Morgunblaðið - 23.12.1971, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 23.12.1971, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. DESEMBER 1971 ------------- NÝKOMIÐ STRAUBORÐ SKÓGRINDUR FATAHENGI Minning: Guðmundur Jón Guðmundsson, frá Hesteyri Nytsamar iólagjafir Hrnðsudukatlar Hitakönnur Stálborðbúnnður Eldhússett Olnfastur sknlar og iöt Baðvogir í úrvali jlz MHœent REYKJAVÍK Hafnarstræti 21. sími 13336, Suðurlandsbraut 32, súni 38775. í>ann 5. nóveml>er s.l. var til moldar borinn Guðmundur Jón Guðmundsson. Hann fæddist 21. júlí 1881 á Hesteyri, sonur hjón anna Rósu Gísladóttur og Guð- mundar Þorsteinssonar. 21 árs gamaH missti hann föður sinn og bjó með móður sinni þar tál hann kvæntist 7. sept. 1923. Guð- mundur Jón átti því l'áni að fagna að eignast einsfaka mannkostakonu Soffíu Vagns dóttur. Áttu þau fallegt hús á Hesteyri og voru samhenit i prýði þess, utan húss og inn- an. Hófu þau búskap, voru með afbrigðum dugleg og vel liðin, hjálpsöm við menn og máileys- ingja, hlúðu að gróðri og öllu góðu og fögru. Stundaði Guð- mundur Jón sjó samhliða bú- skapnum, var hann svo mikið góðmenni og hjálpsamur að ofit gaf hann sinn síðasta fisk fá- tækri ekkju eða þeim sem bágt áttu. Þeim hjónuma varð ekki barna auðið en ólu upp 3 fóstur börn og komu þeim vel til manns. Þegar fólk byrjaði að yfirgefa sveitina fluttust þau hjónin sem síðusju íbúar á Hesteyri til Reykjavíkur og keyptu sér hús að Þrastargötu 7b og áttu þar heima síðan. Var ánægjulegt að heimsækja þau, gestrisnin og glaðværðin streymdi á móti manni. Guðstrúin og áhuginn á ölLu góðu og fögru mótaði lif þeirra beggja. Guðmundur Jón vildi nú ekki sitja auðum höndum þótt fullLorð- inn væri, en vann mörg ár með mikilili prýði hjá Bæjarúi (gerð Reykjavíkur, var hann virtur og vel Liðinn sem hið einstaka FLAMINGO straujárnið er fislétt og formfagurt, fer vel í hendi og hefur hárnákvæman hitastilli, hitaöryggi og hitamæli, sem alltaf sýnir hitastigið. ljúfmenni hann var. Hætti hann fyrst að vinna fyrir tveimiur ár um, er þess sjúkdóms varð vart sem dró hann til dauða. 1 vor Lá hann á sjúkrahúsi fárveikur og hugði honum enginn líf, en fyrir fyrirbænir góðra og trú- aðra vina hans lét góður Guð gerast kraftaverk, og hann gat komið heim til að halda upp á niræðisafmæLið sitt hjá vinum og ástvinum sem nú drúpa höfði og minnast látins samferða- manns með trega og söknuði. Guðmundur Jón var með af- brigðum prúður, glaðlyndur og vingjarnlegur í viðmóti. Ég man að faðir minn sálugi séra Jónmundur sagði eitt sinn er hann kom úr erfiðri messuför til Aðalvíkur og Hesteyrar og Guðmundur Jón hafði ferjað hann yfir JökuLfirðina í hríðar- byl og vonzkuveðri. „Hann Guð- mundur Jón er svo hýr — og svo hiýr — að maður verður betri maður af að vera náiægt honum.“ Biessuð sé minning hans. Nú er kallið komið og þú ert horíinn heim og hjartanlegar móttökur þú færð hjá öll'urn þeim, vinum sem þú áiitir við Jökulfjarða strönd þeir víst munu þér fagna við Drottins Himnalönd. Gauja. — Grindavík Framhald af bls. 17. annað með sér en veiðistöng- ina o tannburstann." ,,Og hvað kostar svo slííkt sumarfrí, Jóhann?“ „Verðið er ekki endanlega ákveðið, en ætti að ligigja ein hvers staðar kringum 75 s erl ingspund, og ætti öllum að vera viðráðanlegt, en í því verði eru innifaldar ferðir, bæði milli landa og hér inn- anLantíj, gisting, bátar, fæði, yfirleitt allt nema veiðiútbún- aður.“ „Heldurðu, að þessir ferða- menn muni eitthvað ferðast um landið eftir að veiðum lýkur?“' „Þessir menn vilja ekkent sjá af landinu, fyx. en þeir eru búnir að fiska, en eftir það eru þeir til alls visir.“ „Eru margir slíkir veiði- menn á Bretlandi, mir. Thomp son?“ „Já, eitthvað í kringum 30.000 og á lista okkar, sem fá tilboðið um íslandsferðina eru 22.000, svo að ég vona, að þátttaka verði almenn og góð, þótt ekkert sé samt enn- þá hægt um það að fuiflyrða. Allir vita, hve knattspyrnu- áhugi Englendinga er mikil'l, en ég veit, að næst flestir þeirra munu hafa áhuga á ýmsum veiðiskap og náttúru- skoðun, svo að þarna er um auðuigan garð að gresja." „Nokkuð sérstakt að lokum, herra Thompson?“ „Já, þá helzt þetta: Ef ferðamönnum fjölgaði, ef fleiri ferðuðust um heiminn og kynniust öðrum þjóðum, og minna yrði um stjórnmála menn, J-á hygg ég, að ekki yrði eins mikiö um vandræði í heiminum og nú er.“ — Fr.S.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.