Morgunblaðið - 06.03.1973, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. MARZ 1973
eflir miéncelli
M.G.EBERHART
reyndi að gyla sameininguna
fyrir Pétri. En ekki gat það
gert þig að morðingja. Hvemig
fór hún að þessu? Hvers vegna
myrtiröu Blanche?
— Ég gerði það ekki.
— Ég sá þig opna dymar á
bílmum minum, sagði Cal dræmt
og ég sá þiig setja hama imm í
hann. Ég stóð þarna bak við
runna á verði. Pétur beið á garð
hjalianum hinum megin við hús-
ið. Við bjuggumst báðir við því,
að hver sem hefði verið þarna
að Rækjast áður, mundi koma
aftur. Og það gerði hún líika,
sagði Cal alvarlega. Blanche
kom aftur, en þú komst bara
með hana. Ég heyrði bilinn þinn
stanza niðri við hliðið. Ég sá
þig bera hana eftir stíigmim og
setja hana inn í bílinn minn. Ég
var ekki með neina byssu. Ég
þaut niiður i kofiamin og fékk Vict
or með mér og lét hann sleppa
hundinum út, og þeir komu báð
ir og hjálpuðu okkur. Þér þýð-
ir ekki að neita. Cal sneri sér
að Dodson. — Hjálpaðir þú hon
um?
— Nei. Brauðdeigsandlitið á
Dodson hjaðnaði niður. — Nei,
ég kom hvergi nærri þessu.
Hann myrti hana!
— Þú iiýgur! sagði Airt og
þreif til hans>, eins og til að
halida honum föstum. — Og auk
þess varaði ég Jenny við, var
það ekki? Ég varaði Jenny við.
Það kom illkvittnisiglam pi í
augu Dodsons. — Bianche kom
að finna hann í kvöld. Hann

&Smmm
Æf
w
V
JtpfI
lÍÉIII
•í;iívö>’ví':
/ / . Wé.
Ekta leður eða áklæði að eigin vali.
Skemillinn er einnig fáanlegur.
KJÖRGA RÐI SÍMI. 16975
sendi mig burt, eins og allltaf
þegar hún kom. En í þetta sinn
fór ég ekki, heidur dok-
að við og þau fóru að rífast.
Þó gat ég ekki heyrt, hvað þau
sögðu. En eftir stundarkorn
heyrði ég skothvell. Næst sá
ég bilinn hans koma út og
stefna í áttina hingað. Sj'áfflur
hafði ég engan bil. Þó elti ég
þau og komst inn um litl.u dym-
ar í múrveggnum og. . . Hann
leit á Victor. — En þessi ná-
í þýðingu
Páls Skúlasonar.
ungi og svo hundurinn náðiu í
miig. Ég myrti hana efkki, Puirby
gerði það og ég ætla mér að
votta það fyriir rétti. Hann
reiyndist mér aldrei vel, sagði
Dodson, og það hlakkaði í hom-
um.
Flutningstilkynning
HÚS & HlBÝLI
Vandað, fjölbreytt blað um híbýli og búskap. 4 blöð á ári,
í áskrift aðeins kr. 250,00 (tvö síðustu blöð 1972 fylgja nú til
nýrra áskrifenda). Sendið áskriftarpöntun (nafn, heimilisfang)
ásamt gjaldinu í ábyrgðarbréfi eða komið við í skrif-
stofunni. Áskriftarsími 10678. — Upplag 7000.
QUICK GUIDE
Baeklingur á ensku fyrir útlendinga. Helzti almenni ferða-
bækiingurinn fyrir Reykjavík, Akureyri og nágrannahéruð.
Allur í litum. — Upplag 25000.
WHAT'S OIM
Bækiingur á ensku, þýzku og dönsku fyrir útlendinga.
Fjallar um viðfangsefni líðandi stundar í Reykjavík og nágrenni.
kemur út 5 sinnum á ári. 1 tveim litum. Uppíag
samtals 35—40000.
Skrifstofan er flutt frá Tryggvagötu 8
í AUSTURSTRÆTI 6, II. hæð.
Sími 10678.
NESTOR Herbert Guðmundsson
Austurstrœti 6 Reykjavík
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Um þjóðhátíð o. fl.
Þórður Jónson, Látrum, slkrif-
ar:
„HeiM og sæil, Velvakandi
góður!
Það var nú fyrir skömmu, að
ég las hjá þér, að einhver
ágætur maður, Jón Ámason,
vair svolítið argur út í, að fólk
væri sér til gamans að henda
nafhd á oklkar nýjasta fjall, og
einnig að mælast til þess, að
þjóðhátíðahald á nœsta ári, í
þvl formi sem fyrirhugað var,
væri látið niður falla.
Þessu fólki finmst, að þjóðin
hafi orðið fyrir slíku áfalli af
niáttúruhamförum, að ekki sé
ástæða til að eyða stórfé í há-
tíðahöld á vegum alþjóðar, því
að fénu væri betur varið til að
takast á við þann vanda sem
orðiinn er.
Ég er þessu fóllki sammála,
en ósammála Jóni Árnasyni,
vegna þess sem nú skal greina:
I þeim þrenginigum, sem þjóð
im er nú í, vegnia eldgossins á
t »♦
t y
ft
t tlt
t tt+t+t '
,rt/tT t
+Tt
tt. t
+ t
Heimaey, hefur hún að sjálf-
sögðu þegið stórar fjárgjafir og
annað frá erlendum þjóðum,
sem boðnar hafa verið fram af
bróðurhug, og ekki sízt frá
Norðurlöndunum, Þá hefur
þjóðin, eða löggjafarþing henn-
ar ákveðið, að hún léti frá
sjálfri sér — auk frjálsra fram-
Iaga — sem hafa verið mikil og
almenn, en eiga sjálfsagt eftir
að verða meiri, tvö þúsund
milljónir, sem taka á í beinum
Sköttum á þessu ári, til að
mæta þessum mikla vanda að
eirihverju leyti.
Það gefur auga leið, að slík
skattheimta, ofan á það sem
fyrir var, hlýtur að koma ein-
hvers staðar harkalega við, svo
harkalega, að ég tel það með
öllu óviðeigandi, að þjóðin fari
mitt í þessu að ausa út hundr-
uðum milljóna í glanshátíð.
Slilkt ráðdeildarleysi finnst mér
þjóðinni ekki samiboðið, og
móðgun við þær milljónir
manna, sem af góðum hug gefa
niú íslenizku þjóðiimm tiiil að
draigta úr áfaJIld heninair.
Að mínu mati ætti að mdnn-
ast 1100 ára afmælisins á við-
hafnarlítinn og látlausan hátt
um Land ailt. Þjóðihátíðamefnd
í hverju héraði ætti í samráði
við aðalnefindina að gera eitt-
hvað á sánu svæði, látlaust og
einfalt, sem ekki mundi gleym-
ast í næstu 100 ár, en hátíða-
höld ölfl að falla niður. Líklegt
þætti mér, að á þann veg
mundu þeir hafa brugðið við,
sem við eigum það mest að
þakka að við eigum okkar
kæra land með þess eldi og ís-
um.
Og eitt nafn enn á nýja fjall-
ið: Heiðnafell!
Látrum, 21. 2. 1973.
Þórður Jónsson."
0 Landnám Ingólfs og
Þingvöllur
Skúli Ólafsson, skrifar:
Margar radd'r heyrast nú,
um að ótímabært sé að halda
1100 ára afmæli landnáms Ing-
ólfs, að Þingvöllum 1974. Ýms-
ar ástæður eru taldar gegn
þessari minningarhátíð að Þing
völlum. Ekki eru þessi mótmæli
eingöngu út af erfiðleikunum,
vegna eldgossins á Heimaey,
heldur er bent á ýmsa aðra ann
marka.
Það er reyndar órökrétt að
leggja of mikla áherzlu á Þing
vöU af þessu tilefni. Þingvöllur
er á engan hátt tengdur land-
námi á Islandi, heldur kom
hann fyrst við sögu í lok land
námsins árið 930.
Norðmenn héldu árið 1972 há
tíðlegt 1100 ára afmæli rikis-
stofnunar í Noregi, við Hafurs-
fjörð. Þessi hátíð Norðmanna
var að því er virðist ekki mjög
áberandi, þar sem fáir Islend-
ingar hafa gefið henni gaum.
Full ástæða var þó fyrir Islend
inga, að minnast Hafursfjarðar
orrustu, sem átti svo mikinn
þátt í liandiniámd IsQjainds.
Engin ástæða virðist til þess,
að amast við samkomum í til-
efni af landnáminu t.d. i hverju
kjördæmi eða landsfjórðungi,
og svo í Reykjavík, þar sem
Ingólfiur tók sér bólfestu.
Kostnaðaráætkm af væntan-
legu hátíðarhaldi hér á landi
1974 gerir ekki ráð fyrir mikl-
um tekjuhalla, ef undan er skil
inn nálægt 100 milljón króna
kostnaður af ótímabærum vega-
gerðum, og 12 milljón króna
fornaldarbæ. (Ekki hafa land-
námsmenn verið blankir að
byggja slík hús). Rannsókn á
bæjarstæði Ingólfs er ekki lok-
ið, en þar má væntanlega fá
nánari upplýsingar um land-
námsbæ.
Þjóðgarðinn að Þingvelli,
mætti gera aðgengilegri fyrir
fjöldasamkomur en nú er. Til
þess að koma upp nauðsynleg-
ustu móttökuaðstöðu, mætti
skipuleggja Brúsastaðaland. —
Þair ætti að leyfa bygigiimgair á
borð við Hafnarbúðir fyrir
hvert kjördæmi ásamt svefn-
skálum og tjaldstæðum, að ó-
gleymdum bílstæðum. Þessi að
staða gæti orðið miðstöð fyrir
margvislega félagsstarfsemi
al'lra landsmanna. Á Hofmanna
flöt mætti koma upp iþróttaleik
völlum án þess að gera veruleg
n-áttúruspjöll. Ekki ætti að
leyfa neina byggingar austan
Almannagjár, nema ef Alþingi
yrði flutt til Þingvalla.
Þingvöllur var ekki aðeins
samkomustaður AJþ'ngis, held
ur einnig vettvangur marghátt-
aðrar fræðslu og kynnimgar, og
gerði íslendinga að heilsteyptri
þjóð, sem sannaðist bezt við
kristnitökuna. Fyrir árið 2000
gæti Þinigvöllur orðið þýðlngar
mikill i þjóðlífi okkar, ef vel er
á haldið.
Skúli Ólafsson,
Klapparstíg 10.“
• Hvað um óhagstæðar
staðreymlir?
G. H. G., skrifa-r:
„Likt og almenn mannrétt-
indi eru fótum troðin í Rúss-
landi og leppríkjum þeirra inn-
an Sovétríkjanna, þá eru sögu
legar staðreyndir ávallt misvirt
ar, séu þær óhagstæðar í aug-
um feitu þræ!apískaranna í
Kremi. Sú staðreynd, að árið
1973 situr u.þ.b. ein milljón
manna í fangabúðum þar
eystra er gleymd, en þess i stað
eru sendar út fréttatilkynning
ar til fjölmiðla um allan heim
um alla dýrðina. Vest er þó þeg
ar íslenzkir fjölmiðlar, sumir
hverjir, virðast kyngja þessum
„fréttaskeytum“ ótuggðum, vit
andi það, að slíkt hlýtur að
leiða til magaverks er frá llíður.
Einni slíkri tuggu átti að láta
almenning í landinu kyngja i sl.
viiku, er lasiim vair „firétt" (ef-
laust ættuð úr Túngötunni)
þess efnis, að nú væru liðin 30
ár frá orrustumni um Stalín-
grad (sem er alveg satt), og síð
an hnýtt aftan við, sem er há-
mark allrar lygi, að „700.000
Þjóðverjar hefðu fallið". Nú
ætluðu einhverj'.ir aldeilis að sllá
sig til riddara, — á íslandi, þar
sem flestir trúa öllu, sem fram
reitt er í fjölmiðhim.
• íslenzkir fréttamenn
vari sig á rússnesku
áróðursmaskínunni
Flestir, sem lesið hafa eitt-
hvað um orrustuna við Stalín-
grad, vita, að það voru ekki hin
ii rússnesku herir, sem s'gruðu
6. herinn þýzka, sem naut að-
stoðar 4. deildar úr Panzer-
sveitunum, heldur var það aðal
lega hinn rússneski vetur, sá
sami og sigraði Napóleon á sín-
um tíma. í 5. hefti STERN, 25.
janúar 1973, er aðeins minnzt á
„afimæli" þessarar stórorrustu,
og kemur þar fram eftirfar-
andi: Þegar þýzki herlnn, undir
stjórn Paulis hershöfðingja,
(sem Hitler hafði nokkrum dög
um áður lækkað í tign og gert
að marskálki, vegna þess að
hann neitaði að berjast til „síð-
asta manns og síðustu pat-
rónu“) gafst upp og bardögum
slotaði, kom i ljós að 250.000
Þjóðverjar OG Rússar höfðu
fallið, í stað 700.000, sem sjón-
varpið renndi niður af gaffli
„hetjanna" í Tún.götunni. í
fyrrgre'ndu blaði kom einnig
fram, að 90.000 Þjóðverjar voru
teknir til fanga, en af þeim sáu
aðeins 6.000 heimkynni sín aft
ur, hinir dóu úr veikindum
vegna sára sinna, og vegna van-
næringar. Það gleymdist einn-
ig i „fréttinni11.
Hver borgari hefur rétt á því,
að hann fái allar fréttir eftir
staðreyndum, en ekki að fólk
sé látið hlusta á slíkt sem fyrr-
greindan þvætting frá Rússum.
AUar nauðsynlegar upplýsing-
ar um sögulegar staðreyndir er
t.d. að finna í Encyclopedia
Britannica eða öðrum alfræði-
söfnum; vil ég skora á islenzka
fréttamenn að nota þessi söfn
meira, þó sérstakiega þegar
rússneska áróðursmaskínan á í
hlut.
V rðingarfyllst,
G. H. G.
Freyjugötn 36, Rvik."