Morgunblaðið - 06.05.1972, Page 11
MORGUNBJ.AÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. MAÍ 1972
11
n ★
góð,
★ sæmileg,
Sig. Sverrir
Pálsson
★★★ mjög góð, ★★★★ Frábær,
^ léleg,
Björn Vignir Sæbiörn
Sigurpálsson Valdimarsson
Tónabíó:
„FERJUMAÐURINN4
Bóf^f lofckur einn illvigur hef-
ur farið x-ánshendi um smáþorp
i Bandaríkjunum og er nú A hröð-
um flótta til Mexico. Til að flýta
ferð sinni tii muna verða þeir að
taka ferju með ránsgóssið yfir
Parla-tljdtið. Er þeir ná þangað,
kemur í Ijós að ferjumanninum
hefur borizt njósn af ferðum
þeirra og hefur flutt sig ásamt
ibúum ferjubæjarins yfir á hinn
bakkann. Hefst nú mikil tog-
streita um ferjuna sem lýkur
með blóðugum átökum.
★ Mjög slælegur afþreyjari,
enda tæpast við öðru að bú-
ast, : þegar ■ -bófaíoringinn
Leggst bara niður, fær sér
tokkra .smóka og fer í rúss,
þegar eitthvað bjátar á. Þó er
Warren Oates allgóður sem
sem hinn eiturlyf'jasjúki bóía
foringi.
•k „Spa‘ghetti-vestrar“ risu
bæst roeð myndum Sergio
Leones. Síðan hafa komið á
markaðitm ógrynni eftirlík-
inga, sem ei-u bezt gleymdar.
Þessi er dæmigerð fyrir þá
framleiðslu. Leikur þeirra
Warren Oates og Forrest
Tueker er varla samboðinn
myndinni.
Nýja Bíó:
M.A.S.H.
Styrjöldin í Kóreu er i algleym-
ingi. Bandariskir hermenn falla
og særast, óg miklar annir eru
hjá lækna- og hjúkrunarliöi, sem
hefur bækistöðvar skammt frá
vígiínunni. Þar hefur verið safn-
að saman hinni furðulegustu
blöndu manntegunda, sem reyna
að hafa otan af fyrir sér með
ýmsum hætti milli þess sem þeir
krukka í landa sina. Leikstjöri er
Robert Altman, en í aðalhlútverk
um eru Eliiot Gould og Donald
Sutherland.
•kirk Þótt M-A-S-H sé ekki
kvikmyndalega merkiLeg, má
hafa af henni állmikið gam-
án, ekki sízt fyrir leik þeirra
Goulds og Sutherlands. Þetta
er bitur stríðsádeila, en virð-
ist jafnframt vera víðtækari
þj óðfélags^sjeiia. Lifum við
ekki öll við meira eða minna
brjálaðar kringumstæður, þar
sem eina lífsvonin virðist vera
í þvi fólgin, að taka veru-
leikann ekki of hátiðlega.
★★★ Altman hefur hér gert
níðbeitt stríðssatiru. Mein-
fyndin kaldhæðni svífur yfir
vötnunum, og undirstrikar
hún á áhrifamikinn hátt til-
gangsleysi styrjaldarinnar og
virðingarleysið fyrir manns-
lífum. Altman lætur leikar-
ana óspart „impróvisera“ —
með eftirtektarverðum ár-
angri.
★ ★★★ Tvímælalaust ein
fyndnasta mynd sem ég hef
séð. Skörp stríðsádeilan, sem
liggur á bak við allt háðið og
grínið kemst mjög vel til skila
í Oscarsverðlaunahandriti
Ring Lardners Jr. Leikur
allra er stórkostlegur. Ein af
beztu myndum ársins.
Háskólabíó:
„afram
ELSKENDUR“
Sid og Sophie Bliss reka hjú-
skaparjniðlun, „Hjónasæiuna".
Þau eru að vlsu ekki gift,
en hafá lifað saman i synd i 10
ár. Sid á sér hjákonu, Ssme, sem
er á lista hjá „Hjónasælunni", en
þegar Bertie Muffet kemur að
leita sér að konu sendir Sophie
hann á Ésme. Sid tekst hins veg-
ar aö klúðra málinu, og fyrir ein-
skært glópalán rekst Bertie á
Ijósmyndafyriísætuna Sally og
þeim tekst aldeilis prýðilega að
misskilja hvort annað. Percival
Snooper er félagsráðgjafi, og
hann fær eindregin fyrirmæli um
að giftast, annars verði hann
rekinn úr starfi. Þegar hann
kemur til „Hjóna'sælunnar" sér
Sophie ágætan ráðahag handa
sjálfri sér, og þröngvar sér inn 4
Snooper, en Sid er ekki á þeim
xuxunum að sleppa henni og
reynir nú að klúðra öllu aftur.
Það má vist hikliaiust segja,
að þessi mynd sé meiri í orði
en á borði. Áfram-mynda-
fliokkurinin virðist hafa þró-
azt inn á form samtaisþátta,
ekki ósvipað og lélieg sjón-
varpssería. Það sem enn held-
ur í þeim lifinu eru tviræðir
brandarar um kynlif
Hafnarbíó:
„RIO LOBO“
Myndin hefst rétt fyrir lok
þrælastríðsins. Cord McNally er
kapteinn 1 liöi norðanmanha og
þegar Suðurrikjamenn stela gulli
Norðanmanna og drepa einn
bezta vin McNallys grunar hann
sina eigin menn um græsku og
heitir hefndum. McNally tekst að
handsama tvo unga Suöurrikja-
menn, Cordona og Tuscarora, en
báöir hafa átt viðskipti við svik-
ara í liði Mc-Nallys. Þegar stríö-
inu lýkur heita þeir að hjálpa
McNally að finna svikarana.
Leikurinn berst til Rio Lobo, þar
sem McNally kemst að þvi, að
svikararnir eru á næstu grósum
og mata krókinn með ofbeldi oz
yfirgangi. Tuscarora og afi rans
eiga í vök að verjast fyrir bófun-
um. Cordona er mættur til hjálp-
ar og með aðstoö stúlkunnar
Shasti hyggjast þeir McNally
lægja rostann I lýðnum.
★★★ Hreium og klár vestri af'
gamla skólanum, enda eru
Hawks og Wayne engir ný-
græðingar á þessu sviði. Báð-
ir viðurkenna aldur sinh og
nokkrir brandairar hníga
9kemmtilega að hinum gamla
og „þægiiega" Jóni Væna. —
Nákvæmni, hraði, leikur og
nokkrir dágóðir brandarar
giera Rio Lobo mjög áhorfs-
verða.
★★★ Þeir sem unna vestrum
á annað borð fá hér ágæta
skemmtun. Howart gamli
Hawks bregst þeim ekki frem
ur en fyrri daginn — óvæginn
og kíminn í senn.
★★★ Hér leiða þeir enr. sam-
an hesta sína gamlingj arnir
Howart Hawks og John
Wayme. Er lítil ellimörk að
sjá á þeim, hvorki leik, stíl
né skemmtan. — útkoman
líkt og fyrri daginn, fyrsta
flokks vestri með handbragði
kunnáttumanms.
Laugarásbíó:
,SPILABORGIN“
Reno Davis er hnignandi hnefa
leikari i fjárþröng I París. Af til-
viljun fær hann starf sem kenn-
ari sonar glæsilegrar ekkju her-
foringja, sem var af einni göfug-
ustu ætt Frakka. Reno kemst
fljótlega á snoðir um að ætt þessi
hefur safnað I kringum sig bylt-
ingarsinnum og er ráöin í að gera
stjórnarbyltingu. Hann flækist
illilega í málið, svo að hann hef-
ur sitt eigiö strlð gegn þeim, og
berst leikurinn vitt um Evr-
ópu ....
■k Lanigdregin endal'eysa, þar
9em tæpaist má finna heila brú
í eifnisþræðinum, og fær
mann til að undrast hvers
vegna jafn góðir leikarar láta
haifa si,g i aðra eins vitleysu.
■k Það mætti kalla þetta
„Sögu hjónbandsins í hnot-
skurn“, en likt og aðrar skurn
ir er myndin yfirborðskennd
Þetta er í rauninni gott dæmi
um lífsflóttann í amerískum
glansmyndum, þar sem raun-
veruleg vandamál daglegs
iífs eru Ileyst með ódýru ha-ha.
„ÞEIR FUNDU
EKKI HRAUNIГ
Málfundafélagið Qðinn:
Mótmælir pólitískri
misnotkun
í ríkisfjölmiðlum
ÞRIÐJUDAGINN 25. f.m. birt-
ist i dagblaðinu Visi ein sú
furðulegasta og um leið ein sú
ómerkilegasta ritsmíð, sem um
getur og er langt til jafnað, þeg-
ar Vísir á í hlut. Fjallar grein
þessi um þróunarsögu Hafnar-
f jarðarkaupstaðar í þeim dúr, að
eigi verður þagað við.
Upphaf málsins er það, að lítt
vandaðir blaðamenn í leit að ein-
hverju frásagnarverðu, gefa sig
á tal við nokkra bæjarverka-
menn, sem þeir hitta við störf
sín í hinum nýja bæjarhluta,
sem í daglegu tali er nefndur
Norðurbær.
Ekki segja þeir til sín þessir
hugumstóru menn né heldur
kynna þeir starfa sinn fyrr en
eftir á, því þeir vita sem er, að
þá fengist ekki orð upp úr nokkr
um manni og þá yrði heldur ekk-
ert til þess að rangtúlka eða nið-
urlægja.
En svo vel tekst þessum ó-
merkingum til, að ritstjórn blaðs
þeírra sér ástæðu til þess að
taka til meðferðar í leiðara blaðs
ins þessi niðrandi skrif og reyn-
ir þar að afsaka afglðpin, sem
þó tekst ekki, heldur undirstrik-
ar að mestu það sem áður er
fram komið og bætir þar með
gráu ofan á svart.
Mikið tjóh hlýtur það að telj-
ast, að ekki skuli til hér i Hafn-
arfirði menn svo spakir að viti
sem þessir tveir frá Vísi, sem
hér voru á ferð í umrætt sinn,
væri þá trúlega rrrargt hér með
öðrum brag og óliklegt tel ég,
að slikir menn hafi alizt upp I
gulri blokk á jalnsléttu við beina
og breiða götu.
Ekki er annað að sjá, en menn
þessa furði stórlega á því að
hér í okkar friðsæla bæ, skuli
nokkum tíma hafa verið hrófl-
að við steini, og ekki skuli allt
með sama hætti og um siðustu
aldamót. Vel má það vera, að
þeir Hafnfirðingar sem viðkom-
andi blaðamenn þekktu hér á ár-
um áður, hafi verið öðru visi en
annað fólk, eins og þeir sjálfir
fullyrða, að hafi verið, hitt veit
ég að nú byggir þennan bæ dug-
mikið manndómsfólk og hér er
goifct að búa, það sannar hinn öri
fólksstraumur til bæjarins og
vist er um það, að hér þarf eng-
irm að þola útnesjagnauð og
kemur það engum á óvart, sem
þekkja landfræðilega legu bæj-
arins.
Hvar er þetta hraun? Þetta
er spurning sem blaðamennirn-
ir leitast við að svara. Sjálfsagt
er að játa, að mikið hefur spillzt
af hínu gamla Hafnarfjarðar-
hrauni við þá geysilegu auknu
öyggð, sem hér hefir risið á
síðustu áratugum, en trúlega
eru mörgum í fersku minni öll
þau stóru hraunflæmi, sem
löngu voru lögð undir fiskþurrk
unarreiti og skreiðhjalla og
þjónuðu með þvi mikilvægu hlut
verki í afkomu þess fólks, sem
byggði þennan bæ og átti áður
allt sitt undir sjávarfangi. Nú
hafa atvinnuhættir Hafnfirðinga
orðið f jölbreyttari og því voru
þessi umræddu landssvæði ekki
lengur þörf til fyrri nota, held-
ur tekin fyrir byggingalóðir.
Þetta er sá glæpur sem um get-
ur í leiðara Vísis hinn 27. apríl
sl.
Álfar ganga ekki lengur ljós-
um loga um götur Hafnarfjarð-
ar, þrátt fyrir það, að enn eru
hér mikil hraun víðs vegar og
því trúlega búsældarlegt fyrir
slika. Þvi væri mér sönn ánægja
að mega ganga með þessum
mönnum um götur bæjarins og
sýna þeim hafnfirzka hraunið,
sem þeir ekki koma auga á.
Gætu þá bæjarbúar um leið átt
þess kost, að sjá álfum bregða
fyrir á hinum breiðu strætum.
Hafnarfirði, 28. apríl 1972.
Elín Jósefsdóttir.
Morgunblaðinu hefur borizt
eftirfaxandi ályktun frá Óðni:
FUNDUR, haldinn I Málfunda-
félaginu „Óðni“ 26. april 1972,
mótmælir harðlega þeirri póli-
tísku misnotkun á fjölmiðlum
þjóðarinnar, hljóðvarpi og sjón-
varpi, sem átt hefir sér stað í
mjög vaxandi mæli nú upp á síð-
kastið. Fundurinn telur, að fjöl-
miðlunartæki, sem rekin eru af
því opinbera og fyrir almannafé,
eigi ekki að vera áróðurstæki í
stjómmálum eins og tíðkazt hef-
ir síðan núverandi rikisstjórn
tók við völdum og telur þau rök
ein ekki fullnægjandi þótt þeir,
sem ráða ferðiruni í ríkisstjóm-
inni, hafi sjálfir lýst sig fylgj-
andi þeim aðferðum, sem fram-
fylgt er í kúguöum þjóðfélögum
austan jámtjalds. 1 því sambandi
bendir fundurinn á, að þeir hafa
ekki aflað þessari stéfnu stnni
meirihluta fylgis með þjóðinni,
heldur náð þessari aðstöðu fyrir
tiXstilli litilsigldra manna, sem
ekkert umboð hafa frá kjósend-
um til þessarar starfsemi, frekar
en annarra hrossakaupa, er þeir
sóru og sárt við lögðu fyrir kosn-
ingar að ekki mundi eiga sér stað
enda verður að telja það hátt-
emi fáránlegt, að hver „seila" í
kommúnistaflokknum hafi sinn
fulltrúa i fjölmiðlunum til þess
að matreiða ofan í lýðræðissinn-
að fólk efni það, sem flutt er, 1
þeirri von að geta á þann hátt
flýtt fyrir þvi að búa Islending-
um sömu örlög og viðgangast
austan járntjalds og þær þjóðir,
er þar búa, öðluðust fyrir tílstilli
svipaðra undirmálsmanna og hér
hafa reynzt kommúnistum hinir
þörfustu þjónar.
Fundurinn minnir á, að á sL
vetri hefur hver kommúnistinn
og hálfkommúnistinn á fætur
öðrum komið í fjölmiðlunum fyr-
ir alþjóð og boðið henni byrginn
með þvi að þverbrjóta allar hlut-
Framliald á Ws. 21.