Morgunblaðið - 23.04.1972, Side 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUJMN'UDAGUR 23. APRÍL 1972
21
— Frá Oxford
Framhald a£ bb. 4
það er í fótbolta eða ein-
hverju öðru. 1 augum Oxford
háskóla er Cambrtdgeháskóli
etoi verðugi keppinauturinn
og öfugt.
Við röltum áfram, níður að
ánint — reyndar lendum við
hjá ármótum Cherwell og
Thames. Þar er jafnan mikið
'Mlf og fjör. Skemmitiferðabát-
amir hvetja ferðamenn til að
koma í smá siglingu, börn
eru að gefa öndunum og stúd
entarnir róa fram og aftur aif
mikium krafti, en þjálfarton
þeirra fylgir þeim eftir á
hjóli sínu. Hjólar hann eftir
stígnum, sem liggur meðfram
ánni, og það er flestum ráð-
gáta hvernig hainn heldur
jafinveagi þvi hann er með
skeiðkiukku í annarri hendinni
og hátalara í hinni, sem hiann
hrópar í skipunarorð. — Svo
eru þeir, sem vilja taka líf-
tou með ró og dóla um i litl-
um flatbytnum, sem þeir ýta
áfram með löngum stjaka. Er
vart hægt að vetrja fögrum
sumardegi á friðsælli hátt en
um borð i slíkum bát á ánni
Cherwell. Áin liðast milli
grasi gróinna bakka og víða
slúta trjágreinamar út yfir
ána. Um hádegisbilið bindur
maður svo bátinn við trjá-
grein, meðan maður snæðir
nestið — eða rær upp á móts
við skemmtilega sveitarkrá,
sem stendur við árbakkann
og fær sér hressingu þar.
Það var um borð í etoni
svona flatbytniu, sem sagan
um hana Lísu í Undralandi
varð tii. Höfundurinn, sem
nefindi sig Lewis Carroll, hét
reyndar Charles Lutwidge
Etodgson og var stærðfræði
kennari í Christ Church.
Hann hafði mikið dálæti á
bömum, sérstaklega þremur
dætrum Henry George Liddle,
sem var eints konar rektor í
Christ Church. Þann fjórða
júlí 1862 fór hann sem oftar
í göngufierð með systurnar
liltlu oig reri síðan með þær
upp eftir Thames. Hann var
vainur að segja þeim sögur i
þessum ferðum, og í þetta
sfcipti fór hann að segja þeim
sögu af lítilli stúlku, sem hét
Alice eins og sú elzta af systr
urara, sem þá var 10 ára. Al-
ioe i sögunni fór niður um
kamínuholu og leniti í undar-
legum undirheimum. Eftir
þvi sem ferðirnar urðu fleiri
á ánini þetta sumar, þvii liengri
varð sagan. Alice Liddle
bað Dodgsom um, að skrifa
niður og gefa sér söguna um
þessa nöfnu hennar í Undra-
ia.ndi og það efndi Dodigson
um veturinn. Ekki var hann
þó ánægður með handritið,
reif það og skrifaði söiguna
að nýju og skreytti hana 37
myndum, sem hann teiknaði
sjáifur. Á jólumum 1864 gaf
hann Alice Liddle bókina.
Nokkrum árum síðar var bók
ta gefin út og hefur nú I heila
öld verið - eftirlætislesn-
ing barna og fuliorðinna viða
um heim.
★
Við yfirgefum Lisu í Undra
landi og Christ Church Mea
dow og förum út um hliðið út
í steinum lagt Mertonstrætið.
Hvert skal haida? Við höfum
ekki heimisótt nema einn coll
ege og það eru meira en þrjá
tiu eftir og hver þeirra hef-
ur upp á það mikið að bjóða
að hann gæti réttlætt heim-
sókn til Oxford. Eigum við
að fara í Merton, þar sem
hluti bygginganna er frá 14.
öld og bókasafinið hefur stað-
ið svo tll óbreytt frá því það
var byggt á árunurn 1373—
78? Eða eiigum við að
skoða nýjasta oollegeintn, sem
fcenndur er við heilaga Katr-
tou. Hann var teiknaður af
Ixtauim dainska arfciifiefctinium
Ame Jaodbsen, sarn er
uýlá'tliinin, ag þykir með-
al fcans imerkari vet'fci.
Kannski ættum við heldur að
reyna að komast í hina tll-
komumiklu kapellu í New
College og hlýða þar á kvöld
sömg. Við getum um leið skoð-
að það, sem eftir stendur af
gamla borgarmúrnum. 1 Mag
dalen College er ekki síður
gaman að hlýða á kapellu-
kórinn og á lóðinni úti fyrir,
sem nær yfir 100 ekrur er
margt að sjá, m.a. dádýr, sem
hlaupa þar um. Það er sagt
að dádýrin séu jafn mörg og
kennararnir í Magdalen CoU
ege. Deyi einn úir hiópi kenin-
aranna er dádýrunum fækk-
að um eitt, en ekki fer sögum
af því hvað gerist, ef eitt af
dádýrunum deyr óvænt. Ég
sel þetta ekki dýrara en ég
keypti.
Vi‘ð megum heldur ekki
gleyma að fara upp í tum-
inn á kirkju heilagrar Mariu
meyjar og horfa þaðan út yf-
ir allar turnspírurnar í borg-
inni. Þannig gætum við hald-
ið áfram og ef ég stoppa ekki
núna veit ég ekki nema úr
þessu yrði heil bók. Og það
er það síðasta, sem ég hef
hugsað mér að gera. 1 Ox-
ford eru nefnilega allir meira
og minna að skrifia bækur.
Sérstaklega virðist það á-
striða á fólki að skrifa bækur
um Oxford. AUir þykjast
hafa eitthvað nýtt að segja,
eitthvað sem engum hefur
dottið í hug fyrr — og í bæj
arbókasafninu hér er nær
heiH veggur aðeins þakinn
bókum um Oxford. Og auðvit
að veit enginn hve margar
bækur hafa verið skrifaðar
um borgina og ekki fengizt
útgefnar. Nei, hér skal stað-
ar numið, enda er sjón sögu
ríkari. Og þó. Það er ekfci
hægt að skilja svo við Ox-
ford að ekki sé minnzt á það
mikilvægasta, sem fsland hef
ur lagt fram hér, og það sem
Oxford hefur lagt íslenzk-
unni tU. Það verður þó að
biða næsta bréfis.
Þórdís Árnadóttir.
— I>órðia.r
Jómsson
Framhald af bls. 18
þar í barnaskóla. Bæklingut
þessi er með nokkrum mjög góð-
um teiknimyndum frá björgun-
inni (ffkfci allar af mér), og eru
sumar í bákinni Þraufigóðir á
raunastund.
1 lökaþætti bréfs þins segist
þú ekki hafa séð kvikmyndina
af umræddum atburði og segir:
„Og get því ekki dæmt
um hvort þar gætir rangfærslu."
En skilja má að ekkert sé lík-
legra. Mjög skemmtilega sagt
hjá þér.
En ég hvet þig eindregið tU
að sjá myndina, helzt frumigerð-
ina svo þú getir hafið aðra ná-
kvæma rannsókn meðal sveit-
unga minna um hlut minn að
henni. Frá minni hendi er það
sama og með sjálfa björgunina,
að ég hef talið mig hafa haft
nokkru f o ry st uhl u ti ve rk i að
gegna, að hún var gerð og við
gerð hennar,- og sé ekki eftir,
því að 100 árum liðnum rnun
hún verða einhver söguleg-
asti og mesti kjörgripurinn í
eigu félagsins, S.V.F.f.
Við hetjudýrkun þá, sem þú
nefnir á mér, umfram aðra, sem
að þessari björgun stóðu, hefi ég
ekki orðið var. Við höfum ÖU
verið kölluð hetjur og
öðrum stórum ag fögrum
orðum í fiöiuðu máli, rit-
uðu máli og I ljóðum, og orðið
að sætta okkur við það, ég sem
aðrir. Fólki bæði hér og erlend-
is þótti vænt um björgun mann-
anna, eins og ávallt, þegjir tekst
að bjarga mannslífum, og hefir
óspart látið hrifningu sína og
þakkliæti í ljóis, til bjöi-g'unarfóllks
ins, Slysavarnarfélagsins og
deildar okkar, Bræðrabandsins,
en ekkert frekar til min en ann
ara,
Ég tek því forlátsbeiðni þína
í síðasta bréfi til greina á fyrri
ummælum þínum, sem falla þá
dauð og ómerk, og málið þar með
útrætt frá minni hendi.
Með beztu kveðju.
Látrum 2.4.1972,
Reykjavík 1972
Tekið á móti pöntunum aðgöngumiða í síma
26711 frá kl. 4—7 daglega alla næstu viku.
óskar ef tir starf sfólki
í eftirtalin
störf’
BLAÐBURÐARFOLK
ÓSKAST
Skúíagata
Seltjarnanes — Miðbraat
Ægissíða — Tjarnargafa 3-40
Sími 10100
[wgtniIiIaMfr
Tilboð óskasf
í nokkrar fólksbifreiðar er verða sýndar að
Grensásvegi 9, miðvikudaginn 26. apríl kl.
12—3. — Tilboðin verða opnuð í skrifstofu
vorri kl. 5.
Sölunefnd vamarliðseigna.
PERliUR
Bækur fyrir börn með sögum úr Biblíunni.
Hver bók er með 24 hellsíðumyndum í litum.
PERLUR
pCRtUþ
CRLUR
Blaða- og bókaútgáfan
Hátúni 2 — Sími 20735
Reykfavík
FÉLAGSSTARF
SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
Umræðukvöld urm
Lýðræði í raun
Samband ungra Sjélfstæðismanna og Heimdallur hafa ákveðið
að efna til umræðukvölda um: „LÝÐRÆO! i RAUN" i félags-
heimilinu Valhöll, Suðurgötu 39.
Næsta umræðukvöld verðwr mánudagiirMT
24. npríi kl. 20.30..
STYRMIR GUNNARSSOIM, RITSTJÓRI:
„HVERNIG Á SKOSÐANAMIYNÍDUIN
SÉR STAÐ?"
Fyrir hvert umræðukvöld verður búið að fjölrita þau megiitrr-
atriði, sem hver frummælandi niun helzt taka fyrir, og mumj
því væntanlegir þátttakendur geta gert sér grein fyrir efniniut
undirbúið fyrirspurnir og tekið virkan þátt í umræðunum.
Öllum áhugamönnum er heimil þátttaka í umræðukvöldunum
og þátttaka tilkynnist í Galtafelli, Laufásvegi 46, sími 17100
á skrifstofutíma.
Sérstaklega er framhaldsskólanemum og háskólastúdentum
boðið til þátttöku.
HEIMDALLUR SAMBAND UNGRA SJÁLFSTÆOISMANNA.
KÓPAVOGUR KÓPAVOGUR
Sjálfstæðisfélögin í Kópavogi
boða til almenns fundar um fjárhagsáætlun Kópavogskaup-
staðar 1972 n.k. fimmtudagskvöld, 27. apríl kl. 20.30 í Félags-
heimilinu. neðri sal.
FRAMSÖGUMAÐUR: Axe! Jónsson, bæjarfulltrúii.
Almennar umræður.
Bæjarfulttrúar Sjálfstæðisflokksins ásamt bæjarstjóra svara fyr-
irspumum um bæjarmál.
SJÁLFSTÆDISFÉLÖGIN í KÓPAVOGI.