Morgunblaðið - 06.03.1974, Qupperneq 29

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. MARZ 1974
29
RDSE-
ANNA
FRAMHAIDSSAGA EFTIR
MAJ SJÖWALl OG.
PER WAHLÖÖ
JÓHANNA KRISTJÓNSDÓTTIR
ÞÝDDI
48
peysu og með sandala á fótunum.
Tíu mínútum síðar var kaffið til-
búið.
— Lykillinn minn stendur á sér
í skránni, sagði Ahlberg.
— Ég verð að láta athuga það.
— Þú verður að fara hljóðlegar
sagði Stenström, — ég heyrði til
þín í stiganum þegar hún opnaði
fyrir mér.
— Gúmmísóla, sagði Kolberg.
— Það verður að opna dyrnar
snarlegar, sagði Martin.
Siminn hringi. Allir stirðnuðu
upp.
Sonja tók upp tólið.
— Já, halló.nei, ekki i
kvöld ... já, ég verð dálítið upp-
tekin á naestunni . .. hvort ég hafi
hitt mann . .. ja, þá má eiginlega
segja það . . .
Hún lagði tölið á og mætti spyrj-
andi augnarði þeirra.
— Þetta var ekki neitt, sagði
hún.
28. kafli.
Sonja Hansson var inni í bað-
herberginu að þvo af sér nærfatn-
að. Þegar hún skrúfaði fyrir vatn-
ið og rétti úr sér, heyrði hún að
síminn var að hringja. Hún þaut
fram og greip símann, án þess að
gefa sér tíma til að þurrka sér um
hendurnar.
Það var Bengtsson.
— Kommóðan er á leiðinni,
sagði hann. — Billinn verður lik-
lega kominn til yðar eftir
fimmtán minútur eða svo.
— Þökk fyrir. Það var fallega
gert af yður að hringja. Eins og ég
sagði yður opna ég ekki nema það
sé hringt á undan og ég bjóst ekki
við að bílinn kæmi svona
snemma. Á ég að koma á skrif-
stofuna og borga eða . ..?
— Þér getið gert upp við bíl-
stjórann. Hann er með reikning-
inn.
— Ágætt, þá geri ég það. Og
þakka yður fyrir fyrirhöfnina.,
hr .. .?
— ... Bendtsson. Eg vona, þér
verðið ánægðar með viðskiptin,
ungfrú Hansson. Og þeir koma
sem sagt með kommóðuna eftir
kortér. Þakka yður fyrir og sælar.
Þegar hann hafði lagt tólið á,
hringdi hún til Martins.
— Þeir koma með kommóðuna
eftir stundarfjórðung. Hann var
að hringja. Það munaði minnstu
ég heyrði ekki í símanum af því
ég var að sulla inni í baðherberg-
inu. En þá veit ég alténd að ég
heyri ekki i símanum, þegar ég er
þar.
— Þú verður þá að gefa slikt
upp á bátinn á næstunni, sagði
Martin. — Satt bezt að segja
máttu ekki fara mjög langt frá
símanum á næstunni.
— Nei, mér hefur skilist það. Á
ég að fara þangað, þegar kommóð-
an er komin?
— Já, er það ekki bezt. Hringdu
tilmín seinna.
Martin sat á skrifstofu sinni
ásamt Ahlberg, sem lyfti
spyrjandi brúnum, þegar hann
lagði simann á.
— Hún fer þangað eftir hálf-
tima, sagði Martin.
— Þá er ekki um annað að ræða
en biða. Hún er dugnaðarlegur
kvenmaður, sem mér lízt vel á.
Þegar þeir höfðu beðið í rösk-
lega tvo tíma, sagði Ahlberg.
— Getur verið,-að eitthvað hafi
komið fyrir hana ... ?
— Vertu rólegur, sagði Martin.
— Hún lætur heyra frá sér.
Þegar þeir höfðu beðið í hálf-
tíma til viðbótar hringdi hún.
— Hafið þið beðið lengi?
Martin tautaði eitthvað.
— Hvað gerðist? sagði hann og
ræskti sig.
— Ég byrja á byrjuninni.
Tuttugumínútur eftir að við höfð-
um talað saman komu tveir menn
með kommóðuna. Eg leit varla á
þá, sagði þeim bara hvar kommóð-
an ætti að standa. Þegar þeir voru
farnir uppgötvaði ég sem sagt, að
þetta var ekki rétta kommóðan og
þá fór ég þangað.
— Þú hlýtur að hafa gefið þér
góðan tíma.
— Já, það var viðskiptavinur
hjá honum, þegar égkom. Eg stóð
fram'mi og beið og hann leit hvað
eftir annað á mig, og ég hafði á
tilfinningunni, að hann reyndi að
losa sig við manninn sem var hjá
honum. Hann varð alveg niður-
brotinn, þegar hann heyrði um
þessi mistök og ég sagði, að það
væri ekkert við þessu að gera og
svo fórum við næstum að rifast
um, hverjum þetta væri ekki að
kenna. Síðan fór hann fram til að
athuga, hvort einhver væri við,
sem gæti komið með réttu
kommóðuna mina í kvöld.
— Og hvað?
Elsku mamma, þetta er bara hann Siggi — við ætlum á
grímuballið í kvöld.
r VELA/AKAMDI
Velvakandi svarar i sima 1 0-1 00
kl 1 0.30 — 11.30, frá mánudegi
til föstudags.
# KONA les
fornsögu!
„Súffraketta" skrifar:
„Velvakandi góður.
í skrifum um útvarpsdagskrá
þessarar viku, sem birt voru í
Mbl. s.l. föstudag, eru það talin
stórtiðindi, að kona skuli nú hafa
fengið að lesa úr fornritum. Segir
konan Silja Aðalsteinsdóttir í við-
tali við blaðamenn ykkar, að sér
finnist það fáranlegt, að þetta
skuli ekki hafa gerzt fyrr, og tek-
ur fram um leið, að hún telji ekki,
að hér hafi verið um vísvitandi
vantraust forráðamanna útvarps-
ins á hæfni kvenna til upplestrar
á þessu efni að ræða, heldur hljóti
hér að vera um athugunarleysi að
ræða.
Jæja, þá veit maður það. En
með leyfi að spyrja, hvaða máli
skiptir það eiginlega hvors kyns
upplesari er svo fremi sem lest-
urinn er boðlegur? Eða er jafn-
réttisbaráttan virkilega ekki
komin á hærra stig hér á tslandi,
að þetta sjónarmið skuli geta
talizt innlegg i umræður um
hana?
„SUffraketta".
0 Dagur í lífi
ívans Denisóvíts
Maður nokkur hringdi og bað
Velvakanda um að koma þvi á
framfæri i blaðinu hvort ekki
væri hægt að taka aftur til
sýningar kvikmyndina „Dagur í
lífi Ivans Denisóvits", en myndin
var sýnd hér fyrir nokkrum árum.
Maðurinn sagðist vera þess full-
viss, að margir hefðu nú mikinn
hug á því að sjá myndina, en
einhverra hluta vegna hefði hún
ekki vakið teljandi athygli þegar
hún var sýnd á sinum tíma.
Hann sagðist jafnframt vilja
vekja athygli á því, að nú hefði
Solsénitsín séð myndina og látið í
Ijós ánægju sína með gerð henn-
ar, og gæfi það eitt myndinni
ótvírætt gildi.
Til upprifjunar skal þess getið,
að Sovétarnir bönnuðu Finnum
að sýna þessa mynd, og Finnar
tóku mark á því af augljósum
ástæðum. Nú er eftir að vita hvort
talsmaður sovézka sendiráðsins
kemur askvaðandi upp í utan-
ríkisráðuneyti til að bera fram
óskir „sovézku þjóðarinnar" ef
myndin verður tekin til sýningar
hér öðru sinni.
£ Erindi Rósu
B. Blöndals
verði endurtekið
Hér er bréf úr Skagafirði:
„Velvakandi góður.
Ég vil þakka Rósu B. Blöndals
fyrir snjallt erindi,. sem hún flutti
í þættinum „Um daginn og veg-
inn“ 25. febrúar s.l.
Jafnframt skora ég á útvarps-
ráð að láta útvarpa því aftur við
fyrsta tækifæri, því að þetta
erindi þarf að ná eyrum allra
Islendinga, bæði lærðra og leikra.
I því er fjallað um vandamál þjóð-
hátíðarársins á meistaralegan
0 Stykkishólms-
konur koma saman
Sesselja Konráðsdóttir skrifar:
„Stykkishólmskonur, heilar og
sælar.
Við höfum hugsað okkur að
hittast í Glæsibæ í kvöld kl. 20.30.
Salurinn, sem við höfum, er á
sömu hæð og læknastofurnar.
Strætisvagnar, leiðir 2, 8 og 9,
hafa viðkomustað við Glæsibæ.
Við skemmtum okkur með sam-
tali, söng o.fl. Komum margar
með hugann fullan af góðvild og
rifjum upp hugljúfar minningar.
Sesselja Konráðsdóttir.“
0 Speaker-flokkur-
inn í Bretlandi
Baldur Símonarson, Oddagötu
12, Reykjavík, skrifar:
i.Kæri Valvakandi,
Urslit brezku þingkosninganna
voru lengi vel óljós, en fáum þó
óljósari en fréttastofu Ríkisút-
varpsins. I kvöldfréttum á föstu-
dag heyrðist mér frá þvi skýrt
(réttilega) að Verkamannaflokk-
urinn hefði hlotið örfáum þing-
sætum fleira en íhaldsflokkur-
inn. Kl. 10 sama kvöld hafði dæm-
ið snúizt við og var íhaldsflokk-
urinn þá kominn upp fyrir Verka-
mannaflokkinn. í hádegisútvarpi
á laugardag var villan endur-
tekin, en þulurinn virtist hafa les-
ið dagblöðin, því að löng þögn
kom á eftir fréttinni, og síðar var
þetta leiðrétt. 1 morgunfréttum á
sunnudag endurtók sama vit-
leysan sig einu sinni enn, en i
hádegisfréttum var þetta loks
orðið rétt.
Voru þá jafnframt taldir upp
ýmsir smáflokkar á þingi og
klykkt út með því að segja, að
samtök, sem kalla sig Speaker,
hefðu komið einum manni að. Sér
eru nú hver samtökin. Hingað til
hefur forseti neðri málstofunnar
heitið Speaker og verið í framboði
sem slíkur, eiginlega hafinn upp
yfir flokka, ef hann leitaði endur-
kjörs. Þó að Selwyn Lloyd, frá-
farandi Speaker, sé fyllstu
virðingar verður, er ofrausn að
kalla hann samtök.
Nú herma nýjustu AP fréttir,
að Staff hershöfðingi seilist til æ
meiri áhrifa í Grikklandi, en NTB
símar að Staben hershöfðingi
stefni að þvi að ná öllum völdum í
sínar hendur. Verður mikið til-
hlökkunarefni að fá að heyra
fréttaspegil um valdastreitu
þeirra hershöfðingjanna.
Þegar útvarpið býður upp á
slíka fréttaþjónustu, má alveg
eins lesa upp úr Búnaðarritinu
Faxa í frétta stað.
Baldur Sfmonarson."
03^ SIG6A V/öGA Í A/LVEflAW
,Vó Áfr A0 SK09A
, MyNO/NA 00 SEólA
i mer h w vión yyp\k
SOÍie Yf\R S/6.FÁLKI!
<A'í Júwúua'U
Athugasemd
Það þykir mér undarleg pólitík,
þegar menn telja sig þurfa að
leiðrétta missagnir eða rang-
færslur í einu blaði, að leita þá til
annars blaðs um birtingu. Til
þessa ráðs greip þó Bjarni Ingi-
marsson skipstjóri á Neptúnusi,
og birtist svargrein hans við frétt
Alþýðublaðsins um illan aðbúnað
I skipi hans, frá 25. janúar sl„ í
Morgunblaðinu 24. febrúar sl. Og
það þykir mér líka undarleg rit-
stjórnarpólitík hjá Morgun-
blaðinu að birta slíka svargrein
án þess að kanna málið og vita,
hvort hún á við rök að styðjast.
I svargrein sinni lýsir Bjarni
Ingimarsson skipstjóri blaða-
mann ósannindamann, og nefnir
máli sínu til stuðnings, að annar
aðal heimildarmaður blaðsins í
þessu máli, Jón Matthíasson,
kannist ekki við þau ummæli, sem
eftir honum eru höfð. Þau eru
hins vegar að sjálfsögðu rétt eftir
höfð, og er ljósmyndari Alþýðu-
blaðsins til vitnis um það. Blaða-
maður og ljósmyndari fóru um
borð í togarann Neptúnus síð-
degis 24. janúar i fylgd með Jóni
og Halldóri Fannar, og sann-
reyndi blaðamaður þar, að öll um-
mæli í fréttinni áttu við rök að
styðjast, nema lýsingar á ástandi
á hitakerfi skipsins og drykkjar-
vatni, sem þeir sögðu, að yrði
óþolandi strax og komið væri Ut á
sjó. Að vísu skal það játað, að
ástandið um borð í Neptúnusi var
ekki eins slæmt og um borð í
Uranusi, sem gerður er út af sama
útgerðarfélagi, en þann togara
stöðvaði heilbrigðiseftirlit rík-
isins eftir frásagnir Alþýðublaðs-
ins af hreinlætinu þar um borð.
Tók hálfan mánuð að gera skipið
mannsæmandi.
Þá má nefna för þeirra Jóns
Matthíassonar og stýrimanns
hingað á ritstjórn Alþýðublaðs-
ins, sem minnst er á í grein skip-
stjóra. Kvað stýrimaður Jón hafa
verið mjög drukkinn, þegar hann
átti tal við blaðamann Alþýðu-
•blaðsins, og staðfesti Jón það.
Bætti hann því við, að hann
myndi ekkert af því, sem hann
sagði, og gat hann því ekki neitað,
að rétt væri eftir honum haft í
fréttinni. Hins vegar gátu hvorki
blaðamaður né Ijósmyndari Al-
þýðublaðsins séð, að hann væri
drukkinn. Halldór Fannar var þó
lítilsháttar „hýr“, en þó ekki
þannig, að hann átti að vita full-
komlega, hvað hann sagði og
gerði.
Það er algjörlega mál þeirra
félaga, Halldórs og Bjarna, hvort
sá fyrrnefndi fór í veiðiferð tog-
arans, sem átti að hefjast kl. 18
daginn, sem blaðamaður fór um
borð. I svarinu segir Bjarni, að
Halldór hafi verið „hirtur upp“
eins og hver annar róni, en hér á
ritstjórn Alþýðublaðsins sögðu
þeir Jón og stýrimaður, að hann
hefði alls ekki farið með.
Þorgrfmur Gestsson blaðamaður.
— Leiðin frá
Framhald af bls. 12
miðla nútímans, svo sem útvarp,
sjónvarp og dagblöð. Bætt sam-
göngutækni gerir fólki kleift að
fara milli staða á skömmum tíma
og öðlast nýja þekkingu og
reynslu. Að visu kann sú þekk-
ingaröflun að vera ókerfisbundin,
en samt umtalsverð. Þó eru samd-
ar kennslubækur og námsskrár
gerðar, að miklu leyti á þeim for-
sendum, að skólinn sé ennþá einn
um þekkingarmiðlunina. Vegna
margvislegra áhrifa og strauma
utan frá, er orðið mun erfiðara en
áður var að halda athygli ung-
menna i kennslustund. Það nægir
ekki lengur, að það sem fram er
borið, sé fræðandi, það verður
líka að vera skemmtilegt. (Við
spyrjum. Er skemmtilegt i skólan-
um? Er þetta skemmtilegt starf?
o.s.frv.)
Margir erfiðleikar í skólastarfi
stafa því beinlinis af því, hvað
skólinn er seinn að laga sig nýjum
aðstæðum. Flestir viðurkenna
þessa staðreynd og vilja bæta þar
úr. Þáttur í þeirri endurreisn er
ný skólalöggjöf. En skólunum er
ekki léttur róðurinn, þvi að fast
er setið á henni. Sannast sem oft-
ar, að leiðin frá vilja til athafna er
torsótt.