Morgunblaðið - 29.08.1973, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ — MIÐVIKUDAGUR 29. ÁGÚST 1973
— Ja, ég segi nú ekki neitt!
sagði frú Higgins. — Ég æt)la að
ná í mjólk handa honum. Svo
hvarf hún fram i eldhús.
Jósep leit kring um sig með
gíeðisvip. -— Þetta er yndislegt
hedmili að heiman. Hann náði I
aflrrautlegt beizii og setti á björn
bm.
)//.
|
Nýjung!
penol
SKIPTIBLÝANTINN
• þarf aldrei að ydda
• alltaf jafn langur
• ótrúlega ódýr!
Fæst í næstu ritfanga-
og bókabúð
HEILDSAIA: FÖNIX, REYKJAVÍK
— Ég ætla að skreppa út að
ganga með hann, eiskan.
Frú Higgins kom með mjólk-
ina.
— Hefur Flynn nokkurn
skömmtunarseðil? sagði ég.
— Nú máttu ekki fara að am-
ast við honum, elskan. Hann er
svo tilfinninganæmur.
Þeir skokkuðu svo út eftiir
götunni. Ég gat ekki hætt að
hlæja. Frú Higgins hló með
mér. — Það er langt síðan yðsir
náð hefur verið svona kát,
sagði hún.
— Já ég hef verið dálítið
einmana í seinni tið, og ég er
svo fegin að hafa hitt hann Jós-
ep. Hann hressir mig áreiðan-
lega mikið við.
Jósep og Flynn fluttu sig nú
í herbergið hennar Betsy. Holly-
wood hafði ekki breytt háttum
Jóseps neitt, enda þótt hvítu
náttfötin hans væru nú úr fín-
asta silki.
Frú Higgins neitaði að færa
honum morgunmatinin í rúmið,
svo að hann varð að fara nið-
ur sjálfur og fá sér eitthvert
snarl, og fara síðan með það
upp i rúmið hjá mér til fóta.
— Nú, þú áttir þá hunang
Jenny. Frú Higgins var að plata
mdg og segja að þú ættir ekki
annað en sultu. Ég hlýddi og
rétti honum hunangskrukkuna.
Flynn var fljótur að reka fram
loppuna. -r- Ó, óþægðaranginn
þinn! Bíddu þangað til pabbi er
búinn að fá sér.
Sam sem kom alltaf upp ásamt
matnum mlnum, sat á höfðalag-
inu og bölvaði Flynn í sand og
ösku. Hann vissi ekki enn, hvem
ig snúast skyldi við honum.
Svefnherbergisdyrnar opn-
uðust. — Herra að finna yðar
náð, sagði frú Higgins, og Jack
kom inn á eftir henni.
— Nú það er sami gamli dýra-
garðurinn, sagði hann kátur. Ég
gat hvorki hreyft mig né komið
upp orði. Jack tók bakkann frá
mér og settist á rúmið höfða-
megin. — Jæja, ætlarðu ekki
að kynna okkur, elskan? sagði
hann. — Vitanlega þekki ég
Sam en hinir tveir eru ókunn-
ugir. Hann strauk mjúklega
höndina á mér.
— Þetta er Jósep í hvíta siilk-
inu, sagði ég. — Og Flynn i
brúna pelsinum með hunangs-
krukkuna.
Jack hneigði sig hátíðlega.
— Mér skiist að Jósep sé mað-
urinn þinn eins og er.
Jósep gaf frá sér einhvem
hryllingsskræk. — Guð minm
góður, hvernig getur manninum
dottið þetta í hug?
Sem betur fór skildi Jaek
strax hvernig í öllu lá. Og
hann hló ekki, en sagði í stað-
inn: — Úr því svo er, þá fyrir-
gefið þér þó að ég heilsi henni
Jenny eins og gamall vinur.
Hann sneri sér við og greip
mig í fang sér. Eftir nokkrar
mínútur hóstaði Jósep og sagði:
— Kannski við Flynn ættum
að fara svolítið út að ganga.
Hvorugt okkar svaraði þessu,
svo að hann renndi sér ofan af
rúminu hjá mér.
Hamn tóik líika Scim af höfða-
gaflinum. — Ég held ekki að
þetta sé holilt heldur fyrir litla
apa, bætti hann við og þeir gengu
út allir þrlr.
Um hádegisverðarleytið sagði
Jaok: — Ég er búinm að fá mér
vinnustofu í Knightsbrigde. g
verð að fara að vinna upp við
skiptin min aftur.
— Hvað það verður gaman að
Anne Piper:
Snemma í háttinn
hafa yður svona nærri, hr. Jack!
sagði frú Higgins um leið og
hún rétti honum kartöflumar.
Ég gróf vonbrigði mína eins
djúpt niður og þau komust. Ég
hafði vonað, eins og hver ann-
ar bjáni núna í morgunmálið,
að Jack væri nú loksins farinn
að þarfnasí min, en nú var sýni
legt, að svo var ekki. Sem betur
fór var ég ekki farin að láta
neitt bjánalegt út úr mér. Ég
var hin kátasta.
— Já þú verður hér væntan-
lega með annan fótinn, sagði
ég-
— Ég var rétt núna að muna,
hver Jack er, sagði Jósep, allt
i einu.
— Hvað áttu við Jósep?
— Ég man, að þú sagðir mér
í eldhúsinu í Aix, að þú þekkt
ir einn afskaplega tilfinninga-
næman máiara. Ég býst við að
þetta sé hann.
— Jenny min... ég er bara ekki
nokkurn skapaðan hlut tilfinn-
inganæmur af listamanni að
vera. Hvað hefurðu verið að
segja um mig?
— Það man ég ekki... ég er
þá búln að gleyma því. En sjálf
sagt ekkert ljótt.
— Situr þessi björn alltaf til
borðs með þér? Flynn sem sat
í háa stólnum, veifaði nú lopp-
unni til Jaoks.
— Já, hann vildi ekki borða
með Sam í eldhúsinu. Það er
einhver stéttarrembingur í hon-
um.
— Hver lítur eftir honum
þegar Jósep er að heiman? Ég
er alveg viss um að hann er
hættulegur.
— Jósep fer aldrei út nema
hafa hann með sér. Mér er
alveg óhætt.
í þýáingu
Páls Skúlasonar.
Jack sneri sér að Jósep. —
Varstu að segja að þú værir að
svipast um eítir atvinnu?
— Já... svona að vissu leyti
er ég það.
— Mig furðar ekki á því þótt
þú fáir enga atvinnu, ef þú ert
alltaf með björn með þér.
— Til að byrja með reyndi
ég nú að koma einn míns liðs,
og skilja Flynn eftir í kompunni
minni, en þá fékk ég heldur
ekki neina vinnu.
— Þú gætir n.ú gert lokatii-
raun með þvi að klæða þig
svolítið minna áberandi.
Ég leit á þá á vixl. Jack,
liistamaðurinn, var í snyrtilegum
jakkafötum, en Jósep i bláum
vaðmálsjakka, flúnelsbuxum og
með eldrautt bindi.
— Já, en góði minin, ég mundi
ekki þekkja sjálfan mig ef ég
væri ekki dáiítið litskrúðugur,
einkum þó í London, þar sem
allt er grátt.
— Ef svo er, þá lítur helzt
út fyrir, að þú verðir að halda
áfram að búa hjá Jenny,
eitthvað enn, sagði Jack.
— Þetta er harkalega til
orða tekið. Hún Jenny bauð mér
að koma.
— Vitanlega gerði ég það, Jós-
ep minn, og það er líka ágætt
að hafa þig héma. Ég klappaðl
honum á höndina I huggunar-
skyni. Segðu mér eitthvað um
sýningúna þína Jack. Hvenær
verður hún?
— Bráðlega . . . fyrir jól
vona ég. Þú verður að koma og
skoða það sem ég hef gert síð-
ustu mánuðina.
velvakandi
Veivakandi svarar í sima
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.,
0 Sovét-ísland,
óskalandið . . .
H.L. skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Sl. sunnudagskvöld var út-
varpað viðtali, sem Baldur Guð
lauigsison átti við Stefán Jóhann
Stetfánsson, fyrrverandi forsæt
isráðherra m.m. Margt af því,
sem Stefán Jóhann hatfði frá
að segja var fróðlegt, og til-
hlökkxmarefni eru þau viðtöl,
sem á eftir koma, en þetta mun
hafa veirið hið fyrsta af fjórum
um utanrikismál landsins á ár-
unum 1944—1951.
í viðtalsþættinum á sunnu-
daginn hafði Stefán Jóhann yf
ir hendingu úr Ijóði, og var
hún á þessa ieið: „Sovét-lsland,
óskalandið, hvenær kemur þú?“
Höfundur þessa Ijóðs var
ekki nafngreindur í þættinum,
en nú lelkur mér talsverð for-
vitni á að vita hver hann er
og hvað ljóðið heitiir.
Með fyrirfram þökk,
H.L.“
Því er til að svara, að ljóð
þetta heitir einfaldlega „Sovét-
lsland“ og er eftir Jóhannes úr
Kötlum.
Og með þvi, að ljóðið er ekki
mjög langt og túlkar þar að
auki sérstætt og merkilegt sjón
armið látum við það fylgja
hér á eftir, svona til upplyfting
ar:
„SOVÉT-ÍSLAND
Sovét-fsiand,
óskalandið,
— hvenær kemiur þú?
Er nóttin ekki orðln nógu löwg,
þögnin nógu þung,
þorstinn nógu sár,
hungrið nógu hræðilegt,
hatrið nógu grimmt?
Hvenær . . . ?
Hvenær kemiurðu, lýðviljans
land,
með ljóma strætanna,
hljómfall vélanna
blóm og söng?
Hvemær kemurðu
með kraft vitsins,
eld áhuigans,
innileik bróðurþelsins?
Hvenær? Hvenær?
Vér þráum þiig í einrúmi
á andvökunóttum,
þegar blóð vort rennur hægt,
hægt
út í yztu myrkur
og al’lt er orðið hljótt,
— svo dauðahljótt,
að hvísl vorrar þjáningar
bergmálar
sem harmþrungin hljómkviða:
Hvenær? Hvenær?
Vér þráum þig, land lifsins,
— ljósblik hækkandi
mennin.gar,
samönn sólskinsdagisins,
samnautn lognmildra
tunigiskinskvelda.
Vér þráum að skapa
skip þín,
borgir þinar,
list þína . . .
Vér þráum starfið,
þráum hvOdina,
I þakklátum, öru.ggum faðmi
þínum.
Eldgamla fsafold!
Ung varstu forðum,
fjallkonan fríð!
Viltu ekki offra þínum
ellibelg
á altari framtíðarinnar?
Viltu ekki umbreyta
i æsku
öliu hinu þreytta og sjúka og
voniausa?
Viltu ekki nýtt fólk,
nýtt líf,
nýtt vor um strendur þínar,
dali þína?
Viltu ekki, að vargöidin harða,
vindöldin kalda,
þokist fjær og fjær?
. . . Ein hvort sem þú vilt eða
ekki,
kemur það nær og nær,
þetta, sem grætur blóði,
þangað til upp úr rauðum
sporunum
grær
lif, sem ljómar og hlær. —
Þó það kæmi ekki í gær,
þó það komi ekki i dag,
það kemur--------
Á morgun?
Hvenœr? Hvenær?"
0 111 mcðferð á dýrum
tilkynnist til dýra-
verndunarfélaga á
viðkomandi stöðum
Vagna fyrirspumar, sem
fram kom hér á þessum vett-
vangii í laugardagsblaðinu um
það hvert væri hægt að snúa
sér til að kæra illa rrneðferð á
skepnum, hefur Sæmundur
Guövinsson haft samband við
Velvakanda. Hanm sagði, að at
burði af þessu tagi bæri að til-
kyrana til dýraverndunarfélaigis
ins á þeiim stað, þa.r sem slíkir
atburðir ættu sér stað. Formað
ur Dýraverndunarfélags Rvík
ur væri Marteinn Skafttfells og
símanúmer hans væri 23444. —
Jafimframt væri rétt að fram
kæmi, að Dýravemdu.narsam-
bandið væri skráð í síma-
skránni sem Samband íslenzkra
dýravemdunarfélaga og væri
símanúmerið 16597.
Hús&tiíbýli
Eina íslenzka blaðið um hús og híbýli, fjölbreytt, vandað,
fullt af hugmyndum, — nýtt tölublað komið, og það liggur
við að sé slegizt um hvert eintak, sem kemur úr bókbandi.
Áskrift er ódýr, 250 kr.
fyrir 4 blöð á þessu ári
(2 blöð frá 1972 fylgja
í kaupbæti). Sendið pönt-
un strax:
• Póstið í alm. bréfi
meðf. pöntunarseðil
og greiðslu í strikuð-
um tékka.
• Pantið í gíró í næsta
pósthúsi, banka,
bankaútibúi eða spari-
sjóði. Póstgíróreikn-
ingur númer 10678.
• Pantið í póstkröfu
í síma 10678.
Til Nestor/Hús & híbýli, Austurstræti 6, Reykjavík.
Undirr. óskar eftir að gerast áskrifandi að Hús & híbýli:
Nafn:
Heimili:
Til sölu
Hjólhýsi og mjög vel með farinn Volvo station
árg. 1968.
BILASALAN VITATORGI
Símar 12600 — 12500.