Morgunblaðið - 24.05.1972, Blaðsíða 3

MQRGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. MAl 1972
Rjóm, 23. mai AP—ÍNTB
SÉRFRÆ»INGAR hófu í
viðgerð á „Pieita“-meistara-
verki MieheBajigetto, þar seim
María guðsmóðir sést með
Jesú í fanginu eftir að hann
hafði verið tekimn nitður af
krossinum. Stittíui varð fyr-
ir ntikltim skei'tiímdum si.
sumnuda®', þetgar geðveiknr
maður réðst á styttuna í Pét-
urskirkju með ha.mar að
vopni, og áður ein verðir Vat-
íkaínsáns fflRigu að gert hafði
hann brotið vinstri handlegg
af guðstmóðurinni og valdið
skemmdum á nefi og á vinstra
augia. Stj'ttan ex nú hulin með
vinnupöllum og búizt við að
svo verði iim langan tima. því
að viðgerðin er mjög vanda-
sarnt og tafisamt verk.
„Pieta" eiftir apjöilin. Eins og sjá rná hefur vinstri handleggvu brotnað af um olnboga, og
ef myndin preintast vel má sjá skemmdirmar í andliti guðsmóðiuinnar.
Góðar horfur á að hægt verði
að gera við „Pieta“ að mestu
Skemmdarverkamaðurinn
segist vera Kristur
og Michelangelo
• AUGUN ERFIBUST
Deoo’ecio Rediig de Caonip-
o®‘, forstöðtum.aður stoifn'uina.r
þeiirrar, sem hofiuir með við-
gerð listaver'ka að gera hjá
Vatikaninu, tjáð! firéittamiönin-
um i dag, að viðigerðin gæt:
jafmvel tekið fáein ár. Séirfræð
ingumum ber saman um að
iírtiil vandlkivæði séu á því að
gera við handQieigginn, en h ios
vegar hioirfir öðiriu viisi við
með sbemmdlrnar i andliti
giuðtsmóðiurinnar — á nefi og
v'nistra auga. Sérsrtakle-ga þyk
ir skemmdin á augnliolki Mar-
íu aivarieg, þv;i að marg'r list
fræð ngar telja aðþarnái list-
ræn snil’.d M’dheianigelo há-
marki i þessu veriki', hivemig
honurn tekst að l-áita augun
tiá harrn otg þjám.ingu Mariu.
Eiru jafnvei de'iidair meining-
ar um það m-eöa’, viðgerðar-
manna, hivorrt viðeigandi sé
að lagfæra þesisa sikemmd,
þvi að siikt sé nánaslt födisun
á þessu meistarave.rki. Aðr'r
hafa þó góðar vonir um að
hæigt sé að gera við sitytbuna
svo að iítil merki þurf'i að
sj'ást um þessf spjöB’.
• TAEINN GEDVEII.T.
Skemim-d'arverkaimaðiu-rinn
er nú i vörzlu itöisku lögregl-
unnar. Heiti-r hann Laszio
Tortih — ungiverskur jarðlfræð-
ingiur oig flórtltamaðlur, siem nú
er búsettur í Ásrtralíu. Hon-
um hafði eimu sinni áðúr ver-
ið viísað firá Italiu — er hanm
reymdi mieð oifstopa að ná á-
heyim páfa. Hann kom að
nýju til Itaiiíu fyrir fáeinum
mánuðium, ag bjó á ódýrum
gistihúsum. Hon-urn er lýst
sem kyrriátum manmi, er
seeflcii miess-u-r re-glule-ga, en for
stöðukona gistihússins-, sem
hann bjó gi-ðast á, taldi sig
þó sjá merki þess að eitithvað
óvenjulegit væri í vændlum á
sunnudagsmorgun, þvli að
han-n ktæddist þá rauðri
skyrtu með svart bindi. Bft-
ir að hafa hiýtt á mcssu, lagðá
hann leið sína i Péturstoirkju
ásamit hópi innlemdra og er-
lendra ferðamanna. Skyndi-
Laszlo Totb fluttur í jámum
frá Péturslkirkju.
lega tófk hann siig út úr hópn-
um, hljóp að styrtrtunni ag lét
högg-in dynja á henni með
hamri, se-m hann hafði með-
ferðis. Fjöldi manna varð
vitmi að þesstum atburði án
þess að fá að gert, og ein
kona féll í öngvi.t. Síðan tólk
Torth á rás o-g ætlaðl að brjó-ta
sér leið gegnum mannfjölld-
ann en verðir hilupu til, tókst
að ná taki á siðu hári hans
o-g stöðlva hann þannig. Var
-hann siðan afihen-tiur ítölsku
lögreghmni. Ftesit bendir tál
þess að Tath sé ekki heil-1 á
geðsmunu-m, ag við yfirheyrsl
ur á hann að haifa sa-git: „1
dag er 33. afm-Eeilisida-gur.minn,
aldurinn þe-gar Krisrtur léz-t.
>ess veg-na braut ég „Pietu“
i dag. Vegna þess að móð-ir
-guðs er e-kk' til. Ég er Kris-t-
ur, ég e-r Miah-eianigelo. Nú
hef ég náð alöri Krists, og nú
get ég dáiö.“ Totih ve-rður nú
semdur til geðrannsók-nar, en
te-ijösrt hann sakheefur á hann
yfir hiö-f'ð.i sér allt að sex áira
fanigelsi.
Préttamenn segja, að Páli
péifa hafi bruigðið mjög þegar
honium bár-ust fregnir um
sipjöllin- á sty-ttunni. Kom
hann lirtl-u siðar í Péturs-
kirkjiu ag fflutt-i bæn fyrir
framan stytrtuna. Þess má
getá, að g-erða-r höfðu verið
ráðstafanir tii að setja upp
skothe.dan -glervegg fyrir
framan s-tyitibuna ag átti að
reisa hann i næsta mánuði.
• EINA MERKTA
HÖGGMYNDIN
Pieta hefur lömgum verið
talin til mesrtiu lisitaiverkia ver-
aldar, ag hún miun vera eina
höggimyndin-, sem Midhelang-
elo menkti sér. Miöheiamgelo
var aðeins 24 ára að aldri,
þegar hann gerði „Pieta".
Var hann þá í sinmi fyrstu
Rómarferð ag var faiið að
gera þessa höiggmymd fyrir
franska kardíniálann Jeam de
Villiers de la Grosllaye. Voirið
1499, aðeins fáeinum mám-uð-
um fyrir lát kardímálans, var
„Pieta“ kom-ið fyrir i Péíbu-rs-
kirkj-u. Henmir sa-gam, að
Micihelangelo, sem þá va-r enn
rtiltoluleiga láitlt kunnur Us-ta-
maður, hafi heyrt inn á tal
mamna, er dáðust mjög að
sityrttummi en vi'ldú eigina hana
öðrum kunnum myndhögigv-
ara. Undi Jistamaðurinm un-gi
þessu illa og ti-1 að taka af öll
trvímæli um h-öflund verksiins
læddis-t hann eina nórttina inn-
i kirkijuma með hamar sinn
ag meirtil oig hjó úrt nafnið sirtt
í eima k!æðafe-11inguna yfir
barmi guðismóðurimnar. Qg
þar er komiin skýrin-gin á þvi
hvers vegna þessi mynd er
merkt en ekki önnur verk
Mi ahelanig-elos.
<