Morgunblaðið - 30.09.1972, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 1972
SAI GAI N | í frjálsu ríki eftir YS. Naipaul
Gamla Asíu-aðferðin — fjar-
Rtýra fyrirtækjum. „Kemur
hann hingað I dag, þessi yfir-
maður?"
„1 dag ekki. Heima. Hann búa
þarna." Og hann benti í þann
hluta bæjarins sem Bobby hafði
nýfarið um.
„Já, auðvitað, þeir eru allir í
íelum í dag. Láttu mig fá heim-
ilisfangið hans. Hvar hann búa,
— þessi yfirmaður?" Og á með-
an hann hripaði á umslagið með
slíku írafári að hann hætti að
koma við nokkrum stöfum en
páraði bara eitthvert krass í
bræði sinni, kallaði hann: „Það
á ekki að ráða þetta fólk í
vinnu. Það og kóngurinn þess
hefur komizt upp með allan fjár
ann allt of lengi. En nú skal
endir bundinn á það. Sjáðu fram
rúðuna mina.“ Sölustjórinn leit
á rúðuna og hallaði undir flatt
til að sýna áhuga.
Litli Afrikumaðurinn var far-
inn að jafna sig í hólkvíða sam-
festingnum. Hann horfði skömm
ustulegur á olíusletturnar í as-
faltinu, hélt enn á svampinum
og rúðusköfunni og beit saman
vörunum.
Bobby reiddist þessu kæru-
Leikfimiskóli Hofdísnr Arnodóttar
tekur til starfa mánudaginn 2. október í fþróttahúsi Jóns Þor-
steinssonar, Lindargötu 7.
Ryfmisk leikfimi, slökun og jnzzleikfimi
Innritun í dag og á morgun frá kl. lOtil 17 í síma 21724, og
frá kl. 17 til 19 í síma 13022.
Þátttökugjöldum veitt móttaka í íþróttahúsi Jóns Þorsteins-
sonarfrá klukkan 5-7 í dag, laugardag.
Kennarar verða Hafdís Árnadóttir og Gígja Hermannsdóttir.
leysi. „Það ætti að kæra þetta
til lögreglunnar," sagði hann.
Afríkumaðurinn leit upp
skelfdum augum. Aftur opnaði
hann munninn eins og til að
segja eitthvað en ekkert kom.
Siðan sveiflaði hann handleggj-
unum með uppgjafarsvip eins og
hann væri reiðubúinn til að
varpa frá sér vinnutækjunum
fyrir fullt og allt, sneri sér und-
an og bjóst til að ganga burt.
„Ég er opinber starfsmaður!"
sagði Bobby.
Afrikumaðurinn nam staðar og
sneri sér við. „Já.“
„Hvernig leyfirðu þér að snúa
í mig bakinu, þegar ég er að
tala við þig?“
Bobby gekk snúðugt að hon-
um, svo víða skyrtan sveiflaðist
til og reiddi höndina til höggs.
Afríkumaðurinn bar ekki
hönd fyrir höfuð sér. Hann
horfði bara í ofvæni á Bobby.
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
Hinir Afríkumennirnir þrir
stóðu í sömu sporum, einn fyrir
framan gula skiltið, annar við
bensíndæluna og sá þriðji nær
bílnum.
„Bobby," sagði Linda út um
hálfopinn gluggann. Hún sagði
þetta ásökunarlaust, nefndi nafn
hans, eins og kynni þeirra væru
gömul og þrautreynd.
„Hvernig leyfirðu þér að snúa
í mig baki?“
„Bobby." Hún var búin að
hálfopna bílhurðina og bjóst til
að stíga út.
Afríkumennirnir bærðu ekki á
sér. Bobby snerist á hæli svo
velvakandi
0 Styttan a£
Guðmundi góða
„Blaðamaður skrifar:
„Velvakandi góður!
Aðeins örfáar línur fyrir Guð
munda tvo. Annar er frá
Blönduósi, en hinn var biskup
á Hólum og hlaut viðurnefnið
góði.
Eins og þér mun kunnugt,
hefur Guðmundur frá Blöndu-
ósi unnið að þvi alllengi að
koma upp styttu af nafna sín-
um hinum góða og leitað ásjár
landsmanna af því tilefni.
„Nú vantar aðeins herzlu-
muninn, að ég geti fengið stytt
una hingað heim, en hún situr
tilbúin úti I Kaupmannahöfn,"
sagði Guðmundur frá Blöndu-
ósi, er hann leit inn til okkar
sem oft áður. „Ég vil vekja at-
hygli á því, að Guðmundur
góði er góður. til áheita. Um
það geta þeir mörgu, sem heitið
hafa á hann, borið vitni. Það er
leiðinlegt að láta hann kúra
lengi erlendis. Vænti ég því
þess, að landsmenn geri nú loka
átakið og fái hann hingað héim.
Það þarf enginn að sjá eftir
því," sagði Guðmundur að lok
um, „og ég vona, að þið hjálp-
ið mér til þess“.
Áheitin renna svo til þess að
koma styttunni heim og setja
hana upp.
£ Auðnuleysingjar vegna
áfengisnotkunar
Steinar Guðmundsson skrifar:
„20. september 1972.
Vegna pistils Valdimars
Hreiðarssonar og Bjarna
Bjömssonar í morgun langar
mig til að koma eftirfarandi at-
hugasemd á framfæri.
Ég er ryiniega ooimuau.
þeim félögum, að sorglegt sé
til þess að vita, að sálsjúkir
vesalingar, sem líta á betlið
sem atvinnu, ráfi stefnulaust
meðal manna, sem stunda vinnu
sina í borginni. En huggun er í
því, að þeim auðnuleysingjum,
er mest ber á, hefir vissulega
fækkað að tiltölu við fólks-
fjölda, og mikill menningar-
bragur felst í þvi, að nú eru
þeir bæði betur til fara og
hreinni en þeir voru hér áður
fyrr, og svo skilst mér, að mark
visst sé unnið að því að leysa
mál útigangsins.
0 Einu sinni var hann
barnið, sem beðið
var eftir
Hitt er sorglegt — og það er
það, sem mig langar til að
gera athugasemd við, að menn,
sem undirskrifað geta bréf sín
„pro bono publico", skuii ekki
gera sér ljóst, að göturóninn
fæðist ekki fullmótaður. Vissu-
lega verður hann að taka út
sinn þroska eins og hver ann-
ar, — einu sinni var hann barn
ið, sem beðið var eftir, svo
varð hann framtíðarvon þjóð-
arinnar —■ hann lauk sinni
skólagöngu og tók jafnvel við
embætti. Hann kvæntist —
hann gat börn — böm, sem
kölluðu hann pabba — og ætli
hann hafi svo ekki ráfað frá
kulnaðri konu á bezta aldri.
Menn vilja oft ekki skilja við
konuna sína og heimilið, en
gera það samt.
Auðvitað hlaut hann að
hnjóta um þessa venjulegu agn
úa, sem við öll rekum tæmar
í — en hann hefir sennilega
hnotið oftar en gengur og ger-
ist, unz hann lá.
0 Hjálpin þarf að berast
í tæka tíð
„Pro bono publico" — af
var manninum ekki
hjaxpao.' Ég skal svara þvi.
Það er vegna þess, að enginn
lætur sig varða hlutskipti
drykkjumannsins, fyrr en
„hann er kominn í skítinn".
Félagarnir Valdimar og
Bjami horfa ekki nógu langt.
Þeir segja, að þjóðfélag okkar
gefi hverjum þeim tækifæri til
þroska og framgangs, sem nýta
vill hæfileika sína til góðs. Þeir
gleyma því, að tii eru þeir
menn, sem vilja nýta hæfileika
sína, en geta það ekki vegna
ósýnilegs farartálma, farar-
tálma, sem bannar þeim leið-
ina, en þjóðfélagið neitar þeim
um aðstoð til að ryðja þessum
tálma úr vegi eða sniðganga
hann. Samt er vitað, að oft er
hægt að hj’álpa manninum, ef
árvekni er við höfð, svo að
hægt sé að beita svolitlum
skilningi í ljósi þekkingar á
réttri stundu. Dæmin sanna, að
klukkustundar spjall á réttum
tíma hefir dugað til að aðstoða
mann til stefnubreytingar —
en hvenær þjónustan er líkleg-
ust til að bera árangur, veit
enginn fyrirfram. Þess vegna
er leiðbeiningastöðin ekki bara
sjálfsögð, heldur óumflýjanleg
nauðsyn.
Ætli upplitið á mannskapn-
um yrði ekki furðulegt, ef á-
kveðið yrði að hafa slökkvistöð
ina opna aðeins á mánudögum
og slysavarðstofuna á þriðju-
dögum e.h., en hringja mætti
heim til Gróu ef hann hvessti?
Ég skora á ykkur Valdimar
og Bjarni að aðstoða Bláa kross
inn við að hefta aðrennsli að
betlandi lýð á Austurvelli fram
tiðarinnar. Síminn er 21063, en
utanáskriftin: Blái krossinn,
pósthólf 8, Kópavogi.
Með beztu kveðjum,
Steinar Guðrnundsson".
Nú eða...
næst er þér
hatdið samkvæmi;
FERMINGAR-
AFMÆLIS-
eða
T7EKIF7ERISVEIZLU
erum við reiðubúnir
að útbúa fyrir yður:
Kalt borð, Heita rétti,
Smurbrauð, Snittur,
Samkvæmissnarl.
Auk þess matreiðum
við flest það, sem
yður dettur f hug,
— og ýmislegt fleira!
Soelkerinn
HAFNARSTRÆTI 19
Simi 13835 og 12388.
Kúplingsdishor
Jopönsk gæðovoro
Joponsht verð
Þ. JÓNSSON &CO.,
sími 84515.