofn-
endum þess. Flest aUir fundir
félagsins vom haldnir að Holta-
stöðum, en eins og fyrr segir,
bjuggu þar þá foreldrar hans,
sæmdarhjónin Jósafat Jónatans-
son, hreppstjóri og alþingismað-
ur og kona hans, Kristín Jóns-
dóttir. Þau voru hin elskuleg-
ustu við okkur ungHngana og
töldu velkomið að fundirnir
væru haldnir á þeirra heimili.
Máttum við svo leika okkur á
eftir. Var þá oft farið í glímu
eða aðra leiki. Þe.ssi félagsskap-
ur tel ég að hafi verið bæði
þroskandi og mannbætandi. Þá
voru reglur ungmennafélaganna
hafðar I heiðri og í engu út af
brugðið. Ekki efast ég um að
þessi félagsskapur hafi meðal
annars verið undirrót að þvi
hversu bindindissinnaður og mik-
ill reglumaður Jónatan var alla
tíð. Lengi býr að fyrstu gerð.
Það getur vist varla talizt að
vindropi hafi komið inn fyrir
hans varir og tóbak notaði hann
aldrei.
Það mun víst fátítt að menn
haldi hreppstjóraemtoætti þegar
þeir eru komnir yfir nírætt og
skiU því með sóma af eigin
hendi, með fagurri Skrift og
fyrirmyndar frágangi, en þetta
tókst Jónatan allt til dánardæg-
urs. Varla hefði hann getað það
ef hann hefði verið óreglumað-
Jónatan var tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var Guðríður Sigurð-
ardóttir frá Lækjamóti, forstöðu-
kona Kvennaskólans á Blöndu-
ósi, gáfuð og menntuð kona.
Fegurðarskyn hennar var mikið.
Bera þess merki hinir fögru
skógarrunnar á Holtastöðum,
sem munu hafa sprottið upp
mikið fyrir hennar tilverknað.
Börn þeirra eru Jósafat Líndal,
sparisjóðsstjóri, búsettur í Kópa-
vogi, kværrtur Áslaugu Katrínu
Lindal af færeyskum ættum,
hinni ágætustu myndarkonu.
Margrét, búsett í Hafnarfirði,
gift Bergi Vigfússyni, kennara
þar, glæsilegum manni og góð-
viljuðum, eftir þeim Htlu kynn-
um sem ég hef af honum haft.
Fósturdóttur áttu þau hjón, Sig-
ríði Stefánsdóttur, gifta Pétri Jó-
hannssyni, hreppstjóri í Glæsi-
bæ í Skagafirði. Þá ólu þau upp
frá unga aldri Hörð Valdimars-
son, lögregluþjón í Reykjavik.
Síðari kona Jónatans var
Soffía Pétursdöttir, hjúkrunar-
kona, sem hefur með ágætum
staðið fyrir stóru búi með mikl-
um myndarskap. Börn þeirra
eru: Holti, nú bóndi á Holtastöð-
um, kvæntur Kristínu Jónsdótt-
ur Otg Hjördís hjúkrunarkona,
gift Eggert Lárussyni, bónda i
Grimstungu. IUa er honum í ætt
skotið, ef hann er einhver veifi-
skati. ÖU framantaHn börn og
Til leigu
fósturbörn Jónatans eru hið
mesta manndóms- og myndar-
fólk.
Jónatan var vel menntaður.
Hann var gagnfræðingur frá
Akureyri, sigldi svo til Noregs
og nam þar búfræði, sem kom
honum að góðum notum við bú-
skapinn. Hann hefur beett óðals-
eign sína mjög mikið, bæði með
stórfeUdri ræktun og húsbygg-
ingum. Þannig byggði hann
vandað steinsteypt íbúðarhús,
svo nokkuð sé nefnt. Ekki komst
Jónatan hjá þvi að hlæðust á
hann mörg trúnaðarstörf, svo
traustvekjandi sem hann var og
góðum gáfum gæddur. Skulu
hér nokkur talin, en aðeins
stiklað á stóru. Hann var um
skeið forstöðumaður Kaupfélags
Húnvetninga á Blönduósi. Hrepp
stjóri og sýslunefndarmaður var
hann um áratugi. Um árabil var
hann gjaldkeri Kvennaskólans á
Blönduósi og formaður Rafveitu
Austur-Húnvetninga. Þótt ekki sé
hér fleira taHð, sýnir það glögg-
lega hversu mikla tiltrú hann
hafði, enda brást aldrei vand-
virkni hans og gjörhygh. Ég á
enn meðmæli þau, sem vinur
minn, Jónatan, lét mig hafa
ásamt fleirum velunnurum og
málsmetandi mönnum í Húna-
þingi þegar ég hætti búskap og
sótti um starf í fjarlægu
héraði, er ég fann mig vanmegn-
ugan að halda áfram einyrkja-
búskap á rýrðarjörð. Við þá
menn alla stend ég I mikiUi þakk-
arskuld, sem aidrei verður
greidd, en árna þeim öHum lif-
andi og liðnum heiUa og bless-
unar, því þessi meðmæH urðu
til þess að ég hef haft Hfvæn-
legt starf hér á Suðurlandi, þar
sem ég kom öUum ókunnugur.
Ég vH svo enda þessar línur með
því að hripa niður nokkrar Ijóð-
línur er ég sendi vini mínum
Jónatan á 75 ára afmæU hans:
Ég horfi í anda með huga
glöðum
tU hreppstjórans prúða að
Holtastöðum.
Þar ljósblik ég sé af langri ævi,
þar ljúfmennið hýra toýr.
Sé þaim sem þar hefir % aldar
þrautirnar unnið og sigrað marg-
faldar.
Þar nótt fyrir degi flýr.
Með trúmennsku og stiUingu
stjómaði knörnum,
með stáðfestu og gætni 1 sókn og
I vömum.
Trúnaðarstörfin með tápi
vannstu,
trausta og haldgóða lífsþráðinn
spannstu.
Guðstrúin hjá þér I góðu gengi,
gaman og alvöru á lífsins
strengi
lékstu og lífsgleði fannstu.
Ég þakka þér samveru og sam-
verustundir
sannnefndir ánægju og gleði-
fundir
er unnum við saman í heima-
högum.
H.ugur minn hvarflar að liðnum
dögum,
und fjöllunum háum í Langadal
lágum
að ljúfustu bemskudögum.
Verði þitt ævikvöld vorhlíður
draumur,
vonimar rætist, þá lygnandi
straumur
um sál þina að siðustu fer.
Sólriku löndin á sselunnar
ströndum,
siðast þú eygir á vængjum
þöndum,
þar bústaður búinn þér er.
Venzlafólki öHu sendum við
hjónin hugheflar samúðarkveðj-
ur.
Árm E. Blandon.
Góð matvöruverzlun tii ieigu.
Þeir, sem áhuga hafa, ieggi nöfn sín inn á afgr. Mbl.
merkt: „Matvöruverzlun — 3473" fyrir 20. þ. m.