Morgunblaðið - 17.04.1973, Side 28

28
MORGUNKLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. APRlL 1973
númer eitt, sagði hann, — þá
væri mér víst réttara að fara og
MATUR
„er mannsins megin”
Munid okkar vinsælu
köldu boró og hinn
skemmtilega „kabarett”
Leigjum út sali fyrir
fjölmenna og fámenna
mannfagnaði.
VEITINGAHÚ5IÐ GLÆSIBÆ
(Útgaröur) síml 85660
tala við lögregluna. Ég skal
gera mitt bezta til að útskýra
þessa afstöðu þína, Roderick,
fyrir henni, nema þú kannski
vildir koma með mér og gera
það sjálfur.
1 stað þess að svara neinu,
greip Roderick báðum höndum
um höfuð sér og tók að hrista
það til og frá. Eftir andartak
tók hann að tauta eitthvað um,
að sér hefði ekki verið alvara
með því sem hann sagði. Það
var gráthljóð i röddinni.
En í sama bili létti Rakel, er
hún heyrði glamur í mjóikur-
flöskum úti á veginum og hún
flýtti sér að sleppa út úr stof-
unni.
Hún kom rétt nógu snemma
til þess að ná i mjólkurpóstinn,
sem hafði sett merkurflösku við
bakdyrnar og stikaði síðan burt
blístrandi.
Hún kallaði á eftir honum: —
Bíddu! ’ég þarf að fá aðra
flösku í dag. Og viltu líta á
þetta!
Þegar hann kom aftur, benti
hún ofsareið á skörðótta boll-
ann sem lá við hliðina á flösk-
unni.
— Hefði það nú verið sú af
skaplega fyrirhöfn að hvolfa
bollanum yfir flöskuna? spurði
hún. Hef ég ekki hvað eftir ann
að beðið þig um það? Og hef-
urðu ekki hvað eftir annað lof-
að að gera það?
Maðurinn leit á hana ósvífn-
islega og með engum iðrunar-
svip.
— Ja, sjáið þér til, ungfrú
velvakandi
Hardwicke, mér hættir til að
fara að hugsa um eitthvað ann-
að og gleymi því þá. En það
skal ekki koma fyrir aftur, því
lofa ég yður. Þér getið reitt yð-
ur á það.
— Get ég það? sagði hún. Ef
ekki, þá skal ég gera allt vit-
laust hjá húsbónda þinum.
— En fuglarnir komust ekki
í hana í dag, var' það? Það hef-
ur enginn skaði orðið, er það?
— Það var nú bara vegna
þess, að ég var hér fyrir tilvilj
un, til að biðja um aukaflösku.
— Það eru bláþrestirnir,
sagði hann og var feginn að
geta skipt um umtalsefni og
komið sökinni yfir á aðra. Hann
rétti Rakel aðra flösku. — Það
má ekki skilja flöskurnar eftir
meira en tvær mínútur þá eru
þeir komnir í þær.
— Það mundu þeir ekki gera,
ef þú hvolfdir bollanum yfir,
sagði Rakel.
— Það er skrítið með þessa
bláþresti, sagði hann. — Ég hef
svo gaman af þeim. Þeir eru í
garðinum heima. Konan kastar
til þeirra brauðmolum út á blett
inn.
— Það geri ég líka, sagði Rak
el, — en ég kæri mig samt
ekki um, að þeir komist í mjólk
ina mína.
— Jæja, ég skal muna þetta,
ungfrú Hardwicke. Þér getið
reitt yður á það. Ég skal aldrei
gleyma því framar, lofaði hann,
óðamála. — Það er bara í dag,
að ég hef um annað að hugsa.
Jim Gower hefur verið að hríð-
Veivakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
£ Leyfa á takmarkaðar
togveiðar í Faxaflóa
Gunnar Sigurðsson, stýrimað
ur skrifar:
„Einar Ólafsson af Álftanesd
skrifar í Velvakanda 12. april
og tyggur upp sörou rökleys-
una um það að átt hafi sér
stað ungfiskadráp í Faxabugt
i botrwörpu. Hann ber fyrir sig
umsókn reyndra sjómanna.
E. t. v. á hann þar við Jón
Árnason á Akranesi eða
Finnboga Guðmundsson, sem
hefuir reynt að gera út á
Mnu í bugtinini í mörg
ár og alltaf gefizt upp við það
vegna tapreksturs, þó svo að
greitt hafi verið veruleg verð
uppbót á línufisk. Allir sjá
hversu reyndir sjómenn þeir
eru.
Einar Ólafsson talar um ör-
deyðu í bugt'nni þegar hún
hafi verið opnuð fyrir togveið
um. Ég veit ekki betur en að
eitt albezta aflaár hafi verið í
buigtinnd 1970 síðasta árið, sem
hún var opin. Breiðafj.arðarbát
ar mokuð þar upp þúsundum
tonna af þorski, sem var
stærsta gerð af vertíðarþorski,
eins og aflaskýrslur úr Breiða-
firði sýna bezt. Á meðan voru
bátar úr Faxaflóa i verkfalli.
Er þetta ljósasta dæmið um rök
leysuna. Nú er kominn timi til
að ríkisvaldið hætti að mismuna
bátasjómönnum eftir landshlut
um og opni bugtina fyrir tog
veiðar smærri báta.
Ég vil að endingu þakka Pétri
Sigurðssyni og þeim þingmönn
um, sem séð hafa í gegnum
blekkinguna og veita þessu
máli lið.
Gunnar Jónsson."
0 Öryggisleysi hins
almenna borgara
Jóhann Þórólfsson skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Mig langar að biðja þig að
birta fyrir m:g nokkur orð tdl
dómsmálaráðherra. 1. spum.
er þessi: Fininst dómsmálaráð-
herra ekki tími til kominn að
herða mjög mikið á því réttar
fari, sem við Islendiingar búum
við í dag. Er ekki kominn tími
til að herða lögin, sem heyra
undir sakamál? Það gerðist nú
siðast fyrir fáeinum vikum, að
maður gengur berserksgang
með hlaðna haglabyssu í Breið
holtshverfi og skýtur nokkrum
skotum á saklaust fólk í tvedm
ur til þremur íbúðum, særir
þrjá, þannig, að tveir þeirra
voru lagðir inn á sjúkrahús og
samkvæmt fréttum í útvarpimu
hefur skotmaðurinn komið við
sögu lögreglunnar í mörgum
svipuðum tilivikum. Glæpa-
menn sem þessi hiaifa oftast
femgið smávægilegan dóm og
svo verið látnir lausir, m.ö.o.
þeir geta byrjað aftur og drep
ið þann næsta sem á vegi
þeirra verður, í staðinn fyrir að
sMkir glæpamienin ættu unddr
öllum kringumstæðum að fá
ævilamgt fangelsi. Það er
skylda dómstóla, að hinn sak-
lauisi borgari geti farið ferða
sinna án þess að eiga það á
hættu að verða fyrir hnifsstung
um eða skotum frá þessum
glæpamönnum. Sama má segja
um ökumenn, sem leyfa sér að
aka blimdfuliir á bílum sínum
og hafa oft valdi'ð slysum og
það meira að segja dauðaslys-
um. Er nokkurt vit í því og er
það ekki óafsakanlegt, að sá
bifreiðastjóri, sem valdið heif
ur dauðaslysi vegna ölvuiraar
skuli fá ökuréttindi sín aftur
eftir ákveðinn tíma? Hvers
vegna er hann ekki siviptur
ökuréttindum ævilangt, þegar
um svo alvarleg brot er að
ræða?
£ Úrelt réttarfar?
Ég tel að ölI’J þessu athug-
uðu, að við búum við réttar-
far, sem hefði verið afsakan-
legt í byrjun 19. aldar, en alls
ekki nú. Mér firmsí hinn bros
í páskaferðina
Elan-skíöi - Tyrolia-öryggisbindingar -
Kastle-skíði - Marker-bindingar - skíða-
skór - skíðabuxur - svefnpokar og ann-
ar viðleguútbúnaður.
Verzlið hagkvæmt.
Laugavegi 13 - Glæsibæ.
Eliszabet Ferrars:
Ssíiifaííía i [Jauflsm
ast í mér í morgun út af flösku,
sem ég skildi eftir á tröppunum
hjá ungfrú Dalziel á laugardag-
inn var. — Skildirðu eftir
flösku? sagði hann. — Já, sagði
ég. — Hvenær? sagði hann. —
Á venjulegum tíma, sagði ég. —
Og hvenær er það? sagði hann.
— Korter yfir ellefu eða hálf-
tólf, eða um það bil, sagði ég.
Og var nokkur tóm flaska á
tröppunum daginn eftir? sagði
hann. — Nú, úr því að þú nefn-
ir það, þá held ég ekki, að svo
hafi verið. — Ertu viss? sagði
hann. — Ertu svo viss, að þú
gætir svarið það fyrir rétti?
sagði hann. — Já, sagði ég, -—
það gæti ég svarið uppá fyrir
Starf á
auglýsingastofu
Skrifstofustúlka óskast til starfa
hálfan daginn við
auglýsingadreifingu,
auglýsingabókun o. fl.
AUGLÝSINGASTOFAN
ARGUS
BOLHOLTI 6, SÍMI 85566.
í þýáingu
Pól$ Skúlasonar.
rétti. En þá sagði hann: — En
hvað ef þú hefur séð hana ann-
ars staðar? Hefurðu séð nokkra
mjólkurflösku annars staðar?
Og ég sagði: — Nei, Jim. Og
hann sagði Bob hugsaðu þig
vel um, vegna þess að þessi
mjólkurflaska getur verið mikil
væg. Hún getur alveg ráðið úr
slitum í málinu. Og þá allt í
einu mundi ég, hvar ég hefði
séð flösikuina, það var á tröpp-
unum hjá hr. Burden í gömlu
hlöðunni. . . Jæia. verið bér nú
mildi forsæ tisrá ðh erra sem
æðsti maður landsins ætti að
sýna meiri ábyrgð arti 1 finn'ng'U
og leysa sín störf eins og t.d.
dómsmálin með meiri festu en
raun ber vitnd um. Óbreyttir
borgiarar eru i Mfshættu vegna
glæpalýðs, sem nú fær að ganga
laus á hö f u ðbor garsiv æðinu.
Forsætisráðherra, sem jafn-
framt er dómsmálaráðherra ber
skylda til þess, að sjá um, að
glæponar þessir verði settir á
bak við lás og slá ævilangt, svo
að þeir geti ekki framið ódæð
isverk sín.
Það er ámælisvert, að núver
lamdi dómsmálaráðherra hefir
ekkert aðhafzt til þess að veita
borgurunum mei.ra öryg.gi. Lög
gæzlumemn gera skyldu sína en
dómsmélaráðherra sefur vær
um bluind; og lætuir hverjum
degi nægja sín þjáning.
0 Skyldur dómsmála-
ráðherra
Nú vil ég beina orðum mín-
um til ólafs Jóhiannessonar for
sætis- og dómsmiálaráðherra.
Eru hmífsstungur og hagla-
byssuskot á saklaust fólk ekki
næg áminning til þess, að
æðsti maður landsins sjéii
hvert stefnir í örygigismálum;
þannig að augu hans opnist og
hann taki þessi mál fastari tök
um heldur en nú er gert, með
þvi að fjariægja þessa glæpa-
humda, þanmig að hinn sak-
lauai borgari geti gengið óhult
ur um höfuðborg landsims. Það
er skylda dómsmálaráðherra
að kom-a í veg fyrir að svona
atvik, eina og hér er lýst, geti
átt sér stað. Ef hann lætur sér
ekki segjast svíkur hann siig
sjálffian og þjóðina i heild, sem
hefir trúað honum fyrir þjóðar
skútumni.
Ég vil enda þessa hugvekju
míma á þvi að segja, að það er
skoðun min og ósk, að líftóra
Frameó-knarrflokksins sé að
renna sitt endaskeið, enda timi
til kominn, mi ðað við reynslu
sl. 40—50 ár. Það er mál til kom
ið að veita honum hvíld og lofa
homum að sofa svefnin-um væra
i simum heimahögum.
Að svo mæltu skora ég á for
sætis-ráðherra að gefa opimber
lega yfirlýsim@u um það hivað
hanm hyggst gera til að draga
úr hryðjuverkum og manndráps
tilburðum, sem átt hafa sér
stað á höfuðborgarsvæðinu með
stuttu mdllibili. Það væri fróð
legt að heyra hvaða ráðstafan
ir hann hefir á prjónum-um í
þess-um efn-um. Mér fymdist að
æðsti maður lamdsim-s ættí að
taia mimna og framkvæma
meira ekki hvað sízt í þeím efm
um, sem hér eru gerð að um
ræðuefni. Það er bæði til skaða
og skammar hversu lélegf rétt
arfar við búum við. Þessd rmál
heyra undir Óiaf Jóhannesson
og ber honum skylda að bæta
hér um.
Læt ég svo þetta n-ægja í bili
en er reiðubúinn til að svara,
ef tilefni gefst.
Jóhann Þórólfsson,
Týsgötu 8, Reykjavík,"